MotoGP Sepang Test - Απελπισία Quartararo, στωικότητα Marc Marquez

Παντοδυναμία Ducati & Aprilia, δυστοκία Ιαπώνων και Αυστριακών
MotoGP 2023 Sepang Test
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

13/2/2023

Το τριήμερο τεστ της Sepang για τους αγωνιζόμενους που διεξήχθη στις 10-12 Φεβρουαρίου έλαβε τέλος, χωρίς ουσιαστικές ανατροπές στις επιδόσεις των εργοστασίων σε σχέση με το 2022. Έτσι είδαμε τον Quartararo να μιλά για “καταστροφή” όσον αφορά στον ρυθμό αγώνα της Yamaha, τον Marc Marquez να δηλώνει “είμαι χαρούμενος που είμαι υγιής αλλά αυτή η μοτοσυκλέτα δεν παίρνει Πρωτάθλημα”, και τους αναβάτες Ducati & Aprilia να είναι δικαιολογημένα ευχαριστημένοι με τους χρόνους και τις επιδόσεις τους.

Στο τέλος των τριών ημερών, όπου είχαμε τόσο βροχή όσο και στεγνή πίστα, οι 9 πρώτες μοτοσυκλέτες ήταν ιταλικές (7 Ducati και 2 Aprilia), ενώ ο Marc Marquez ήταν μόλις 10ος, 0,770 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρώτο.

Και ποιος ήταν ο πρώτος; Ο Luca Marini. Με Ducati. Από τη μία οι κακόπιστοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν πως στη θέση του θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από τους 8 αναβάτες που αγωνίζονται με μοτοσυκλέτα του Borgo Panigale, όμως αξίζει να σημειωθεί πως ο Marini ήταν ταχύτερος και στο προηγούμενο τεστ της Valencia, τον περασμένο Νοέμβριο. Και όχι απλώς ταχύτερος στη Sepang, αλλά με χρόνο-δυναμίτη 1:57.889 -ελάχιστα πιο αργός από τον ταχύτερο ever γύρο με μοτοσυκλέτα MotoGP στη Sepang, που είναι 1:57.790 και είχε πετύχει το 2022 ο Jorge Martin (με Ducati φυσικά), κατά τη διαδικασία της pole position με τις soft γόμες. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν οι ταχύτεροι χρόνοι του Marini μετουσιωθούν και σε ανέβασμα της απόδοσης του και στους αγώνες -θυμίζουμε πως το 2022 τερμάτισε 12ος στο Πρωτάθλημα με 2 τρίτες θέσεις.

Bagnaia

Ελάχιστα πίσω από τον Marini βρέθηκε στη 2η θέση ο Πρωταθλητής του 2022 Francesco Bagnaia, ο οποίος έσπασε επίσης το φράγμα του 1:58. Ο Pecco έκανε καλό ποδαρικό τη χρονιά της υπεράσπισης του τίτλου του, καθώς απεδείχθη έστω και ελάχιστα ταχύτερος από τον ομόσταυλο του, Enea Bastianini, ενώ δήλωσε πως η μοτοσυκλέτα της Ducati είναι ταχύτερη από πέρυσι, και λίγο πριν το τέλος της 3ης ημέρας, μια αναβάθμιση στα ηλεκτρονικά έδωσε τον έλεγχο που χρειαζόταν για την περίσσεια ιπποδύναμη και για να μειωθούν τα γλιστρήματα στο άνοιγμα του γκαζιού. Δύσκολα αναμένονται τα πράγματα για όσους δεν οδηγούν Ducati και για το 2023, εκτός κι αν… οδηγούν Aprilia.

Maverick

Τρίτος ταχύτερος αναβάτης του τεστ ήταν ο Maverick Vinales του εργοστασίου του Noale, που πιστεύει πως θα είναι γρήγορος και στους αγώνες το 2023, κάτι που απομένει να αποδειχθεί. Αυτό γιατί ο Ισπανός έχει κάνει όνομα για τους ταχύτερους γύρους του στα δοκιμαστικά την ίδια ώρα που τις Κυριακές χάνεται στις πίσω θέσεις. Το 2022 κατάφερε να ανεβάσει την απόδοση του αρκετά σκαλιά και στους αγώνες, ενώ απομένει να δούμε αν θα σταθεροποιηθεί στις ψηλές θέσεις το 2023 ή αν θα έχει και πάλι σκαμπανεβάσματα. Από την άλλη, ο 6ος ταχύτερος αναβάτης του τριήμερου Aleix Espargaro, δήλωσε πως “η μοτοσυκλέτα του 2023 είναι καλύτερη από του 2022, όμως η μοτοσυκλέτα της Ducati είναι ακόμα η κορυφαία, και πρέπει να δούμε αν οι βελτιώσεις μας αρκούν για να είμαστε ανταγωνιστικοί”. Θετική ήταν η πρώτη γεύση με τις μοτοσυκλέτες της Aprilia για τους 2 αναβάτες της νέας RNF Aprilia, Raul Fernandez και Miguel Oliveira, που προέρχονται από την KTM, κι αν στο τέλος δεν κατάφεραν να μπουν στην πρώτη δεκάδα των χρόνων, εντούτοις βρέθηκαν κοντά -ειδικά ο Fernandez που τερμάτισε 11ος-, ενώ ο Oliveira που τερμάτισε 15ος δήλωσε πως περίμενε περισσότερα από τον εαυτό του.

Enea Bastianini

Τον τέταρτο ταχύτερο χρόνο του τεστ σημείωσε ο Enea Bastianini, που δήλωσε εν μέρει μόνο ικανοποιημένος, καθώς ένιωθε γρήγορος στη βροχή, αλλά στο στεγνό περίμενε ταχύτερους χρόνους (μετάφραση: περίμενε να είναι ταχύτερος από τον Bagnaia), κάνοντας λόγο για ανάγκη να αλλάξει το στιλ οδήγησης του ώστε να πετύχει τα αποτελέσματα που θέλει.

Την τρίτη ημέρα του τεστ, μόνο δύο αναβάτες δεν κατάφεραν να βελτιώσουν τους χρόνους τους στη Sepang, ο Miguel Oliveira της RNF Aprilia και ο Fabio Quartararo της Yamaha, κι αυτό το γεγονός αντικατοπτρίζει και τις συνολικές επιδόσεις τους, αλλά και τη διάθεση τους στο τέλος του τεστ. 

Fabio

Ο Quartararo μάλιστα δήλωσε πως ενώ η τελική ταχύτητα της M1 είναι βελτιωμένη σε σχέση με πέρυσι (335.4 χλμ/ώρα στη Sepang, μόλις 2,1 χλμ. πίσω από τα ταχύτερα Ducati), η προσπάθεια για γρήγορους χρόνους με φρέσκα ελαστικά και μικρή ποσότητα βενζίνης στην προσομοίωση δοκιμαστικών ήταν... “καταστροφή”! Στο βίντεο που ανάρτησε το MotoGP στη σελίδα του, το βλέμμα του Πρωταθλητή του 2021 τα λέει όλα, καθώς ο Γάλλος δείχνει πραγματικά χαμένος, με χρόνο ένα δευτερόλεπτο πίσω από τον πρώτο. Κι αυτό έρχεται σε μια κρίσιμη για τα δοκιμαστικά χρονιά, καθώς με τη νέα μορφή που θα έχει και Sprint Race κάθε Σάββατο, με τη μισή διάρκεια και τους μισούς βαθμούς. Αν ο Quartararo είχε πρόβλημα στα δοκιμαστικά το 2022, όπου πήρε μόνο μία Pole position, τότε σίγουρα δεν θέλει να χειροτερέψει το 2023, με τους διπλάσιους αγώνες. Η Yamaha πρέπει οπωσδήποτε να λύσει το θέμα στα επόμενα δοκιμαστικά του Portimao (11-12 Μαρτίου), αν θέλει να μην παλεύει να περάσει τα Ducati από το τέλος της σχάρας εκκίνησης (τιτάνιος άθλος) κάθε σαββατοκύριακο ο Fabio. Η 17η θέση (Quartarao) και η 20η θέση (Morbidelli) στο τεστ της Sepang, είναι θέσεις που οι Ιάπωνες σίγουρα θα θέλουν να ξεχάσουν...

Marc Marquez

Κι ο Marc Marquez; Η Honda που έκανε δραματικές αλλαγές στο προσωπικό του HRC που ασχολείται με το project MotoGP; Δυστυχώς κι εδώ, όπως και με τη Yamaha, η ουσιαστική αλλαγή δεν ήρθε, με τον 8 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή να δηλώνει χαρούμενος που είναι υγιής, αλλά την ίδια στιγμή να είναι σίγουρος πως “με αυτή τη μοτοσυκλέτα δεν παίρνουμε τίτλο, χρειαζόμαστε να ανέβουμε κι άλλο σκαλί”. Σαφώς πιο στωικός, poker faced και επαγγελματίας στην αντιμετώπιση των δεινών του από τον Quartararo, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει φτάσει κι αυτός στα όρια του -φανταστείτε μόνο την ψυχολογία του, όταν είδε τον αδελφό του Alex να γυρίζει με τη Ducati στο ντεμπούτο του με τους Ιταλούς 0,5 δευτερόλεπτα κάτω από τον ταχύτερο γύρο του στην πίστα. Απλώς η στάση του είναι διαφορετική. Ο Ισπανός απέρριψε μια από τις 4 μοτοσυκλέτες που είχε να δοκιμάσει (την δραστικά νέα πρόταση του HRC), ενώ η 10η θέση του στους ταχύτερους χρόνους (ο ταχύτερος αναβάτης του εργοστασίου, με τον Joan Mir 12ο και τους Rins και Nakagami της LCR στις θέσεις 19 και 21 αντίστοιχα) δείχνει πως η Honda είναι ακόμα στο ίδιο σημείο που βρισκόταν το 2022, δηλαδή πολύ μακριά από την κορυφή. Ο Marquez αναφέρει πως “στο τεστ του Portimao δεν έχουμε χρόνο να φέρουμε 3 μοτοσυκλέτες και να τις εκτιμήσουμε, πρέπει να διαλέξουμε μία μόνο.” Ο χρόνος τελειώνει, και η Honda δεν δείχνει να έχει βρει τον δρόμο της για το 2023.

Pol Espargaro

Και περνάμε στις ΚΤΜ και GASGAS, όπου όπως και στις περιπτώσεις των Yamaha & Honda δεν είχαμε κάποια “μαγική” αλλαγή που θα έφερνε τους Αυστριακούς στο ίδιο επίπεδο με τους Ιταλούς, με τον Jack Miller να δηλώνει απογοητευμένος πως “χτύπησα τοίχο, και προσπαθώ να καταλάβω τη γεωμετρία της μοτοσυκλέτας, και γιατί είμαι τόσο αργός στις στροφές”. Ο Αυστραλός τερμάτισε με τον 18ο ταχύτερο γύρο, και δηλώνει προβληματισμένος με το καλημέρα. Ούτε όμως κι οι υπόλοιποι αναβάτες των Αυστριακών έδειξαν να μπορούν να γυρίσουν γρήγορα με την RC16 του 2023, με τον Brad Binder να τερματίζει 14ος, ενώ στο pit-box της GASGAS ο Pol Espargaro ήταν 13ος και ο rookie της κατηγορίας Augusto Fernandez 22ος. Τα χρόνια περνούν, οι αναβάτες αλλάζουν, το χρήμα ρέει... και η ΚΤΜ δεν δείχνει να μπορεί να κάνει τη διαφορά στο MotoGP, όπως μπόρεσε να κάνει σε Moto3, Moto2, αλλά και στα Off-Road Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Άλλωστε το δήλωσε και ο Pit Beirer “φέτος χρειαζόμαστε αποτελέσματα”. Το θέμα είναι πως για την ώρα αυτά δεν έρχονται, και αν δεν δούμε δραματικές αλλαγές στο τεστ του Portimao, το Mattighofen θα έχει πρόβλημα.

Ακολουθεί το TOP-10 των ταχύτερων χρόνων του τριήμερου τεστ της Sepang.

1. Luca Marini (Mooney VR46 Racing Team) – 1:57.889

2. Francesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) + 0.080

3. Maverick Viñales (Aprilia Racing) + 0.147

4. Enea Bastianini (Ducati Lenovo Team) + 0.260

5. Jorge Martin (Prima Pramac Racing) + 0.315

6. Aleix Espargaro (Aprilia Racing) + 0.418

7. Fabio Di Gannantonio (Gresini Racing MotoGP™) + 0.455

8. Marco Bezzecchi (Mooney VR46 Racing Team) + 0.474

9. Alex Marquez (Gresini Racing MotoGP™) + 0.496

10. Marc Marquez (Repsol Honda Team) + 0.777

Ετικέτες

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.