MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες

MotoGP Αυστραλία: Pole Position Quartararo και έκπληξη Miller

Ξαφνικά δεν βλέπεις Ducati
MotoGP Αυστραλία: Pole Position Quartararo και έκπληξη Miller
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/10/2025

Παρόλο που ο Bezzecchi όχι μόνο έδειχνε αλλά ήταν και το απόλυτο φαβορί για την πρώτη σειρά της εκκίνησης από την πρώτη στιγμή της Q2, οι κίτρινες σημαίες και τα προβλήματα με τους υπόλοιπους αναβάτες όταν ήρθε η ώρα για γρήγορο γύρο, τον καθυστέρησαν. Στη δεύτερη προσπάθειά του πλησίασε το ρεκόρ γύρου, αλλά δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον Quartararo. Ο Γάλλος άργησε να «μπει στο ρυθμό», όμως το τελευταίο του πέρασμα ήταν εκρηκτικό — από τη 10η θέση εκτοξεύτηκε στην 1η, εξασφαλίζοντας την πέμπτη pole της χρονιάς και νέο απόλυτο ρεκόρ γύρου στο Phillip Island.

Ο Bezzecchi που είχε κυριαρχήσει σε όλες τις περιόδους δοκιμών, έμεινε τελικά δεύτερος για μόλις τρία εκατοστά του δευτερολέπτου, ενώ ο Miller έκανε την έκπληξη ανεβαίνοντας στην πρώτη σειρά. Ο ήρωας του κοινού της Αυστραλίας βγήκε από το Q1 και συνέχισε με ακόμα πιο γρήγορο ρυθμό, πετυχαίνοντας την καλύτερη εμφάνισή του στις κατατακτήριες δοκιμές εδώ και δύο χρόνια.

Η καταστροφή του Bagnaia ήταν σε σκαλοπάτια και δυστυχώς τα κατέβαινε δύο – δύο, πηγαίνοντας προς τα κάτω αντί να προοδεύει ανεβαίνοντας την σκάλα. Έμεινε σχεδόν οκτώ δέκατα πίσω καταφέρνοντας να βάλει το όνομά του δίπλα σε εκείνο του Rins στην Q2, όμως τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα μετά την ποινή τριών θέσεων που του επιβλήθηκε για καθυστέρηση στη γραμμή και παρεμπόδιση του Bezzecchi. Θα εκκινήσει τελικά από τη 14η θέση.

Αντίστοιχα, ο Binder που έχασε την θέση στην Q2 για μόλις δύο εκατοστά του δευτερολέπτου, τιμωρήθηκε κι εκείνος με τρεις θέσεις για παρόμοια παράβαση εις βάρος του Zarco, πέφτοντας στη 16η σειρά της εκκίνησης.

Ο Raul Fernandez έχασε την πρώτη σειρά της εκκίνησης για ένα μόλις δέκατο και θα ξεκινήσει τέταρτος, ανοίγοντας τη δεύτερη σειρά για την Trackhouse, μπροστά από το ταχύτερο KTM, που ήταν για άλλη μία φορά του Acosta.

Ο Alex Marquez ξεκίνησε δυνατά, γράφοντας τον πρώτο γρήγορο χρόνο, αλλά έπεσε στην τέταρτη στροφή. Παρότι ξαναμπήκε αμέσως στη μοτοσυκλέτα και προσπάθησε να ανακάμψει, μια δεύτερη πτώση στην πρώτη στροφή, έβαλε πρόωρο τέλος στη συνεδρία του. Βγήκε αλώβητος και περιορίστηκε στην 6η θέση, πολύ πίσω από οτιδήποτε περιμένεις για την ταχύτερη Ducati!

Ο Aldeguer που για ακόμη μία φορά πήγε πολύ καλά στην Q1 σημείωσε ακριβώς τον ίδιο χρόνο με τον Espargaro και οι δυο τους θα μοιραστούν την τρίτη σειρά με τον Marini, τον μοναδικό αναβάτη της Honda στην Q2. Ο Diggia έκλεισε τη δεκάδα, αφήνοντας πίσω του τον Bagnaia, ενώ οι δύο εργοστασιακές Yamaha πλαισιώνουν την εκκίνηση με Quartararo στην κορυφή και Rins στην ουρά.

Ο Binder μοιράζεται την πέμπτη σειρά με Mir και Zarco, ενώ ο Oliveira θα ξεκινήσει από την έκτη σειρά μαζί με Morbidelli και Ai Ogura.

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Q2:

ΘΕΣΗ

No.

ΑΝΑΒΑΤΗΣ

ΜΟΤΟ

ΧΡΟΝΟΣ

ΔΙΑΦ.

ΠΡΟΗΓ.

1

20

Fabio Quartararo

Yamaha

01:26.465

 

 

2

72

Marco Bezzecchi

Aprilia

01:26.496

0.031

0.031

3

43

Jack Miller

Yamaha

01:26.708

0.243

0.212

4

25

Raul Fernandez

Aprilia

01:26.851

0.386

0.143

5

37

Pedro Acosta

KTM

01:26.874

0.409

0.023

6

73

Alex Marquez

Ducati

01:26.920

0.455

0.046

7

54

Fermin Aldeguer

Ducati

01:26.995

0.530

0.075

8

44

Pol Espargaro

KTM

01:26.995

0.530

0.000

9

10

Luca Marini

Honda

01:27.095

0.630

0.100

10

49

Fabio Di Giannantonio

Ducati

01:27.116

0.651

0.021

11

63

Francesco Bagnaia

Ducati

01:27.285

0.820

0.169

12

42

Alex Rins

Yamaha

01:27.491

1.026

0.206

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Q1:

Q2

54

Fermin Aldeguer

Ducati

01:27.071

 

 

Q2

43

Jack Miller

Yamaha

01:27.080

0.009

0.009

13

33

Brad Binder

KTM

01:27.109

0.038

0.029

14

36

Joan Mir

Honda

01:27.280

0.209

0.171

15

5

Johann Zarco

Honda

01:27.392

0.321

0.112

16

88

Miguel Oliveira

Yamaha

01:27.726

0.655

0.334

17

21

Franco Morbidelli

Ducati

01:27.789

0.718

0.063

18

79

Ai Ogura

Aprilia

01:27.817

0.746

0.028

19

32

Lorenzo Savadori

Aprilia

01:28.156

1.085

0.339

20

23

Enea Bastianini

KTM

01:28.211

1.140

0.055

21

35

Somkiat Chantra

Honda

01:28.273

1.202

0.062

22

51

Michele Pirro

Ducati

01:28.451

1.380

0.178