Ο Rossi για όλους και για όλα

Ο Γιατρός δεν μασάει τα λόγια του
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

6/12/2017

Ο Valentino Rossi κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από όλους, ακόμη και εκτός της αγωνιστικής περιόδου: Γίνεται το επίκεντρο της προσοχής. Όχι άδικα, καθώς μέσα από τις πρόσφατες συνεντεύξεις που έδωσε, αλλά και από τις εξωαγωνιστικές του δραστηριότητες, επιβεβαιώνει με τον πιο πειστικό τρόπο ότι αποτελεί πόλο έλξης για οτιδήποτε κι αν κάνει.


Πρόσφατα, έτρεξε για άλλη μια φορά στο Monza Rally και για άλλη μια φορά χρίστηκε νικητής, όντας ο μοναδικός οδηγός στα 4ο χρόνια του θεσμού που καταφέρνει να πάρει έξι νίκες! Μάλιστα, κατάφερε να ξεπεράσει και μια ποινή δέκα δευτερολέπτων που έφαγε μετά την δεύτερη ειδική, καθώς το αμάξι του βρέθηκε ελαφρύτερο κατά εφτά κιλά από το όριο των κανονισμών. Προφανώς του ήρθαν μνήμες από τον αγώνα του Phillip Island το 2003, στον οποίο κέρδισε μετά από μια αντίστοιχη ποινή, και έκανε κάτι ανάλογο κερδίζοντας τις εννέα ειδικές μαζί με τον συνοδηγό του Carlo Cassina, τερματίζοντας 5,7 δευτερόλεπτα μπροστά από τον οδηγό του WRC Andreas Mikkelsen.
Την παραμονή του αγώνα, ο Rossi έδωσε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ιταλικό ραδιόφωνο, στην οποία σχολίασε πολλά από τα δρώμενα της σεζόν που τέλειωσε, ενώ μίλησε και σχετικά με τις βλέψεις του για το μέλλον.


Η συνέντευξη ξεκίνησε λέγοντας πώς νιώθει τις Κυριακές πριν τους αγώνες και για την ένταση και τον φόβο που κορυφώνεται μετά την εκκίνηση της Moto2. "Όποιος πει κάτι διαφορετικό, δεν λέει αλήθεια", δήλωσε με νόημα ο Γιατρός. "Έχεις άγχος και φοβάσαι ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά ή ότι μπορεί να κάνεις λάθη", συνέχισε, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον Zarco για τον οποίο είχε εκφράσει και την άποψή του κατά τη διάρκεια της σεζόν. "Ο Zarco είναι σαν τον Verstappen στην F1. Κανείς από τους δυο τους δεν φρενάρει. Πρέπει να ανοιχτείς στο πλάι γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να καταλήξετε και οι δύο στο χώμα", είπε γελώντας.
Σχετικά με το μέλλον του στους αγώνες, ένα θέμα που έχει αρχίσει να συζητιέται εδώ και καιρό, ο Rossi δεν κρύφτηκε πίσω από δηλώσεις με άρωμα δημοσίων σχέσεων και καθωσπρεπισμού, απαντώντας με ειλικρίνεια: "Φοβάμαι να σταματήσω. Αν φύγω από τα MotoGP, θα είναι σαν να απουσιάζει η Εθνική Ιταλίας από το Μουντιάλ", αστειεύτηκε. "Όταν πάψω να τρέχω στα MotoGP όμως, θα έχω δέκα χρόνια ακόμη στους αγώνες με αυτοκίνητα, όπως για παράδειγμα στα rally, ή σε αγώνες ταχύτητας. Θα μου άρεσε να τρέξω στις "24 ώρες του Le Mans". Ο Alonso τρέχει ήδη εκεί (σ.σ. ο οποίος έχει δεσμό εδώ και ένα χρόνο με την πρώην κοπέλα του Vale, την Linda Morselli), και ίσως τρέξουμε μαζί, σα να βγαίναμε μαζί έξω για φαγητό.Όσο είμαι ανταγωνιστικός, θα θέλω να τρέχω, καθώς είναι μια τεράστια δέσμευση."

Παρόλα αυτά και τα πλάνα του για το πιο μακρινό μέλλον, ο βραχυπρόθεσμος στόχος για τον δέκατο παγκόσμιο τίτλο του είναι πιο ζωντανός από ποτέ. "Θα μπορούσα να το έχω καταφέρει το 2016", είπε, "αλλά φέτος ήταν πιο δύσκολο. Όλα θα εξαρτηθούν από μένα και την μοτοσυκλέτα. Τώρα η Yamaha πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά σε ό,τι αφορά την ποιότητα. Ο Maverick κι εγώ κάναμε πολλή σκληρή δουλειά και πλέον η μπάλα είναι στο δικό τους γήπεδο. Οι Ιάπωνες πρέπει να δουλέψουν πάνω στον κινητήρα και το πλαίσιο."
Πέρα όμως από τον εαυτό του, μίλησε και για άλλους αναβάτες και κυρίως γι' αυτούς με τους οποίους είχε σκληρές μάχες και αντιπαραθέσεις τα τελευταία 20 χρόνια. Ανάμεσα απ' όλους αυτούς ξεχώρισε τον Marquez, που τον θεωρεί πολύ δυνατό, τον Stoner και τον Lorenzo. Ιδιαίτερα για τον πρώην team mate του, είπε πως η Ducati είναι μια δύσκολη μοτοσυκλέτα, ειδικά αν προέρχεσαι από τη Yamaha. "Είναι δύο εντελώς αντίθετες μοτοσυκλέτες, αν και ο Jorge έγινε πιο ανταγωνιστικός προς το τέλος", δήλωσε ο Rossi. "Τώρα οι "Κόκκινοι" είναι γρήγοροι. Είδαμε τον Dovizioso αλλά και τον Jack Miller στις δοκιμές της Valencia. Φοβάμαι ότι το 2018 ο Lorenzo θα είναι πολύ γρήγορος."


Η συνέντευξή του έκλεισε με ένα σχόλιο σχετικά με τον ετεροθαλή αδελφό του, Luca Marini, ο οποίος θα τρέξει του χρόνου με την ομάδα του Rossi στην Moto2 ενώ ήταν παρών και στο Monza Rally. "Τον φωνάζουμε Marinovic, όπως τον Ρώσο οδηγό, επειδή είναι ψυχρός, ήρεμος και συγκεντρωμένος, αλλά την ίδια στιγμή κρύβει πολύ καλά τα συναισθήματά του", είπε ο Γιατρός. "Έχουμε πολύ καλή σχέση και μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος για τις προκλήσεις".
Πριν από λίγες μέρες, ο Rossi βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο των ειδήσεων, αυτή τη φορά όμως για τελείως διαφορετικούς λόγους, καθώς τρεις από τις γειτονικές οικείες του Ranch στην Tavullia έκαναν προσφυγή στον TAR (τον ιταλικό οργανισμό που δίνει τις άδειες για τις χρήσεις της γης) παραπονούμενοι για περιορισμό της προσωπικής τους ελευθερίας λόγω του θορύβου και της σκόνης από το camp. Ο Albi Tebaldi, CEO της VR46 Academy είπε πως η χρήση της πίστας γίνεται μεταξύ 14:30 – 19:00 και μόνο για τέσσερις ημέρες το μήνα, αν και θα μπορούσαν να την χρησιμοποιούν κάθε μέρα. Η τεχνική διαδικασία της κατασκευής της ήταν ιδιαίτερα πολύπλοκη και τηρήθηκαν όλες οι προδιαγραφές που απαιτούνταν. Πριν από κάθε χρήση ελέγχουν τα επίπεδα θορύβου από δύο σταθερά όργανα μετρήσεων που διαθέτουν, ενώ γίνονται συνεχείς έλεγχοι από το κράτος και την ομοσπονδία που δίνει την έγκρισή της σε ετήσια βάση. Είναι χαρακτηριστικό ότι γύρω από το Ράντσο υπάρχουν δεκαπέντε οικείες και οι τρεις που έκαναν την προσφυγή δεν είναι καν από τις πιο κοντινές…

Βιογραφία Marc Marquez: «Στα 12 ήμουν τόσο μικροκαμωμένος που χρειάστηκαν οριακές πατέντες στη μοτοσυκλέτα»

«Η μητέρα μου ξεσκόνιζε τους γιατρούς για την ανάπτυξή μου»
Βιογραφία Marc Marquez: «Στα 12 ήμουν τόσο μικροκαμωμένος που χρειάστηκαν οριακές πατέντες στη μοτοσυκλέτα»
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/12/2025

Διαβάζοντας την βιογραφία του Marc Marquez, ανακαλύπτει κανείς μικρά σημεία με μεγάλη όμως σημασία, τόσο για το χτίσιμο ενός πρωταθλητή από πολύ νωρίς, όσο και για την νοοτροπία μίας ολόκληρης χώρας, κυρίως όμως για την προσήλωση της οικογένειας αποκλειστικά στους αγώνες και στην βελτίωση του μικρού αθλητή. Ο Marc εξιστορεί:

Είναι δεύτερη χρονιά στο τοπικό, ιδιαίτερα σημαντικό πρωτάθλημα της Κατανολονίας και είναι μόλις 12 ετών, αγωνιζόμενος στα 125 με την Honda RS125R. Την προηγούμενη χρονιά είχε ανέβει από τα 50 κυβικά στα 125 όπου νικητής ήταν τότε ο Pol Espargaro. Ο Marc τερμάτισε δεύτερος στην πρώτη του χρονιά με την RS125!

Σημειώστε εδώ πως ένα τοπικό πρωτάθλημα έβγαζε σε κάθε φουρνιά αναβάτες για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Την δεύτερη χρονιά του στο GP της Καταλονίας έχει ήδη την στόφα του πρωταθλητή, αλλά η μοτοσυκλέτα είναι το μεγάλο του πρόβλημα. Στην εκκίνηση δεν πατά κάτω παρά μόνο όταν κάθεται στραβά με το ένα πόδι, πράγμα που το δυσκολεύει και έτσι δεν γίνεται να φεύγει κάθε φορά πρώτος.

Η ομάδα του είχε ήδη προσθέσει βάρος στην μοτοσυκλέτα και δέρμα στην φόρμα του για να έχουν το ελάχιστο που απαιτείται όμως από πλευράς εργονομίας δεν είχαν καταφέρει πολλά.

Τότε ήταν που μπήκαν στην διαδικασία να κοντύνουν το μήκος του ρεζερβουάρ κατά 15 ολόκληρους πόντους, για να μπορεί να φτάσει τα κλιπόν ο Marc και να μην δυσκολεύεται στην οδήγησή του.

Τότε ήταν που τον απελευθέρωσαν κιόλας.

Δεν κέρδισε απλά το τοπικό Πρωτάθλημα Ταχύτητας Καταλονίας στην κατηγορία των 125 κυβικών το 2005, αλλά κατατρόπωσε τους υπόλοιπους καθώς σε ορισμένους αγώνες κέρδιζε με 20 δευτερόλεπτα διαφοράς!

Τερμάτιζε μισή πίστα εμπρός από τους υπόλοιπους που είχαν όλοι τους, μοτοσυκλέτες με την ίδια ιπποδύναμη!

Παράλληλα η μητέρα του είχε πάρει σβάρνα τους γιατρούς υποβάλλοντας τον Marc Marquez σε κάθε γνωστή ιατρική εξέταση της εποχής εκείνης ψάχνοντας τρόπους να τον κάνει να ψηλώσει περισσότερο. Δεν τα κατάφερε, έκανε όμως τον δικό της αγώνα.

Εκείνη η χρονιά που κόντυναν το ρεζερβουάρ της μοτοσυκλέτας ενώ της είχαν προσθέσει βάρος, απελευθερώνοντας τον Marc, ο μικρός αθλητής εκτός από πρωταθλητής Καταλονίας στα 125 κυβικά της Ταχύτητας, πήρε και τον τίτλο στο Supermotard στην κατηγορία των 85 κυβικών.

Ο άνθρωπος που έκοψε τα 15 εκατοστά, ήταν ο Emilio Alzamora, που λίγα χρόνια πριν ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής στα 125 και απόδειξη ότι δάσκαλοι μπορούν να γίνουν λίγοι, όχι όλοι και δεν εξαρτάται η καριέρα τους ως δάσκαλοι από το τι πώς οδηγούν οι ίδιοι.

Την επόμενη χρονιά, μόλις στα 13, ο Marc Marquez πήρε ξανά το πρωτάθλημα της Καταλονίας και ήταν έτοιμος για το Ισπανικό Πρωτάθλημα CEV, τον προθάλαμο για τα MotoGP. Εκείνη την χρονιά τερμάτισε 8ος και ήταν ο νεότερος αναβάτης.

Το πρόβλημα των κιλών παρέμενε.

Από την ηλικία των 11 ετών ο Marc Marquez ήταν μόλις 29 κιλά σταθερά!
Για αυτό και η μητέρα του είχε γυρίσει όλους τους γιατρούς της Ισπανίας ψάχνοντας εκείνον που θα βοηθούσε τον γιό της να κερδίσει βάρος!

Στο CEV ο Alzamora έπρεπε να βρει τρόπο να προσθέσει 21 κιλά έρμα στην μοτοσυκλέτα με τρόπου που θα διατηρεί την ευελιξία της!

Μόλις 15 ετών, μπαίνει στα MotoGP με τον Alzamora να πιέζει για να μην περιμένει μέχρι τα 16…

Ετικέτες