Ο Rossi για όλους και για όλα

Ο Γιατρός δεν μασάει τα λόγια του
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

6/12/2017

Ο Valentino Rossi κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από όλους, ακόμη και εκτός της αγωνιστικής περιόδου: Γίνεται το επίκεντρο της προσοχής. Όχι άδικα, καθώς μέσα από τις πρόσφατες συνεντεύξεις που έδωσε, αλλά και από τις εξωαγωνιστικές του δραστηριότητες, επιβεβαιώνει με τον πιο πειστικό τρόπο ότι αποτελεί πόλο έλξης για οτιδήποτε κι αν κάνει.


Πρόσφατα, έτρεξε για άλλη μια φορά στο Monza Rally και για άλλη μια φορά χρίστηκε νικητής, όντας ο μοναδικός οδηγός στα 4ο χρόνια του θεσμού που καταφέρνει να πάρει έξι νίκες! Μάλιστα, κατάφερε να ξεπεράσει και μια ποινή δέκα δευτερολέπτων που έφαγε μετά την δεύτερη ειδική, καθώς το αμάξι του βρέθηκε ελαφρύτερο κατά εφτά κιλά από το όριο των κανονισμών. Προφανώς του ήρθαν μνήμες από τον αγώνα του Phillip Island το 2003, στον οποίο κέρδισε μετά από μια αντίστοιχη ποινή, και έκανε κάτι ανάλογο κερδίζοντας τις εννέα ειδικές μαζί με τον συνοδηγό του Carlo Cassina, τερματίζοντας 5,7 δευτερόλεπτα μπροστά από τον οδηγό του WRC Andreas Mikkelsen.
Την παραμονή του αγώνα, ο Rossi έδωσε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ιταλικό ραδιόφωνο, στην οποία σχολίασε πολλά από τα δρώμενα της σεζόν που τέλειωσε, ενώ μίλησε και σχετικά με τις βλέψεις του για το μέλλον.


Η συνέντευξη ξεκίνησε λέγοντας πώς νιώθει τις Κυριακές πριν τους αγώνες και για την ένταση και τον φόβο που κορυφώνεται μετά την εκκίνηση της Moto2. "Όποιος πει κάτι διαφορετικό, δεν λέει αλήθεια", δήλωσε με νόημα ο Γιατρός. "Έχεις άγχος και φοβάσαι ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά ή ότι μπορεί να κάνεις λάθη", συνέχισε, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον Zarco για τον οποίο είχε εκφράσει και την άποψή του κατά τη διάρκεια της σεζόν. "Ο Zarco είναι σαν τον Verstappen στην F1. Κανείς από τους δυο τους δεν φρενάρει. Πρέπει να ανοιχτείς στο πλάι γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να καταλήξετε και οι δύο στο χώμα", είπε γελώντας.
Σχετικά με το μέλλον του στους αγώνες, ένα θέμα που έχει αρχίσει να συζητιέται εδώ και καιρό, ο Rossi δεν κρύφτηκε πίσω από δηλώσεις με άρωμα δημοσίων σχέσεων και καθωσπρεπισμού, απαντώντας με ειλικρίνεια: "Φοβάμαι να σταματήσω. Αν φύγω από τα MotoGP, θα είναι σαν να απουσιάζει η Εθνική Ιταλίας από το Μουντιάλ", αστειεύτηκε. "Όταν πάψω να τρέχω στα MotoGP όμως, θα έχω δέκα χρόνια ακόμη στους αγώνες με αυτοκίνητα, όπως για παράδειγμα στα rally, ή σε αγώνες ταχύτητας. Θα μου άρεσε να τρέξω στις "24 ώρες του Le Mans". Ο Alonso τρέχει ήδη εκεί (σ.σ. ο οποίος έχει δεσμό εδώ και ένα χρόνο με την πρώην κοπέλα του Vale, την Linda Morselli), και ίσως τρέξουμε μαζί, σα να βγαίναμε μαζί έξω για φαγητό.Όσο είμαι ανταγωνιστικός, θα θέλω να τρέχω, καθώς είναι μια τεράστια δέσμευση."

Παρόλα αυτά και τα πλάνα του για το πιο μακρινό μέλλον, ο βραχυπρόθεσμος στόχος για τον δέκατο παγκόσμιο τίτλο του είναι πιο ζωντανός από ποτέ. "Θα μπορούσα να το έχω καταφέρει το 2016", είπε, "αλλά φέτος ήταν πιο δύσκολο. Όλα θα εξαρτηθούν από μένα και την μοτοσυκλέτα. Τώρα η Yamaha πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά σε ό,τι αφορά την ποιότητα. Ο Maverick κι εγώ κάναμε πολλή σκληρή δουλειά και πλέον η μπάλα είναι στο δικό τους γήπεδο. Οι Ιάπωνες πρέπει να δουλέψουν πάνω στον κινητήρα και το πλαίσιο."
Πέρα όμως από τον εαυτό του, μίλησε και για άλλους αναβάτες και κυρίως γι' αυτούς με τους οποίους είχε σκληρές μάχες και αντιπαραθέσεις τα τελευταία 20 χρόνια. Ανάμεσα απ' όλους αυτούς ξεχώρισε τον Marquez, που τον θεωρεί πολύ δυνατό, τον Stoner και τον Lorenzo. Ιδιαίτερα για τον πρώην team mate του, είπε πως η Ducati είναι μια δύσκολη μοτοσυκλέτα, ειδικά αν προέρχεσαι από τη Yamaha. "Είναι δύο εντελώς αντίθετες μοτοσυκλέτες, αν και ο Jorge έγινε πιο ανταγωνιστικός προς το τέλος", δήλωσε ο Rossi. "Τώρα οι "Κόκκινοι" είναι γρήγοροι. Είδαμε τον Dovizioso αλλά και τον Jack Miller στις δοκιμές της Valencia. Φοβάμαι ότι το 2018 ο Lorenzo θα είναι πολύ γρήγορος."


Η συνέντευξή του έκλεισε με ένα σχόλιο σχετικά με τον ετεροθαλή αδελφό του, Luca Marini, ο οποίος θα τρέξει του χρόνου με την ομάδα του Rossi στην Moto2 ενώ ήταν παρών και στο Monza Rally. "Τον φωνάζουμε Marinovic, όπως τον Ρώσο οδηγό, επειδή είναι ψυχρός, ήρεμος και συγκεντρωμένος, αλλά την ίδια στιγμή κρύβει πολύ καλά τα συναισθήματά του", είπε ο Γιατρός. "Έχουμε πολύ καλή σχέση και μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος για τις προκλήσεις".
Πριν από λίγες μέρες, ο Rossi βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο των ειδήσεων, αυτή τη φορά όμως για τελείως διαφορετικούς λόγους, καθώς τρεις από τις γειτονικές οικείες του Ranch στην Tavullia έκαναν προσφυγή στον TAR (τον ιταλικό οργανισμό που δίνει τις άδειες για τις χρήσεις της γης) παραπονούμενοι για περιορισμό της προσωπικής τους ελευθερίας λόγω του θορύβου και της σκόνης από το camp. Ο Albi Tebaldi, CEO της VR46 Academy είπε πως η χρήση της πίστας γίνεται μεταξύ 14:30 – 19:00 και μόνο για τέσσερις ημέρες το μήνα, αν και θα μπορούσαν να την χρησιμοποιούν κάθε μέρα. Η τεχνική διαδικασία της κατασκευής της ήταν ιδιαίτερα πολύπλοκη και τηρήθηκαν όλες οι προδιαγραφές που απαιτούνταν. Πριν από κάθε χρήση ελέγχουν τα επίπεδα θορύβου από δύο σταθερά όργανα μετρήσεων που διαθέτουν, ενώ γίνονται συνεχείς έλεγχοι από το κράτος και την ομοσπονδία που δίνει την έγκρισή της σε ετήσια βάση. Είναι χαρακτηριστικό ότι γύρω από το Ράντσο υπάρχουν δεκαπέντε οικείες και οι τρεις που έκαναν την προσφυγή δεν είναι καν από τις πιο κοντινές…

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.