Πλάνο service των MotoGP!

Κάθε πότε θέλει αλλαγή… ο κινητήρας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/1/2019

Την χρονιά που μας πέρασε, έγιναν 18 αγώνες –αν και ήταν προγραμματισμένοι 19, αλλά οι πλημμύρες στο Silverstone δεν επέτρεψαν να πραγματοποιηθεί το βρετανικό grand prix- με τις μοτοσυκλέτες να πρέπει να είναι άριστα προετοιμασμένες. Όπως έχει υπολογισθεί, κάθε μία μοτοσυκλέτα διανύει περίπου 500 χιλιόμετρα μέσα σε ένα αγωνιστικό τριήμερο (Παρασκευή – Κυριακή) συνυπολογίζοντας τις ελεύθερες και χρονομετρημένες δοκιμές και φυσικά τον ίδιο τον αγώνα. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στην χρονιά, αναβάτες και μοτοσυκλέτες διανύουν περίπου 9.000 με 10.000 χιλιόμετρα, δίχως να υπολογίζονται οι δοκιμές που κάνουν οι ομάδες στην αρχή και ενδιάμεσα της σεζόν. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα πράγματα και πότε πρέπει να ελέγχονται και να αντικαθίστανται για να είναι οι μοτοσυκλέτες των MotoGP στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και να παλέψουν οι αναβάτες τους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα;
Η επίσημη ιστοσελίδα των MotoGP έδωσε στην δημοσιότητα μερικά ενδιαφέροντα στατιστικά και δεδομένα από την συντήρηση των αγωνιστικών πρωτοτύπων, για να πάρουμε μια ιδέα του πόσο οριακά σχεδιασμένες είναι οι μοτοσυκλέτες της κορυφαίας κατηγορίας των αγώνων.

Λάδια: Χρειάζονται αλλαγή κάθε 350km, πράγμα που σημαίνει ότι κατά την διάρκεια ενός αγωνιστικού τριημέρου γίνεται τουλάχιστον μία αλλαγή στα λάδια του κινητήρα.
Αλυσίδα τελικής μετάδοσης: Αλλάζεται κάθε 500km. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι οι αναβάτες τρέχουν σε κάθε αγώνα με καινούργια αλυσίδα.
Γρανάζια τελικής μετάδοσης: Σε αντίθεση με τις αλυσίδες, τα γρανάζια αλλάζονται κάθε 1.000 χιλιόμετρα, δηλαδή κάθε δεύτερο αγώνα. Εδώ δεν ισχύει ο κανόνας που ακολουθούμε εμείς οι… κοινοί θνητοί στις μοτοσυκλέτες παραγωγής (το ότι δηλαδή σε κάθε αλλαγή αλυσίδας αλλάζουμε και γρανάζια), καθώς η φθορά των δοντιών μετά από έναν αγώνα δεν είναι τόση που να δικαιολογεί την αντικατάστασή τους.
Δίσκοι συμπλέκτη και γρανάζια: Αλλάζονται κι αυτοί κάθε 1.000 χιλιόμετρα, ή αν κρίνει η ομάδα ότι χρειάζεται μπορεί να αλλαχθούν και μετά από μια δοκιμαστική εκκίνηση.


Δίσκοι φρένων carbon και τακάκια: Η υπόθεση φρένα εντάσσεται κι αυτή μέσα στις αντικαταστάσεις των 1.000 χιλιομέτρων (κάθε δεύτερο αγώνα δηλαδή), με την προϋπόθεση, όπως και στα υπόλοιπα εξαρτήματα, ότι είναι μέσα στα πλαίσια των ανοχών που έχει καθορίσει το εργοστάσιο μετά τον έλεγχο που γίνεται πριν από κάθε αγώνα.
Τροχοί: Οι τροχοί των MotoGP αλλάζονται κάθε 1.200km, διότι τα εξωτικά υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένοι (π.χ. μαγνήσιο) είναι πιθανόν να παρουσιάσουν κόπωση σχετικά σύντομα.
Κινητήρες: Με δεδομένο ότι ο διαθέσιμος αριθμός κινητήρων που έχει ο κάθε αναβάτης για την σεζόν είναι συγκεκριμένος (εφτά οι εργοστασιακοί, εννιά οι αναβάτες με τα λεγόμενα "προνόμια"), χρειάζεται μια πολύ καλή διαχείριση από τις ομάδες και με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα αποσυρθεί κάποιος κινητήρας εξαιτίας ζημιάς από πτώση. Χοντρικά λοιπόν οι κινητήρες αποσύρονται όταν συμπληρώσουν 2.000 χιλιόμετρα (ή τρέξουν τέσσερις αγώνες).


Κλιπόν και σέλα/ουρά: Λόγω της καταπόνησης που δέχονται από το βάρος του αναβάτη και των δυνάμεων που ασκεί πάνω τους, τα κλιπόν και το μονοκόματο τμήμα της σέλας με την ουρά από carbon (καθώς δεν υπάρχει υποπλαίσιο), αντικαθίσταται κάθε 4.000 χιλιόμετρα ή πιο πρακτικά στο μέσον της σεζόν…


Πλαίσιο – ψαλίδι: Εκτός από τον κινητήρα, πρόκειται για δύο από τα πιο νευραλγικά τμήματα της μοτοσυκλέτας. Η αλλαγή τους γίνεται κάθε 4.500 χιλιόμετρα (μετά από οκτώ ή εννέα αγώνες δηλαδή).
 

Ετικέτες

MotoGP Βαρκελώνη: Pole Position Alex Marquez – 4 για το ρεκόρ!

Φανταστικοί Quartararo και Acosta – Χαμένος ο Bagnaia
MotoGP Βαρκελώνη: Pole Position Alex Marquez – 4 για το ρεκόρ!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/9/2025

Μπόλικο συναίσθημα είχε η Βαρκελώνη ακόμη και στην ελεύθερη δοκιμή πριν την κατάταξη καθώς οι συνθήκες μπορεί να ήταν εξαιρετικές αλλά η πρόσφυση δεν ήταν για όλους δεδομένη, με την Ducati να ψάχνει και αυτή τις καλύτερες ρυθμίσεις, την ώρα που ο Quartararo έδειχνε πως τα είχε καταφέρει.
Πρώτος σήμερα με χρόνο για να πάει κατευθείαν για την pole position, το έδειξε έπειτα στην Q1 όταν ήταν ο μόνος με χρόνο κάτω από το 1:38 ακολουθούμενος από τον Di Giannantonio σε μικρή διαφορά και τον Aldeguer επίσης να έχει σε πολλά σημεία της πίστας την ταχύτητα ακόμη και να πάρει την θέση του Quartararo αλλά δεν ίσχυε αυτό για όλο το μήκος της πίστας.
Ο Bagnaia ξεκίνησε την προσπάθεια στην Q1 δείχνοντας πως θα καταφέρει να βρει την ταχύτητα για να είναι στις πρώτες σειρές, όχι τόσο για τις πρώτες δύο αλλά θα μπορούσε να είναι κοντά σε Fernandez, τελικά ήταν πολύ χειρότερα, ήταν τελευταίος πίσω από τον Rins και μπροστά μόνο από Vinales, Savadori και Chantra.
Ξεκινώντας την Q2 περίμενες πως Acosta, Quartararo και Alex Marquez θα κάνουν την διαφορά και πράγματι το ρεκόρ με χρόνους στο 1:37 έσπασε διαδοχικά. Μεγαλύτερος άτυχος ο Acosta που κρατούσε την pole position για λίγο και έπειτα με τον ίδιο χρόνο μία από τις πρώτες θέσεις της εκκίνησης αλλά η προσπάθειά του ακυρώθηκε γιατί πάτησε εκτός ορίων στην τελευταία στροφή. Με τον χρόνο να τελειώνει, προσπάθησε για ακόμη μία φορά αλλά η πρόσφυση δεν ήταν πλέον στα ελαστικά για να πιέσει αρκετά και σημείωσε έξοδο, ευτυχώς χωρίς πτώση.
Στο μεταξύ ο Marc Marquez έψαχνε κάποιον για slipstreaming οδηγώντας πίσω από τον Morbidelli ο οποίος είχε ειδοποιηθεί από την ομάδα του και δεν έκανε καμία προσπάθεια. Πίσω τους ο Mir, περιμένοντας όλοι το κατάλληλο μηχανοδηγό για την αμαξοστοιχία που δεν ήταν άλλος από τον Alex Marquez.
Απευθείας έκανε την διαφορά σε χρόνο και πέρασε εμπρός παίρνοντας μαζί του τον Marc Marquez, στον επόμενο γύρο δοκίμασαν την αντίστροφη διάταξη, οι δυο τους αυτή την φορά και μάλιστα ο Mac Marquez πήγαινε για την πρώτη θέση μέχρι την στιγμή που ένα γλίστρημα στην 5η στροφή, την στροφή του Martin, ακύρωσε κάθε ευκαιρία για την pole position, κι ενώ δεν είχε πρόβλημα σε αυτή την στροφή στους προηγούμενους γύρους. Τα ελαστικά όμως δεν είχαν άλλη ευκαιρία για γρήγορο γύρο, όπως και με τον Acosta.
Στο μεταξύ ο Quartararo είχε κολλημένο πίσω του τον Ai Ogura και πήγαινε ακόμη και για pole position. Δεν την πήρε για πολύ μικρή διαφορά, κέρδισε όμως την δεύτερη θέση, εκτοπίζοντας τον Marc Marquez στην τρίτη θέση, που επίσης δεν θα ήταν εκεί αν δεν ακυρωνόταν ο γύρος του Acosta. Η KTM τα πήγε πολύ καλά αλλά έχασε σε λεπτομέρειες, και ο Binder είχε την ευκαιρία για υψηλότερη θέση και ο Acosta για την pole position.
Ο Quartararo έδειξε για ακόμη μία φορά πως η ομάδα μπορεί να κάνει γρήγορους γύρους αλλά χρειάζεται να βρουν την διάρκεια και να μπορέσουν να τερματίσουν έναν αγώνα ψηλά στην κατάταξη, αν και η αγωνία δεν είναι σε αυτή την σεζόν, αλλά για την επόμενη με δεδομένο πως θα φέρουν την V4 μοτοσυκλέτα. Μπορεί να είναι μόνο για μία χρονιά και ο κόσμος να μην καταλαβαίνει για ποιο λόγο μπαίνουν στην διαδικασία να κάνουν ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα μόνο για μία χρονιά, ωστόσο είναι σημαντικό για εκείνους να μαζέψουν τα δεδομένα που χρειάζονται για αυτή την διάταξη.