Red Bull KTM Factory Racing 2023 - Με τους Brad Binder και Jack Miller

Pit Beirer: Διασκεδάσαμε πολύ αλλά τώρα χρειαζόμαστε αποτελέσματα!
Red Bull KTM Factory Racing 2023
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

26/1/2023

Λίγες ημέρες πριν το επίσημο MotoGP τεστ της Sepang, η Red Bull KTM Factory Racing αποκάλυψε τα χρώματα των μοτοσυκλετών της για το 2023, όπου δίπλα στον Brad Binder που έχει αναλάβει όλες τις ελπίδες των “πορτοκαλί” για διάκριση τα τελευταία χρόνια, έρχεται να προστεθεί ο Jack Miller.

Ο Νοτιοαφρικανός Παγκόσμιος Πρωταθλητής Moto3 του 2016, και 2ος στην τελική κατάταξη του Moto2 το 2019, προσπαθεί από το 2020 να διακριθεί με την υποδεέστερη μοτοσυκλέτα της ΚΤΜ στο MotoGP, έχοντας καταφέρει -μαζί με τον Miguel Oliveira, που εγκατέλειψε τη βάρκα για την Aprilia το 2023- να ξεχωρίσει από την τετράδα των αναβατών του Mattighofen. Ο Binder που αγωνίζεται με την ΚΤΜ από το 2015, έχει πάρει μόλις 2 νίκες τα προηγούμενα δύσκολα -όσον αφορά στην εξέλιξη των RC16-, τρία χρόνια, ενώ τερμάτισε στην ίδια 6η θέση τόσο το 2021 όσο και το 2022. Αντίστοιχα ο Oliveira είχε ως καλύτερα αποτελέσματα μια 9η και μια 10η θέση. Ελπίζουμε η ΚΤΜ να κάνει τη διαφορά το 2023, καθώς το ταλέντο του Binder είναι αδιαμφισβήτητο, και οι φαν του (αλλά και ο ίδιος) έχουν κουραστεί να τον βλέπουν να παλεύει με τα θηρία τόσα χρόνια, ψάχνοντας να βγάλει άσους από τα μανίκια του, όταν η μοτοσυκλέτα του δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στον ανταγωνισμό. Είναι κρίμα κιόλας να χαραμίζεται σαν αναβάτης, καθώς καβάλα σε μια Ducati ή Aprilia θα μπορούσε ακόμα και να διεκδικήσει και τον τίτλο, αν κρίνουμε από τη χαοτική διαφορά που είχε απέναντι στους υπόλοιπους αναβάτες τόσο στη Moto3 όσο και στη Moto2. Ένας ακόμη αναβάτης που δεν είχε καταφέρει να αντέξει τη δύσκολη κατάσταση της εξέλιξης στην ΚΤΜ ήταν φυσικά ο Zarco, που το 2019 αποχώρησε κακήν-κακώς από την KTM Factory Racing, πριν μάλιστα τελειώσει η σεζόν! Για τους υπόλοιπους αγώνες της χρονιάς τη θέση του πήρε ο δοκιμαστής Mika Kallio ενώ

Το νέο αίμα του 2023 για την ομάδα είναι ο Jack Miller που μόνο άσχετος δεν είναι με την ΚΤΜ, αφού το 2014 συμμετείχε στη Moto3 με την Red Bull KTM Ajo, σε μια φανταστική χρονιά για τον Αυστραλό, όπου σημείωσε 6 νίκες και 10 βάθρα, για να τερματίσει 2ος στο Πρωτάθλημα πίσω από τον Alex Marquez, χάνοντας τον τίτλο για μόλις 2 βαθμούς! Τώρα, ο “Jackass” επιστρέφει στους “πορτοκαλί”, αφού έχασε τη θέση που κατείχε στην εργοστασιακή Ducati, από τον Enea Bastianini. Αυτή θα είναι η 9η χρονιά του Miller στη μεγάλη κατηγορία MotoGP, έχοντας τερματίσει 4ος και 5ος με τη Ducati το 2021 και το 2022. Είναι γνωστή η μαχητικότητα του Αυστραλού, και είμαστε σίγουροι πως θα παλέψει για τη διάκριση, όμως οι πιθανότητες για μια καλή θέση βρίσκονται περισσότερο στο αν η ΚΤΜ θα καταφέρει να παρουσιάσει ένα RC16 που να μπορεί να ανταγωνιστεί τα Ducati & Aprilia.

Στο τιμόνι της ομάδας βρίσκεται ο Francesco Guidotti, ο οποίος απέφυγε να κάνει και την παραμικρή αναφορά στις μοτοσυκλέτες της ΚΤΜ στην παρουσίαση της ομάδας, επιλέγοντας να αναφερθεί στην κατάκτηση της 2ης θέσης στο Πρωτάθλημα Ομάδων, όμως ο Pit Beirer, που είναι Υπεύθυνος του αγωνιστικού τμήματος της ΚΤΜ δήλωσε: “We need results”, δηλαδή “χρειαζόμαστε αποτελέσματα”! Παρόλα αυτά, κι εκείνος έριξε το μπαλάκι στους αναβάτες, και δεν είπε τίποτα για το RC16

Ετικέτες

MotoGP 2025 Jerez - Θρίαμβος Alex Marquez στην Ισπανία - 1η MotoGP νίκη και πρωτοπορία στο πρωτάθλημα!

Εξαιρετικός και 2ος ο F. Quartararo, 3ος ο Bagnaia! - Πτώση για M.Marquez
Alex Marquez - Jerez 2025 MotoGP
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

27/4/2025

Με την παρθενική του νίκη στη μεγάλη κατηγορία ο Alex Marquez έγραψε ιστορία στη Jerez τερματίζοντας μπροστά από έναν εξαιρετικό Fabio Quartararo, έπειτα από πτώση του αδερφού του νωρίς στον αγώνα.

Μπροστά στο κοινό της πατρίδας του ο Alex Marquez έκανε ντεμπούτο το 2020 με την εργοστασιακή ομάδα της Honda και τώρα έξι χρόνια μετά κατάφερε να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου για πρώτη φορά στην καριέρα του. Έτσι ο Ισπανός έβαλε αυτόν και τον αδερφό του στα βιβλία της ιστορίας ως τους πρώτους αδερφούς με νίκη στο MotoGP. 

Σταθερά 2ος φέτος πίσω από τον αδερφό του ο Alex, που βελτιώνεται διαρκώς, έδειχνε ότι αν του δινόταν η ευκαιρία για μία νίκη θα την άρπαζε από τα μαλλιά και αυτό ακριβώς έγινε στη Jerez έπειτα από το λάθος που έκανε ο Marc (Ducati Lenovo Team) νωρίς στον αγώνα, στον τρίτο γύρο, με πτώση που τον έθεσε εκτός διεκδίκησης της νίκης σε ένα σημείο που θα μπορούσε να κάνει υπομονή και να μην πιέσει στον βαθμό που το έκανε και του στοίχισε τόσο ακριβά.

Πριν από την πτώση είχαμε παραλίγο εμβολισμό τόσο του Marquez όσο και του Fransesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) από τον Alex (!), ενώ ακόμη νωρίτερα στην εκκίνηση, εκείνος που τα κατάφερε καλύτερα από όλους και έθεσε τον εαυτό του επικεφαλής ήταν ο Fabio Quartararo ξεκινώντας εξαιρετικά. Ο Γάλλος δεν έκανε το χθεσινό λάθος και οδήγησε από την αρχή μέχρι και το τέλος του αγώνα οριακά και με αυτοπεποίθηση και αυτό φυσικά θα θέλαμε να το δούμε ακόμη περισσότερο στους επόμενους αγώνες. 

Ο Quartararo έδειξε με αυτό το αποτέλεσμα η Yamaha έχει όντως βελτιωθεί και μπορεί να έχει σταθερά υψηλή απόδοση σε έναν ολόκληρο αγώνα, αν και ακόμη απέχει πολύ από τις Ducati, ενώ στη δεύτερη θέση που κατέκτησε βοήθησε σίγουρα και το γεγονός ότι αυτή είναι μια πίστα που του αρέσει πάρα πολύ και νιώθει άνετα εκεί.

Την πρωτοπορία του αγώνα ο εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha την έχασε στην αρχη του 11ου γύρου από τον Alex, ο οποίος έπειτα και από το λάθος στα φρένα που είχε νωρίτερα και παραλίγο να πέσει πάνω στους δύο εργοστασιακούς αναβάτες της Ducati, βρέθηκε στην πέμπτη θέση. Στον 4ο γύρο ωστόσο είχε ανακάμψει περνώντας ξεκάθαρα τον Bagnaia στα φρένα για τη δεύτερη θέση. Έπειτα ξεκίνησε να κλείνει την απόσταση που το χώριζε από τον Quartararo και αφού τον "μελέτησε" για μερικούς γύρους, τον πέρασε επίσεης καθαρά στα φρένα στον 11ο γύρο. Μετά από αυτό άνοιξε σχεδόν άμεσα διαφορά ενός δευτερολέπτου, η οποία έφτασε έως και τα 2,7 δευτερόλεπτα.

Ο Quartararo οδήγησε εξαιρετικά και κράτησε πίσω του τον Bagnaia που αρχικά έδειχνε ότι και αυτός θα προσπαθούσε να τον περάσει. Έχοντας μια μοτοσυκλέτα σαφώς ανώτερη από εκείνη του Γάλλου -και του A. Marquez- ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής προσπάθησε να κάνει κάτι αντίστοιχο με εκείνο που έκανε ο Alex προσπαθώντας να βρει το καλύτερο σημείο για να τον περάσει. Όμως τελικά συμβιβάστικε σχετικά νωρίς και μη θέλοντας να ρισκάρει να ανέβει τουλάχιστον στο δεύτερο σκαλί του βάθρου κρατήθηκε πίσω από τον Quartararo δείχνοντας έτσι έλλειψη αυτοπεποίθησης και περισσότερη ψυχραιμία από όσο ίσως χρειαζόταν -είχε και τον M.Marquez που προσπαθούσε να ανακάμψει με μια τραυματισμένη μοτοσυκλέτα πολύ πίσω του.

Ετσι φτάσαμε στο τέλος με τον Alex Marquez να παίρνει την πρώτη του καρό σημαία στην μεγάλη κατηγορία αλλά και την πρωτοπορία στο πρωτάθημα, τον Quartararo να επιστρέφει στο βάθρο δεύτερος έπειτα από 560 ημέρες (!) και τον Bagnaia να το συμπληρώνει.

Στην 4η θέση βρέθηκε ο M.Vinales (Red Bull KTM Tech3), με το πρώτο από τα τέσσερα συνολικά KTM που βρέθηκαν στην πρώτη δεκάδα, έχοντας πίσω του τον Fabio Di Giannantonio (Pertamina Enduro VR46 Racing Team), ο οποίος τερμάτισε μπροστά από τον 6o Brad Binder (Red Bull KTM Factory Racing). Στην 7η θέση ο P. Acosta (Red Bull KTM Factory Racing), ενώ ο rookie Ai Ogura ήταν για ακόμη φορά ο ταχύτερος μεταξύ των Aprilia (Trackhouse MotoGP Team), αφήνοντας ποολύ πίσω του τους Enea Bastianini (Red Bull KTM Tech3) και Luca Marini (Honda HRC Castrol).

Ο M.Marquez κατάφερε τελικά να συμμαζέψει ελαφρώς την κατάσταση και να φτάσει έως την 12η -από 21η θέση- με το αριστερό μέρος του φαίρινγκ της GP25 τραυματισμένο και έτσι η διαφορά από τον πρώτο στη βαθμολογία αδερφό του περιορίστηκε μόλις στον έναν βαθμό.

Κατάταξη Top 10 (Συνολικός χρόνος/διαφορά)

1. A. Marquez, (BK8 Gresini Racing MotoGP) 40:56.374
2. F. Quartararo, (Monster Energy Yamaha MotoGP) +1.561 δλ.
3. F. Bagnaia, (Ducati Lenovo) +2.217 δλ.
4. M. Vinales, (Red Bull KTM Tech3) +3.678 δλ.
5. F. Di Giannantonio, (Pertamina Enduro VR46 Racing Team) +7.267 δλ.
6. B.Binder (Red Bull KTM Factory Racing) +8.529 δλ.
7. P. Acosta  (Red Bull KTM Factory Racing) +9.764 δλ.
8. A. Ogura (Trackhouse MotoGP Team) +10.923 δλ.
9. E. Bastianini (Red Bull KTM Tech3) +15.879 δλ.
10. L. Marini (Honda HRC Castrol) +17.239 δλ.