2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape: Στη γη των ταράνδων

Η ώρα της επιστροφής
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

6/5/2019

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ολοκλήρωσε παρέα με τον γιο του Γιώργο το πρώτο μισό του ταξιδιού τους φτάνοντας στο Βόρειο Ακρωτήρι, και πλέον ετοιμάζονται για την επιστροφή τους στα πάτρια εδάφη:

"Το Ελσίνκι όπου αποβιβαστήκαμε ήταν η αφετηρία του τελευταίου σκέλους του ταξιδιού μας “Cape 2 Cape”. Μόλις 1.500 χλμ. μας χώριζαν πλέον από το βορειότερο χερσαίο ακρωτήρι της Ευρώπης. Πατέρας και γιος βλέπαμε μπροστά μας μόνο Nordkapp, τ’ οποίο φάνταζε στο μυαλό μας ως το πολυπόθητο ταξιδιωτικό "λάφυρο" που θέλαμε διακαώς να κουρσέψουμε.


Σε δυο πράγματα επιστήσαμε την προσοχή μας οδηγώντας τις επόμενες μέρες την Honda Africa Twin 1000 ADV προς τον νορβηγικό βορρά: στα χαμηλά όρια ταχύτητας των φιλανδικών δρόμων και στους αμέριμνους ταράνδους.
Τι άλλο είχαμε να φοβηθούμε; Μα φυσικά τις καιρικές συνθήκες, που για την εποχή του ταξιδιού μας αποτελούσαν τον βασικότερο παράγοντα προσέγγισης του Nordkapp –ήταν τέλη Απριλίου και οι θερμοκρασίες κυμαίνονταν από -5 C έως 4 °C. Ναι μεν ο δρόμος ήταν ανοικτός από τα χιόνια, όμως, οι απρόβλεπτες διακυμάνσεις και μεταβολές του καιρού (μια πυκνή χιονόπτωση ή μια σφοδρή καταιγίδα) μπορούσαν να μας ακινητοποιήσουν καθοδόν. Εντέλει, κανένα δυσάρεστο σενάριο δεν επικράτησε. Ήλιος με δόντια και ο υδράργυρος να μην ξεκολλά από τους 0 °C…


Η στάση μας στην φιλανδική πόλη Rovaniemi ήταν επιβεβλημένη για δύο λόγους. Εμείς θέλαμε –σαν δυο χαζοτουρίστες– να περιηγηθούμε στο χωριό του Αι-Βασίλη και να αγοράσουμε χριστουγεννιάτικα μπιχλιμπίδια, ενώ η μοτοσυκλέτα μας ήθελε να απαθανατίσει την παρουσία της στον Αρκτικό Κύκλο. Τελικά μείναμε όλοι ικανοποιημένοι…
Για πολλούς μοτοσυκλετιστές, το Nordkapp αντιπροσωπεύει ένα ταξίδι–όνειρο ζωής. Κι όχι άδικα, αφού τα ειδυλλιακά σκανδιναβικά τοπία, οι γεωγραφικές συντεταγμένες του μακρινού βορρά, η θέα του απέραντου Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού, η διάσημη αφαιρετική υδρόγειος σφαίρα του νορβηγικού ακρωτηρίου, όλα αυτά –αλλά και πολλά ακόμα– αποτελούν τις Σειρήνες που έλκουν τους ρομαντικούς μοτο-ταξιδιώτες στο ιδιότυπο προσκύνημα του Nordkapp.


Ήταν απόγευμα, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου, όταν η Honda Africa Twin 1000 ADV φρενάρισε στην άκρη του γκρεμού, στην βόρεια άκρη της Ευρώπης. Με τα συναισθήματα να κάνουν πάρτι, αγκάλιασα τον μικρό συνεπιβάτη μου –που κάθε άλλο πάρα "μικρός" αποδείχθηκε για ένα τόσο απαιτητικό ταξίδι– και του πρόσφερα το καλύτερο δώρο ever: την υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp. Και φυσικά, ο ίδιος το πανηγύρισε ανάλογα.


Ποιο ήταν όμως το δώρο που χάρισα στον εαυτό μου; Είχα φτάσει στο βορειότερο χερσαίο ακρωτήριο της Ευρώπης, παρέα με τον γιό μου, ταξιδεύοντας μαζί στην ίδια σέλα. Είχα επιστρέψει μετά από 28 χρόνια στο Nordkapp με την καλύτερη παρέα, τον Γιώργο…"

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery

 

SYM MIDDLE EAST​: Στους δρόμους της Μέσης Ανατολής, με SYM Joyride 300 - Μέρος 4

Τουρκία
SYM Middle East ταξιδιωτικό με τον Κ. Μητσάκη
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

6/2/2023

Το συνοριακό πέρασμα από το Ιράκ στην Τουρκία δεν μου επιφύλαξε προβλήματα ή απρόοπτα. Με την είσοδό μου στην Τουρκία – την τέταρτη και τελευταία χώρα του “SYM MIDDLE EAST”– το οδοιπορικό μου στους δρόμους της Μέσης Ανατολής με το μαύρο SYM JOYRIDE 300 μπήκε στην τελική φάση του. Περίπου 1.800 τουρκικά χιλιόμετρα με χώριζαν πλέον από το αιγαιοπελαγίτικο λιμάνι του Cesme, εκεί που θα έφτανα οδηγώντας πάνω στη διαδρομή Cirze–Gaziantep–Adana–Konya–Afyon–Cesme. Πάμε δυτικά, πάμε Cesme!

Η συνοριακή πόλη Cirze, αφού μερίμνησε για την ξεκούραση και τον ύπνο μου, με αποχαιρέτησε το επόμενο πρωινό. Με τον υδράργυρο να προσπαθεί να ξεκολλήσει από τους 0 C, η διαδρομή ως την πόλη Gaziantep (470 χλμ. δυτικά) μού πρόσφερε μια άκρως “παγωμένη” εμπειρία οδήγησης!

Καθ’ οδόν για την Gaziantep επιχείρησα μια μικρή παράκαμψη με προορισμό τον οικισμό Harran. Από τις αρχαιότερες πόλεις της Βόρειας Μεσοποταμίας, η Harran αναφέρεται τόσο σε ασσυριακές επιγραφές, όσο και στη Παλαιά Διαθήκη.

Χαρράν

Σήμα κατατεθέν της Harran αποτελούσαν οι παραδοσιακές πλίθινες κατοικίες με τις θολωτές στέγες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν την αρχέτυπη αρχιτεκτονική κληρονομία της μεσοποτάμιας περιοχής.

Gaziantep

Κι από την Harran, άφιξη κατόπιν στην Gaziantep, σε μια από τις παλαιότερες (συνεχώς κατοικημένες) πόλεις στον κόσμο –κατοικείται αδιαλείπτως από το 3650 π.Χ.

Γκαζιαντέπ

Η γνωριμία με την Gaziantep ξεκίνησε από το γεροδεμένο κάστρο της (που ορθώνει τα τείχη του στο κέντρο της παλαιάς πόλης) και συνεχίστηκε στους παρακείμενους μαχαλάδες με τα πλακόστρωτα σοκάκια και τις –γερασμένες από τον χρόνο– πετρόκτιστες κατοικίες.

Adana

Οδηγώντας κατόπιν το SYM JOYRIDE 300 στην διαδρομή Gaziantep–Adana–Konya–Afyon–Cesme (1.210 χλμ.), χρειάστηκε να επιστρατεύσω ότι πιο ζεστό αξεσουάρ διέθετα, αφού ο υδράργυρος κάποια στιγμή κατρακύλησε στους –3 C!

Κεντρική Τουρκία

Το ταξίδι στην… εποχή των παγετώνων της Κεντρικής Τουρκίας συνεχίστηκε μέχρι την πόλη Afyon – μετά η θερμοκρασία ανέβηκε λίγο και κορμί μου ζεστάθηκε!

Βούρλα

Λίγο πριν προσεγγίσω το λιμάνι του Cesme και επιβιβαστώ στο πλοίο για Χίο, έκανα μια μικρή στάση στην παραλιακή λουτρόπολη Urla (53 χλμ. ανατολικά του Cesme). Η κωμόπολη Urla (Βούρλα) αποτελεί την οικιστική συνέχεια της αρχαίας ιωνικής πόλης των Κλαζομενών, η οποία ήταν μία από τις 12 πόλεις του Πανιωνίου και «γέννησε» τον προσωκρατικό φιλόσοφο Αναξαγόρα. Αρκετούς αιώνες αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, στον ίδιο χώρο των Κλαζομενών γεννήθηκε ο Γεώργιος Σεφέρης. Το σπίτι που γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο νομπελίστας ποιητής μας έχει μετατραπεί σε ξενοδοχείο («Hotel Yorgo Seferis») και στους χώρους του με ξενάγησε ο τωρινός ιδιοκτήτης του.

Βούρλα

Με το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Τσεσμέ–Χίος–Πειραιάς, αναβάτης και scooter επιστρέψαμε ξανά στη βάση μας, μετά από 23 ημέρες περιπλάνησης στις γειτονιές της Μέσης Ανατολής. Ταξιδεύοντας 4.000 χλμ. με το μαύρο SYM JOYRIDE 300 σε μία από τις πιο ταραγμένες και ιστορικές περιοχές του κόσμου, αντίκρισα τις τραγικές συνέπειες ενός παράλογου πολέμου, βίωσα οδικές δυσκολίες και αυστηρούς στρατιωτικούς ελέγχους και περπάτησα σε πόλεις αρχαίες και μυθικές. Αλλά πάνω από όλα, εισέπραξα την αληθινή φιλοξενία και καλοσύνη των ευγενικών κατοίκων αυτού του πολύπαθου τόπου, που προσπαθεί να ανακάμψει και να υποδεχτεί το λευκό περιστέρι της ειρήνης.