Ποιές παραλίες! 5η συνεχόμενη μέρα μποτιλιάρισμα στο Transfagarasan [VIDEO]

Ασφυκτικές οι συνθήκες- Μεγάλες καθυστερήσεις και ταλαιπωρία για 5η συνεχόμενη ημέρα στο ορεινό πέρασμα
Tranfagarasan Traffic
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Σε μια από τις πιο μαγευτικές και απαιτητικές ορεινές διαδρομές της Ευρώπης, που το ΜΟΤΟ έχει διασχίσει δυο φορες στο πλαίσιο του MEGA TEST On-OFF με τελευταία φορά το 2023, παρουσιάζεται τώρα ασυνήθιστη κυκλοφοριακή συμφόρηση που εγείρει δυσκολίες!

Ανάμεσα στις ομιχλώδεις κορυφές των Καρπαθίων, εκεί όπου ο δρόμος μοιάζει να αψηφά τη βαρύτητα, βρίσκεται το Transfagarasan, μια από τις πιο εμβληματικές ορεινές διαδρομές στον κόσμο. Χτισμένο στη δεκαετία του 1970 με εντολή του Νicolae Ceausescu, το δεύτερο ψηλότερο ορεινό πέρασμα της Ρουμανίας (πίσω από την Transalpina), διανοίχθηκε με βαρύ τίμημα ανθρώπινων ζωών και τεράστιων οικονομικών πόρων.

Η διαδρομή εκτείνεται για περίπου 90 χιλιόμετρα και διασχίζει τις επιβλητικές κορυφές των βουνών Fagaras, συνδέοντας την ιστορική Τρανσυλβανία με τη Βλαχία. Το Transfagarasan είναι γεμάτο ελικοειδείς φουρκέτες, απότομες στροφές και τούνελ σκαλισμένα μέσα σε κάθετους βράχους. Στο υψηλότερο σημείο του, στα 2.042 μέτρα υψόμετρο, βρίσκεται η αλπική λίμνη Balea  ένα παγωμένο στολίδι που καθρεφτίζει τον ουρανό και κόβει την ανάσα.

Tranfagarasan Traffic

Ο δρόμος αυτός δεν σχεδιάστηκε αρχικά για τουρισμό ή για την απόλαυση της οδήγησης. Ήταν ένα στρατηγικό έργο, μια επίδειξη ισχύος μέσα στην καρδιά των Καρπαθίων, που σήμερα έχει μετατραπεί σε προσκύνημα για μοτοσυκλετιστές και όχι μόνο από όλο τον κόσμο.

Η καλύτερη εποχή για να ταξιδέψει κανείς στον Transfagarasan είναι μεταξύ τέλους Ιουνίου και αρχών Οκτωβρίου. Τον υπόλοιπο χρόνο, η διαδρομή είναι καλυμμένη με χιόνι και παραμένει κλειστή. Οι κοντινότερες πόλεις για διαμονή είναι το Sibiu και το Curtea de Arges, με την πρώτη να προσφέρει μια γοητευτική μεσαιωνική ατμόσφαιρα.

Tranfagarasan Traffic

Η συνεχώς αυξανόμενη δημοφιλία της διαδρομής όμως έχει δημιουργήσει υψηλή τουριστική προσέλευση, γεγονός που σε συνδυασμό με την στενή χάραξη και αλλεπάλληλες φουρκέτες έχει δημιουργήσει, όχι για πρώτη φορά, κυκλοφοριακή συμφόρηση!

Κάθε χρόνο παρατηρείται αυξημένη προσέλευση έως και κυκλοφοριακή συμφόρηση, τώρα όμως τα πράγματα σύμφωνα με τους ντόπιους έχουν ξεπεράσει προηγούμενες χρονιές.

Συγκεκριμένα φέτος η διαδρομή ήταν μποτιλιαρισμένη για 5 συνεχόμενες ημέρες, καθιστώντας δύσκολη της πρόσβαση επαγγελματιών άμεσης ανάγκης σε περιστατικό που έχει προκύψει όπως φαίνεται σε βίντεο που ακολουθεί, προβληματίζοντας για την βιωσιμότητα της τουριστικής υπερανάπτυξης των παρακείμενων περιοχών, ειδικά στο στενό χρονικό παράθυρο που ο δρόμος παραμένει ανοιχτός.

Video file

Η Ρουμανία έχει καλύτερα ορεινά περάσματα για μοτοσυκλέτες, ενώ και η Τρανσαλπίνα είναι μαγική όταν προσφέρεται για γρήγορη οδήγηση. Αλλά αν τελικά κάποιος δρόμος στον κόσμο αξίζει τον τίτλο του κορυφαίου, τότε αυτός ο δρόμος που ξεκινά από τα δάση της Τρανσυλβανίας και σκαρφαλώνει ως τον ουρανό, έχει όλα τα φόντα να τον διεκδικήσει, απλά ίσως όχι όσο είναι μποτιλιαρισμένος.

Το πέρασμα προς το παρόν δείχνει να έχει αποσυμφoρηθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να ενημερώνεστε άμεσα για την κατάσταση στη διαδρομή και μέσω της Live Cam που βρίσκεται στον σταθμό τελεφερίκ στην λίμνη Balea και εποπτεύει τον αλπικό δρόμο.

Ταξίδι "Amazonas 2021" – Γ Ανταπόκριση

Ρόδα στον Ισημερινό της Γης
11/10/2021

Ένα υδάτινο ταξίδι στα νερά του Αμαζονίου ήταν η κρυφή επιθυμία –ένα όνειρο μάλλον– των νεανικών μου χρόνων, τότε που άρχισα να εξερευνώ τον κόσμο μέσα από τα νοερά μονοπάτια ενός απλωμένου χάρτη. Η πραγμάτωση εκείνου του μακρινού ονείρου μπορεί να άργησε αρκετά, αλλά εντέλει ήρθε όταν αναβάτης και μοτοσυκλέτα βρεθήκαμε να διαπλέουμε τον Αμαζόνιο στην διαδρομή SantaremManaus. Ήταν ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στα θολά νερά του Αμαζονίου που διήρκησε 18 ώρες, ενώ φτάνοντας στην Manaus, το διάπλατο χαμόγελό μου μαρτυρούσε τι είχε προηγηθεί εν πλω και τι θα ακολουθούσε τις επόμενες τέσσερεις μέρες στην πρωτεύουσα της Αμαζονίας.

Με εξαίρεση το κομμάτι της παλαιάς πόλης (μιλάμε για τις γειτονιές γύρω από την πλατεία Sao Sebastiao και το εμβληματικό κτίσμα Amazon Theater), η υπόλοιπη αστική εικόνα της Manaus δεν κατάφερε να με ταρακουνήσει ιδιαίτερα. Αυτό όμως που πραγματικά με ενθουσίασε ήταν η ολοήμερη εκδρομή με πλοιάριο που έκανα πέριξ της Manaus. Με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ εγκλώβισα στην μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς αυτοχθόνων ιθαγενών, τοπικά ήθη και έθιμα, παρόχθια τροπική βλάστηση, ροζ δελφίνια και παραποτάμια χωριά. Όλος ο κόσμος της Αμαζονίας παρέλασε μπροστά από τα μάτια μου...

Η Manaus, που ιδρύθηκε από τους Πορτογάλους το 1669, βρίσκεται 370 χλμ. νότια του γεωγραφικού σημείου απ’ όπου διέρχεται η νοητή γραμμή του Ισημερινού (τοποθεσία Caracarai) και χωρίζει τον πλανήτη σε Βόρειο και Νότιο Ημισφαίριο. Αδυνατώντας να αντισταθώ στον “πειρασμό” του Ισημερινού, πραγματοποίησα με την μαύρη Honda XRE 300 RALLY μια αυθημερόν καταδρομική εξόρμηση 740 χιλιομέτρων και ευτύχησα να βάλω ρόδα στο γεωγραφικό πλάτος 0 μοίρες.

Επιστροφή στην Manaus και δείπνο κατόπιν με τον Joan Tagino, τον ιδιοκτήτη της εταιρίας "Tagino Adventure Tour", ο οποίος μου είχε παραχωρήσει την Honda XRE 300 RALLY για το ταξίδι της Αμαζονίας. Στο πλούσιο παλμαρέ του, o αεικίνητος Joan είχε μεταξύ άλλων δυο εθνικά πρωταθλήματα enduro και μια συμμετοχή στο Rally Dakar (2013). Θαυμαστή φυσιογνωμία ο Βραζιλιάνος φίλος…

Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Joan Tagino με παρότρυνε να συνεχίσω το αμαζόνιο οδοιπορικό μου μέχρι την πόλη Porto Velho (887 χλμ. νοτιότερα), διατρέχοντας τον φημισμένο οδικό άξονα BR 319, γνωστός ως “Ghost Road”. Και το καλύτερο; Ο Joan μού έκανε δώρο το αεροπορικό εισιτήριο Porto Velho Manaus, προκειμένου να επιστρέψω έγκυρα στην Manaus και να προλάβω το αεροπορικό ταξίδι της επιστροφής για Ελλάδα. Πώς να του πω μετά όχι;

Στις δύο μέρες που χρειάστηκα για να προσεγγίσω την Porto Velho, ο δυσκολοδιάβατος BR 319 επιβεβαίωσε την ονομασία “Ghost Road”. Μιλάμε για 460 χωμάτινα χιλιόμετρα, παντελή απουσία βενζινάδικων και οικισμών για 480 χιλιόμετρα, πυκνή βλάστηση, μοναξιά και ελάχιστη κίνηση καθοδόν. Φτάνοντας οριακά –σε χρόνο– στην Porto Velho, παρέδωσα την μαύρη Honda XRE 300 RALLY στις εγκαταστάσεις της "Tagino Adventure Tour", άλλαξα αμέσως ρούχα και με την ψυχή στο στόμα πρόλαβα την πτήση για Manaus. Ουφ, τα κατάφερα…

Κάπου εδώ όμως, η δίτροχη περιπλάνησή μου στην Αμαζονία έλαβε τέλος. Παρά τις δυσκολίες του δρόμου, το άγνωστο τροπικό περιβάλλον και τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες που αντιμετώπισα καθοδόν, το νοτιοαμερικανικό ταξίδι “Amazonas 2021” αποδείχθηκε τελικά μια συναρπαστική ταινία δρόμου, που ταξίδεψε την ψυχή και τα όνειρά μου στα σκονισμένα μονοπάτια ενός αληθινού χάρτη…

Κωνασταντίνος Μητσάκης