Ταξίδι "Amazonas 2021" – Γ Ανταπόκριση

Ρόδα στον Ισημερινό της Γης
11/10/2021

Ένα υδάτινο ταξίδι στα νερά του Αμαζονίου ήταν η κρυφή επιθυμία –ένα όνειρο μάλλον– των νεανικών μου χρόνων, τότε που άρχισα να εξερευνώ τον κόσμο μέσα από τα νοερά μονοπάτια ενός απλωμένου χάρτη. Η πραγμάτωση εκείνου του μακρινού ονείρου μπορεί να άργησε αρκετά, αλλά εντέλει ήρθε όταν αναβάτης και μοτοσυκλέτα βρεθήκαμε να διαπλέουμε τον Αμαζόνιο στην διαδρομή SantaremManaus. Ήταν ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στα θολά νερά του Αμαζονίου που διήρκησε 18 ώρες, ενώ φτάνοντας στην Manaus, το διάπλατο χαμόγελό μου μαρτυρούσε τι είχε προηγηθεί εν πλω και τι θα ακολουθούσε τις επόμενες τέσσερεις μέρες στην πρωτεύουσα της Αμαζονίας.

Με εξαίρεση το κομμάτι της παλαιάς πόλης (μιλάμε για τις γειτονιές γύρω από την πλατεία Sao Sebastiao και το εμβληματικό κτίσμα Amazon Theater), η υπόλοιπη αστική εικόνα της Manaus δεν κατάφερε να με ταρακουνήσει ιδιαίτερα. Αυτό όμως που πραγματικά με ενθουσίασε ήταν η ολοήμερη εκδρομή με πλοιάριο που έκανα πέριξ της Manaus. Με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ εγκλώβισα στην μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς αυτοχθόνων ιθαγενών, τοπικά ήθη και έθιμα, παρόχθια τροπική βλάστηση, ροζ δελφίνια και παραποτάμια χωριά. Όλος ο κόσμος της Αμαζονίας παρέλασε μπροστά από τα μάτια μου...

Η Manaus, που ιδρύθηκε από τους Πορτογάλους το 1669, βρίσκεται 370 χλμ. νότια του γεωγραφικού σημείου απ’ όπου διέρχεται η νοητή γραμμή του Ισημερινού (τοποθεσία Caracarai) και χωρίζει τον πλανήτη σε Βόρειο και Νότιο Ημισφαίριο. Αδυνατώντας να αντισταθώ στον “πειρασμό” του Ισημερινού, πραγματοποίησα με την μαύρη Honda XRE 300 RALLY μια αυθημερόν καταδρομική εξόρμηση 740 χιλιομέτρων και ευτύχησα να βάλω ρόδα στο γεωγραφικό πλάτος 0 μοίρες.

Επιστροφή στην Manaus και δείπνο κατόπιν με τον Joan Tagino, τον ιδιοκτήτη της εταιρίας "Tagino Adventure Tour", ο οποίος μου είχε παραχωρήσει την Honda XRE 300 RALLY για το ταξίδι της Αμαζονίας. Στο πλούσιο παλμαρέ του, o αεικίνητος Joan είχε μεταξύ άλλων δυο εθνικά πρωταθλήματα enduro και μια συμμετοχή στο Rally Dakar (2013). Θαυμαστή φυσιογνωμία ο Βραζιλιάνος φίλος…

Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Joan Tagino με παρότρυνε να συνεχίσω το αμαζόνιο οδοιπορικό μου μέχρι την πόλη Porto Velho (887 χλμ. νοτιότερα), διατρέχοντας τον φημισμένο οδικό άξονα BR 319, γνωστός ως “Ghost Road”. Και το καλύτερο; Ο Joan μού έκανε δώρο το αεροπορικό εισιτήριο Porto Velho Manaus, προκειμένου να επιστρέψω έγκυρα στην Manaus και να προλάβω το αεροπορικό ταξίδι της επιστροφής για Ελλάδα. Πώς να του πω μετά όχι;

Στις δύο μέρες που χρειάστηκα για να προσεγγίσω την Porto Velho, ο δυσκολοδιάβατος BR 319 επιβεβαίωσε την ονομασία “Ghost Road”. Μιλάμε για 460 χωμάτινα χιλιόμετρα, παντελή απουσία βενζινάδικων και οικισμών για 480 χιλιόμετρα, πυκνή βλάστηση, μοναξιά και ελάχιστη κίνηση καθοδόν. Φτάνοντας οριακά –σε χρόνο– στην Porto Velho, παρέδωσα την μαύρη Honda XRE 300 RALLY στις εγκαταστάσεις της "Tagino Adventure Tour", άλλαξα αμέσως ρούχα και με την ψυχή στο στόμα πρόλαβα την πτήση για Manaus. Ουφ, τα κατάφερα…

Κάπου εδώ όμως, η δίτροχη περιπλάνησή μου στην Αμαζονία έλαβε τέλος. Παρά τις δυσκολίες του δρόμου, το άγνωστο τροπικό περιβάλλον και τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες που αντιμετώπισα καθοδόν, το νοτιοαμερικανικό ταξίδι “Amazonas 2021” αποδείχθηκε τελικά μια συναρπαστική ταινία δρόμου, που ταξίδεψε την ψυχή και τα όνειρά μου στα σκονισμένα μονοπάτια ενός αληθινού χάρτη…

Κωνασταντίνος Μητσάκης

Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο (Ε' Ανταπόκριση)

Ρωμαίοι και Άραβες
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

18/7/2022
Η άμμος στην κλεψύδρα του (μαροκινού) χρόνου τελείωνε σύντομα κι εγώ είχα αρκετές ακόμα ταξιδιωτικές εκκρεμότητες να διευθετήσω στην χώρα της Μαγκρέμπ. Η πόλη Fez, η αρχαία ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis και η γαλάζια μεντίνα της Chefchaouen συνιστούσαν τους τελευταίους, ξεχωριστούς κρίκους της μαροκινής «αλυσίδας» του “DAYTONA DAKAR”, της οποίας την άκρη θα άγγιζα στο λιμάνι της Tanger – απείχα περίπου 800 χλμ. από την προβλήτα!
Αποχαιρέτησα λοιπόν τον σαγηνευτικό νότο του Μαρόκου και το άγονο οικοσύστημα της Σαχάρας, σκαρφάλωσα ξανά την τραχιά οροσειρά του Άτλαντα και στρατοπέδευσα αρχικά στην πόλη Fez, στις βόρειες παρυφές της οροσειράς. Σιωπηλή μοναχικότητα και αποπνικτική ζέστη (41 C) συνιστούσαν τις οδικές παραμέτρους της δίτροχης πορείας μου εκείνη την ημέρα, ενώ με την άφιξή μου στην Fez το κοντέρ της απροβλημάτιστης DAYTONA ROCKSTAR 500 κατέγραφε 8.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. 
Η περιήγηση και η γνωριμία με τον παλιό τομέα της πόλης (μεντίνα) είναι μια ανυπέρβλητη εμπειρία την οποία θέλουν να βιώσουν όλοι οι επισκέπτες που καταλύουν στην αγκαλιά της Fez. Περιπλανώμενος μέσα στον οικιστικό λαβύρινθο της μεντίνα, τα ανυπόμονα βήματά μου με οδήγησαν σε ανήλια σοκάκια, στενά αδιέξοδα περάσματα, φθαρμένες από τον χρόνο κατοικίες και σε καλά κρυμμένα τζαμιά, ενώ η αχόρταγη ματιά μου κατέγραψε λαλίστατους μικροπωλητές, επίμονους καταστηματάρχες, επιτήδειους χειρώνακτες, αναρίθμητα ποικιλόχρωμα εμπορεύματα και ένα ετερόκλητο πλήθος απλών ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Στα μικρά πλακόστρωτα σοκάκια της μεσαιωνικής Fez έζησα εκστασιασμένος ένα αυθεντικό αραβικό παραμύθι.
Κι από την αραβική καθημερινότητα, μετάβαση πίσω στην αρχαία ρωμαϊκή εποχή! Ξεχωριστή θέση στα ταξιδιωτικά μου πλάνα κατείχε η ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis, τα ερείπια της οποίας δέσποζαν περίπου 80 χλμ. βόρεια της Fez. Εκεί με οδήγησε ένας στενός φιδίσιος δρόμος που ανεβοκατέβαινε με διασκεδαστικό τρόπο ένα ανάγλυφο χαμηλών λόφων. 
Απλωμένες σε μεγάλη έκταση, μέσα σ’ ένα φυσικό περιβάλλον μεσογειακής χλωρίδας με αμέτρητες ελιές, εσπεριδοειδή και φραγκοσυκιές, οι εναπομείναντες αρχαιολογικές μαρτυρίες της Volubilis με ταξίδεψαν πολύ πίσω στο χρόνο (2ο και 3ο μ. Χ αιώνα). Η Αψίδα του Θριάμβου, η Βασιλική, το Κυβερνείο, ερείπια κατοικιών και ένας αξιόλογος αριθμός υπέροχων ψηφιδωτών αποτελούσαν τους αρχαιολογικούς θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας που διασώθηκαν στην Volubilis χάρη στις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, αλλά και στην ανοχή που παραδόξως υπέδειξαν οι Άραβες κατακτητές.
Η τελευταία μου στάση πριν την άφιξη στο λιμάνι της Tanger είχε χρώμα αποκλειστικά γαλάζιο! Ο λόγος φυσικά για την πασίγνωστη πολιτεία Chefchaouen (110 χλμ. νότια της Tanger), εδώ όπου η μεντίνα της συνιστούσε έναν γαλάζιο πίνακα ζωγραφικής φιλοτεχνημένο από το χέρι του εμπνευσμένου λαϊκού καλλιτέχνη. Τι σήμαινε για μένα η Chefchaouen; Όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου σε μια και μόνη πινελιά…