Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (ΣΤ' Ανταπόκριση)

Αρχειοθέτηση αναμνήσεων
21/1/2022

Περνώντας την συνοριακή γέφυρα του Έβρου, το Daytona Eastάγγιξε την ολοκλήρωσή του. Έλεγχος διαβατηρίου, επίδειξη αρνητικού PCR, συμπλήρωση PLF εισόδου και… καλωσορίσατε στην Ελλάδα. Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας ήταν πλέον θέμα ωρών, ενώ καθοδόν στο μυαλό μου είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της επανεκτίμησης και της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών στιγμών του “Daytona East”.

Επέστρεφα από τόπους "ζυμωμένους" με μύθους και θρύλους, που μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί αισθάνθηκα το άρωμα της Ιστορίας να αναδύεται ασυγκράτητο και να με τυλίγει από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Στην Τουρκία και στον Λίβανο, που στο διάβα των αιώνων διατέλεσαν μια πολιτισμική πλατφόρμα παγκόσμιας ακτινοβολίας, ευτύχισα να πραγματοποιήσω με την μαύρη Daytona Maverick 500 ένα δίτροχο σεργιάνι στα μονοπάτια του χρόνου και της τοπικής Ιστορίας…

Daytona Maverick 500

Μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα

Ταξιδεύοντας για 22 ημέρες στους δρόμους της Τουρκίας και του Λιβάνου, το κοντέρ της κατέγραψε περί τα 7.000 χλμ. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του "Daytona East", την Daytona Maverick 500, το μεσαίο on-off μοντέλο της Daytona.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 46 ΗΡ, η Daytona Maverick 500 με κέρδισε με την άνεση, την αξιοπιστία και την ποιοτική κατασκευή της. Η άριστη εργονομία και η άνετη θέση οδήγησης με ξεκούρασαν στις πολύωρες διαδρομές του ταξιδιού, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία του πλαισίου και των ρυθμιζόμενων αναρτήσεων. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η ικανοποιητική προστασία που πρόσφεραν οι χούφτες και η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, η αναπαυτική σέλα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα.

Η Daytona Maverick 500 ταξίδευε σταθερά και απροβλημάτιστα στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητες 120–130 km/h, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στην ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε σε αρκετά οικονομικά επίπεδα (3,4 – 4,8 lt/100 km), αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

 

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα "Daytona East":

1) DAYTONA MOTORS / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση της DAYTONA MAVERICK 500)

2) IPONE – Λιπαντικά μοτοσυκλετών

3) MOTO MARKET (tank bag GIVI / σαμάρια GIVI)

4) KASSIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

5) DAINSE S.A (ένδυση - υπόδηση)

6) AGV (Κράνος)

7) "PHOTOAGORA. GR" - Κατάστημα φωτογραφικών ειδών

8) Περιοδικό μοτοσυκλέτας "ΜΟΤΟ" & www.motomag.gr

9) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Β' ανταπόκριση

Με αφετηρία την Τζέντα και προορισμό το Κατάρ
Ταξιδιωτικό Dubai
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

15/1/2024

Στο κατάστημα της MIKEL COFFEE της Τζέντα, η υποδοχή που επιφυλάχθηκε στον Έλληνα μοτο-ταξιδιώτη της MIKEL COFFEE ήταν απρόσμενα πανηγυρική! Αποκορύφωμα του θερμού καλωσορίσματός μου ήταν το γύρισμα ενός βιντεοκλίπ για τα social media, με πρωταγωνιστή την αφεντομουτσουνάρα μου! Hollywood, σου έρχομαι!

Με αφετηρία την Τζέντα, η κόκκινη γραμμή της κατοπινής διαδρομής του QJ DUBAI οδηγούσε ανατολικά με προορισμό το Κατάρ, στις ακτές του Περσικού κόλπου. Για να φτάσω όμως εκεί, θα έπρεπε να διασχίσω απ’ άκρη σε άκρη (από δυτικά προς ανατολικά) όλη την Αραβική χερσόνησο, καταγράφοντας περίπου 1.535 χλμ. -όπως και τελικά έγινε, με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση στην πρωτεύουσα Ριάντ. Έτσι, από την Ερυθρά Θάλασσα βρέθηκα στον Περσικό Κόλπο -από την μια θάλασσα πήγα στην άλλη!

Ταξιδιωτικό Dubai

Η Ντόχα, η πρωτεύουσα του λιλιπούτειου εμιράτου του Κατάρ, με φιλοξένησε για δυο μέρες και με προετοίμασε για το πολιτισμικό σοκ που με περίμενε στο Dubai. Χάρη στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, το μικρό κρατίδιο του Κατάρ έχει εξελιχθεί σ’ ένα πλούσιο και σύγχρονο κράτος με παγκόσμια ακτινοβολία και μεγάλη επιρροή στον αραβικό κόσμο. Όλο το οδικό δίκτυο ήταν σύγχρονο και εξαιρετικό, ενώ την πρωτεύουσα Ντόχα κοσμούσαν λαμπεροί ουρανοξύστες από γυαλί και ατσάλι, high tech οικοδομήματα, διάσημα ξενοδοχεία και υπερσύγχρονα malls -η χλιδή και η πολυτέλεια σε υπερθετικό βαθμό! Η παραλιακή λεωφόρο Corniche με τους πανύψηλους ουρανοξύστες, η αραβική αγορά Waqif Souq, το μοντέρνο κτίσμα Lusail Katara Twin Tower, το Ισλαμικό Πολιτιστικό Κέντρο Fanar και το μνημείο Pearl Monument ήταν τα αξιοθέατα της καταριανής πρωτεύουσας που αποθανάτισε ο φωτογραφικός φακός μου.

Ταξιδιωτικό Dubai

Και μετά την Ντόχα, είχε έρθει η σειρά του Dubai να με υποδεχθεί! Μόλις 669 χλμ. χώριζαν τις δυο πόλεις του Περσικού Κόλπου, απόσταση που κατάφερα να καλύψω αυθημερόν, παρά τα δυο χρονοβόρα περάσματα συνόρων (Κατάρ–Σαουδική Αραβία & Σαουδική Αραβία–Η.Α.Ε) που μεσολάβησαν. Στα Η.Α.Ε, από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο ένας υπέροχος αυτοκινητόδρομος με όριο ταχύτητας 160 χλμ. (!) ανέλαβε να οδηγήσει την QJ SRT 800X με προορισμό το Dubai (450 χλμ. ανατολικά). Και τελικά, με τις πρώτες σκιές του δειλινού, η ακούραστη QJ SRT 800X και ο ενθουσιώδης αναβάτης της προσέγγισαν το ονειρικό Dubai, έχοντας καταγράψει από την αρχή του ταξιδιού 4.250 χλμ. Με την άφιξη στο Dubai ολοκληρώθηκε το πρώτο σκέλος του QJ DUBAI, ενώ σε τρεις μέρες θα ξεκινούσε το δεύτερο σκέλος του ταξιδιού, η επιστροφή στην Ελλάδα (μέσω Σαουδικής Αραβίας, Κουβέιτ, Ιράκ και Τουρκίας).

Ταξιδιωτικό Dubai

Τρεις μέρες στο Dubai έγινα μάρτυρας της απόλυτης χλιδής και υπερβολής που ακούει στο όνομα Dubai! Υπερπολυτελή ξενοδοχεία πολλών αστέρων, εξαιρετικά εστιατόρια, λαμπεροί ουρανοξύστες, σύγχρονα αρχιτεκτονήματα, έντονη νυχτερινή ζωή, αμμουδερές παραλίες και υποδειγματική αραβική φιλοξενία επιβεβαίωσαν στα μάτια μου την παγκόσμια μοναδικότητα και ζηλευτή υπερβολή που χαρακτηρίζουν το Μανχάταν της Ερήμου.

Ταξιδιωτικό Dubai

Παρά το ισχυρό πολιτισμικό σοκ που έπαθα (και δεν το κρύβω), δεν παρέλειψα να αποθανατίσω την QJ SRT 800X μπροστά στο ψηλότερο κτίριο του κόσμου (Burj Khalifa / 825 m.), να γευματίσω με τον αγαπητό φίλο (και σύντροχο) Μάριο Χριστόπουλο και να επισκεφθώ το τρίτο κατά σειρά κατάστημα της MIKEL COFFEE COMPANY, όπου και απόλαυσα έναν αυθεντικό ελληνικό φραπέ. Όταν όμως ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω το Μανχάταν της Ερήμου, έπεσα σε βαθιά κατάθλιψη και μελαγχολία!