Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία - Λίβανος (Α' Ανταπόκριση)

Με ένα Daytona Maverick 500!
3/1/2022

Ακόμα δεν είχε κατακάτσει η σκόνη από τους χωματόδρομους του Αμαζονίου και οι χάρτες είχαν ήδη ξεδιπλωθεί και είχε αρχίσει ο σχεδιασμός του τέταρτου –και τελευταίου για το 2021– δίτροχου ταξιδιού. Η χρονική περίοδος των Χριστουγέννων ήταν η μικρή “χαραμάδα” διαφυγής που αναζητούσα, προκειμένου να οδοιπορήσω με μια μοτοσυκλέτα Daytona Maverick 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.) στην Κεντρική Τουρκία και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής (Λίβανος). Επρόκειτο για μια συγκινησιακή περιπλάνηση σε τόπους μυθικούς και ιστορικούς, που τους χαρακτηρίζει η μακραίωνη παρουσία του προγονικού μας πολιτισμού, ο οποίος άφησε ανεξίτηλη εδώ την πολιτισμική –και όχι μόνο– σφραγίδα του.

Με συνεπιβάτη το τσουχτερό κρύο του καταχείμωνου, ξεκίνησα αμέσως μετά τα Χριστούγεννα την υλοποίηση της ταξιδιωτικής απόδρασης Daytona East. Αφού κατάφερα να ξεπεράσω την θανάσιμη μονοτονία των 860 χλμ. που με χώριζαν από την συνοριακή έξοδο των Κήπων (Τουρκία), αποχαιρέτησα τα πάτρια εδάφη σφραγίζοντας το διαβατήριο και έβαλα ρόδα στην Τουρκία αργά το βράδυ. Εκείνη την δύσκολη μέρα, η μαύρη Daytona Maverick 500 μού είχε πρόσφερε μια ξεκούραστη, όσο και άνετη οδηγική εμπειρία.

Στους δρόμους της Τουρκίας είχα να διανύσω περίπου 1.200 χλμ., ακολουθώντας την διαδρομή Kesan-Gelibolu-Bursa-Afyon-Konya-Karaman-Tasucu. Φτάνοντας στο λιμάνι Tasucu (Νότια Τουρκία), ένα πλοίο θα με μετέφερε κατόπιν στην Τρίπολη του Λιβάνου. Κι όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη του τουρκικού σκέλους του Daytona East (με την ισοτιμία Ευρώ-τουρκική Λίρα στο 1 προς 12 και την βενζίνη στα 0,80 Ευρώ/λίτρο), χρειάστηκε να δαπανήσω ένα σχετικά χαμηλό budget!

Μετά το ακτοπλοϊκό πέρασμα των Στενών των Δαρδανελλίων (Ελλήσποντος), βρέθηκα να διασχίζω την τιμημένη μικρασιατική γη. Όσο πιο ανατολικά πήγαινα τόσο δυνάμωνε το κρύο, ενώ τα πρώτα (αναμενόμενα) χιόνια με υποδέχτηκαν στη διαδρομή Kutahya-Afyon. Είχα μπει για τα καλά στα οροπέδια της Κεντρικής Τουρκίας.

Η Konya (Ικόνιο) με καλωσόρισε με χιονοθύελλα και -2 °C. Κάτω από αυτές τις καιρικές συνθήκες βρήκα ωστόσο το κουράγιο να επισκεφθώ στο κέντρο της πόλης το Μουσείο–Μαυσωλείο του φιλόσοφου-ποιητή Mevlana Rumi, τον ιδρυτή του περιστροφικού χορού των Δερβίσηδων.

Η λύτρωση από τον εφιάλτη του κρύου δεν άργησε πάντως να έρθει, αφού η διαδρομή Konya-Karaman-Tasucu (260 χλμ.) οδήγησε την μαύρη Daytona East 500 στις γαλάζιες ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί έβγαλα πια τα ισοθερμικά, μιας και ο υδράργυρος άγγιζε τους 17 C!

Με την ψυχή στο στόμα κατάφερα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και να κάνω το απαραίτητο PCR Test στο τοπικό νοσοκομείο. Και τελικά επιβιβάστηκα λίγο πριν σαλπάρει ο σκυλοπνίχτης για την Τρίπολη του Λιβάνου, μεταφέροντας στην σιδερένια "κοιλιά" του 65 νταλίκες και μια ελληνική μοτοσυκλέτα.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ταξίδι "Amazonas 2021" – Α' Ανταπόκριση

Τροπικό όνειρο
27/9/2021

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης χάραξε για ακόμη μια φορά πορεία για προορισμό ιδιαίτερο και με όχημα… ιδιαίτερο. Τώρα, ξεκίνησε μια επική "βόλτα" στην Βραζιλία, όχι όμως στον τουριστικό παράδεισο που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε στο νου μας όταν ακούμε το όνομα της χώρας (εκτός από τον Πελέ…), αλλά για την καρδιά της ηπειρωτικής Βραζιλίας, στην Αμαζονία. Περιμένουμε τις ανταποκρίσεις του με… εξωτικό ενδιαφέρον και το πρώτο κεφάλαιο από το "ημερολόγιο καταστρώματος" μας δημιουργεί μια μεγάλη προσμονή!

Η τελευταία φορά που ταξίδεψα με μοτοσυκλέτα στην Βραζιλία ήταν το 2012. Τότε είχα περιηγηθεί στα νότια παράλια της χώρας και είχα επισκεφθεί τις διάσημες μεγαλουπόλεις Sao Paulo και Rio de Janeiro. Όμως, στο μυαλό μου πάντοτε υπήρχε έντονη η επιθυμία να πραγματοποιήσω ένα δίτροχο ταξίδι περιπέτειας στο κέντρο της Βραζιλίας, και συγκεκριμένα στον τροπικό κόσμο της Αμαζονίας.

Με σημείο αναφοράς τον Αμαζόνιο ποταμό, ονειρευόμουν να διασχίσω με μοτοσυκλέτα τα απέραντα τροπικά δάση της περιοχής, να επισκεφθώ παραδοσιακούς οικισμούς αυτοχθόνων ιθαγενών, να διαπλεύσω με ποταμόπλοιο τα νερά του Αμαζονίου και να γνωρίσω την χλωρίδα της περιοχής, η οποία αποτελεί τον μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου του πλανήτη μας.

Στην πραγμάτωση αυτού του ταξιδιωτικού ονείρου, καθοριστική ήταν η συμβολή της "Tagino Adventure Tour", της μεγαλύτερης εταιρείας ενοικιάσεων μοτοσυκλετών στην Βραζιλία, η οποία μού παραχώρησε μια Honda XRE 300 Rally για τις ανάγκες του ταξιδιού "Amazonas 2021". Παρεμπιπτόντως, η "Tagino Adventure Tour" πραγματοποιεί παράλληλα οργανωμένα ταξίδια γνωριμίας και περιπέτειας με ιδιόκτητες μοτοσυκλέτες όχι μόνο στην περιοχή της Αμαζονίας, αλλά σε όλη σχεδόν την Νότια Αμερική (Βραζιλία, Χιλή, Βολιβία, Περού, Αργεντινή, Γουιάνα, κ.τ.λ).
Αεροπορική μετάβαση λοιπόν από την Αθήνα στο χαώδη Sao Paulo και παραλαβή στο χώρο του ξενοδοχείο μιας Honda XRE 300 Rally (μοντέλο 2021 παρακαλώ!), η οποία είχε μόλις 300km στο κοντέρ. Στον Joan Tagino, τον ιδιοκτήτη της "Tagino Adventure Tour", υποσχέθηκα να στρώσω προσεκτικά την μαύρη μοτοσυκλέτα και πως στα 1.000km θα μεριμνούσα ο ίδιος για το πρώτο service, σ’ όποιο εξουσιοδοτούμενο συνεργείο Honda θα συναντούσα στο δρόμο μου – όπως και έγινε τελικά.

Με αφετηρία λοιπόν το Sao Paulo και τελικό προορισμό την πόλη Manaus, την πρωτεύουσα της Αμαζονίας, σχεδίασα μια διαδρομή 5.500 χιλιομέτρων, που έκρυβε όμως αρκετές δυσκολίες και ιδιαιτερότητες, καθώς είχα να αντιμετωπίσω καθοδόν δύσκολους χωματόδρομους, πνιγερή υγρασία, αφόρητη ζέστη, πυκνή τροπική πανίδα και πολύ μοναξιά.

Ιδιαίτερο βάρος έδωσα, ωστόσο, στην προστασία μου από τον κίτρινο πυρετό και την μαλάρια, τροπικές ασθένειες που καραδοκούν στην περιοχή της Αμαζονίας. Συγκεκριμένα, ένα εμβόλιο κίτρινου πυρετού κρίθηκε αναγκαίο πριν την αναχώρησή μου από Ελλάδα, ενώ καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής μου στην τροπική ζώνη (αλλά και για μια βδομάδα αργότερα), θα έπαιρνα σε καθημερινή βάση χάπια μαλάριας (Malarone).

Η πρωτεύουσα Brazilia (1.100km βόρεια του Sao Paulo) ήταν η πρώτη μεγάλη στάση του "Amazonas 2021". Ένας υποτυπώδης αυτοκινητόδρομος –που διέσχιζε ένα τοπίο χαμηλής βλάστησης– ανέλαβε να με οδηγήσει ως εκεί, ενώ το αστικό "αποτύπωμα" της διαδρομής άφησαν οι πόλεις Campina, Uberaba, Uberlandia, Catalao και Valparaiso de Golas. Αργά το απόγευμα της δεύτερης ημέρας –κι αφού είχα διανυκτερεύσει στην πόλη Uberlandia– η βραζιλιάνικη πρωτεύουσα με καλωσόρισε κοντά της…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό στο gallery του άρθρου!