Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Α' ανταπόκριση

2/7/2019

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται ξανά –πού αλλού;- πάνω στη σέλα της μοτοσυκλέτας του (στον προκειμένη παρίπτωση ένα Honda CB500Χ), αναζητώντας προορισμούς άγνωστους και ιδιαίτερους. Αυτή τη φορά περιπλανιέται στην Κεντρική Ασία, ακολουθώντας τα βήματα του Έλληνα εξερευνητή, Παναγιώτη Ποταγού!
"Πάνε πολλά χρόνια από τότε που μου χάρισαν ένα βιβλίο με την βιογραφία του διάσημου Έλληνα εξερευνητή των νεότερων χρόνων Παναγιώτη Ποταγού. Ιατρός από την Βυτίνα (Αρκάς όπως κι εγώ), ο Ποταγός είχε κάνει εκπληκτικές -για την εποχή του- περιηγήσεις στην Ασία και στην Αφρική.
Θέλοντας να αποδώσω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον Βυτιναίο εξερευνητή, αφιέρωσα σ’ αυτόν τον σύγχρονο Οδυσσέα το ταξίδι μου στην Κεντρική Ασία. Ως αφετηρία μου έθεσα φυσικά την γενέτειρά του, την ελατοσκέπαστη Βυτίνα, ενώ μπροστά στην προτομή του Ποταγού (δεσπόζει στην κεντρική πλατεία της Βυτίνας) με αποχαιρέτησε ο πρόεδρος της κοινότητας Βυτίνας κ. Φώτης Κατσούλιας.

Περίπου 11.000 χλμ. είχε να καλύψει η λευκή Honda CB500X στο κεντροασιατικό οδοιπορικό της. Το χρονικό διάστημα του ταξιδιού θα ήταν 40 ημέρες και η διαδρομή είχε από όλα τα καλά: βουνά, στέπες, ερήμους, ορεινά περάσματα, παραλίες, θάλασσες…
Για ακόμα μια φορά, η Τουρκία αποτέλεσε τον αρχικό "διάδρομό" μου προς την Ανατολή. Στα 1500 χιλιόμετρα επί τουρκικού εδάφους, δυο μνημειακά αξιοθέατα (ένα ιστορικό και ένα θρησκευτικό) δέχτηκαν την επίσκεψή μου. Ο αρχαιολογικός χώρος των Σάρδεων στην Μικρά Ασία και η Μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα του μακρινού Πόντου. Δέος και σεβασμός…

Η παραθαλάσσια πόλη Batumi με καλωσόρισε στην Γεωργία και με χάιδεψε απαλά στο πρόσωπο με την αλμύρα του Εύξεινου Πόντου (Μαύρη Θάλασσα). Πιο βόρεια, η ιστορική πολιτεία Mtskheta με ξενάγησε στις μεσαιωνικές πετρόκτιστες εκκλησίες της, ενώ ένας ορεινός παράδεισος με περίμενε στον καταπράσινο Καύκασο, όταν οδήγησα την μοτοσυκλέτα μου πάνω στην ανηφορική διαδρομή του “Military Road”, τον ορεσίβιο οδικό άξονα που ενώνει την Γεωργία με την Ρωσία.

Ήταν υποχρέωσή απέναντι στην Ιστορία να επισκεφθώ στην Ρωσία τις δυο πολύπαθες πόλεις Grozny και Volgograd (ex-Stalingrad), οι οποίες γνώρισαν την καταστροφή του πολέμου μέσα στον 20ο αιώνα. Στην αναγεννημένη πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny, τίποτα δεν θύμιζε τις πολύχρονες πολεμικές επιχειρήσεις (1990-2000) που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των Ρώσων και των Τσετσένων αυτονομιστών. Ένα αίσθημα ηρεμίας και ασφάλειας με ακολουθούσε παντού, ενώ το ισλαμικό στοιχείο ήταν κυρίαρχο σε όλες τις εκφάνσεις της τοπικής καθημερινότητας.

Στο Volgograd βρέθηκα στο τεράστιο άγαλμα Kuran Kurgan (Μητέρα Πατρίδα), που βιγλίζει την πόλη του Βόλγα και είναι αφιερωμένο στην μάχη του Στάλινγκραντ και στους ηρωικούς κατοίκους και υπερασπιστές του. Περίπου 1.000.000 Ρώσοι σκοτώθηκαν στην διάρκεια της πολύμηνης πολιορκίας του Στάλινγκραντ κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο.
Και μετά την σύντομη παραμονή μου στην Ρωσία του Πούτιν, έστριψα το τιμόνι της μοτοσυκλέτας ανατολικά και εισέβαλα στο γειτονικό Καζακστάν, την πύλη της Κεντρικής Ασίας…"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery

https://bit.ly/MOTO_669

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

Ταξίδι-Arabian Tour: Δ' Ανταπόκριση

Στη χλιδή του… πετρελαίου!

3/5/2022

Μετά την Μεδίνα, σειρά είχε κατόπιν η Μέκκα, η ιερότερη πόλη του Ισλάμ. Εκεί βρίσκεται το ιερότερο τέμενος των Μουσουλμάνων, το Μεγάλο Τζαμί (Masjid al Haram), που στο εσωτερικό του δεσπόζει η Κάαμπα, ένα από τα πιο ιερά σημεία του Ισλάμ. Λόγω όμως της απίστευτης κοσμοσυρροής του Ραμαζανιού, στάθηκε αδύνατο να μπω στο Μεγάλο Τζαμί. Για τις τρεις επόμενες μέρες δεν υπήρχε καμία διαθέσιμη ημερομηνία εισόδου –τα ραντεβού εισόδου κλείνονταν μόνο μέσω διαδικτύου. Μεγάλη ατυχία!

Λίγο πριν την ανατολή, ξεκίνησε η αυθημερόν πορεία μου για την πρωτεύουσα Ριάντ (845 χλμ.), στην γεωγραφική καρδιά της χώρας. Στο Ριάντ έφτασα αργά το απόγευμα, κατάκοπος από τα χιλιόμετρα της διαδρομής και εξαντλημένος από την πείνα–νηστεία του Ραμαζανιού. Και μόλις ο ήλιος επιτέλους έδυσε, ξεχύθηκα –όπως όλοι οι μουσουλμάνοι άλλωστε– να ικανοποιήσω την τρελή μου πείνα!

Το Ριάντ των 7.200.000 κατοίκων, που ανακηρύχτηκε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας το 1932, δεν μου έκλεψε την καρδιά, όπως συνέβη με την Τζέντα. Στη διήμερη γνωριμία μου με την πλουσιότερη πόλη της χώρας, “στάθηκα” στο National Museum Park Murabba, στο τζαμί Imam Turki bin Abdullah, στο φρούριο-μουσείο Al Masmak και στον επιβλητικό ουρανοξύστη Kingdom Tower (302 μ.). Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι αυτή η πόλη με εξιτάρισε.

Μετά την πρωτεύουσα Ριάντ, η κόκκινη γραμμή του χάρτη συνέχιζε ανατολικά και κατέληγε στις ακτές του Περσικού κόλπου (480 χλμ. μακριά). Εκεί με περίμενε η γέφυρα “King Fahd Causeway” (μήκους 25 χλμ.), η οποία συνδέει την Σαουδική Αραβία με το Μπαχρέιν. Ναι, το λιλιπούτειο νησί–βασίλειο του Μπαχρέιν καρτερούσε τον Έλληνα αναβάτη του “Arabian Tour”.

Αφού ολοκλήρωσα σχετικά γρήγορα τις συνοριακές διαδικασίες (έβγαλα βίζα εισόδου για Μπαχρέιν και αγόρασα ασφαλιστική κάλυψη για την μοτοσυκλέτα), βρέθηκα να οδηγώ πάνω στην κολοσσιαία γέφυρα και ενθουσιασμένος έβαλα ρόδα στο λιλιπούτειο βασίλειο του Περσικού κόλπου.

Για την Ιστορία, στους πανάρχαιους μύθους των Σουμερίων το νησί του Μπαχρέιν αναφερόταν ως ο καταπράσινος Κήπος της Εδέμ, ενώ ο Έλληνας ναύαρχος Νέαρχος –υπό τις διαταγές του Μεγάλου Αλεξάνδρου– είχε αποβιβαστεί στο νησί πριν από περίπου 2.300 χρόνια. Οι δε αρχαίοι πρόγονοί μας, ονόμαζαν το νησί Τύλος!

Η καρδιά του νησιού κτυπούσε δυνατά στην πρωτεύουσα Manama. Οι δεκάδες ουρανοξύστες που "βελόνιζαν" τον ουρανό, τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στους δρόμους και τα λαμπερά εμπορικά κέντρα (Malls) “πρόδιδαν” την ευημερία και τον πλούτο που έχουν προσφέρει στο Μπαχρέιν τα άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου που κρύβει ο βυθός του Περσικού κόλπου. Χλιδή και πολυτέλεια, όλα σε υπερθετικό βαθμό!

Στην τουριστική ατζέντα μου είχα σημειώσει –και επισκέφθηκα φυσικά– το Τέμενος Al Fateh Grand Mosque (ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του μουσουλμανικού κόσμου), το πορτογαλικό φρούριο Qal’at al Bahrain, την πύλη Gate of Bahrain και το παραδοσιακό παζάρι της πόλης (σουκς).