Καλά έφτασα ως το Nordkapp, τώρα έπρεπε όμως να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα. Παίρνοντας μια βαθιά αναπνοή, ξεκίνησα αποφασιστικά το ταξίδι της μεγάλης κατηφόρας, έχοντας καταγεγραμμένα 5.700 χλμ. στο κοντέρ του SYM HD 300 και 13 μέρες ταξιδιού στην πλάτη. Δεν ήταν και άσχημα!
Απόδραση λοιπόν από το Nordkapp, οδηγώντας πάνω στη διαδρομή Nordkapp – Alta – Haparanda – Umea – Sundsvall – Stockholm (2.100 χλμ.), με την Σουηδία να φιλοξενεί την κατά νότο πορεία μου. Στα πρώτα 1.000 χιλιόμετρα επί σουηδικού εδάφους διέσχισα καταπράσινες αραιοκατοικημένες εκτάσεις, με λίγη ανθρώπινη παρουσία και πολλούς απρόβλεπτους ταράνδους, που πετάγονται στο δρόμο.
Μετά από τέσσερις μέρες βαρετής οδήγησης μέσα σε ομοιόμορφα δασώδη τοπία, έφτασα ανακουφισμένος στην Στοκχόλμη. Εδώ έκανα μια διήμερη στάση για ανασυγκρότηση και γνωριμία με την πανέμορφη «Βενετία του Βορρά», που είναι κτισμένη σε 14 νησιά, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με 57 γέφυρες. Η Στοκχόλμη μ’ ενθουσίασε πολύ, δικαιώνοντας το προσωνύμιό της.
Η διαδρομή Stockholm–Trelleborg (640 χλμ.) ήταν η τελευταία επί σουηδικού εδάφους για τους τροχούς του SYM HD300. Στο λιμάνι Trelleborg ακολούθησε επιβίβαση σε καράβι, οκτάωρο νυκτερινό ταξίδι και πρωινή αποβίβαση στο Rostock της Γερμανίας. Κανένας έλεγχος εγγράφων για covid–19 δεν μου έγινε, ενώ το λόγο είχαν στη συνέχεια οι άψογες γερμανικές autobahn. Προορισμός ο γερμανικός νότος και συγκεκριμένα η πόλη Winnenden, στα βόρεια περίχωρα της Στουτγάρδης (820 χλμ. νοτιότερα)…
Αγαπημένα συγγενικά πρόσωπα με φιλοξένησαν τις δυο επόμενες μέρες στην Winnenden. Άδραξα την ευκαιρία για ξεκούραση και γνωριμία με τα κυριότερα αξιοθέατα της κοντινής Στουτγάρδης, ενώ στο ακούραστο SYM HD 300 αλλάχθηκαν οι βαλβολίνες και καθαρίστηκε το φίλτρο αέρα. Η επόμενη αλλαγή λαδιών κατά πάσα πιθανότητα στην Ιταλία.
Καλή η κεφάτη ελληνική παρέα, αλλά ήρθε η ώρα να συνεχίσω το οδοιπορικό της μεγάλης κατηφόρας. Που πάω τώρα; Η Ελβετία επιλέχθηκε να ανοίξει τα σύνορά της στον αναβάτη του SYM HD 300. Απώτατος προορισμός εντός της ελβετικής επικράτειας θα αποτελούσε το αλπικό πέρασμα Col du Grand St.-Bernard (2.473 μ.), στα σύνορα Ελβετίας-Ιταλίας. Πορεία λοιπόν για τις χιονοσκέπαστες Άλπεις.
Κωνσταντίνος Μητσάκης
Δείτε το gallery του άρθρου με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό
Ακούγεται παράδοξο, αλλά η κορυφή του περάσματος Umbrail Pass απείχε μόλις 3,5 χλμ. από την αντίστοιχη του Passo Dello Stelvio – πριν καλα καλά το καταλάβουμε, βάλαμε ρόδα στο θεαματικότερο ορεινό πέρασμα της Ευρώπης και δεύτερο ψηλότερο των Άλπεων (2.757 μ.). Οι ιδανικές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν (ηλιοφάνεια με 18ο C) ήταν η αιτία της κοσμοσυρροής που συναντήσαμε στη κορυφή του περάσματος Stelvio. Εκατοντάδες ντόπιοι –αλλά και ξένοι– μοτοσυκλετιστές και ποδηλάτες ανεβοκατέβαιναν την φιδίσια ασφάλτινη λωρίδα, απολαμβάνοντας την εκπληκτική διαδρομή και το υπέροχο αλπικό τοπίο.
