Ταξίδι “SYM 2 Nordkapp” - Γ΄ Ανταπόκριση

19/7/2021

Καλά έφτασα ως το Nordkapp, τώρα έπρεπε όμως να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα. Παίρνοντας μια βαθιά αναπνοή, ξεκίνησα αποφασιστικά το ταξίδι της μεγάλης κατηφόρας, έχοντας καταγεγραμμένα 5.700 χλμ. στο κοντέρ του SYM HD 300 και 13 μέρες ταξιδιού στην πλάτη. Δεν ήταν και άσχημα!

Απόδραση λοιπόν από το Nordkapp, οδηγώντας πάνω στη διαδρομή Nordkapp – Alta – Haparanda – Umea – Sundsvall – Stockholm (2.100 χλμ.), με την Σουηδία να φιλοξενεί την κατά νότο πορεία μου. Στα πρώτα 1.000 χιλιόμετρα επί σουηδικού εδάφους διέσχισα καταπράσινες αραιοκατοικημένες εκτάσεις, με λίγη ανθρώπινη παρουσία και πολλούς απρόβλεπτους ταράνδους, που πετάγονται στο δρόμο.

Μετά από τέσσερις μέρες βαρετής οδήγησης μέσα σε ομοιόμορφα δασώδη τοπία, έφτασα ανακουφισμένος στην Στοκχόλμη. Εδώ έκανα μια διήμερη στάση για ανασυγκρότηση και γνωριμία με την πανέμορφη «Βενετία του Βορρά», που είναι κτισμένη σε 14 νησιά, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με 57 γέφυρες. Η Στοκχόλμη μ’ ενθουσίασε πολύ, δικαιώνοντας το προσωνύμιό της.

Η διαδρομή Stockholm–Trelleborg (640 χλμ.) ήταν η τελευταία επί σουηδικού εδάφους για τους τροχούς του SYM HD300. Στο λιμάνι Trelleborg ακολούθησε επιβίβαση σε καράβι, οκτάωρο νυκτερινό ταξίδι και πρωινή αποβίβαση στο Rostock της Γερμανίας. Κανένας έλεγχος εγγράφων για covid–19 δεν μου έγινε, ενώ το λόγο είχαν στη συνέχεια οι άψογες γερμανικές autobahn. Προορισμός ο γερμανικός νότος και συγκεκριμένα η πόλη Winnenden, στα βόρεια περίχωρα της Στουτγάρδης (820 χλμ. νοτιότερα)…

Αγαπημένα συγγενικά πρόσωπα με φιλοξένησαν τις δυο επόμενες μέρες στην Winnenden. Άδραξα την ευκαιρία για ξεκούραση και γνωριμία με τα κυριότερα αξιοθέατα της κοντινής Στουτγάρδης, ενώ στο ακούραστο SYM HD 300 αλλάχθηκαν οι βαλβολίνες και καθαρίστηκε το φίλτρο αέρα. Η επόμενη αλλαγή λαδιών κατά πάσα πιθανότητα στην Ιταλία.

Καλή η κεφάτη ελληνική παρέα, αλλά ήρθε η ώρα να συνεχίσω το οδοιπορικό της μεγάλης κατηφόρας. Που πάω τώρα; Η Ελβετία επιλέχθηκε να ανοίξει τα σύνορά της στον αναβάτη του SYM HD 300. Απώτατος προορισμός εντός της ελβετικής επικράτειας θα αποτελούσε το αλπικό πέρασμα Col du Grand St.-Bernard (2.473 μ.), στα σύνορα Ελβετίας-Ιταλίας. Πορεία λοιπόν για τις χιονοσκέπαστες Άλπεις.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Δείτε το gallery του άρθρου με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

3/5/2022

Μετά την Μεδίνα, σειρά είχε κατόπιν η Μέκκα, η ιερότερη πόλη του Ισλάμ. Εκεί βρίσκεται το ιερότερο τέμενος των Μουσουλμάνων, το Μεγάλο Τζαμί (Masjid al Haram), που στο εσωτερικό του δεσπόζει η Κάαμπα, ένα από τα πιο ιερά σημεία του Ισλάμ. Λόγω όμως της απίστευτης κοσμοσυρροής του Ραμαζανιού, στάθηκε αδύνατο να μπω στο Μεγάλο Τζαμί. Για τις τρεις επόμενες μέρες δεν υπήρχε καμία διαθέσιμη ημερομηνία εισόδου –τα ραντεβού εισόδου κλείνονταν μόνο μέσω διαδικτύου. Μεγάλη ατυχία!

Λίγο πριν την ανατολή, ξεκίνησε η αυθημερόν πορεία μου για την πρωτεύουσα Ριάντ (845 χλμ.), στην γεωγραφική καρδιά της χώρας. Στο Ριάντ έφτασα αργά το απόγευμα, κατάκοπος από τα χιλιόμετρα της διαδρομής και εξαντλημένος από την πείνα–νηστεία του Ραμαζανιού. Και μόλις ο ήλιος επιτέλους έδυσε, ξεχύθηκα –όπως όλοι οι μουσουλμάνοι άλλωστε– να ικανοποιήσω την τρελή μου πείνα!

Το Ριάντ των 7.200.000 κατοίκων, που ανακηρύχτηκε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας το 1932, δεν μου έκλεψε την καρδιά, όπως συνέβη με την Τζέντα. Στη διήμερη γνωριμία μου με την πλουσιότερη πόλη της χώρας, “στάθηκα” στο National Museum Park Murabba, στο τζαμί Imam Turki bin Abdullah, στο φρούριο-μουσείο Al Masmak και στον επιβλητικό ουρανοξύστη Kingdom Tower (302 μ.). Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι αυτή η πόλη με εξιτάρισε.

Μετά την πρωτεύουσα Ριάντ, η κόκκινη γραμμή του χάρτη συνέχιζε ανατολικά και κατέληγε στις ακτές του Περσικού κόλπου (480 χλμ. μακριά). Εκεί με περίμενε η γέφυρα “King Fahd Causeway” (μήκους 25 χλμ.), η οποία συνδέει την Σαουδική Αραβία με το Μπαχρέιν. Ναι, το λιλιπούτειο νησί–βασίλειο του Μπαχρέιν καρτερούσε τον Έλληνα αναβάτη του “Arabian Tour”.

Αφού ολοκλήρωσα σχετικά γρήγορα τις συνοριακές διαδικασίες (έβγαλα βίζα εισόδου για Μπαχρέιν και αγόρασα ασφαλιστική κάλυψη για την μοτοσυκλέτα), βρέθηκα να οδηγώ πάνω στην κολοσσιαία γέφυρα και ενθουσιασμένος έβαλα ρόδα στο λιλιπούτειο βασίλειο του Περσικού κόλπου.

Για την Ιστορία, στους πανάρχαιους μύθους των Σουμερίων το νησί του Μπαχρέιν αναφερόταν ως ο καταπράσινος Κήπος της Εδέμ, ενώ ο Έλληνας ναύαρχος Νέαρχος –υπό τις διαταγές του Μεγάλου Αλεξάνδρου– είχε αποβιβαστεί στο νησί πριν από περίπου 2.300 χρόνια. Οι δε αρχαίοι πρόγονοί μας, ονόμαζαν το νησί Τύλος!

Η καρδιά του νησιού κτυπούσε δυνατά στην πρωτεύουσα Manama. Οι δεκάδες ουρανοξύστες που "βελόνιζαν" τον ουρανό, τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στους δρόμους και τα λαμπερά εμπορικά κέντρα (Malls) “πρόδιδαν” την ευημερία και τον πλούτο που έχουν προσφέρει στο Μπαχρέιν τα άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου που κρύβει ο βυθός του Περσικού κόλπου. Χλιδή και πολυτέλεια, όλα σε υπερθετικό βαθμό!

Στην τουριστική ατζέντα μου είχα σημειώσει –και επισκέφθηκα φυσικά– το Τέμενος Al Fateh Grand Mosque (ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του μουσουλμανικού κόσμου), το πορτογαλικό φρούριο Qal’at al Bahrain, την πύλη Gate of Bahrain και το παραδοσιακό παζάρι της πόλης (σουκς).