Ταξίδι "Volga Route": Αθήνα-Τιφλίδα (Α' Ανταπόκριση)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

29/8/2022

Μπορεί άραγε ένας ποταμός να αποτελέσει την αφορμή για την πραγματοποίηση ενός δίτροχου εναλλακτικού ταξιδιού; Κατηγορηματικά ναι!

Η αρχή έγινε το 2019, όταν –με συνεπιβάτη τον γιό μου Γιώργο– ταξίδεψα κατά μήκος του Δούναβη, του δεύτερου μεγαλύτερου σε μήκος ποταμού της Ευρώπης (2.872 χλμ.). Το γεγονός ότι ο Δούναβης είναι ο μοναδικός ποταμός στον κόσμο που διασχίζει τέσσερεις πρωτεύουσες κρατών (Βιέννη, Μπρατισλάβα, Βουδαπέστη και Βελιγράδι) αποτέλεσε το βασικό στοιχείο που ενέπνευσε το συγκεκριμένο ταξίδι.

Τρία χρόνια μετά, σειρά είχε ο Βόλγας, ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ευρώπης (3.530 χλμ.), να μου χαρίσει την εμπειρία ενός ανατρεπτικού οδοιπορικού στη γεωγραφική καρδιά της Ρωσίας. Κρατώντας στιβαρά το τιμόνι μιας πράσινης BMW F 850 GS αποφάσισα να ακολουθήσω όλη την υδάτινη πορεία του Βόλγα, από τις εκβολές του (στην Κασπία Θάλασσα) ως τις πηγές του (περιοχή Valdai Hills της Δυτικής Ρωσίας), παραβλέποντας τους κινδύνους και τις επιπτώσεις του μαινόμενου ρωσο-ουκρανικού πολέμου.

Με αφετηρία τη ρωσική πόλη Astrakhan (στο Δέλτα του Βόλγα), επτά παραποτάμιες πόλεις (Αστραχάν, Βόλγογκραντ, Σαράτοφ, Σαμάρα, Καζάν, Νίζνι Νόβγκοροντ, Γιάροσλαβλ) θα φιλοξενούσαν την πορεία του παραποτάμιου οδοιπορικού “Volga Route” προς τις πηγές του Βόλγα. Και φυσικά, για να προσεγγίσω την πόλη–αφετηρία του μεγαλύτερου ευρωπαικού ποταμού, θα έπρεπε πρωτίστως να διασχίσω την Τουρκία και τη Γεωργία.

Με την αποβίβασή μου στην Τουρκία (μέσω των δύο ακτοπλοικών συνδέσεων Πειραιάς–Χίο & Χίος–Τσεσμέ), το “Volga Route”ξεκίνησε. Με την πυξίδα στραμμένη ανατολικά, η διήμερη οδική αποστολή της πράσινης BMW F 850 GS στην τουρκική επικράτεια περιελάμβανε ένα γρήγορο πέρασμα από τις πόλεις Cesme, Ankara, Samsun, Trabzon και Hope.

Με μόλις δυο αστικές διανυκτερεύσεις (Ankara, Samsun) και περίπου 1.600 χλμ. καταγεγραμμένα στο κοντέρ της μοτοσυκλέτας, αποχαιρέτησα την Τουρκία του Εύξεινου Πόντου και πέρασα κατόπιν τα παραθαλάσσια σύνορα της ελκυστικής Γεωργίας.

Για δυο τροχαίες παραβάσεις που είχα πραγματοποιήσει στην Γεωργία το 2019, υποχρεώθηκα στα γεωργιανά σύνορα να πληρώσω 90 ευρώ -αλλιώς, σφραγίδα εισόδου στο διαβατήριό μου δεν έμπαινε! Αυτό κι αν ήταν καλωσόρισμα!

Στη διαδρομή Batumi-Tbilisi (406 χλμ.) ταλαιπωρήθηκα αρκετά, τόσο από τα πάμπολλά έργα κατασκευής του οδικού άξονα, όσο κι από την άκρως επικίνδυνη συμπεριφορά των Γεωργιανών οδηγών. Τελικά κατάφερα να αντικρίσω την πρωτεύουσα Τιφλίδα μετά από 7 ώρες εξοντωτικής οδήγησης.

Κτισμένη στη στενή κοιλάδα του ποταμού Mtkvari (Κύρος), κυριολεκτικά στο σταυροδρόμι της Ευρώπης με την Ασία, η Τιφλίδα (Tbilisi) είναι η πρωτεύουσα –και το μεγαλύτερο αστικό κέντρο– της Γεωργίας, μιας χώρας που πολιτισμικά ανήκει στον ευρωπαϊκό χώρο. Χάρη στην όμορφη ευρω-ασιατική αρχιτεκτονική της, τις παραδοσιακές ανατολίτικες αγορές της, τις πάμπολλες γεωργιανού ρυθμού εκκλησίες της, τις μοντέρνες γέφυρες και τα ατμοσφαιρικά cafe της, η κομψότατη Τιφλίδα δεν δυσκολεύτηκε διόλου να με γοητεύσει.

Μόλις 160 χλμ. χώριζαν την Τιφλίδα από τα ρώσικα σύνορα. Για να προσεγγίσω την χώρα του ποταμού Βόλγα, θα έπρεπε να οδηγήσω την πράσινη BMW F 850 GS στον φημισμένο οδικό άξονα «Military Road», ο οποίος σκαρφαλώνει πάνω στη τραχιά οροσειρά του καταπράσινου Καυκάσου. Πάμε λοιπόν Ρωσία…

https://bit.ly/MOTO_669

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία - Λίβανος (Α' Ανταπόκριση)

Με ένα Daytona Maverick 500!

3/1/2022

Ακόμα δεν είχε κατακάτσει η σκόνη από τους χωματόδρομους του Αμαζονίου και οι χάρτες είχαν ήδη ξεδιπλωθεί και είχε αρχίσει ο σχεδιασμός του τέταρτου –και τελευταίου για το 2021– δίτροχου ταξιδιού. Η χρονική περίοδος των Χριστουγέννων ήταν η μικρή “χαραμάδα” διαφυγής που αναζητούσα, προκειμένου να οδοιπορήσω με μια μοτοσυκλέτα Daytona Maverick 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.) στην Κεντρική Τουρκία και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής (Λίβανος). Επρόκειτο για μια συγκινησιακή περιπλάνηση σε τόπους μυθικούς και ιστορικούς, που τους χαρακτηρίζει η μακραίωνη παρουσία του προγονικού μας πολιτισμού, ο οποίος άφησε ανεξίτηλη εδώ την πολιτισμική –και όχι μόνο– σφραγίδα του.

Με συνεπιβάτη το τσουχτερό κρύο του καταχείμωνου, ξεκίνησα αμέσως μετά τα Χριστούγεννα την υλοποίηση της ταξιδιωτικής απόδρασης “Daytona East”. Αφού κατάφερα να ξεπεράσω την θανάσιμη μονοτονία των 860 χλμ. που με χώριζαν από την συνοριακή έξοδο των Κήπων (Τουρκία), αποχαιρέτησα τα πάτρια εδάφη σφραγίζοντας το διαβατήριο και έβαλα ρόδα στην Τουρκία αργά το βράδυ. Εκείνη την δύσκολη μέρα, η μαύρη Daytona Maverick 500 μού είχε πρόσφερε μια ξεκούραστη, όσο και άνετη οδηγική εμπειρία.

Στους δρόμους της Τουρκίας είχα να διανύσω περίπου 1.200 χλμ., ακολουθώντας την διαδρομή Kesan-Gelibolu-Bursa-Afyon-Konya-Karaman-Tasucu. Φτάνοντας στο λιμάνι Tasucu (Νότια Τουρκία), ένα πλοίο θα με μετέφερε κατόπιν στην Τρίπολη του Λιβάνου. Κι όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη του τουρκικού σκέλους του “ Daytona East” (με την ισοτιμία Ευρώ-τουρκική Λίρα στο 1 προς 12 και την βενζίνη στα 0,80 Ευρώ/λίτρο), χρειάστηκε να δαπανήσω ένα σχετικά χαμηλό budget!

Μετά το ακτοπλοϊκό πέρασμα των Στενών των Δαρδανελλίων (Ελλήσποντος), βρέθηκα να διασχίζω την τιμημένη μικρασιατική γη. Όσο πιο ανατολικά πήγαινα τόσο δυνάμωνε το κρύο, ενώ τα πρώτα (αναμενόμενα) χιόνια με υποδέχτηκαν στη διαδρομή Kutahya-Afyon. Είχα μπει για τα καλά στα οροπέδια της Κεντρικής Τουρκίας.

Η Konya (Ικόνιο) με καλωσόρισε με χιονοθύελλα και -2 °C. Κάτω από αυτές τις καιρικές συνθήκες βρήκα ωστόσο το κουράγιο να επισκεφθώ στο κέντρο της πόλης το Μουσείο–Μαυσωλείο του φιλόσοφου-ποιητή Mevlana Rumi, τον ιδρυτή του περιστροφικού χορού των Δερβίσηδων.

Η λύτρωση από τον εφιάλτη του κρύου δεν άργησε πάντως να έρθει, αφού η διαδρομή Konya-Karaman-Tasucu (260 χλμ.) οδήγησε την μαύρη Daytona East 500 στις γαλάζιες ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί έβγαλα πια τα ισοθερμικά, μιας και ο υδράργυρος άγγιζε τους 17 C!

Με την ψυχή στο στόμα κατάφερα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και να κάνω το απαραίτητο PCR Test στο τοπικό νοσοκομείο. Και τελικά επιβιβάστηκα λίγο πριν σαλπάρει ο σκυλοπνίχτης για την Τρίπολη του Λιβάνου, μεταφέροντας στην σιδερένια "κοιλιά" του 65 νταλίκες και μια ελληνική μοτοσυκλέτα.