Motul WSBK 2019: Ακάθεκτος στην κορυφή ο Rea

Ανέβηκε πιο ψηλά στον πίνακα ο Sykes
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/5/2019

Οι πρώτες ελεύθερες δοκιμές στην Imola είχαν μπόλικο ενδιαφέρον με τους κορυφαίους αναβάτες να προσπαθούν να μαζέψουν όσα περισσότερα δεδομένα μπορούν τόσο για την πίστα όσο και για τη συμπεριφορά των μοτοσυκλετών τους. O Jonathan Rea κατά τη διάρκεια των FP1 βρέθηκε στην κορυφή του πίνακα των χρονομετρήσεων όπου παρέμεινε και μετά τη λήξη των FP2. Όπως ο ίδιος είπε, εστίασε τις δοκιμές του στο να βρει τον κατάλληλο συνδυασμό των ελαστικών της Pirelli. Παράλληλα ανέφερε πως υπάρχουν ακόμη περιθώρια βελτίωσης στους χρόνους του καθώς τους διαφεύγουν κάποια πράγματα ακόμη. Επίσης, τόνισε πως συνέχισε να αισθάνεται άνετα και να έχει καλή αίσθηση της μοτοσυκλέτας του παρά τη φθορά των ελαστικών κι έτσι κατάφερε να πιέσει περισσότερο και να ξανά ανέβει στη κορυφή του πίνακα πριν το τέλος των FP2: “Δεν αλλάξαμε πολύ (απ’ το Assen μέχρι τα δοκιμαστικά στην Imola) εκτός απ’ το γεγονός ότι ξεκουράστηκα αρκετά στο σπίτι μου παρέα με την οικογένειά μου και προπονήθηκα σκληρά. Στην Imola βέβαια πολλά πράγματα είναι διαφορετικά ωστόσο αλλά πάντα μας ταιριάζει. Αυτό είναι το μέρος που πέρσι ξεκινήσαμε να βρίσκουμε το ρυθμό μας παίρνοντας την πρώτη διπλή νίκη της σεζόν και ήδη αισθάνομαι πως φέτος έχουμε κάνει ένα μικρό βήμα βελτίωσης.”

Ο Ουαλός Chaz Davies έδειξε κατά τη διάρκεια των πρώτων ελεύθερων δοκιμών πως μπορεί να βρεθεί κοντά στην κορυφή του πίνακα. Στην FP2 μάλιστα, ήταν προς στιγμή ο γρηγορότερος μέσα στην πίστα μέχρις ότου ο Rea ξαναπήρε τα ηνία. Δεδομένου ότι ο Davies έχει τέσσερις νίκες στην πίστα της Imola αλλά και της εμφάνισής του στις δύο πρώτες ελεύθερες δοκιμές, ο Ουαλός αναβάτης της εργοστασιακής ομάδας της Ducati δείχνει πως έχει τα φόντα να βρεθεί στην μάχη για την διεκδίκηση μιας θέσης του βάθρου. Το αν θα το καταφέρει ή όχι είναι άγνωστο και θα επιβεβαιωθεί μόνο μετά τη λήξη του κάθε σκέλους. Εξάλλου όπως ο ίδιος δήλωσε, ακόμη παλεύει να εξοικειωθεί πάνω στη σέλα της V4 R και είπε: “Οι δοκιμές ήταν καλές. Το να περνάς χρόνο μέσα στην πίστα είναι πάντα θετικό αλλά για να είμαι ειλικρινής, αυτό κάναμε κυρίως. Ήταν καλύτερο απ’ το τίποτα, αλλά δεν θα ‘λέγα πως ήταν και οι καρποφόρες δοκιμές μας. Κάναμε ορισμένες αλλαγές βασιζόμενοι στην κατεύθυνση που έχουν απ’ τους δύο προηγούμενους αγώνες (στο Assen) και τα πράγματα βαίνουν καλώς.” Όταν ερωτήθηκε για το αν είναι εντός της μάχης των κορυφαίων θέσεων είπε: “Ναι μπορώ. Έχουμε ακόμη να κάνουμε ορισμένες βελτιώσεις, αλλά το σχέδιό μου είναι ξεκάθαρο: Θέλω να παλεύω για τη νίκη. Γνωρίζω πολύ καλά πως χρειάζεται να βελτιωθώ λίγο αλλά το να βρίσκομαι δεύτερος είναι μια καλή αρχή. Ο αγώνας στην Imola είναι ξεχωριστός τόσο για την Ducati όσο και τους Ducatisti που υποστηρίζουν εμένα και την ομάδα.”

Στην τρίτη θέση των δεύτερων ελεύθερων δοκιμών βρέθηκε ο Tom Sykes, όπου στην FP1 είχε κλείσει την πεντάδα. Και αυτός με τη σειρά του δοκίμασε διαφορετικά ελαστικά μέχρι να βρει τα ιδανικά και δούλεψε στο να ρυθμίσει την S1000RR του βάσει των ιδιαιτεροτήτων της πίστας. Δήλωσε μάλιστα πως ανυπομονεί για τον αυριανό αγώνα (όπως και οι περισσότεροι αναβάτες).

Ο Alvaro Bautista απ’ την πλευρά του κατέβηκε μια θέση στον πίνακα και ολοκλήρωσε την FP2 στη τέταρτη θέση. Σε δηλώσεις του ανέφερε: “Σήμερα ήταν μια θετική ημέρα επειδή είναι η πρώτη φορά που θα τρέξω στην Imola. Είχα άμεσα καλή αίσθηση της πίστας, ενώ αντίθετα με τους προηγούμενους αγώνες, χρειάζεται να βελτιώσω τις εισόδους των στροφών. Όμως το απόγευμα κάναμε ορισμένες αλλαγές και η αίσθηση βελτιώθηκε. Σήμερα δουλεύαμε πάντοτε με αγωνιστικούς ρυθμούς και οι περισσότεροι γύροι έγιναν με καλούς ρυθμούς. Πιθανότατα να χρειάζεται ακόμη να βελτιώσουμε την σταθερότητα της μοτοσυκλέτας επειδή σ’ αυτή τη πίστα είναι σχεδόν πάντα υπό κλίση και δεν σου παρέχει αρκετό χώρο.”

Μετά το high side του Eugene Laverty (Team Goeleven) που του προκάλεσε κατάγματα και στους δύο καρπούς, η ομάδα του ανακοίνωσε πως ο Βρετανός Tommy Bridewell θα αγωνιστεί στη θέση του. Ο Βρετανός αναβάτης έκανε το ντεμπούτο του στο Motul WSBK το 2008 ως wildcard με μοτοσυκλέτα της Suzuki στο Portimao και δύο χρόνια αργότερα επανεμφανίστηκε στο πρωτάθλημα στον αγώνα του Silverstone τερματίζοντας 18ος.

Ο γρηγορότερος δορυφορικός αναβάτης μέσα στην δεκάδα ήταν ο Toprak Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) που έκλεισε μάλιστα την πεντάδα αφήνοντας ουσιαστικά έξω απ’ αυτή τους αναβάτες της Yamaha για δεύτερη συνεχόμενη φορά σήμερα. Στην έκτη θέση παρέμεινε σταθερός ο Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team), ενώ πίσω του βρέθηκε ο ομόσταβλος του Rea, ο Leon Haslam που κατά τη διάρκεια των FP1 ήταν εντός της πεντάδας στην τέταρτη θέση. Ο Alex Lowes ήρθε όγδοος στον πίνακα των χρονομετρήσεων έχοντας πίσω του άλλον έναν αναβάτη που θα τρέξει ως wildcard, τον Lorenzo Zanetti (Motocorsa Racing) που ήταν επίσης ο πιο γρήγορος Ιταλός αναβάτης των FP2. Ο συμπατριώτης του Michael Ruben Rinaldi (BARNI Racing Team) έκλεισε τη δεκάδα. Η πρώτη μέρα του αγωνιστικού τριημέρου ολοκληρώθηκε και τα δεδομένα που μας προσέφερε υποδεικνύουν πως ίσως να έχει περισσότερο ενδιαφέρον ο αγώνας στην Imola απ' όοσους έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής.

Πίνακας χρονομετρήσεων:

1 1 J. REA GBR Kawasaki Racing Team WorldSBK 1'46.374

2 7 C. DAVIES GBR ARUBA.IT Racing - Ducati 1'46.529 0.155 0.155

3 66 T. SYKES GBR BMW Motorrad WorldSBK Team BMW 1'46.766 0.392 0.237

4 19 A. BAUTISTA ESP ARUBA.IT Racing - Ducati 1'47.086 0.712 0.320

5 54 T. RAZGATLIOGLU TUR Turkish Puccetti Racing IND 1'47.124 0.750

6 60 M. VAN DER MARK NED Pata Yamaha WorldSBK Team 1'47.214 0.840

7 91 L. HASLAM GBR Kawasaki Racing Team WorldSBK 1'47.419 1.045

8 22 A. LOWES GBR Pata Yamaha WorldSBK Team 1'47.537 1.163

9 87 L. ZANETTI ITA Motocorsa Racing IND 1'47.587 1.213

10 21 M. RINALDI ITA BARNI Racing Team IND 1'47.638 1.264

Ετικέτες

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους
From WSBK to MotoGP
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

From WSBK to MotoGP

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

From WSBK to MotoGP

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

From WSBK to MotoGP

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

From WSBK to MotoGP

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες  του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

From WSBK to MotoGP

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!

From WSBK to MotoGP