Motul WSBK 2019-Imola: Στην κορυφή των FP1 ο Rea

Πολύ καλές οι επιδόσεις του Davies
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/5/2019

Ένας μήνας έχει περάσει σχεδόν απ’ την τελευταία φορά που οι μοτοσυκλέτες των Motul WSBK άφησαν κομμάτια απ’ τα ελαστικά τους σε μια απ’ τις πίστες του πρωταθλήματος. Την τελευταία φορά μάλιστα, στον αγώνα του Assen, οι καιρικές συνθήκες ήταν τόσο ακραίες, με αποτέλεσμα να χρειαστεί το μικρότερο απ’ τα τρία σκέλη του διημέρου να ακυρωθεί, ώστε το πρώτο σκέλος να πάρει τη θέση του και να πραγματοποιηθεί το πρωί της Κυριακής. Μάλιστα, λίγες μέρες πριν την έναρξη των πρώτων ελεύθερων δοκιμών στην Imola, η διοργάνωση πραγματοποίησε μια ηλεκτρονική σύσκεψη για να εξετάσει αναλυτικότερα το πώς θα ορισθεί η σχάρα εκκίνησης του δεύτερου σκέλους σε περίπτωση που ακυρωθεί ο Tissot Superpole Race που καθορίζει τις εννιά πρώτες θέσεις του grid. Είναι ένα σοβαρό θέμα που χρειαζόταν την ανάλογη προσοχή καθώς αυτό το σενάριο έγινε πραγματικότητα στο Assen, στην Ολλανδία.

Με τον καιρό όμως να έχει ηρεμήσει κάπως και το πρωτάθλημα να μεταφέρεται νοτιότερα στο εύκρατο κλίμα της Ιταλίας, το σενάριο να ακυρωθεί ο Tissot Superpole Race είναι σχετικά δύσκολο. Οι πρώτες ελεύθερες δοκιμές μόλις ολοκληρώθηκαν και ο Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) βρέθηκε στην κορυφή του πίνακα των χρονομετρήσεων με σαφή στόχο να κατακτήσει το πολυπόθητο πλέον πρώτο σκαλί του βάθρου στους αγώνες του σαββατοκύριακου.

Πίσω του, βρέθηκαν όχι η μία αλλά και οι δύο κόκκινες μοτοσυκλέτες της εργοστασιακής ομάδας της Ducati, της οποίας το εργοστάσιο απέχει μόλις 50 χιλιόμετρα απ’ την πίστα. Σε αυτές τις δοκιμές ο Davies τα πήγε πάρα πολύ καλά ερχόμενος δεύτερος και κατάφερε να βρεθεί μπροστά απ’ τον ομόσταβλό του και απόλυτο κυρίαρχο –προς το παρόν- του πρωταθλήματος Alvaro Bautista. Κάτι λογικό αν αναλογιστούμε πως ο Ισπανός εστίασε στο να μάθει την πίστα καλύτερα, καθώς στο παρελθόν δεν έχει ξαναγωνιστεί εκεί, επειδή η πίστα έχει αφαιρεθεί τα τελευταία 20 χρόνια απ’ το ημερολόγιο του πρωταθλήματος MotoGP στο οποίο συμμετείχε μέχρι πέρσι. Όταν η Ducati έκανε τις δοκιμές της τον περασμένο μήνα εκεί, ο Ισπανός δήλωσε πως η Imola είναι μιας παλιάς σχεδιαστικής φιλοσοφίας πίστα χωρίς μεγάλο πλάτος, που σε πολλά τμήματά της απαιτείται έντονο φρενάρισμα, αλλά συνδυάζει όμορφα τις γρήγορες στροφές. Ως εκ τούτου έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας γι’ αυτόν και προσπαθεί να βρει τις κατάλληλες γραμμές, με τα γλιστρήματα της μοτοσυκλέτας απ’ το πέρασμα πάνω από τα κέρμπ της πίστας να μην είναι λίγα την ώρα των δοκιμών.

Οι πρώτες ελεύθερες δοκιμές όμως δεν ήταν τελείως ρόδινες, καθώς σηκώθηκαν οι κόκκινες σημαίες απ’ την πτώση του Eugene Laverty (Team Goeleven) στην έξοδο του Acqua Minerale. Το συγκεκριμένο τμήμα είναι αρκετά τεχνικό καθώς περιλαμβάνει δύο στροφές την εννιά και την δέκα, όπου ο αναβάτης μόλις περάσει απ’ την πρώτη χρειάζεται να φρενάρει πλαγιασμένος για να μπει στην επόμενη που είναι και ανηφορική. Μετά το high side που είχε ο Laverty, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις και διαγνώστηκε με κατάγματα και στους δύο καρπούς και προφανώς θα απουσιάσει από το αγωνιστικό διήμερο.

Τέταρτος στον πίνακα βρέθηκε ο teammate του Jonathan Rea, o Leon Haslam (Kawasaki Racing Team WorldSBK) ή αλλιώς “Pocket Rocket”, ενώ ακριβώς πίσω του με διαφορά μικρότερη του ενός δευτερολέπτου απ’ τον πρώτο ήταν ο Tom Sykes (BMW Motorrad WorldSBK Team). Την έκτη θέση συμπλήρωσε ο Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK TeaM) με τον ομόσταβλό του Lowes να βρίσκεται τρεις θέσεις πιο κάτω στην ένατη θέση. Ανάμεσά τους, είχαμε δύο απ’ τους τρεις πιο γρήγορους μη εργοστασιακούς αναβάτες που βρέθηκαν εντός της δεκάδας. Ο ένας απ’ αυτούς, που ήρθε έβδομος στον πίνακα, ήταν ο Michael Ruben Rinaldi (BARNI Racing Team), ενώ πίσω του είχε ήταν ο δεύτερος πιο γρήγορος ανεξάρτητος αναβάτης Marco Melandri (GRT Yamaha WorldSBK). Τέλος, τη δεκάδα έκλεισε ο Τούρκος Toprak Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) αποτελώντας τον τρίτο γρηγορότερο ανεξάρτητο αναβάτη και τον τρίτο αναβάτη με ZX-10RR.

Πίνακας χρονομετρήσεων:

1 J. REA GBR Kawasaki Racing Team WorldSBK 1:46.636

2 C. DAVIES GBR ARUBA.IT Racing - Ducati R 1:46.924 0.288

3 A. BAUTISTA ESP ARUBA.IT Racing - Ducati 1:47.270 0.634

4 L. HASLAM GBR Kawasaki Racing Team WorldSBK 1:47.434 0.798

5 T. SYKES GBR BMW Motorrad WorldSBK Team BMW 1:47.552 0.916

6 M. VAN DER MARK NED Pata Yamaha WorldSBK Team 1:47.559 0.923

7 M. RINALDI ITA BARNI Racing Team IND 1:47.828 1.192

8 M. MELANDRI ITA GRT Yamaha WorldSBK IND 1:47.973 1.337

9 A. LOWES GBR Pata Yamaha WorldSBK Team 1:48.011 1.375

10 T. RAZGATLIOGLU TUR Turkish Puccetti Racing IND 1'48.319 1.683

Ετικέτες

Bimota - Επιστρέφει στα Motul WSBK το 2025!

Με κινητήρα από το ZX-10RR, αλλά με διαφορετικό πλαίσιο - Ένα βήμα παραπάνω από την πρακτική του Pierer Group στο MotoGP
motomagBimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

24/4/2024

Η Bimota, μετά από πολλά χρόνια απουσίας από το Παγκόσμιο αγωνιστικό στερέωμα, επιστρέφει μέσω της συνεργασίας της με την Kawasaki στα Motul WSBK το 2025, με το πλαίσιο να είναι ιταλικής κατασκευής, ενώ ο κινητήρας -και τα περισσότερα μέλη της ομάδας- θα προέρχονται από το Akashi.

Οι παλαιότεροι θα γνωρίζουν ότι η Bimota δεν είναι άσχετη με τους αγώνες μοτοσυκλέτας, μετρώντας ήδη από το 1980, εφτά μόλις χρόνια μετά την ίδρυσή της, το πρώτο της Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στα 350 κυβικά, με τον Jon Ekerold να οδηγεί στην κορυφή μία δίχρονη, δικύλινδρη Bimota YB3. Η επιτυχία συνεχίστηκε το 1987 με τον θρύλο Virginio Ferrari καβάλα στο YB4R να κατακτά το πρωτάθλημα στην κατηγορία TT Formula 1. Το 1988 ήταν η χρονιά που το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK έκανε την εμφάνισή του, με τους Davide Tardozzi και Stephane Mertens να ανεβαίνουν 7 φορές συνολικά στο πρώτο σκαλί του βάθρου, στην παρθενική χρονιά του WSBK. Μετά από κάποια χρόνια αγωνιστικής ανομβρίας, ο ταλαντούχος εκλιπών Anthony Gobert με ένα SB8R είδε πρώτος την καρό σημαία στο υγρό Philip Island, το 2000.

Bimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025

Μετά από 25 χρόνια, η Bimota σε συνεργασία με την Kawasaki επανέρχεται στο Παγκόσμιο στερέωμα των αγώνων, ξεκινώντας από τη σεζόν του 2025. Το πλαίσιο της μοτοσυκλέτας, που ακόμα δεν έχει εμφανιστεί, θα είναι της Bimota, σχεδιασμένο εντός των εγκαταστάσεών της, με τον τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα να έρχεται από το Ninja ZX-10RR. Και όχι μόνο αυτός, καθώς πολλά μέλη από την εργοστασιακή ομάδα της Kawasaki KRT θα μεταπηδήσουν στο box της Bimota. Ένα ορόσημο για την Kawasaki Racing Team, η οποία μετρά σχεδόν σαράντα χρόνια αγωνιζόμενη με μοτοσυκλέτες που μπορείς να αγοράσεις στην πλησιέστερη αντιπροσωπεία.

Η ονομασία της νέας ομάδας θα είναι "Bimota by Kawasaki Racing Team", όχι μόνο εξαιτίας της πράσινης ιστορίας στον θεσμό των Motul WSBK, αλλά και χάρη στο μειοψηφικό πακέτο του 49,9%της Bimota, το οποίο ανήκει στο Akashi από το 2019. Όπως είναι λογικό, ένας βασικός στόχος για τη δημιουργία της νέας ομάδας είναι η διαφήμιση της Bimota, καθώς μέσα από τους αγώνες θα μπορέσει να προωθήσει καλύτερα τις μοτοσυκλέτες της (και πρώτα απ' όλα κάποια μελλοντική replica της αγωνιστικής της μοτοσυκλέτας), αγγίζοντας ένα ευρύτερο κοινό. Με τη σειρά του, η αύξηση της δημοφιλίας της ιταλικής εταιρείας που κατασκευάζει μοτοσυκλέτες-έργα τέχνης στο χέρι, με εξαιρετική προσοχή στην λεπτομέρεια, αναμένεται να φέρει γενικότερη αύξηση στις πωλήσεις μοτοσυκλετών Bimota και περισσότερα έσοδα στα ταμεία.

Bimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025

Το επόμενο λογικό βήμα λοιπόν έγινε, από την στιγμή που η Kawasaki απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο της ιταλικής εταιρείας. Σε αντίθεση με το παρελθόν, αυτή την φορά η Bimota έχει ισχυρότερη οικονομική επιφάνεια, χάρη στην στήριξη του Akashi. Ταυτόχρονα, η τεχνογνωσία των πράσινων, οι οποίοι μετρούν ήδη 7 Παγκόσμιους τίτλους, θα αποτελέσει σημαντικό υποστηρικτικό παράγοντα, γλιτώνοντας χρόνο, κόπο και χρήμα από την δημιουργία ενός τμήματος R&D από το μηδέν.

Bimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025

Αν και η αγωνιστική μοτοσυκλέτα της Bimota δεν έχει ακόμα παρουσιαστεί, δεν περιμένουμε να δούμε στις πίστες το ιδιόρρυθμο hub-steering μπροστινό του εργοστασίου από το Rimini. Αν και με πολλά πλεονεκτήματα, το βασικό μειονέκτημα της απουσίας σωστής πληροφόρησης τέτοιου είδους συστημάτων διεύθυνσης για το τι ακριβώς συμβαίνει κάτω από τον μπροστινό τροχό, έχει αφήσει το πιο απλό κατασκευαστικά τηλεσκοπικό πιρούνι να κυριαρχήσει στους αγώνες.

Ετικέτες