MOTUL WSBK 2023, Portimao, Race 2: Match point για τον Bautista

Με τον Razgatioglu να παλεύει με το θηρίο που λέγεται Panigale V4 R

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

1/10/2023

Ο δεύτερος αγώνας στο Portimao ήταν ξεκάθαρα ο πιο συναρπαστικός αγώνας της χρονιάς καθώς οι Bautista – Razgatioglu έδωσαν τα πάντα για τη νίκη με τους δύο τους να προσπερνούν ο ένας τον άλλον αμέτρητες φορές και τον Bautista να καταφέρνει στο τέλος να περάσει λίγο πριν την γραμμή του τερματισμού τον Razgatioglu. Παρολαυτά ο τίτλος θα κριθεί στον τελευταίο αγώνα στην Jerez με τον Ισπανό της Ducati να έχει ξεκάθαρο προβάδισμα.

Ο Toprak Razgatioglu (Pata Yamaha Prometeon WorldSBK) ξεκίνησε και πάλι καλύτερα όλων με τον Alvaro Bautista (Aruba.it Racing – Ducati), να βρίσκεται ακριβώς από πίσω του στη δεύτερη θέση, καλή εκκίνηση είχε κάνει και ο Remy Gardner (GYTR GRT Yamaha WorldSBK Team) καθώς είχε περάσει τον Andrea Locatelli (Pata Yamaha Prometeon WorldSBK) για την τρίτη θέση. Λίγο πιο πίσω είχαμε την σύγκρουση των Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) Scott Redding (Rokit BMW Motorrad Wolrd SBKteam) και Xavi Vierge (Team HRC), με τον Vierge να τίθεται εκτός αγώνα και το συμβάν να βρίσκεται υπό εξέταση από τους αγωνοδίκες, με τους ίδιους λίγο αργότερα να δίνουν ποινή long lap penalty στον Rea για "απερίσκεπτη οδήγηση".

Με 17 γύρους να απομένουν ο Bautista έκανε την κίνηση του περνώντας τον Razgatioglu, με τον αναβάτη της Yamaha να παίρνει εκ νέου την πρωτοπορία με αποφασιστικό τρόπο. Ο Razgatioglu ο οποίος ήθελε με κάθε τρόπο τη νίκη ώστε να παραμείνει ζωντανός στο κυνήγι του τίτλου έκανε ότι μπορούσε για να μείνει μπροστά από τον Bautista. Ωστόσο η ταχύτητα της Panigale V4 R στην ευθεία ήταν τέτοια που έκανε το R1 εύκολο θύμα. Παρολαυτά ο Razgatioglu πίεζε στα υπόλοιπα σημεία της πίστας με αποτέλεσμα να βρίσκεται στη ρόδα του Bautista με τους δύο τους πολλές φορές να βρίσκονται στο όριο. Τη μάχη αυτή δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί ο Michael Ruben Rinaldi (Aruba.it Racing - Ducati) ο οποίος με τη σειρά του είχε καταφέρει να ανέβει στην τρίτη θέση.

Με δώδεκα γύρους να απομένουν και ενώ ο Bautista βρισκόταν μπροστά ο Razgatioglu άργησε στα φρένα καταφέρνοντας να ανακτήσει την πρωτοπορία, ωστόσο στην ευθεία η Panigale V4 R έβαλε τον Bautista και πάλι στη θέση του οδηγού. Ο αναβάτης της Yamaha όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη καθώς στις επόμενες στροφές ο Razgatioglu βρέθηκε και πάλι μπροστά. Οι δύο διεκδικητές του τίτλου άλλαζαν συνεχώς θέσεις με δέκα γύρους να απομένουν για το πέσιμο της καρό σημαίας. Χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός πως ο σκηνοθέτης είχε επικεντρωθεί στη μάχη της νίκης με τους υπόλοιπους αναβάτες να τους έχουμε δει ελάχιστα!

Μπαίνοντας στους πέντε τελευταίους γύρους του αγώνα η μάχη για τη νίκη συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση με τον Bautista να είναι αυτός που βρισκόταν στην πρωτοπορία, ωστόσο στον επόμενο γύρο ο Razgatioglu πέρασε και πάλι μπροστά με τον Ισπανό αναβάτη της Aruba-Ducati να προσπαθεί να μείνει κοντά ώστε να περάσει στην ευθεία χρησιμοποιώντας την μεγαλύτερη τελική της Panigale V4 R. Αυτό εν τέλει συνέβη δύο γύρους πριν το τέλος με τον Bautista στη συνέχεια να κάνει ένα λάθος και τον Razgatioglu να περνά ξανά στην πρώτη θέση. Η τιτανομαχία κράτησε μέχρι το πέσιμο της καρό σημαίας στο Portimao.

O Razgatioglu πίεζε στο όριο της πτώσης με το R1 να πλαγιολισθαίνει σε κάθε στροφή, ωστόσο ούτε αυτό δεν ήταν αρκετό για να κρατήσει πίσω τον Bautista καθώς στη τελευταία στροφή είδαμε να συμβαίνει το ίδιο με τον αγώνα Superpole Race. O Bautista κόλλησε πίσω από το R1 και στη συνέχεια άνοιξε το γκάζι περνώντας για δεύτερη φορά στο ίδιο σημείο τον Razgatioglu. Ο Bautista με αυτή του τη νίκη κατάφερε να αυξήσει τη διαφορά στους 60 βαθμούς από τον Razgatioglu, με τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στη Jerez να βγάζει πρωταθλητή. Από την άλλη ο απογοητευμένος με τη δεύτερη θέση Razgatioglu θα πάει στη Jerez ελπίζοντας σε ένα θαύμα όσον αφορά την υπόθεση τίτλου. Όσον αφορά τις υπόλοιπες θέσεις ο Rinaldi συμπλήρωσε το βάθρο, με τους Garett Gerloff (Bonovo Action BMW) και Locatelli να τερματίζουν στην τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα.

Το WSBK ολοκληρώνει το αγωνιστικό του ταξίδι για φέτος στην πίστα της Jerez στις 27 – 29 Οκτωβρίου όπου εκεί θα δούμε και το ποιος θα ανακηρυχθεί πρωταθλητής για το 2023.

Ακολουθούν τα αποτελέσματα του δεύτερου αγώνα του Portimao

Ετικέτες

WSBK

https://bit.ly/MOTO_669

Race News

World Superbike

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!

https://bit.ly/MOTO_669