Motul WSBK-Phillip Island

Σάρωσαν Rea και Kawasaki

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/2/2017

Τα παγκόσμια πρωταθλήματα ξεκίνησαν το περασμένο σαββατοκύριακο σε ασφάλτινες και χωμάτινες πίστες και στην άσφαλτο το ποδαρικό έγινε με τον αγώνα των superbikes στο Phillip Island. Ένα ξεκίνημα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ονειρικό για την Kawasaki και τον Jonathan Rea, καθώς ξεκίνησε με διπλή νίκη για την "πράσινη" ομάδα η προσπάθεια για την υπεράσπιση του περσινού τίτλου.

Η είδηση όμως δεν είναι αυτή, καθώς πολλοί έχουν αρχίσει ήδη να κάνουν λόγο για μονόλογο της Kawasaki και φέτος, αλλά το ότι καμία από τις δύο νίκες δεν ήταν εύκολη υπόθεση για το Βρετανό –κι αυτό μόνο καλό νέο μπορεί να είναι για το πρωτάθλημα. Σ' αυτόν τον πρώτο αγώνα είδαμε κάτι που είχαμε πολλά χρόνια να δούμε στα superbikes σε τέτοια έκταση, με μια εξάδα αναβατών να σφάζονται κυριολεκτικά σε κάθε στροφή και οι εναλλαγές των θέσεων να γίνονται διαρκώς σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Είδαμε τα δύο εργοστασιακά Kawasaki να συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν πέρσι, εκμεταλλευόμενοι και τη φόρα από τα καλά αποτελέσματα των δοκιμών, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τις Ducati, που ειδικά προς το τέλος της περασμένης σεζόν επέδειξαν εκπληκτικές επιδόσεις κερδίζοντας αγώνες και εντυπώσεις με τον Chaz Davies, αλλά τότε τα χρονικά περιθώρια ήταν ανύπαρκτα. Τώρα όμως, διατηρώντας αυτό το momentum μπήκαν δυναμικά από την αρχή της σεζόν έχοντας ακόμη έναν άσσο στο μανίκι τους: τον Marco Melandri. Η επιστροφή του Ιταλού έκανε αίσθηση με το "καλημέρα", ανεβαίνοντας μάλιστα στο βάθρο του δεύτερου σκέλους της Κυριακής, καθώς στο πρώτο σκέλος είχε μια πτώση στον έβδομο γύρο που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει λίγο αργότερα, παρά το ότι κατάφερε να ξαναμπεί στον αγώνα μετά την πτώση του. Η πείρα και το ταλέντο του, σε συνδυασμό με την αποδεδειγμένη δυναμική του Panigale, θα δυσκολέψουν πολύ το έργο της Kawasaki, κάτι που φάνηκε άλλωστε από την αρχή.

Κι εδώ έρχεται να προστεθεί άλλη μια παράμετρος του φετινού πρωταθλήματος προς όφελος του θεάματος και του συναγωνισμού, με τα Yamaha R1 των Lowes και Van der Mark. Φέτος, όπως είχαμε διαπιστώσει και ιδίοις όμμασι από την παρουσίαση των αγωνιστικών ομάδων της Yamaha Racing, η εταιρεία έχει επενδύσει πολλά στην εργοστασιακή ομάδα των superbikes, τόσο σε χρήμα, όσο σε χρόνο και ανθρώπινο δυναμικό. Την αποτελεσματικότητα αυτής της προσπάθειας την είδαμε αυτό το σαββατοκύριακο, με τον Lowes όχι μόνο να είναι μόνιμος θαμώνας του γκρουπ των πρωτοπόρων και στα δύο σκέλη, αλλά να μπαίνει και επικεφαλής σε σημαντικό μέρος του αγώνα, επιβεβαιώνοντας πως η Yamaha γεφύρωσε μεγάλο κομμάτι του χάσματος που την χώριζε πέρσι από τις Kawasaki και Ducati. Ο Ολλανδός team mate του έδειξε ότι χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο προσαρμογής πάνω στην καινούργια μοτοσυκλέτα, μένοντας όμως εντός της πρώτης δεκάδας.

Αντιθέτως, απογοητευτική ήταν η εμφάνιση της ομάδας της Honda, όπου αμφότεροι οι Hayden και Bradl αντιμετώπισαν προβλήματα στο να είναι ανταγωνιστικοί πάνω στα καινούργια CBR. Μάλιστα ο Hayden είχε και μια πτώση με εγκατάλειψη στο δεύτερο σκέλος της Κυριακής, προσθέτοντας έντονο προβληματισμό για την συνέχεια, καθώς όπως δήλωσε προέχει το να βρεθεί τρόπος ώστε η μοτοσυκλέτας να αποκτήσει σταθερότητα στην απόδοσή της. Σε καλύτερη μοίρα ήταν τα δύο Aprilia των Eugene Laverty και Lorenzo Savadori της Milwaukee Aprilia, με τους δύο αναβάτες μάλιστα να τερματίζουν μέσα στην πρώτη δεκάδα στον αγώνα του Σαββάτου.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ήταν και ο πρώτος αγώνας που εφαρμόστηκε το νέο σύστημα κατάταξης για την εκκίνηση του δεύτερου σκέλους της Κυριακής, με τον Lowes να ξεκινά από την pole position και τον νικητή του πρώτους σκέλους, Jonathan Rea, να ξεκινά από την ένατη θέση!

Αποτελέσματα Σαββάτου

1. Jonathan Rea Kawasaki Racing Team / ZX-10R
2. Chaz Davies Aruba.it Racing-Ducati / Panigale R
3. Tom Sykes Kawasaki Racing Team / ZX-10R
4. Alex Lowes Pata Yamaha Official WorldSBK Team / YZF-R1
5. Leon Camier MV Agusta Reparto Corse / F4 1000

Αποτελέσματα Κυριακής

1. Jonathan Rea Kawasaki Racing Team / ZX-10R
2. Chaz Davies Aruba.it Racing-Ducati / Panigale R
3. Marco Melandri Aruba.it Racing-Ducati / Panigale R
4. Alex Lowes Pata Yamaha Official WorldSBK Team / YZF-R1
5. Xavi Fores Barni Racing Team / Panigale R

Βαθμολογία

1. Jonathan Rea 50
2. Chaz Davies 40
3. Tom Sykes 26
4. Alex Lowes 26
5. Xavi Fores 21

Ετικέτες

Ducati Panigale

yamaha r1

kawasaki

Ducati

WSBK

https://bit.ly/MOTO_670

Motul WSBK & MotoGP – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία

Παραμένει ως γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, μέχρι και το 2031 τουλάχιστον

motomagMotul WSBK – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία

Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

2/5/2024

Τα Motul WSBK ανακοίνωσαν την ανανέωση του συμβολαίου με την θρυλική πίστα του Assen, η οποία θα συνεχίσει να αποτελεί μέρος του προγράμματος τουλάχιστον μέχρι και το 2031, ενώ αντίστοιχη επέκταση θα ισχύσει και στα MotoGP.

Μετά την ολοκλήρωση του ολλανδικού γύρου για το 2024, η πίστα TT του Assen και τα Motul WSBK, όπου έδωσαν το παρόν 56.734 θεατές κατά την διάρκεια του τριημέρου, οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν την συνέχιση της συνεργασίας τους. Εξασφαλίζεται έτσι, ότι o “Καθεδρικός Ναός της Ταχύτητας”, ο οποίος μετρά ήδη πάνω από 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK, θα συνεχίσει να γράφει την δική του ιστορία.

Η πίστα του Assen φιλοξενεί τα Motul WSBK από το 1992, με την μόνη χρονιά που δεν έλαβε χώρα αγώνας εκεί να είναι το 2020, που ο COVID είχε επιβάλει τους δικούς του κανόνες. Αποτελεί μάλιστα την έδρα μερικών εκ των αναβατών που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται στην μεγάλη κατηγορία, όπως των Michael van der Mark και Jeffrey Buis, αλλά και ανερχόμενων ταλέντων όπως οι Loris Veneman και Glenn van Straalen. Ο τελευταίος μάλιστα, σημείωσε φέτος την πρώτη του νίκη στην κατηγορία WSSP.

Η ανανέωση αυτή, αφορά και τα MotoGP, για τα οποία η πίστα TT αποτελεί έναν κομβικό σταθμό στην ιστορία τους, από το 1949 όταν ο θεσμός ξεκίνησε την πορεία του, με μόνη χρονιά που τα εργοστασιακά πρωτότυπα δεν ταξίδεψαν μέχρι εκεί να είναι… καλά το μαντέψατε, το 2020. Αρχικά, οι αναβάτες των GP αγωνίζονταν στους δημόσιους δρόμους της ολλανδικής πόλης, στην ίδια χάραξη που χρησιμοποιούνταν ήδη από το 1926 για το Ολλανδικό TT. Το 1955 ήταν η χρονιά που η πίστα θα έπαιρνε εν μέρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, κρατώντας ένα τμήμα από τον δημόσιο δρόμο, δίνοντας όμως χώρο για πτώσεις.

Από τότε, πέρασαν τόνοι νερού από το αυλάκι, που το μετέτρεψαν σε ποτάμι. Όσες, όμως, αλλαγές και να έχουν γίνει στην πάροδο των χρόνων, ο “Καθεδρικός της Ταχύτητας” παραμένει ένας ιστορικός σταθμός για το Παγκόσμιο στερέωμα των αγώνων μοτοσυκλέτας, έχοντας γράψει τα δικά του ξεχωριστά κιτάπια, στις χρυσές σελίδες του αθλήματος.