Fabrizio Meoni: Ένας θρύλος του Dakar

"Έφυγε" σαν σήμερα πριν 13 χρόνια
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/1/2019

Τα νέα από την 11η ειδική του Dakar στις 11 Ιανουαρίου του 2005, ήταν ένα σοκ για όλους όσοι ασχολούνταν με τους αγώνες μοτοσυκλετών και όχι μόνο με τον επικό αγώνα του Dakar. Η είδηση έπεσε σαν κεραμίδα πάνω σε όσους είχαν και μια μικρή, έστω, επαφή με τα αγωνιστικά δρώμενα. Διότι ο Fabrizio Meoni που έχασε τόσο τραγικά τη ζωή του, ήταν ήδη ένας από τους θρύλους του Dakar με παγκόσμια εμβέλεια και καθολική αποδοχή σε όλο το κοινό. Εκείνη την χρονιά μάλιστα, άλλος ένας αναβάτης της ΚΤΜ ο Ισπανός Jose Manuel Perez, είχε χάσει τη ζωή του νωρίτερα σε ένα ατύχημα στην έβδομη ειδική.


Από τότε έχουν περάσει 13 ολόκληρα χρόνια, αλλά το όνομα του Ιταλού αναβάτη συνεχίζει να "ζει" μέσα από όλους αυτούς που κρατούν την μνήμη του ζωντανή και μέσα από τις ίδιες τις επιτυχίες του. Ο Meoni ήταν 47 ετών όταν έφυγε από τη ζωή, έχοντας προλάβει όμως μέσα σ' αυτόν τον σύντομο βίο να σημειώσει σπουδαίες επιτυχίες στους αγώνες, τους οποίους αποκαλούσε "… η ζωή μου…". O Fabrizio γεννήθηκε παραμονή πρωτοχρονιάς το 1957 στο Castiglion Fiorentino. Η ενασχόλησή με το enduro ξεκίνησε το 1972 με το τοπικό club και δύο χρόνια αργότερα απέκτησε την πρώτη του μοτοσυκλέτα, ένα Ancilotti 50cc Enduro. Το 1975 ξεκίνησε την αγωνιστική του δράση, παρά το ότι ο πατέρας του θεωρούσε τους αγώνες "επικίνδυνους και ακριβούς", ενώ από την αρχή άρχισαν να έρχονται τα θετικά αποτελέσματα με νίκες.

Από το 1976 ως το 1978 αγωνίζεται στην κατηγορία των 125cc, με μοτοσυκλέτες της Beta της SWM και της Fantic Motor, κερδίζοντας το 1977 το πρώτο Πρωτάθλημα Toscano Enduro. Το 1978 αλλάζει κατηγορία και τις δύο επόμενες παίρνει μέρος στο παγκόσμιο πρωταθλήματος, με δύο τρίτες θέσεις στην Ιταλία και την Ισπανία, αλλά η στρατιωτική του θητεία του στερεί την παρουσία του από το σύνολο του πρωταθλήματος, περιορίζοντάς τον στην 6η και 7η θέση αντίστοιχα.
Το 1981 ανοίγει παράλληλα και την δική του επιχείρηση πώλησης χωματερών μοτοσυκλετών και αρχίζει να τρέχει ως ιδιώτης με ένα ΚΤΜ 250cc, τόσο στο motocross όσο και στο enduro, καταφέρνοντας μάλιστα να πάρει και μερικές νίκες στο ΜΧ, χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία. Τότε, το 1982, σταματά την ενεργό δράση στους αγώνες για μια πενταετία, θέλοντας να αφοσιωθεί πλήρως στην δουλειά του. Μάλιστα, η σύντροφός του, Elena, είναι αντίθετη με αυτή την απόφασή του, αλλά ο ίδιος ο Meoni δεν αλλάζει τις σκέψεις του.


Το 1987 επιστρέφει περιστασιακά σε αγώνες με μοτοσυκλέτες της ΚΤΜ και το 1988 έρχονται δύο τίτλοι στο παλμαρές του. Εκείνη την χρονιά παντρεύεται και την Elena που έμεινε μέχρι το τέλος στο πλευρό του. Το 1990 παίρνει για πρώτη φορά μέρος σε αγώνα στην Αφρική, πάνω στη σέλα ενός ΚΤΜ 500 για το Rally Tunisia. Μια ατυχία του στερεί την πρωτιά, αλλά την ίδια χρονιά στον αγώνα Lima-Rio κυριαρχεί ολοκληρωτικά έναντι των αντιπάλων του.
Το 1992 είναι η χρονιά της πρώτης συμμετοχής του στο Dakar. Πάνω σε ένα Yamaha XT660Z βγαίνει 12ος Γενικής και πρώτος ιδιώτης. Από τότε συνεχίζει να αγωνίζεται ανελλιπώς σε αγώνες Rally, ενώ το 1997 συμπεριλαμβάνεται στην εργοστασιακή ομάδα της ΚΤΜ. Το όνειρο όμως εκπληρώνεται το 2001, όταν παίρνει την πρώτη του νίκη στον θρυλικό αγώνα. Η ΚΤΜ του ζητάει την βοήθειά του να εξελίξει τον δικύλινδρο κινητήρα με τον οποίο ξανακερδίζει το Dakar την επόμενη χρονιά! Το 2003 κερδίζει και το Rally Tunisia και λίγο μετά τον εορτασμό των 45 γενεθλίων του τερματίζει τρίτος στο Dakar εκείνης της χρονιάς.


Δυστυχώς, η λαμπρή αυτή πορεία του Meoni, έμελλε να διακοπεί απότομα το 2005. Παρ' όλα αυτά όμως, η μορφή του τεράστιου αυτού Ιταλού αναβάτη έχει μείνει ανεξίτηλη στο χρόνο και θα αποτελεί για πάντα ένα εμβληματικό ορόσημο του Dakar.

 

IoMTT 2025: 3η νίκη για τους αδερφούς Crowe στο νησί!

Στην κατηγορία sidecar - Έσπασαν και το ρεκόρ γύρου, στα 194,73 χλμ./ώρα!
IoMTT Sidecar
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Οι Ryan και Callum Crowe κατέκτησαν την τρίτη τους νίκη στους αγώνες Isle of Man TT, με επικράτηση στον πρώτο αγώνα 3wheeling.media Sidecar TT το απόγευμα της Δευτέρας, καταρρίπτοντας παράλληλα και το ρεκόρ ταχύτερου γύρου στην κατηγορία Sidecar.

Τα δύο αδέρφια από το Μανξ κυριάρχησαν απόλυτα με την Opul/Kelproperties LCR Honda, καταγράφοντας νέο ρεκόρ γύρου με 194,76 χλμ./ώρα και τερματίζοντας 1 λεπτό και 17 δευτερόλεπτα (!) μπροστά από τους Ben Birchall/Patrick Rosney. Το βάθρο συμπλήρωσαν οι Lee Crawford/Scott Hardie.

Με ιδανικές συνθήκες στο Mountain Course, αν και μειώμενος από τρεις σε δύο γύρους, ο αγώνας ξεκίνησε στις 2:00 μ.μ. Οι Crowe πήραν αμέσως τον έλεγχο, προηγούμενοι στο Glen Helen στον πρώτο γύρο με προβάδισμα 11,3 δευτερολέπτων από τους Birchall/Rosney (Hager/Wyckham Blackwell LCR Honda).

Αυτοί με τη σειρά τους είχαν μόλις 0,1 δευτερόλεπτο διαφορά από τους Blackstock/Lawrence (Dave Holden Racing LCR Yamaha), ενώ οι Crawford/Hardie (Team ARC/SJH Bodyworks LCR Kawasaki) ήταν άλλα 2 δευτερόλεπτα πίσω στην τέταρτη θέση. Οι Ellis/Clement (Brookland Sand & Aggregates CES Yamaha) ήταν επίσης στο παιχνίδι, μόλις 1,5 δευτερόλεπτο πίσω από τους Crawford/Hardie στην πέμπτη θέση.

Side Car IoMTT 2025

Ο πρωτοεμφανιζόμενος George Holden, με συνοδηγό τον Mark Wilkes, βρισκόταν την έκτη θέση με την Barnes Racing DMR Yamaha. Ο επίσης πρωτοεμφανιζόμενος Steve Kershaw - με συνοδηγό τον Rhys Gibbons - αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στο Ballacraine με την Express Tyres/Quattro Group LCR Honda.

Μπροστά, οι Crowe ήταν ασταμάτητοι, σημειώνοντας τον ταχύτερο σκέλος όλων των εποχών από το Glen Helen έως το Ballaugh, αυξάνοντας το προβάδισμά τους στα 20 δευτερόλεπτα, ενώ η μάχη για τις θέσεις 2 έως 4 κρινόταν από μόλις 1,7 δευτερόλεπτα. Οι Ellis/Clement έμειναν άλλα 6 δευτερόλεπτα πίσω, ενώ οι Holden/Wilkes προηγούνταν των Clarke/Johnson (Eddy’s Moto CES Yamaha) κατά 0,6 δευτερόλεπτα.

Μέχρι το Ramsey, οι Crowe είχαν αυξήσει το προβάδισμά τους στα 25 δευτερόλεπτα και βρίσκονταν ήδη κοντά στο ρεκόρ γύρου. Η μάχη για τη δεύτερη θέση συνεχιζόταν έντονα, με μόλις 2,8 δευτερόλεπτα να χωρίζουν τους Birchall/Rosney, Blackstock/Lawrence, και Crawford/Hardie.

Καθώς ο γύρος προχωρούσε, οι Crowe μείωσαν ελαφρώς τον ρυθμό τους, αλλά ολοκλήρωσαν τον πρώτο γύρο με ταχύτητα 192,184 χ.α.ω, αποκτώντας προβάδισμα 36,2 δευτερολέπτων από τους Birchall/Rosney (186,250 χ.α.ω.). Οι Blackstock/Lawrence (185,859 χ.α.ω.) ακολουθούσαν 2.4 δευτερόλεπτα πίσω, με τους Crawford/Hardie (185,766 χ.α.ω.) άλλα 0.5 δευτερόλεπτα πιο πίσω. Την εξάδα έκλειναν οι Ellis/Clement (182,689 χ.α.ω.) και Clarke/Johnson (181,147 χ.α.ω.).

Οι Crowe ξεκίνησαν τον δεύτερο γύρο με ακόμα έναν τομέα ρεκόρ από την εκκίνηση έως το Glen Helen—και ξανά έως το Ballaugh—τρέχοντας 5 δευτερόλεπτα ταχύτερα από τον ρυθμό ρεκόρ. Οι Birchall/Rosney εξασφάλισαν τη δεύτερη θέση, 6,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τους Crawford/Hardie, ενώ οι Blackstock/Lawrence σταμάτησαν λίγο μετά το Barregarrow για ρυθμίσεις.

Ο ρυθμός ρεκόρ συνεχίστηκε με έναν εκπληκτικό τομέα από Ballaugh έως Ramsey, φέρνοντας τους Crowe 10 δευτερόλεπτα κάτω από το ρεκόρ. Αυτό μειώθηκε σε 7 δευτερόλεπτα στο Bungalow, αλλά ολοκλήρωσαν τον γύρο με ταχύτητα 194.764χ.α.ω, εξασφαλίζοντας τόσο τη νίκη στον αγώνα με διαφορά 1 λεπτού και 17 δευτερολέπτων, όσο και το απόλυτο ρεκόρ γύρου για sidecar.

Οι Birchall/Rosney κατέγραψαν τον ταχύτερο γύρο της εβδομάδας τους για να εξασφαλίσουν τη δεύτερη θέση, 17.3 δευτερόλεπτα μπροστά από τους Crawford/Hardie. Ήταν τα παρθενικά βάθρα στο TT για τους Rosney, Crawford και Hardie. Οι Ellis/Clement πήραν την τέταρτη θέση, με τους Clarke/Johnson να τερματίζουν πέμπτοι – με τον Clarke να γίνεται ο ταχύτερος πρωτοεμφανιζόμενος οδηγός sidecar στην ιστορία του TT.

Οι Holden/Wilkes ολοκλήρωσαν μια εξαιρετική εμφάνιση στην έκτη θέση, μπροστά από τους Ramsdens. Οι Blackstock/Lawrence επανήλθαν στον αγώνα και τερμάτισαν όγδοοι, ακολουθούμενοι από τους Lambert/Haynes και Dawson/Sims.