Joaquim Rodrigues - Βάζει τέλος στην 35χρονη αγωνιστική του καριέρα

Ένας από τους διασημότερους Πορτογάλους αγωνιζόμενους MX, Enduro και Rally αποσύρεται από το προσκήνιο
JROD Retires
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

26/3/2024

Το Σάββατο 23 Μαρτίου, ο Joaquim Rodrigues ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τους αγώνες μοτοσυκλέτας, μετά από 35 χρόνια εμπλοκής στους χώρους Motocross, Supercross, Enduro και Rally.

O JRod” αγωνίστηκε για 20+ χρόνια στο Motocross αλλά και στο Supercross στις Η.Π.Α., ενώ έκανε το ντεμπούτο του στους αγώνες Rally ως μέλος της εργοστασιακής ομάδας της Hero MotoSports το 2016. Με τη Hero κέρδισε τον αγώνα Baja India το 2017, τον Pan-Africa το 2019, ήταν 3ος στο Abu Dhabi Desert Challenge 2021, και 4ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally του 2021. Στο Rally Dakar καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν η 11η θέση τη γενικής το 2021, ενώ είχε νίκη ημέρας (stage) το 2022. Το 2024 εγκατέλειψε μετά από πτώση και τραυματισμό το θρυλικό ράλι, μόλις στην 1η ημέρα του αγώνα.

Ο Joaquim Rodrigues μπροστά στο άγαλμα του Paulo Goncalves

Ο θάνατος του κουνιάδου του, Paulo Goncalves (είχε παντρευτεί την αδελφή του JROD), στο Dakar 2020 στάθηκε μεγάλο πλήγμα για τον Rodrigues.

Jrod

Στην ανακοίνωση για το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας, ο JRod αναφέρει μεταξύ άλλων: “Για 35 χρόνια αφιέρωσα τον εαυτό μου ολόψυχα στο Motocross, το Supercross, το Enduro και, πιο πρόσφατα, στα ράλι. Πάντα το έκανα με ένταση και πάθος. Δεν θα είχε νόημα με άλλον τρόπο.
Η αφοσίωση που με οδήγησε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motocross και στη συνέχεια στο πολυαγαπημένο AMA Supercross στις Ηνωμένες Πολιτείες με συνόδευσε σε όλη μου την καριέρα. Η ίδια αφοσίωση και ο ίδιος ενθουσιασμός με τον οποίο αφιέρωσα τον εαυτό μου στους αγώνες ράλι. Δεν ήταν εύκολο, δεν είναι ποτέ εύκολο. Το να φύγεις από το σπίτι σου ως παιδί για να ενταχθείς σε μια επίσημη ομάδα του παγκόσμιου Motocross δίπλα στον δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή είναι ένα όνειρο για κάθε νεαρό αναβάτη, να ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου και να πηγαίνεις στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνος σου, χωρίς να ξέρεις τι να περιμένεις από το πιο άγριο πρωτάθλημα supercross στον κόσμο. Ήρθε ένα σημείο όπου, περισσότερο από την έλλειψη κινήτρων, ένιωσα ότι ήταν καιρός να σταματήσω, να αλλάξω πορεία. Ο ενθουσιασμός δεν υπήρχε και πάντα σεβόμουν τις ομάδες, τους χορηγούς και όλους γύρω μου. Αυτό συνέβη και με τ
α Rally-Raids, μέσω των οποίων ερωτεύτηκα την έρημο. Ξεκινήσαμε τις περιπέτειές μας στο Ντακάρ με επιτυχίες, ήττες, χαρές, καλές και όχι και τόσο καλές μέρες, αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψα αυτό που είχα βάλει σκοπό να κάνω, γιατί δεν είναι μέσα μου να τα παρατάω. Αλλά ήταν ο πόνος που ένιωσα με το ατύχημα του Πάολο εκείνη την καταραμένη 12η Ιανουαρίου 2020 που μου κόστισε περισσότερο και άλλαξε τα πάντα. Υπέφερα πολύ, αλλά, επίσης εξαιτίας του, επέστρεψα στο Ντακάρ. Ξεπέρασα τους φόβους και τις φοβίες μου και καταφέραμε να κερδίσουμε ένα στάδιο το 2022. Ξέρω ότι δεν ένιωσα ποτέ ξανά ο ίδιος οδηγός. Όχι επειδή φοβάμαι τα ατυχήματα, αλλά μια τόσο τεράστια απώλεια σε κάνει να βάζεις όλα τα υπόλοιπα σε μια άλλη προοπτική και να βλέπεις τη ζωή διαφορετικά. Δεν εγκατέλειψα ποτέ την προπόνηση, δούλεψα σκληρά και αφοσιώθηκα ώστε, μαζί με την ομάδα, να πετύχω τους στόχους που είχαμε θέσει. Όσο περνάει όμως ο καιρός, αρχίζουν να μπαίνουν αμφιβολίες για το αν αυτό είναι πραγματικά το σημείο που θέλουμε να είμαστε, και πρόσφατα αυτές οι αμφιβολίες εντάθηκαν. Πριν λίγο καιρό, παρακολούθησα τον αγώνα του Αμπού Ντάμπι από το περιθώριο και, για πρώτη φορά στην καριέρα μου, ένιωσα καλά που ήμουν εκεί χωρίς να συμμετέχω, χωρίς να θέλω να βάλω πρώτη ταχύτητα και να ξεκινήσω όταν είδα τους συναδέλφους μου στην πίστα. Ένιωσα ότι βρισκόμουν στο σωστό μέρος. Επιστρέψαμε στο σπίτι και μίλησα ανοιχτά με την ομάδα, η οποία αμέσως κατανόησε και αποδέχθηκε την επιθυμία μου να αποχωρήσω από τους αγώνες. Ένιωσα ότι ήταν καιρός να φύγω και ότι έπρεπε να το κάνω με τον ίδιο ειλικρινή τρόπο που πάντα διαχειριζόμουν την καριέρα μου. Δεν ήταν σωστό να είμαι εκεί έξω και να εξαπατώ τους χορηγούς και όσους πάντα με υποστήριζαν, κάνοντας τον εαυτό μου ρεζίλι, όταν το μυαλό μου μου έλεγε ότι ήταν καιρός να σταματήσω. Έτσι αποφάσισα να φύγω τη σωστή ώρα. Ελπίζω όλοι να κατανοήσουν την απόφασή μου. Όλοι πρέπει να ξέρουμε πότε πρέπει να σταματήσουμε και να σεβόμαστε αυτούς που θέλουν να σταματήσουν. Μια στάση δεν είναι αποχαιρετισμός. Ευτυχώς, η Hero έδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ομάδα, είναι μια πραγματική οικογένεια, και με κάλεσε να παραμείνω στην ομάδα, την οποία ελπίζω να βοηθήσω, σε άλλο ρόλο πλέον, και να συμβάλω στις μελλοντικές επιτυχίες της.”

Αναμένουμε να δούμε αν ο JRod αποδεχτεί την πρόσκληση της Hero και συνεχίσει την εμπλοκή του με τα ράλι, σε διαφορετικό ρόλο.

Ετικέτες

ΙοΜΤΤ: Ο Harrison πέτυχε τη δεύτερη νίκη του στα Superstock φέτος

Αυτή ήταν η πέμπτη νίκη του Άγγλου στον θεσμό
pod
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/6/2025

Ο Dean Harrison κατέκτησε την πέμπτη του νίκη στο Isle of Man TT το απόγευμα της Παρασκευής στον αγώνα Opul Superstock TT Race, με τον αναβάτη της Honda Racing να κερδίζει με διαφορά 16,03 δευτερόλεπτα από τον Davey Todd (Monster Energy by 8TEN Racing BMW Motorrad), ενώ ο Michael Dunlop (MD Racing BMW) συμπλήρωσε το βάθρο στην τρίτη θέση.

Ο αγώνας καθυστέρησε σχεδόν τέσσερις ώρες, για να δοθεί χρόνος ώστε να στεγνώσουν οι δρόμοι μετά τη νυχτερινή βροχή. Μόλις ξεκίνησε ο αγώνας, ο Harrison έκανε δυνατή εκκίνηση, κάνοντας κατευθείαν μία μικρή διαφορά από τον Todd, με τον Ian Hutchinson (moobob/MLav Racing BMW) να είναι τρίτος. Ενώ υπήρξε και μία έκπληξη νωρίς στον αγώνα, καθώς οι τηλεοπτικές κάμερες έπιασαν τον Dunlop να περνάει μέσα από το Ballagarey με τον Josh Brookes, ο οποίος είχε ξεκινήσει δέκα δευτερόλεπτα πίσω του!

Στον πρώτο τομέα, ο Dunlop ήταν ήδη 17,2 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρωτοπόρο Harrison, που τον έφερνε στην 20η θέση. Ο James Hillier (Muc-Off Racing Honda) ήταν στην τέταρτη θέση, μπροστά από τους τοπικούς αναβάτες Conor Cummins (Burrows Engineering/RK Racing BMW) και Nathan Harrison (H&H Motorcycles Honda).

Ο Harrison και ο Todd έδιναν μεγάλη μάχη για την πρώτη θέση, με τον Todd να έχει ένα ελάχιστο προβάδισμα 0,025 δευτερολέπτων. Ο Hillier βρισκόταν πλέον στην τρίτη θέση μπροστά από τους Dean Harrison, Cummins και Dominic Herbertson (HRRC/Adam Hewitt Ltd Honda)

Ο Harrison ανέκτησε την πρωτιά στο Bungalow με διαφορά 1,1 δευτερολέπτων και ολοκλήρωσε τον πρώτο γύρο στα 214,789 km/h. Ο Todd ήταν ακριβώς πίσω του στα 214,665 km/h, με διαφορά μόλις μισού δευτερολέπτου καθώς και οι δύο αναβάτες μπήκαν στα pits. Ωστόσο, η μοτοσυκλέτα του Todd άργησε να πάρει μπροστά και αυτό κόστισε στον Άγγλο πάνω από δέκα δευτερόλεπτα.

Ο Cummins, με 209,823 km/h, ανέβηκε στην τρίτη θέση μπροστά από τον Hillier (209,602 km/h), ενώ ο Dunlop (209,594 km/h) ανέβηκε στην πέμπτη θέση, ακριβώς μπροστά από τον Nathan Harrison (209,242 km/h). Οι Brookes, Herbertson, Mike Browne (KTS Racing by Stanley Stewart BMW) και John McGuinness MBE συμπλήρωναν την πρώτη δεκάδα στο τέλος του πρώτου γύρου.

Στον δεύτερο γύρο, η διαφορά του Harrison είχε διευρυνθεί στα 13,3 δευτερόλεπτα από τον Todd, με τον Dunlop να ανεβαίνει στην τρίτη θέση, ενώ ο Hutchinson εγκατέλειψε στα pits.

Μπαίνοντας στον τελευταίο γύρο, ο Harrison απολάμβανε ένα άνετο προβάδισμα 20 δευτερολέπτων. Ο Todd ήταν ασφαλής στη δεύτερη θέση, 25,2 δευτερόλεπτα μακριά από τον Dunlop, ο οποίος με τη σειρά του είχε διευρύνει τη διαφορά του από τον Hillier στα 5,6 δευτερόλεπτα. Πιο πίσω, Cummins, Nathan Harrison και Brookes έδιναν τη δική τους μάχη για την πέμπτη θέση.

Έτσι, ο Harrison πήρε τη δεύτερη νίκη του αυτή την εβδομάδα και πάλι στα Superstock και την πέμπτη νίκη στην καριέρα του στο ΤΤ, με δεύτερο τον Todd και τρίτο τον Dunlop, που πέτυχε το 50ο του βάθρο. Ο Hillier πήρε την τέταρτη θέση με τον Cummins να επικρατεί του Brookes για την πέμπτη θέση. Οι Nathan Harrison, McGuinness, Herbertson και David Johnson (Platinum Club Racing Kawasaki) συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα.