Joaquim Rodrigues - Βάζει τέλος στην 35χρονη αγωνιστική του καριέρα

Ένας από τους διασημότερους Πορτογάλους αγωνιζόμενους MX, Enduro και Rally αποσύρεται από το προσκήνιο
JROD Retires
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

26/3/2024

Το Σάββατο 23 Μαρτίου, ο Joaquim Rodrigues ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τους αγώνες μοτοσυκλέτας, μετά από 35 χρόνια εμπλοκής στους χώρους Motocross, Supercross, Enduro και Rally.

O JRod” αγωνίστηκε για 20+ χρόνια στο Motocross αλλά και στο Supercross στις Η.Π.Α., ενώ έκανε το ντεμπούτο του στους αγώνες Rally ως μέλος της εργοστασιακής ομάδας της Hero MotoSports το 2016. Με τη Hero κέρδισε τον αγώνα Baja India το 2017, τον Pan-Africa το 2019, ήταν 3ος στο Abu Dhabi Desert Challenge 2021, και 4ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally του 2021. Στο Rally Dakar καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν η 11η θέση τη γενικής το 2021, ενώ είχε νίκη ημέρας (stage) το 2022. Το 2024 εγκατέλειψε μετά από πτώση και τραυματισμό το θρυλικό ράλι, μόλις στην 1η ημέρα του αγώνα.

Ο Joaquim Rodrigues μπροστά στο άγαλμα του Paulo Goncalves

Ο θάνατος του κουνιάδου του, Paulo Goncalves (είχε παντρευτεί την αδελφή του JROD), στο Dakar 2020 στάθηκε μεγάλο πλήγμα για τον Rodrigues.

Jrod

Στην ανακοίνωση για το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας, ο JRod αναφέρει μεταξύ άλλων: “Για 35 χρόνια αφιέρωσα τον εαυτό μου ολόψυχα στο Motocross, το Supercross, το Enduro και, πιο πρόσφατα, στα ράλι. Πάντα το έκανα με ένταση και πάθος. Δεν θα είχε νόημα με άλλον τρόπο.
Η αφοσίωση που με οδήγησε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motocross και στη συνέχεια στο πολυαγαπημένο AMA Supercross στις Ηνωμένες Πολιτείες με συνόδευσε σε όλη μου την καριέρα. Η ίδια αφοσίωση και ο ίδιος ενθουσιασμός με τον οποίο αφιέρωσα τον εαυτό μου στους αγώνες ράλι. Δεν ήταν εύκολο, δεν είναι ποτέ εύκολο. Το να φύγεις από το σπίτι σου ως παιδί για να ενταχθείς σε μια επίσημη ομάδα του παγκόσμιου Motocross δίπλα στον δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή είναι ένα όνειρο για κάθε νεαρό αναβάτη, να ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου και να πηγαίνεις στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνος σου, χωρίς να ξέρεις τι να περιμένεις από το πιο άγριο πρωτάθλημα supercross στον κόσμο. Ήρθε ένα σημείο όπου, περισσότερο από την έλλειψη κινήτρων, ένιωσα ότι ήταν καιρός να σταματήσω, να αλλάξω πορεία. Ο ενθουσιασμός δεν υπήρχε και πάντα σεβόμουν τις ομάδες, τους χορηγούς και όλους γύρω μου. Αυτό συνέβη και με τ
α Rally-Raids, μέσω των οποίων ερωτεύτηκα την έρημο. Ξεκινήσαμε τις περιπέτειές μας στο Ντακάρ με επιτυχίες, ήττες, χαρές, καλές και όχι και τόσο καλές μέρες, αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψα αυτό που είχα βάλει σκοπό να κάνω, γιατί δεν είναι μέσα μου να τα παρατάω. Αλλά ήταν ο πόνος που ένιωσα με το ατύχημα του Πάολο εκείνη την καταραμένη 12η Ιανουαρίου 2020 που μου κόστισε περισσότερο και άλλαξε τα πάντα. Υπέφερα πολύ, αλλά, επίσης εξαιτίας του, επέστρεψα στο Ντακάρ. Ξεπέρασα τους φόβους και τις φοβίες μου και καταφέραμε να κερδίσουμε ένα στάδιο το 2022. Ξέρω ότι δεν ένιωσα ποτέ ξανά ο ίδιος οδηγός. Όχι επειδή φοβάμαι τα ατυχήματα, αλλά μια τόσο τεράστια απώλεια σε κάνει να βάζεις όλα τα υπόλοιπα σε μια άλλη προοπτική και να βλέπεις τη ζωή διαφορετικά. Δεν εγκατέλειψα ποτέ την προπόνηση, δούλεψα σκληρά και αφοσιώθηκα ώστε, μαζί με την ομάδα, να πετύχω τους στόχους που είχαμε θέσει. Όσο περνάει όμως ο καιρός, αρχίζουν να μπαίνουν αμφιβολίες για το αν αυτό είναι πραγματικά το σημείο που θέλουμε να είμαστε, και πρόσφατα αυτές οι αμφιβολίες εντάθηκαν. Πριν λίγο καιρό, παρακολούθησα τον αγώνα του Αμπού Ντάμπι από το περιθώριο και, για πρώτη φορά στην καριέρα μου, ένιωσα καλά που ήμουν εκεί χωρίς να συμμετέχω, χωρίς να θέλω να βάλω πρώτη ταχύτητα και να ξεκινήσω όταν είδα τους συναδέλφους μου στην πίστα. Ένιωσα ότι βρισκόμουν στο σωστό μέρος. Επιστρέψαμε στο σπίτι και μίλησα ανοιχτά με την ομάδα, η οποία αμέσως κατανόησε και αποδέχθηκε την επιθυμία μου να αποχωρήσω από τους αγώνες. Ένιωσα ότι ήταν καιρός να φύγω και ότι έπρεπε να το κάνω με τον ίδιο ειλικρινή τρόπο που πάντα διαχειριζόμουν την καριέρα μου. Δεν ήταν σωστό να είμαι εκεί έξω και να εξαπατώ τους χορηγούς και όσους πάντα με υποστήριζαν, κάνοντας τον εαυτό μου ρεζίλι, όταν το μυαλό μου μου έλεγε ότι ήταν καιρός να σταματήσω. Έτσι αποφάσισα να φύγω τη σωστή ώρα. Ελπίζω όλοι να κατανοήσουν την απόφασή μου. Όλοι πρέπει να ξέρουμε πότε πρέπει να σταματήσουμε και να σεβόμαστε αυτούς που θέλουν να σταματήσουν. Μια στάση δεν είναι αποχαιρετισμός. Ευτυχώς, η Hero έδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ομάδα, είναι μια πραγματική οικογένεια, και με κάλεσε να παραμείνω στην ομάδα, την οποία ελπίζω να βοηθήσω, σε άλλο ρόλο πλέον, και να συμβάλω στις μελλοντικές επιτυχίες της.”

Αναμένουμε να δούμε αν ο JRod αποδεχτεί την πρόσκληση της Hero και συνεχίσει την εμπλοκή του με τα ράλι, σε διαφορετικό ρόλο.

Ετικέτες

IoMTT 2025: 3η νίκη για τους αδερφούς Crowe στο νησί!

Στην κατηγορία sidecar - Έσπασαν και το ρεκόρ γύρου, στα 194,73 χλμ./ώρα!
IoMTT Sidecar
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Οι Ryan και Callum Crowe κατέκτησαν την τρίτη τους νίκη στους αγώνες Isle of Man TT, με επικράτηση στον πρώτο αγώνα 3wheeling.media Sidecar TT το απόγευμα της Δευτέρας, καταρρίπτοντας παράλληλα και το ρεκόρ ταχύτερου γύρου στην κατηγορία Sidecar.

Τα δύο αδέρφια από το Μανξ κυριάρχησαν απόλυτα με την Opul/Kelproperties LCR Honda, καταγράφοντας νέο ρεκόρ γύρου με 194,76 χλμ./ώρα και τερματίζοντας 1 λεπτό και 17 δευτερόλεπτα (!) μπροστά από τους Ben Birchall/Patrick Rosney. Το βάθρο συμπλήρωσαν οι Lee Crawford/Scott Hardie.

Με ιδανικές συνθήκες στο Mountain Course, αν και μειώμενος από τρεις σε δύο γύρους, ο αγώνας ξεκίνησε στις 2:00 μ.μ. Οι Crowe πήραν αμέσως τον έλεγχο, προηγούμενοι στο Glen Helen στον πρώτο γύρο με προβάδισμα 11,3 δευτερολέπτων από τους Birchall/Rosney (Hager/Wyckham Blackwell LCR Honda).

Αυτοί με τη σειρά τους είχαν μόλις 0,1 δευτερόλεπτο διαφορά από τους Blackstock/Lawrence (Dave Holden Racing LCR Yamaha), ενώ οι Crawford/Hardie (Team ARC/SJH Bodyworks LCR Kawasaki) ήταν άλλα 2 δευτερόλεπτα πίσω στην τέταρτη θέση. Οι Ellis/Clement (Brookland Sand & Aggregates CES Yamaha) ήταν επίσης στο παιχνίδι, μόλις 1,5 δευτερόλεπτο πίσω από τους Crawford/Hardie στην πέμπτη θέση.

Side Car IoMTT 2025

Ο πρωτοεμφανιζόμενος George Holden, με συνοδηγό τον Mark Wilkes, βρισκόταν την έκτη θέση με την Barnes Racing DMR Yamaha. Ο επίσης πρωτοεμφανιζόμενος Steve Kershaw - με συνοδηγό τον Rhys Gibbons - αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στο Ballacraine με την Express Tyres/Quattro Group LCR Honda.

Μπροστά, οι Crowe ήταν ασταμάτητοι, σημειώνοντας τον ταχύτερο σκέλος όλων των εποχών από το Glen Helen έως το Ballaugh, αυξάνοντας το προβάδισμά τους στα 20 δευτερόλεπτα, ενώ η μάχη για τις θέσεις 2 έως 4 κρινόταν από μόλις 1,7 δευτερόλεπτα. Οι Ellis/Clement έμειναν άλλα 6 δευτερόλεπτα πίσω, ενώ οι Holden/Wilkes προηγούνταν των Clarke/Johnson (Eddy’s Moto CES Yamaha) κατά 0,6 δευτερόλεπτα.

Μέχρι το Ramsey, οι Crowe είχαν αυξήσει το προβάδισμά τους στα 25 δευτερόλεπτα και βρίσκονταν ήδη κοντά στο ρεκόρ γύρου. Η μάχη για τη δεύτερη θέση συνεχιζόταν έντονα, με μόλις 2,8 δευτερόλεπτα να χωρίζουν τους Birchall/Rosney, Blackstock/Lawrence, και Crawford/Hardie.

Καθώς ο γύρος προχωρούσε, οι Crowe μείωσαν ελαφρώς τον ρυθμό τους, αλλά ολοκλήρωσαν τον πρώτο γύρο με ταχύτητα 192,184 χ.α.ω, αποκτώντας προβάδισμα 36,2 δευτερολέπτων από τους Birchall/Rosney (186,250 χ.α.ω.). Οι Blackstock/Lawrence (185,859 χ.α.ω.) ακολουθούσαν 2.4 δευτερόλεπτα πίσω, με τους Crawford/Hardie (185,766 χ.α.ω.) άλλα 0.5 δευτερόλεπτα πιο πίσω. Την εξάδα έκλειναν οι Ellis/Clement (182,689 χ.α.ω.) και Clarke/Johnson (181,147 χ.α.ω.).

Οι Crowe ξεκίνησαν τον δεύτερο γύρο με ακόμα έναν τομέα ρεκόρ από την εκκίνηση έως το Glen Helen—και ξανά έως το Ballaugh—τρέχοντας 5 δευτερόλεπτα ταχύτερα από τον ρυθμό ρεκόρ. Οι Birchall/Rosney εξασφάλισαν τη δεύτερη θέση, 6,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τους Crawford/Hardie, ενώ οι Blackstock/Lawrence σταμάτησαν λίγο μετά το Barregarrow για ρυθμίσεις.

Ο ρυθμός ρεκόρ συνεχίστηκε με έναν εκπληκτικό τομέα από Ballaugh έως Ramsey, φέρνοντας τους Crowe 10 δευτερόλεπτα κάτω από το ρεκόρ. Αυτό μειώθηκε σε 7 δευτερόλεπτα στο Bungalow, αλλά ολοκλήρωσαν τον γύρο με ταχύτητα 194.764χ.α.ω, εξασφαλίζοντας τόσο τη νίκη στον αγώνα με διαφορά 1 λεπτού και 17 δευτερολέπτων, όσο και το απόλυτο ρεκόρ γύρου για sidecar.

Οι Birchall/Rosney κατέγραψαν τον ταχύτερο γύρο της εβδομάδας τους για να εξασφαλίσουν τη δεύτερη θέση, 17.3 δευτερόλεπτα μπροστά από τους Crawford/Hardie. Ήταν τα παρθενικά βάθρα στο TT για τους Rosney, Crawford και Hardie. Οι Ellis/Clement πήραν την τέταρτη θέση, με τους Clarke/Johnson να τερματίζουν πέμπτοι – με τον Clarke να γίνεται ο ταχύτερος πρωτοεμφανιζόμενος οδηγός sidecar στην ιστορία του TT.

Οι Holden/Wilkes ολοκλήρωσαν μια εξαιρετική εμφάνιση στην έκτη θέση, μπροστά από τους Ramsdens. Οι Blackstock/Lawrence επανήλθαν στον αγώνα και τερμάτισαν όγδοοι, ακολουθούμενοι από τους Lambert/Haynes και Dawson/Sims.