Suzuka 8 Hours 2023 – Η Honda νικήτρια για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και 29η φορά στην ιστορία της

Όχι απλά κέρδισε αλλά έκανε το 1-2-3-4 στην γενική κατάταξη

Από το

motomag

7/8/2023

Μπορεί στο MotoGP και στα WSBK η Honda να τα βρίσκει φέτος σκούρα ωστόσο στους αγώνες αντοχής και συγκεκριμένα στις οκτώ ώρες της Suzuka, η Ιαπωνική εταιρεία θριάμβευσε καθώς όχι μόνο κέρδισε τον αγώνα αλλά “κλείδωσε” και τις τέσσερις πρώτες θέσεις της γενικής κατάταξης.

Ο φετινός οκτάωρος αγώνας αντοχής στην Suzuka, είχε επί της ουσίας έναν πρωταγωνιστή και αυτός ακούει στο όνομα Honda, με την ιαπωνική εταιρεία να θριαμβεύει για 29η φορά στον εν λόγω αγώνα καθώς με την εργοστασιακή Fireblade CBR1000RR-R με αριθμό #33 και αναβάτες τους Takumi Takahashi, Tetsuta Nagashima και Xavi Vierge κατάφερε να αναδειχτεί νικήτρια. Από την πρώτη ώρα του αγώνα είχε γίνει σαφές πως η ομάδα με τον αριθμό #33 είχε το πάνω χέρι όσον αφορά τον ρυθμό καθώς άνοιγε συνεχώς τη διαφορά από τους υπόλοιπους διώκτες της. Το μόνο συνταρακτικό που είχε συμβεί μέχρι τον ενδέκατο γύρο ήταν πως ο Takahashi είχε χρειαστεί να ανακτήσει την πρωτοπορία για την ομάδα του (#33) λόγω της κακής του εκκίνησης. Το έργο της ομάδας του HRC έγινε λίγο αργότερα ακόμη πιο εύκολο καθώς η ομάδα της YART Yamaha #7 η οποία ήταν η μόνη που απειλούσε τους πρωτοπόρους αντιμετώπισε μηχανικό πρόβλημα. Ο Karel Hanika κατάφερε να φέρει την μοτοσυκλέτα στα pits ωστόσο μέχρι να ολοκληρωθούν οι επισκευές, η YART Yamaha είχε πέσει 13 γύρους πίσω από την ομάδα του HRC.

Φτάνοντας στα μέσα του αγώνα το προβάδισμα των Takumi Takahashi, Tetsuta Nagashima και Xavi Vierge της ομάδας Team HRC with Japan Post #33, ήταν περισσότερο από έναν γύρο με την ομάδα της Yoshimura Suzuki να βρίσκεται στη δεύτερη θέση. Έχοντας φτάσει στην αρχή της έκτης ώρας του αγώνα το αυτοκίνητο ασφαλείας έκανε την εμφάνιση του στην πίστα καθώς ο Mitsunori Okamuru της ομάδας BMW Team Nagano είχε μια άσχημη έξοδο στην στροφή Spoon. Μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες αποκατάστασης στην πίστα της Suzuka είχαμε φτάσει στην έβδομη ώρα του αγώνα. Η ελαφριά βροχή που έπεφτε ήταν ένας παράγοντας που μπορούσε να μπερδέψει τα πράγματα όσον αφορά την νίκη αλλά αντιθέτως τα έκανε πιο ξεκάθαρα. Ο αναβάτης της Yoshimura Suzuki Gregg Black ο οποίος βρισκόταν στη σέλα της Suzuki GSX-R 1000 στη δεύτερη θέση έπεσε στην πρώτη στροφή της πίστας. Μπορεί οι κριτές να κατάφεραν να βοηθήσουν τον Black ώστε να σηκώσει τη μοτοσυκλέτα του από τα χαλίκια ωστόσο μέχρι να γυρίσει στα pits και να επισκευαστεί η Suzuki GSX-R 1000 χάθηκε τόσο η δεύτερη θέση όσο και ένας τερματισμός εντός δεκάδας. Μετά από το εν λόγω συμβάν σε πλεονεκτική θέση βρέθηκε η ομάδα του HRC, καθώς το μόνο που έπρεπε να κάνουν οι αναβάτες της ήταν να φέρουν την μοτοσυκλέτα στον τερματισμό. Αυτό τελικά συνέβη με την Honda να πανηγυρίζει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και 29η φορά στην ιστορία της μια νίκη στον οκτάωρο αγώνα της Suzuka και τους Takumi Takahashi, Tetsuta Nagashima και Xavi Vierge να ανεβαίνουν με τη σειρά τους στο πρώτο σκαλί του βάθρου.

Τη δεύτερη θέση στον αγώνα κατέλαβε η ομάδα Toho Racing της Honda #104 με αναβάτες τους Ryuichi Kiyonari, Takuma Kunimine και Ikuhiro Enokido. Η πολύπειρη σύνθεση της ομάδας παρά την ταχύτητα που είχε ολοκλήρωσε τον αγώνα με την CBR1000RR-R, έναν γύρο πίσω από τους πρωτοπόρους. Το τρίτο σκαλί του βάθρου συμπλήρωσε ακόμη μία ομάδα της Honda αυτή της SDG Honda Racing #73, με αναβάτες τους Naomichi Uramoto, Teppei Nagoe και Haruki Noguchi. Το 1-2-3-4 κλείδωσε ακόμη μία ομάδα της Honda, αυτή της FCC TSR, με αναβάτες τους Mike di Meglio, Alan Techer, Tarran Mackenzie. Η περυσινή πρωταθλήτρια στο FIM EWC FCC TSR, ενώ ήταν εκτός δεκάδας στην πρώτη ώρα του αγώνα λόγω πτώσης του Mike di Meglio, με την τέταρτη θέση που πέτυχε κατάφερε ταυτόχρονα να κόψει πολύτιμους βαθμούς όσον αφορά το κυνήγι του τίτλου καθώς με το άσχημο αποτέλεσμα της ομάδας YART Yamaha η μεταξύ τους διαφορά μειώθηκε στον έναν μόλις βαθμό με έναν αγώνα να απομένει για το φινάλε. Η κορυφαία ομάδα εκτός Honda ήταν αυτή της Ube Racing Team Suzuki, με τους Dan Linfoot και Takuya Tsuda να τερματίζουν στην πέμπτη θέση.

Ετικέτες

Honda

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

IoMTT: Στις 30 νίκες έφτασε ο ρέκορντμαν Michael Dunlop

Κέρδισε και στην κατηγορία SS με την Milwaukee MD Racing Ducati

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Ο Michael Dunlop επέκτεινε το ρεκόρ που του "κληροδοτήθηκε" από τον θείο του, ως ο πιο επιτυχημένος αναβάτης όλων των εποχών στους αγώνες Isle of Man TT, με νίκη στον πρώτο αγώνα Monster Energy Supersport TT, οδηγώντας τη Milwaukee MD Racing Ducati Panigale V2. Ξεπέρασε τον Dean Harrison (Honda Racing) στον τελευταίο γύρο για να κατακτήσει τη νίκη.

Ήταν η έβδομη νίκη του Dunlop με διαφορετικό κατασκευαστή και η πρώτη νίκη της Ducati στο TT από το 1995, όταν ο Νεοζηλανδός Robert Holden κέρδισε τον αγώνα Singles. Η νίκη αυτή αποτέλεσε επίσης την 14η νίκη του Dunlop σε αγώνα Supersport TT. Ο Harrison περιορίστηκε στη δεύτερη θέση, ενώ ο James Hillier (Bournemouth Kawasaki) κατέκτησε την τρίτη θέση.

Ο αγώνας, που μειώθηκε από τρεις σε δύο γύρους, ξεκίνησε στις 3:15 μ.μ. Στο Glen Helen για πρώτη φορά, ο Harrison προηγείτο, διατηρώντας ένα υγιές προβάδισμα 3,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop, με τον Hillier στην τρίτη θέση, 1 δευτερόλεπτο πιο πίσω. Ο Davey Todd (myCOOLMAN by Padgetts Honda) ήταν τέταρτος, μόλις 0,5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Hillier, ενώ ο Michael Evans (Smith Racing Triumph) είχε μια δυνατή πέμπτη θέση. Ο Paul Jordan (Jackson Racing Honda powered by Prosper2) έκλεινε την εξάδα.

Μέχρι το Ballaugh, ο Harrison είχε αυξήσει το προβάδισμά του σε 4,6 δευτερόλεπτα. Ο Hillier έχασε ακόμα ένα δευτερόλεπτο από τον Dunlop αλλά διατηρούσε την τρίτη θέση, μόλις 0,033 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd. Ο Evans ήταν 1,6 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Jordan.

Ο Harrison πρόσθεσε ακόμα μισό δευτερόλεπτο στο Ramsey Hairpin, και η μάχη για την τρίτη θέση συνέχιζε με διαφορά 0,416 δευτερολέπτων υπέρ του Hillier από τον Todd. Ωστόσο, ο Jordan εγκατέλειψε στο Glentramman, προωθώντας τον Mike Browne (Boyce Precision by Russell Racing Yamaha) στην έκτη θέση, ενώ ο Evans κρατούσε ακόμα την πέμπτη.

Ένας πρώτος γύρος με μέση ταχύτητα 127.888 mph (205,815 χλμ./ώρα) έδωσε στον Harrison προβάδισμα 7,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop (126.993 mph) κατά την είσοδο στα υποχρεωτικά pit stop. Ο Hillier (125.773 mph) είχε προβάδισμα 1,1 δευτερολέπτου από τον Todd (125.634 mph). Οι Evans (124.610 mph) και Browne (124.571 mph) έκλειναν την εξάδα, με μόλις 0,3 δευτερόλεπτα διαφορά, μπροστά από τους Josh Brookes (Jackson Racing Honda), Rob Hodson (SMT Racing Yamaha), James Hind (North Lincs Components Suzuki), και Ian Hutchinson (moolab/UGP/MLav Racing Yamaha).

Στο Glen Helen του δεύτερου γύρου, ο Harrison συνέχιζε να προηγείται, αλλά το προβάδισμά του μειώθηκε ελαφρώς στα 6,4 δευτερόλεπτα. Ο Hillier ήταν πλέον 13,2 δευτερόλεπτα πίσω στην τρίτη θέση, με πιο άνετο προβάδισμα 5,1 δευτερολέπτων από τον Todd. Ο Dunlop πίεζε δυναμικά, καταγράφοντας τον ταχύτερο χρόνο σε τομέα Supersport από το Glen Helen έως το Ballaugh.

Ο Dunlop επανέλαβε το κατόρθωμα από το Ballaugh έως το Ramsey και η διαφορά μειώθηκε στα 4 δευτερόλεπτα στο hairpin. Ο Hillier συνέχισε να απομακρύνεται από τον Todd, ο οποίος είχε πλέον κοντά του τον Brookes. Ο Αυστραλός ανέβασε ρυθμό, ξεπερνώντας τους Evans και Browne για να ανέβει πέμπτος. Ωστόσο, και οι δύο Evans και Browne εγκατέλειψαν - ο Evans στο Stella Maris, ενώ ο Browne έπεσε στη Sulby Bridge, χωρίς να τραυματιστεί.

Η μάχη για την πρωτοπορία είχε ανάψει, με τον Dunlop να μειώνει το προβάδισμα του Harrison στα 2,9 δευτερόλεπτα στην εκκίνηση του τρίτου και τελευταίου γύρου. Ο Hillier εδραίωνε την τρίτη θέση, 11,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd, ο οποίος είχε ακόμα κοντά του τον Brookes. Οι εγκαταλείψεις των Evans και Browne ανέβασαν τον Hodson στην έκτη θέση.

Στο Glen Helen για τελευταία φορά, το προβάδισμα του Harrison είχε μειωθεί σε μόλις 0,8 δευτερόλεπτα, και στο Ballaugh Bridge, ο Dunlop πέρασε πρώτος - με διαφορά μόλις 0,104 δευτερολέπτων. Ο Βορειοϊρλανδός ήταν σε ρυθμό ρεκόρ γύρου καθώς κυνηγούσε άλλη μία νίκη στο TT.

Με ακόμα έναν τομέα σε χρόνο ρεκόρ, ο Dunlop αύξησε το προβάδισμά του στα 3,4 δευτερόλεπτα στο Ramsey, σχεδόν διπλασιάζοντάς το στο Bungalow. Με τελικό γύρο ταχύτητας 130.313mph, πανηγύρισε την 30ή νίκη του στο TT, τερματίζοντας 10,2 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison.

Ο Hillier εξασφάλισε μια εξαιρετική τρίτη θέση – την 15η του στο βάθρο του TT και πρώτη από το 2019. Οι Todd και Brookes, που κινήθηκαν μαζί στο δεύτερο μισό του αγώνα, πήραν την τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα. Ο Hodson εξασφάλισε την έκτη, με τη δεκάδα να ολοκληρώνεται από τους Hind, Dominic Herbertson (HRRC/Gilbert Brown & Son Ltd Ducati), Hutchinson, και Conor Cummins (Burrows Engineering/RK Racing Ducati).

Με την 2η θέση στον αγώνα RST x D3O Superbike και την νίκη στο Monster Energy Supersport TT, ο Michael Dunlop Dunlop πλησιάζει με 46 αναβάσεις, το ρεκόρ βάθρων που τώρα διατηρεί ο John McGuiness με 47 βάθρα.

Κατάταξη Monster Energy Supersport TT

1. Michael Dunlop, MD Racing Ducati
2. Dean Harrison, Honda Racing UK
3. James Hillier, Bournemouth Kawasaki Racing
4. Davey Todd, myCOOLMAN by Padgett’s Motorcycles Honda
5. Joshua Brookes, Jackson Racing powered by Prosper2 Honda
6. Rob Hodson, SMT/VRS Recovery Yamaha
7. James Hind, North Lincs Components Suzuki
8. Dominic Herbertson, HRRC / Gilbert Brown & Son Ltd Ducati
9. Ian Hutchinson, moobob / UGP Yamaha MLav Racing Yamaha
10. Conor Cummins, Burrows Engineering / RK Racing Ducati