Η θέση της Triumph για το Brexit

Ανεπηρέαστη η εταιρία σε κάθε ενδεχόμενο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/12/2018

Ένα από τα αστεία που λέγονται αυτή την στιγμή στην Μ. Βρετανία είναι πως θα ήθελαν για πρωθυπουργό τον Τσίπρα, ώστε να αλλάξει το δεδομένο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, μάλιστα η συνέχεια του αστείου είναι πως η ενασχόληση του φανταστικού αυτού «Άγγλου Αλέξη Τσίπρα» θα ήταν καλό να σταματά αμέσως μετά την αναστροφή του δημοψηφίσματος. Τέτοιου είδους αστεία, όχι με τον Τσίπρα απαραίτητα, είναι γενικευμένα δίνοντας μία αρκετά διαφορετική εικόνα σχετικά με την επιθυμία να φύγουν οι Άγγλοι, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έναντι εκείνης που ίσχυε έως τώρα. Βέβαια σύσσωμος ο εμπορικός και επιχειρηματικός κόσμος ήταν εξ αρχής αντίθετος με κάτι τέτοιο, ακόμη και με την ίδια την δημιουργία του δημοψηφίσματος.

Στην Triumph έθεσαν εξαιρετικά όμορφα τον ίδιο προβληματισμό, σε αντίστοιχη ερώτησή μου πριν λίγες ημέρες, λέγοντας χαρακτηριστικά πως κάποιοι άνθρωποι πληρώνονται για να «τρέξουν την χώρα». Οι πολιτικοί είναι εκεί για να δουλέψουν έχοντας επιλεχτεί με βάση την ικανότητά τους να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις, κι αν είναι να μετακυλήσουν τις σοβαρότερες εξ αυτών στον λαό, τότε για να συγκρατηθούν οι όροι της δημοκρατίας θα πρέπει πολύ απλά να δοθούν οι ίδιες ευκαιρίες σε όλους, να έχουν όλοι την ίδια πληροφόρηση και αντίστοιχη παιδεία. Διαφορετικά οι δημαγωγοί έχουν εύκολη δουλειά, η ρητορική του συναισθήματος επιβάλλεται της λογικής κι αυτό έχει προγραφτεί από τα αρχαία χρόνια ως κατάλυση της δημοκρατίας. Πράγματι με τον τρόπο αυτό αναφέρθηκαν στην Ελλάδα ως την χώρα που εκτός από το να γεννήσει την δημοκρατία, ταυτόχρονα περιέγραψε και τους κινδύνους απέναντί της αλλά και τους εχθρούς της, με την δημαγωγία να είναι από τους πρώτους και τους αρχαίους να την κατακρίνουν και να την κυνηγούν. Εμείς, (οι σύγχρονοι λαοί δηλαδή) δεν κάνουμε κάτι τέτοιο με τον τρόπο που θα έπρεπε, και τα γεγονότα που οδήγησαν στο Brexit είναι ένα παράδειγμα. Η τεχνολογία έχει επιφέρει μία έξαρση της δημαγωγίας τελευταία, μέσα από τον τρόπο που λειτουργούν πλέον τα κοινωνικά δίκτυα, πράγμα που διαφαίνεται κι από τις πολιτικές αναταράξεις ανά τον κόσμο συνολικά. Κανείς λοιπόν από την Triumph δεν επιθυμεί την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, παρόλο που ως εταιρία και ως λειτουργία εταιρικής δομής, θα επηρεαστούν ελάχιστα από οποιοδήποτε αποτέλεσμα.

όταν δραστηριοποιείσαι σε ολόκληρο τον κόσμο δεν μπορείς να βασίζεσαι σε μία μόνο περιοχή παραγωγής

Συνομιλώντας με τους ανθρώπους της Triumph αυτές τις ημέρες στην Πορτογαλία, κατά την αποκλειστική παρουσίαση των νέων Scrambler 1200, ανέπτυξαν τους παραπάνω προβληματισμούς και θέσεις, λέγοντας παράλληλα πως είναι μία παγκόσμια εταιρία. Δραστηριοποιούνται σε τόσες χώρες και τόσες αγορές, που το Brexit είναι μονάχα μία από τις πολιτικές αναταράξεις που παρακολουθούν αυτή την στιγμή! Προφανώς η σημαντικότερη, από την στιγμή που επηρεάζει άμεσα την χώρα που διαμένουν και ως φυσικά πρόσωπα, αλλά ως εταιρική δομή αναμένεται να τους προξενήσει από τα μικρότερα προβλήματα.

«Ξέρεις ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργούν τα πράγματα, γιατί αναγκάζεται να τα απλοποιεί έτσι σύνθετα που έχουν γίνει όλα. Διατηρούμε εργοστάσια παραγωγής στην Ταϊλάνδη και την Βραζιλία και μάλιστα σε διαφορετικές τοποθεσίες και σίγουρα ένας λόγος είναι το κόστος, αλλά δεν είναι μονάχα αυτός! Οι περισσότεροι μένουν σε αυτό και μόνο, θεωρώντας πως μπορείς να είσαι σε ένα σημείο και να παράγεις εκατοντάδες χιλιάδες μοτοσυκλέτες. Υπάρχει όριο στον βαθμό παραγωγής πριν το περιβάλλον μίας περιοχής αρχίσει να επιβαρύνεται δυσανάλογα! Για παράδειγμα οι Κινέζοι κάτι τέτοια τα προσπερνούν και οφείλουν –και εκεί- την ανάπτυξη τους, αν και με τεράστιο κόστος.»

«Από εκεί και πέρα όταν δραστηριοποιείσαι σε ολόκληρο τον κόσμο δεν μπορείς να βασίζεσαι σε μία μόνο περιοχή παραγωγής, είναι θέμα ασφάλειας πλέον. Από μία φυσική καταστροφή, έως μία πολιτική αναταραχή, θα πρέπει να μπορείς να εξυπηρετήσεις τις αγορές που έχεις παρουσία ανεξάρτητα του τι συμβαίνει στις υπόλοιπες. Το Brexit είναι ένα καλό παράδειγμα, δεν τον νοιάζει τον Αμερικανό –για παράδειγμα- τι θα κάνουν οι Άγγλοι, εκείνος θα πρέπει να έχει το ανταλλακτικό του αν το ζητήσει»

«Κι όμως, ενώ κανείς δεν ασχολείται με το που φτιάχνονται τα αυτοκίνητα, ο ίδιος κόσμος έχει μεγαλύτερη ευαισθησία με τις μοτοσυκλέτες και την καταγωγή τους. Σε εμάς τους Έλληνες αυτό είναι ακόμη πιο έντονο, αλλά βρίσκουμε και αιτίες για να το κάνουμε. Να το πούμε κι αυτό. Από την άλλη ο τομέας της ασφάλειας είναι πολύ σημαντικός, κι εσείς το ξέρετε αυτό καλά, πριν από σχεδόν δεκαπέντε χρόνια δεν πήρε φωτιά το εργοστάσιο στην Αγγλία;»

«Ναι έτσι είναι με τις χώρες καταγωγής, αν θέλουμε να βάλλουμε αυτόν τον ορισμό, απλά πάντα ενέχει ο κίνδυνος να γενικεύουμε προς χάρη ευκολίας. Για παράδειγμα υπάρχει λόγος που δεν πήγαμε στην Κίνα, παρόλο που βλέπουμε πως εκεί μπορείς αν θέλεις και το κυνηγήσεις - να κατασκευάσεις με την καλύτερη ποιότητα. Εμείς δεν είμασταν ευχαριστημένοι με αυτό, αλλά δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να χαρακτηρίσει αυτή μας η απόρριψη το σύνολο των Κινέζικων μοτοσυκλετών. Είναι όμως γεγονός πως η πλειοψηφία αυτό κάνει και δεν εξετάζει κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Εμείς πάντως ξεκινήσαμε πριν χρόνια ένα νέο εργοστάσιο στην Ταϊλάνδη και σταδιακά προσθέσαμε κι άλλα. Ήταν τότε κατά την μεγάλη φωτιά που πήρε το εργοστάσιο στην Αγγλία σταματώντας για κάποιους μήνες την παραγωγή. Σε μία παγκόσμια εταιρία αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει. Αν κοπεί το νερό στο Λος Άντζελες για παράδειγμα, δεν περιμένεις να ακούσεις πως δεν υπάρχει πλέον Coca Cola στην Ελλάδα. Αυτή θα πρέπει να συνεχίσει να παράγεται».

«Αν και σε εμάς το εργοστάσιο εμφιάλωσης που είχαν το έκλεισαν, ωστόσο ναι, σε κάθε περίπτωση μία εταιρία με παγκόσμια παρουσία πρέπει να εξ απλώνεται, και μόνο για λόγους μεταφοράς και αποθήκευσης να το δει κανείς. Αν όμως αύριο δεν είσαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τι γίνεται στην πραγματικότητα; Ετοιμάζεστε με κάποιο τρόπο;»

«Κανείς αυτή την στιγμή στην Αγγλία, ούτε και οι καλύτερα πληροφορημένοι, δεν γνωρίζουν τι θα συμβεί στην πραγματικότητα. Ούτε και κάνουμε κάποιες κινήσεις από τώρα ως εταιρία, ακριβώς γιατί δεν γνωρίζει κανείς τους όρους με τους οποίους θα φύγουμε, αν φύγουμε. Τότε μπορεί να χρειαστεί να εξετάσουμε κάθε χώρα διαφορετικά, αυτό δεν γίνεται σε αυτό το στάδιο της συζήτησης. Είναι μάταιο να σπαταλάς χρόνο για να κάνεις εικασίες. Ελπίζουμε να μην έρθει εκείνη η ώρα, αν όμως έρθει, τότε και το πιο δύσκολο σενάριο το θεωρούμε πρακτικά μία εύκολη υπόθεση, δίχως ανυπέρβλητα εμπόδια ή χρονοτριβές. Έχουμε ήδη τόσους πολλούς διαφορετικούς προμηθευτές στην λίστα με τους ελεγμένους για την ποιότητά τους, που ανά πάσα στιγμή μπορούμε να προσαρμοστούμε για την οποιαδήποτε δυναμική που θα επικρατήσει».

«Ο πρώτος καιρός θα είναι σίγουρα δύσκολος αλλά μονάχα ως προς ένα μέρος, καθώς τα υπόλοιπα θα συνεχίσουν με την ίδια ταχύτητα ανεπηρέαστα. Έχουμε ένα πολύ ισχυρό πλάνο για τα επόμενα χρόνια και θα μείνουμε προσηλωμένοι σε αυτό».

Συνυπαιτιότητες μοτοσυκλετιστών σε τροχαίο: Υπήρχαν πάντα και είναι σημαντικές

Προσοχή σε δημοσιεύματα που κοινοποιείτε!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

26/8/2019

Νέα «είδηση» διαμοιράζεται αυτές τις ημέρες αφήνοντας υπονοούμενο πως κάτι άλλαξε στην συνυπαιτιότητα ατυχήματος για τους αναβάτες μοτοσυκλετών. Πρόκειται για μία εκστρατεία των «κλικ» όπως πρόσφατα συνέβη και με την διήθηση, που στο ίδιο μοτίβο θορυβημένοι οι χρήστες του διαδικτύου νόμιζαν πως κάτι άλλαξε από δημοσίευμα που υπαινισσόταν ακριβώς αυτό. Αντίστοιχα τίποτα δεν έχει αλλάξει και τώρα για όποιον είναι θύμα τροχαίου, αλλά οδηγούσε χωρίς κράνος. Πάντοτε ο νόμος του αναγνώριζε συνυπαιτιότητα. Πάντα. Το πρόβλημα με τέτοιες ειδήσεις δεν είναι πως παρουσιάζουν σαν νέο κάτι παλιό, αλλά πως αυτό παίρνει διαστάσεις. Μεγαλώνει όταν μένοντας στον τίτλο, αρχίζει ο σχολιασμός και ο αφορισμός θεωρώντας πως οι μοτοσυκλετιστές δέχονται κάποιου είδους εκστρατεία κυνηγιού από τον νόμο. Δεν έχει αλλάξει κάτι, υπήρχε πάντα συνυπαιτιότητα του αναβάτη μοτοσυκλέτας σε τροχαίο όταν εκείνος δεν φορά κράνος. Κι αν αυτό σας φαίνεται περίεργο, υπάρχει συνυπαιτιότητα του τραυματισμένου αστυνομικού σε ληστεία τράπεζας, αν δεχτεί σφαίρα χωρίς να φορά αλεξίσφαιρο. Υπάρχει ευθύνη του ιδιοκτήτη καταστήματος, αν τραυματιστεί κάποιος προσπαθώντας να παραβιάσει το κατάστημά του και αποδειχτεί πως δεν είναι πολεοδομικά σύννομο. Ορίστε ορισμένα εξίσου περίεργα παράδοξα του νόμου, αλλά ισχύουν, ήταν πάντοτε έτσι.

Για να είμαστε ωστόσο βέβαιοι για το δικό μας ρεπορτάζ, κάναμε αυτό που δεν συνέβη στα μεγάλα ειδησεογραφικά site και τα τηλεοπτικά κανάλια, επικοινωνήσαμε με τον κ. Θεόδωρο Γαζούλη, δικηγόρο, ειδικό σε θέματα μοτοσυκλετιστών και τροχαία ατυχήματα, μιας και ο ίδιος είναι μοτοσυκλετιστής, ενεργό μέλος λεσχών και υπήρξε και συνεργάτης του περιοδικού ΜΟΤΟ. Αυτό που γνωρίζαμε λοιπόν, αυτό που λέμε και στους αναγνώστες μας και στον κόσμο όταν τους βλέπουμε δίχως κράνος, πως θα πληρώνουν κι από πάνω αν εμπλακούν σε ατύχημα, ίσχυε από πάντα. Για κάποιο λόγο τώρα, κάποιος σκέφτηκε πως μπορούσε να του αποφέρει κλικ αν την παρουσιάσει ως νέο, και το πέτυχε.

Σύμφωνα με τον κ. Γαζούλη κάτι αλλάζει το τελευταίο διάστημα κι αυτό είναι η γενικευμένη πίεση των ασφαλιστικών εταιριών να αυξηθεί το όριο της συνυπαιτιότητας ώστε να πληρώνουν λιγότερες αποζημιώσεις. Η πρότασή τους είναι να το ανεβάσουν στο 50% πράγμα που ξεφεύγει από την λογική. Διότι ναι, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, είναι σωστό πως αν υποστείς κακώσεις στο κεφάλι και αποδειχτεί πως δεν θα τις είχες αν φορούσες κράνος, τότε ναι, υπάρχει συνυπαιτιότητα. Μπορεί να εξοργίσουμε τον τυχαίο σχολιαστή, αν φτάσει τόσο κάτω στο άρθρο, αλλά δεν μας πειράζει, άλλωστε αυτός δεν ήξερε πως τόσο καιρό ισχύει αυτό από τον νόμο! Το 50% - αν συμβεί- τότε ναι, είναι μεγάλο πρόβλημα. Δείτε όμως και το άλλο: Σε όλες τις χώρες υπάρχει συνυπαιτιότητα αν τραυματιστείς σε τροχαίο για το οποίο δεν φέρεις ευθύνη, αλλά δεν φοράς κράνος. Απλούστατα εκεί το ποσοστό αναβατών που δεν φορά κράνος είναι πολύ μικρό, ακόμη και σε πολιτείες των ΗΠΑ (Μασαχουσέτη) που αντιμετωπίζουν το κράνος περίπου όπως κι εμείς: Απαγορεύεται να μην το φοράς, αλλά σε συγκεκριμένες – το τονίζουμε- πολύ λίγες περιοχές, οι σερίφηδες μπορεί να σου την χαρίσουν. Αν το θέμα τον ξεκράνωτων αναβατών ήταν τόσο μεγάλο κι εκεί, ή στην Αγγλία ας πούμε που τα ασφαλιστήρια είναι φωτιά, τότε ναι, μπορεί να συζητούσαν αύξηση ορίων κι εκεί.

Μη φορώντας κράνος επιβαρύνεις με νοσήλια τον υπαίτιο του ατυχήματος, επιβαρύνεις την κοινωνία με τις δαπάνες, ακόμη και με το γεγονός πως φεύγεις από την παραγωγική αλυσίδα για κάποιο διάστημα. Κι αυτό σημαίνει πως έχει ευθύνη, άρα είσαι συνυπεύθυνος... Προφανώς κανείς δεν θέλει να σκέφτεται την περίπτωση του δυστυχήματος…

Δεν αλλάζει κάτι λοιπόν. Δεν κυνηγά κανείς τους μοτοσυκλετιστές και σωστά ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα. Καμία πρόσφατη απόφαση δεν αποτελεί δεδικασμένο και κρίμα σε όσους μοιράζουν τέτοιες «ειδήσεις» προκαλώντας λανθασμένες εντυπώσεις. Για εμάς το σημαντικό είναι να μην δώσουν το επάνω χέρι στις ασφαλιστικές εταιρίες και αυξήσουν το όριο στο μισό.

Να δώσουμε όμως και μία άλλη πάσα, σε όσους γράφουν τέτοια δημοσιεύματα και στα τηλεοπτικά κανάλια: Ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα και στον μοτοσυκλετιστή που τον χτύπησε αυτοκίνητο σε διασταύρωση δίχως σήμανση διερχόμενο από τα αριστερά του, σε περίπτωση που εκείνος δεν μείωσε ταχύτητα! Θα μπορούσαμε να βγούμε με μεγάλα γράμματα να το παρουσιάσουμε σαν είδηση, και ελπίζουμε να μην το δούμε να γράφεται αργότερα ως τέτοια αλλά ναι ισχύει κι αυτό από παλιά: Αν δεν κόψεις σε διασταύρωση χωρίς σήμανση γιατί έχεις προτεραιότητα, τότε η ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος είναι 20% δική σου!

 

Ετικέτες