Triumph αποκλειστικό: Επιστρέφει κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία

Είχε μεταφερθεί στην Ταϊλάνδη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2021

Στην πρόσφατη παρουσίαση του νέου Triumph Tiger Sport 660, το ΜΟΤΟ είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με υψηλόβαθμους ανθρώπους της αγγλικής εταιρείας, πράγμα εξίσου βασικό με τις πρώτες οδηγικές εντυπώσεις του νέου μοντέλου που μας παρουσίασαν και για το οποίο διαβάζετε εδώ.

Κομμάτι αυτής της συζήτησης περιελάβανε τα στρατηγικά πλάνα της Triumph αλλά και τις κινήσεις της εταιρείας την περίοδο της πανδημίας όπως και τώρα αμέσως μετά, στα τεράστια προβλήματα που ακολούθησαν για όλη την εφοδιαστική αλυσίδα.

Η πρώτη έκπληξη είναι πως μετέφερε κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία, ξεκινώντας και πάλι την τροφοδοσία της αγοράς με μοτοσυκλέτες που έχουν βγει από το Hinckley. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν διέκοψε την παραγωγή εκεί, καθώς όλα τα μοντέλα της σειράς TFC (Triumph Factory Custom) δεν σταμάτησαν ποτέ να βγαίνουν από εκεί.

Ωστόσο μόλις τον Φεβρουάριο του 2020 η Triumph είχε ανακοινώσει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο ανάπτυξης, κομμάτι του οποίου ήταν να σταματήσει την παραγωγή όλων των μοτοσυκλετών στην Αγγλία εκτός των TFC. Εκείνη την περίοδο σχεδόν το 90% της παραγωγής της βρισκόταν ήδη στην Ταϊλάνδη και στόχος ήταν μέχρι τέλος του 2020 οι τελευταίες από τις 6.500 μοτοσυκλέτες που παράγονταν στο Hickley να φύγουν κι αυτές για εκεί.

Το κέρδος της μετακίνησης αυτής που συνεπαγόταν σε μείωση θέσεων εργασίας επέστρεψε ως επένδυση πίσω στο R&D με σημαντική ανάπτυξη σε ανθρώπινο δυναμικό και προσπάθεια της Triumph για ανακατεύθυνση εργαζομένων και λιγότερες απολύσεις. Αυτή η κίνηση είχε ορίζοντα ολοκλήρωσης το τέλος του 2020, όπως και έγινε. Δεν πρόλαβε όμως να περάσει καιρός, καθώς μέσα στην πανδημία η Triumph ένιωσε για πρώτη φορά το αίσθημα πως χάνεται η δυνατότητα ελέγχου των εξελίξεων μιας κι ο μοχλός πίεσης στην κυβέρνηση της Ταϊλάνδης είναι μικρότερος παρότι διατηρεί τρία εργοστάσια. Σε κάθε περίπτωση όμως, το γεγονός αυτό αντισταθμίστηκε από την καλύτερη αντιμετώπιση των επιχειρήσεων συγκριτικά με το τι συνέβαινε εδώ, όπως λένε οι ίδιοι.

Αμέσως μετά την άρση των περιορισμών όμως, η εκτόξευση του μεταφορικού κόστους και οι ελλείψεις στην εφοδιαστική αλυσίδα άλλαξαν εκ νέου τις ισορροπίες. Μέσα σε αυτή την περίοδο λοιπόν η Triumph απέδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και προχώρησε σε άμεσες αλλαγές στρατηγικής για να επιφέρει και πάλι την ισορροπία με βασικό την επιστροφή της παραγωγής στο εργοστάσιο του Hinckley. Αυτό όμως γίνεται με την μορφή των knock down kit, πλήρης συναρμολόγηση δηλαδή από ένα κιτ που έρχεται από το εργοστάσιο της Ταϊλάνδης.

Η μεταφορά των knock down kit κι ακόμη πιο συγκεκριμένα του CKD (Complete Knock Down) είναι πολύ πιο εύκολη και μειώνει τα κόστη, ενώ και το καθεστώς του Brexit βελτίωσε το ζήτημα εισαγωγής τους στην Αγγλία, χωρίς ταυτόχρονα να έχουν αλλάξει δραματικά τα πράγματα για την εξαγωγή των ολοκληρωμένων πια μοτοσυκλετών, πέρα από την μεγαλύτερη γραφειοκρατική δουλειά που απαιτείται.

Παραμένει λοιπόν η “bespoke” γραμμή παραγωγής των TFC, η κατά παραγγελία δηλαδή συναρμολόγηση και περίπου το ίδιο μοντέλο ακολουθούν και η συναρμολόγηση των CKD κιτ που αυτή την στιγμή επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα μοντέλα και μόνο για την αγορά της Ευρώπης, με προοπτική όμως να ενισχυθεί στο μέλλον για περισσότερα μοντέλα και να παραμείνει έτσι η CKD παραγωγή στην Αγγλία.

Η κουβέντα με τους ανθρώπους του εργοστασίου εμβάθυνε σε αυτό το κομμάτι για την προοπτική να επιστρέψουν και κάποια κανάλια προμηθευτών. Υπάρχουν για παράδειγμα ανταλλακτικά και εξαρτήματα, όπως η οθόνη των οργάνων, που προτιμώνται από Ασιάτη κατασκευαστή μιας και εκεί είναι το εργοστάσιο, όταν θα μπορούσε να είναι ευρωπαίος και να αποστέλλει απευθείας στο Hinckley. Αυτό αλλάζει τελείως την έννοια του CKD και είναι ασύμφορο για ένα, δύο εξαρτήματα καθώς απαιτεί διαδικασίες που μόνο μαζικά και για τεράστια διαφορά κόστους μπορούν να δικαιολογηθούν. Και τέτοιες τεράστιες διαφορές δεν υπάρχουν, ενώ πλέον και η τεχνολογία μοιράζεται ταχύτερα. Μένοντας στο παράδειγμα της οθόνης των οργάνων και εμβαθύνοντας ακόμη περισσότερο, τα όργανα του Tiger 900 προέρχονταν από Ευρωπαίο κατασκευαστή που ενσωμάτωνε την οθόνη στο εξωτερικό Gorilla Glass, κάτι που χρόνια τώρα γίνεται στα κινητά τηλέφωνα αλλά όχι στις μοτοσυκλέτες, κι έτσι η Triumph είχε την καλύτερη οθόνη της κατηγορίας χωρίς κανένα πρόβλημα από αντανακλάσεις. Το Tiger 660 έχει επίσης οθόνη με τα ίδια χαρακτηριστικά από άλλο όμως κατασκευαστή, μιας και ανέπτυξε και άλλος την ίδια τεχνική που έτσι κι αλλιώς σε λίγο καιρό όλοι οι προμηθευτές θα το έχουν κάνει. Προς το παρόν λοιπόν δεν αναμένεται καμία αλλαγή από την μορφή CKD, όμως άφησαν ανοικτό το ενδεχόμενο για μελλοντικά μοντέλα που αυτή την στιγμή όχι μόνο δεν υπάρχουν στην γκάμα αλλά ούτε και σαν κατηγορία της γκάμας δεν έχει αναπτύξει η Triumph, που θα μπορούσαν να γίνουν στο εργοστάσιο της Αγγλίας, χωρίς όμως να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο αυτή την στιγμή. Προφανώς μιλάμε για τα χωματερά της μοντέλα, για τα οποία έχουμε κάποιες πρώτες πληροφορίες που ξεφεύγουν από τις ανάγκες του παρόν άρθρου και θα δούμε σε επόμενο.

Οι φωτογραφίες της γραμμής παραγωγής στην Ταϊλάνδη προέρχονται από τον δικό μας συνάδελφο, Alan Cathcart, οι υπόλοιπες από την Triumph και με βάση και τις πληροφορίες του Alan, παραμένει στο Hinckley η παραγωγή των εκκεντροφόρων και των στροφάλων, όπως επίσης και ένα υπερσύγχρονο βαφείο, μία επένδυση πολλών εκατομμυρίων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε τα CKD να στέλνονται άβαφα και να γίνεται στην Αγγλία η βαφή, βελτιώνοντας ακόμη περισσότερο το ζήτημα της μεταφοράς. Για την ιστορία η έναρξη στην Ταϊλάνδη έγινε το 2001, όπου δημιουργήθηκε μία ξεχωριστή εταιρεία και ένα χρόνο αργότερα, το 2002, ξεκίνησε η παραγωγή αλλά μόνο σε συγκεκριμένα εξαρτήματα όπως πλαίσια, ψαλίδια κτλ ενώ το 2003 προχώρησαν στα ρεζερβουάρ. Να σημειωθεί πως η Triumph δεν έφτιαχνε ποτέ δικά της ρεζερβουάρ, τα αναλάμβανε εξωτερικός προμηθευτής όπως άλλωστε σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές κάνουν. Πρώτη φορά που έκανε τα δικά της ρεζερβουάρ στην σύγχρονη ιστορία της είναι το 2003 ενώ από τα παραπάνω φαίνεται πόσο σταδιακά και μικρά βήματα έχει ακολουθήσει η διαδικασία εκεί. Το 2006 άνοιξαν δεύτερο εργοστάσιο που μπορούσαν να κάνουν τα πλαστικά τους, όπως και το βαφείο και ξεκίνησαν τότε να στέλνουν κινητήρες από την Αγγλία και να συναρμολογούν στην Ταϊλάνδη, μέχρι που κι αυτό το βήμα έδωσε θέση στο επόμενο…

Ετικέτες

Συνυπαιτιότητες μοτοσυκλετιστών σε τροχαίο: Υπήρχαν πάντα και είναι σημαντικές

Προσοχή σε δημοσιεύματα που κοινοποιείτε!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

26/8/2019

Νέα «είδηση» διαμοιράζεται αυτές τις ημέρες αφήνοντας υπονοούμενο πως κάτι άλλαξε στην συνυπαιτιότητα ατυχήματος για τους αναβάτες μοτοσυκλετών. Πρόκειται για μία εκστρατεία των «κλικ» όπως πρόσφατα συνέβη και με την διήθηση, που στο ίδιο μοτίβο θορυβημένοι οι χρήστες του διαδικτύου νόμιζαν πως κάτι άλλαξε από δημοσίευμα που υπαινισσόταν ακριβώς αυτό. Αντίστοιχα τίποτα δεν έχει αλλάξει και τώρα για όποιον είναι θύμα τροχαίου, αλλά οδηγούσε χωρίς κράνος. Πάντοτε ο νόμος του αναγνώριζε συνυπαιτιότητα. Πάντα. Το πρόβλημα με τέτοιες ειδήσεις δεν είναι πως παρουσιάζουν σαν νέο κάτι παλιό, αλλά πως αυτό παίρνει διαστάσεις. Μεγαλώνει όταν μένοντας στον τίτλο, αρχίζει ο σχολιασμός και ο αφορισμός θεωρώντας πως οι μοτοσυκλετιστές δέχονται κάποιου είδους εκστρατεία κυνηγιού από τον νόμο. Δεν έχει αλλάξει κάτι, υπήρχε πάντα συνυπαιτιότητα του αναβάτη μοτοσυκλέτας σε τροχαίο όταν εκείνος δεν φορά κράνος. Κι αν αυτό σας φαίνεται περίεργο, υπάρχει συνυπαιτιότητα του τραυματισμένου αστυνομικού σε ληστεία τράπεζας, αν δεχτεί σφαίρα χωρίς να φορά αλεξίσφαιρο. Υπάρχει ευθύνη του ιδιοκτήτη καταστήματος, αν τραυματιστεί κάποιος προσπαθώντας να παραβιάσει το κατάστημά του και αποδειχτεί πως δεν είναι πολεοδομικά σύννομο. Ορίστε ορισμένα εξίσου περίεργα παράδοξα του νόμου, αλλά ισχύουν, ήταν πάντοτε έτσι.

Για να είμαστε ωστόσο βέβαιοι για το δικό μας ρεπορτάζ, κάναμε αυτό που δεν συνέβη στα μεγάλα ειδησεογραφικά site και τα τηλεοπτικά κανάλια, επικοινωνήσαμε με τον κ. Θεόδωρο Γαζούλη, δικηγόρο, ειδικό σε θέματα μοτοσυκλετιστών και τροχαία ατυχήματα, μιας και ο ίδιος είναι μοτοσυκλετιστής, ενεργό μέλος λεσχών και υπήρξε και συνεργάτης του περιοδικού ΜΟΤΟ. Αυτό που γνωρίζαμε λοιπόν, αυτό που λέμε και στους αναγνώστες μας και στον κόσμο όταν τους βλέπουμε δίχως κράνος, πως θα πληρώνουν κι από πάνω αν εμπλακούν σε ατύχημα, ίσχυε από πάντα. Για κάποιο λόγο τώρα, κάποιος σκέφτηκε πως μπορούσε να του αποφέρει κλικ αν την παρουσιάσει ως νέο, και το πέτυχε.

Σύμφωνα με τον κ. Γαζούλη κάτι αλλάζει το τελευταίο διάστημα κι αυτό είναι η γενικευμένη πίεση των ασφαλιστικών εταιριών να αυξηθεί το όριο της συνυπαιτιότητας ώστε να πληρώνουν λιγότερες αποζημιώσεις. Η πρότασή τους είναι να το ανεβάσουν στο 50% πράγμα που ξεφεύγει από την λογική. Διότι ναι, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, είναι σωστό πως αν υποστείς κακώσεις στο κεφάλι και αποδειχτεί πως δεν θα τις είχες αν φορούσες κράνος, τότε ναι, υπάρχει συνυπαιτιότητα. Μπορεί να εξοργίσουμε τον τυχαίο σχολιαστή, αν φτάσει τόσο κάτω στο άρθρο, αλλά δεν μας πειράζει, άλλωστε αυτός δεν ήξερε πως τόσο καιρό ισχύει αυτό από τον νόμο! Το 50% - αν συμβεί- τότε ναι, είναι μεγάλο πρόβλημα. Δείτε όμως και το άλλο: Σε όλες τις χώρες υπάρχει συνυπαιτιότητα αν τραυματιστείς σε τροχαίο για το οποίο δεν φέρεις ευθύνη, αλλά δεν φοράς κράνος. Απλούστατα εκεί το ποσοστό αναβατών που δεν φορά κράνος είναι πολύ μικρό, ακόμη και σε πολιτείες των ΗΠΑ (Μασαχουσέτη) που αντιμετωπίζουν το κράνος περίπου όπως κι εμείς: Απαγορεύεται να μην το φοράς, αλλά σε συγκεκριμένες – το τονίζουμε- πολύ λίγες περιοχές, οι σερίφηδες μπορεί να σου την χαρίσουν. Αν το θέμα τον ξεκράνωτων αναβατών ήταν τόσο μεγάλο κι εκεί, ή στην Αγγλία ας πούμε που τα ασφαλιστήρια είναι φωτιά, τότε ναι, μπορεί να συζητούσαν αύξηση ορίων κι εκεί.

Μη φορώντας κράνος επιβαρύνεις με νοσήλια τον υπαίτιο του ατυχήματος, επιβαρύνεις την κοινωνία με τις δαπάνες, ακόμη και με το γεγονός πως φεύγεις από την παραγωγική αλυσίδα για κάποιο διάστημα. Κι αυτό σημαίνει πως έχει ευθύνη, άρα είσαι συνυπεύθυνος... Προφανώς κανείς δεν θέλει να σκέφτεται την περίπτωση του δυστυχήματος…

Δεν αλλάζει κάτι λοιπόν. Δεν κυνηγά κανείς τους μοτοσυκλετιστές και σωστά ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα. Καμία πρόσφατη απόφαση δεν αποτελεί δεδικασμένο και κρίμα σε όσους μοιράζουν τέτοιες «ειδήσεις» προκαλώντας λανθασμένες εντυπώσεις. Για εμάς το σημαντικό είναι να μην δώσουν το επάνω χέρι στις ασφαλιστικές εταιρίες και αυξήσουν το όριο στο μισό.

Να δώσουμε όμως και μία άλλη πάσα, σε όσους γράφουν τέτοια δημοσιεύματα και στα τηλεοπτικά κανάλια: Ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα και στον μοτοσυκλετιστή που τον χτύπησε αυτοκίνητο σε διασταύρωση δίχως σήμανση διερχόμενο από τα αριστερά του, σε περίπτωση που εκείνος δεν μείωσε ταχύτητα! Θα μπορούσαμε να βγούμε με μεγάλα γράμματα να το παρουσιάσουμε σαν είδηση, και ελπίζουμε να μην το δούμε να γράφεται αργότερα ως τέτοια αλλά ναι ισχύει κι αυτό από παλιά: Αν δεν κόψεις σε διασταύρωση χωρίς σήμανση γιατί έχεις προτεραιότητα, τότε η ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος είναι 20% δική σου!

 

Ετικέτες