Αφιέρωμα Ομάδα ΔΙ.ΑΣ.

Ένας κοινός μοτοσυκλετιστικός κώδικας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/12/2017

Στο τεύχος του ΜΟΤΟ που κυκλοφορεί τώρα στα περίπτερα, φιλοξενείται ένα εκτενές αφιέρωμα στην Ομάδα ΔΙ.ΑΣ., την Ομάδα Δίκυκλης Αστυνόμευσης της Άμεσης Επέμβασης, που ουσιαστικά αποτελεί την πιο… άμεση επέμβαση από οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας.
Η ιδέα να εισχωρήσουμε στα ενδότερα της Ομάδας και να αποτυπώσουμε από πρώτο χέρι τον τρόπο που λειτουργεί και αποδίδει, είναι κάτι που υπέβοσκε ως project εδώ και πολύ καιρό. Η ΔΙ.ΑΣ. είναι ίσως ό,τι πιο κοντά σε εμάς που οδηγούμε και ζούμε με τις μοτοσυκλέτες, και η διαφορετική διάσταση του ρόλου που παίζει η μοτοσυκλέτα στην συγκεκριμένη υπηρεσία, είναι κάτι που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, αντίστοιχο με αυτό που υπάρχει στον διπλό ρόλο των αστυνομικών-μοτοσυκλετιστών.

Θέλαμε να μάθουμε κατά πόσο είναι διαποτισμένη αυτή η υπηρεσία με την μοτοσυκλετιστική κουλτούρα ή αν αντιμετωπίζονται οι μοτοσυκλέτες ως ένα οποιοδήποτε άλλο υπηρεσιακό όχημα. Μας γοήτευε η ιδέα να επικεντρωθούμε στο ανθρώπινο στοιχείο και στους προσωπικούς προβληματισμούς των αστυνομικών που ανήκουν στην ΔΙ.ΑΣ., γιατί στο κάτω-κάτω είναι άνθρωποι που όχι απλώς καβαλάνε μηχανάκια καθημερινά στη δουλειά τους, αλλά ρισκάρουν τη ζωή τους πάνω σ’ αυτά. Θέλαμε επίσης να καταρρίψουμε ή να επιβεβαιώσουμε στερεότυπα γύρω από το ευαίσθητο αυτό θέμα, το οποίο έχει δημιουργήσει τόσους αστικούς μύθους, που είναι δυσανάλογα πολλοί σε σχέση με την επταετή διάρκεια –μέχρι σήμερα- ζωής της Ομάδας.


Η μέχρι τώρα εμπειρία μας από προσπάθειες να κάνουμε κάτι ανάλογο που απαιτούσε την συνεννόηση με τις υπηρεσίες του δημοσίου και δη των σωμάτων ασφαλείας ή του στρατού, μας προϊδέαζε για έναν γολγοθά συνεννοήσεων με αμφίβολη αποτελεσματικότητα. Παρόλα αυτά αποφασίσουμε να το επιχειρήσουμε και όπως απέδειξε η ιστορία, πράξαμε σοφά. Διότι η Ομάδα ΔΙ.ΑΣ., από τη διοίκησή της μέχρι και τον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας, έχει μια εντελώς διαφορετική, ανοιχτή και σύγχρονη νοοτροπία, που μας εξέπληξε ευχάριστα. Η αμέριστη υποστήριξη του project από τη μεριά τους, ήταν η πρώτη ένδειξη ότι πράγματι δεν είναι τυχαίο γεγονός το ότι είχαμε να κάνουμε με πραγματικούς μοτοσυκλετιστές.

Σε κάθε στάδιο υλοποίησης της ιδέας, επιβεβαιωνόταν το παραπάνω παντοιοτρόπως με λύσεις και προτάσεις που βρισκόντουσαν πριν καν δημιουργηθούν τα προβλήματα. Η γραφειοκρατία νικήθηκε γιατί είχαμε να κάνουμε με ανθρώπους που λειτουργούν με το προφανές και το αποτελεσματικό και όχι μόνο με ευθυνόφοβους τυπολάτρες. Αυτή είναι και η σημαντικότερη ένδειξη της σύγχρονης αστυνομίας, με ανθρώπους που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι και πώς πρέπει να γίνει για να είναι αποτελεσματικοί.


Αυτό το τελευταίο το είδαμε και οι ίδιοι στην πράξη. Περνώντας μια ολόκληρη μέρα με ανθρώπους της ΔΙ.ΑΣ. ζήσαμε από όσο πιο κοντά γινόταν καταστάσεις και μιλήσαμε με τους αστυνομικούς που βρίσκονται καθημερινά στο δρόμο. Βιώσαμε το εντυπωσιακά υψηλό επίπεδο της εκπαίδευσής τους (με ένα πολύ μικρό μέρος να αποτυπώνεται στις φωτογραφίες που εικονογραφούν το άρθρο) και τον ρόλο που καλείται να παίξει η μοτοσυκλέτα σε ένα σύνθετο και επικίνδυνο περιβάλλον. Όσοι διαβάσετε το συγκεκριμένο αφιέρωμα θα γίνετε –όπως κι εμείς- αποδέκτες των προβληματισμών αλλά και της ψυχοσύνθεσης των ανθρώπων που αποτελούν την Ομάδα σε κάθε βαθμίδα της ιεραρχίας, αλλά και τους δεσμούς που προκύπτουν με τις μοτοσυκλέτες τους. Θα διαπιστώσετε ότι η μοτοσυκλέτα παίζει έναν τεράστιο ρόλο στην διαμόρφωση της φιλοσοφίας τους και τέλος, θα επιβεβαιώσετε ακόμη μια φορά ότι ο κοινός μοτοσυκλετιστικός κώδικας είναι πάνω από μορφές εξουσίας, από ρόλους και προκαταλήψεις.


 

Ολλανδία και Κύπρος: Οι χώρες της ΕΕ με τα μικρότερα όρια ταχύτητας

Ψηφίστηκε το όριο στην Ολλανδία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/12/2019

Παγιώθηκε η αλλαγή του κατώτερου ορίου ταχύτητας στην Ολλανδία στα μόλις 100 km/h κι έτσι πλέον συναντά την Κύπρο στην πρώτη θέση της λίστας με τα πιο χαμηλά όρια ταχύτητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για ένα μέτρο που ο πρωθυπουργός της χώρας, Mark Rutte, είχε προαναγγείλει μερικές εβδομάδες πριν με πιθανή ημερομηνία έναρξης τον Ιανουάριο του 2020. Το νέο τώρα είναι πως πλέον το μέτρο αυτό οριστικοποιήθηκε και με επίσημη ανακοίνωση από την υπουργό Μεταφορών της Ολλανδίας Cora van Nieuwenhuizen, θα ισχύσει στις 16 Μαρτίου του 2020.

Τέσσερις ημέρες πριν, θα ξεκινήσει η αντικατάσταση όλης της σήμανσης στην χώρα – η οποία ναι, θα ολοκληρωθεί εντός 4ημέρου καθώς έτσι γίνεται στα οργανωμένα κράτη. Μόνο επίσης στην Ολλανδία υπήρχε περίπτωση να γίνει μία τέτοια αναπροσαρμογή, δίπλα σε γείτονες που δεν έχουν όριο στους αυτοκινητόδρομους, και σύνορα θεωρητικά και μόνο που τα περνάς χωρίς να σταματήσεις πουθενά με μόνη ένδειξη μία ταμπέλα. Την μία στιγμή λοιπόν οδηγείς χωρίς όριο, την επόμενη περιορίζεσαι στα 100km/h - κι αυτό στην Ολλανδία έγινε και πέρασε για πολύ συγκεκριμένους λόγους.

Το βράδυ βέβαια το όριο ανεβαίνει ξανά στα 130Km/h, όμως τις υπόλοιπες ώρες παραμένει το χαμηλό όριο των 100Km/h.

Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι πως η EE πρότεινε και στην Ελλάδα να γίνει το ίδιο… Ευτυχώς μείναμε στην πρόταση. Η περίπτωση της Ολλανδίας είναι ιδιαίτερη και συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι, τόσο για να φτάσουμε στο σημείο να συζητηθεί το μέτρο αυτό, όσο και για να εφαρμοστεί.

Η χώρα έχει υποστεί μία κρίση στον κατασκευαστικό κλάδο καθώς εκατοντάδες μεγάλα έργα τα οποία έχουν εξασφαλίσει την χρηματοδότηση, αδυνατούν να εκτελεστούν εξαιτίας της υπέρβασης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η Ολλανδία έχει το πλέον πολυσύχναστο λιμάνι του κόσμου, αποτελεί τον ομφαλό του εμπορίου ολόκληρου του πλανήτη αυτή την στιγμή και τα εκατοντάδες χιλιάδες κοντέινερ που ξεφορτώνονται σε εβδομαδιαία βάση, έρχονται με ένα συγκεκριμένο ενεργειακό αποτύπωμα. Τα τεράστια πλοία εκλύουν επίσης μεγάλες ποσότητες NOx και όλα αυτά πριν τα φορτηγά αναλάβουν την μεταφορά των εμπορευμάτων προς τα ενδότερα της Ευρώπης. Τα φορτηγά είναι το επόμενο μεγάλο βήμα προς την εξάπλωση των εκπομπών αερίων, πριν φτάσουμε στον γεωργικό τομέα που επίσης η Ολλανδία κατέχει ηγετική θέση.

Ως ο λαός που έχει εξελίξει την τεχνολογία αναπροσαρμογής της επιφάνειας της Γης σε πρωτόγονα επίπεδα για την ανθρωπότητα, οι Ολλανδοί μεγαλώνουν και με τα έργα τους το ενεργειακό τους αποτύπωμα - Έχει μετρηθεί ακριβώς η επίπτωση στην Γη, των έργων επιχωμάτωσης και επέκτασης εδάφους που έχουν πραγματοποιήσει όχι μόνο στις Κάτω Χώρες, αλλά και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και οπουδήποτε στον κόσμο τους έχουν ζητήσει να κατασκευάσουν τεχνητά νησιά, ως οι πλέον ειδικοί να κρατούν την θάλασσα μακριά τους. Η ύπαρξη της χώρας τους οφείλεται σε αυτή την αποτελεσματικότητα.

Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, οι δρόμοι στην Ολλανδία είναι εξαιρετικά βαρετοί και το πάθος των κατοίκων για οδήγηση από τα πλέον χαμηλά στην Ευρωζώνη. Αυτό διαφαίνεται με κάθε ταξίδι στην χώρα και το λέμε βάση εμπειρίας. Οι Ολλανδοί χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς και το ποδήλατο κατά κόρον στην επίπεδη, δίχως πολλές ανηφόρες χώρα τους.

Στα κέντρα των πόλεων και των πιο μικρών ακόμη, το παρκάρισμα είναι κάτι που διώκεται με εξαιρετική ευλάβεια την ίδια στιγμή που τα μικρά σκούτερ, και τα θερμικά όχι μόνο τα ηλεκτρικά, μπορούν να παρκάρουν στις πλατείες. Το αποτέλεσμα είναι το αυτοκίνητο να βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα, όπως και οι μεγάλες αποστάσεις.

Η κυβέρνηση λοιπόν έχει ένα τεράστιο πρόβλημα, μιας και στις χώρες που φορτώνονται τα εμπορεύματα, όπως η Κίνα, δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος για τα καυσαέρια των πλοίων ή δεν λογαριάζουν το ενεργειακό αποτύπωμα, με τον ίδιο τρόπο που γίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από εκεί ο περιορισμός των ρύπων είναι δύσκολος. Στον γεωργικό τομέα κάθε αλλαγή βρίσκει αντιμέτωπους τους αγρότες, αλλά και απευθείας μεταμορφώνεται σε αύξηση τιμών και στα προϊόντα – η πρώτη μετοχή του κόσμου και το χρηματοπιστωτικό σύστημα όπως το ξέρουμε φτιάχτηκε για, και στηρίχτηκε στις… τουλίπες(!).

Οπότε ένα μέτρο περιορισμού της ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους, πρώτα δεν βρίσκει κανέναν με διάθεση να διαδηλώσει εναντίον και ταυτόχρονα στέλνει το μήνυμα στους γεωργούς και στην ευρωπαϊκή ένωση, πως αντιμετωπίζεται με σκληρότητα το πρόβλημα των εκπομπών ρύπων. Για αυτούς τους λόγους η Ολλανδία άλλαξε πλέον το όριο ταχύτητας.

Το πρόβλημα είναι πως όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για την κοινωνία της εποχής μας και την υπερπληθώρα πληροφορίας, με τον κόσμο να επικεντρώνεται σε τίτλους αντί για άρθρα. Κι όπως διαβάζει το κοινό, έτσι εισηγείται και ο νομοθέτης - το έχουμε δει να συμβαίνει ολοένα και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Γιατί το λέμε αυτό; Διότι το παράδειγμα της Ολλανδίας είναι πολύ συγκεκριμένο και σε καμία περίπτωση δεν ενδείκνυται για γενίκευση, κι όμως. Ήδη χρησιμοποιείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι μείωση του ορίου ταχύτητας, κάνει και τα ηλεκτρικά οχήματα πιο ελκυστικά…

Όσο για την περίπτωση της Κύπρου, την αναφέρουμε γιατί ξεχνάνε τώρα οι υπόλοιποι με το θέμα της Ολλανδίας πως ανώτατο όριο ταχύτητας στα 100 υπάρχει ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία η Κύπρος αποτελεί Κράτος Μέλος από την 1η Μαΐου 2004. Εκεί όμως υπάρχει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό, το ανώτατο όριο ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους μπορεί να είναι 100 ΧΑΩ αλλά υπάρχει υψηλό κατώτατο που είναι στα 65 ΧΑΩ και τηρείται! Αυτό κάνει όλη την διαφορά, διότι εδώ δεν τηρούνται τα κατώτατα όρια, κι αυτό – το να υπάρχουν μεγάλες διαφορές, είναι χειρότερο.