MotorBikeExpo 2018 Full Gallery: Custom πανδαισία!

Η μεγαλύτερη Έκθεση Custom του κόσμου στην οθόνη σας
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/2/2018

Ο μαγικός κόσμος της MBE 2018 απλώνεται μπροστά σας σε 500 φωτογραφίες που αποτυπώνουν όλα όσα έγιναν στην πιο πλούσια συγκέντρωση custom μοτοσυκλετών που υπάρχει στον κόσμο. Στο τεύχος Φεβρουαρίου που κυκλοφορεί, διαβάζετε το αποκλειστικό ρεπορτάζ σε συνεργασία με το caferacercult.gr και φωτογραφίες από τους C-Racer, όπου ξεχωρίζουμε μερικά ασυνήθιστα custom από την μεγάλη Έκθεση με την Ελληνική παρουσία.

Συμπληρώνουμε τώρα τις φωτογραφίες του τεύχους με μία πλούσια συλλογή, τόσο από το caferacercult.gr και τους C-Racer, όσο και από την ανταπόκριση με όλες τις δραστηριότητες εντός και εκτός εκθεσιακού χώρου, καθώς και με τις μοτοσυκλέτες που διακρίθηκαν στους διάφορους διαγωνισμού!

Φέτος η μεγάλη αυτή Έκθεση γιόρταζε μία δεκαετία παρουσίας, προσθέτοντας μία ημέρα παραπάνω στην διάρκειά της, την οποία γέμισε με μία εκδήλωση για την συμπλήρωση των δέκα χρόνων. Μονάχα που η απήχηση ήταν τέτοια, που αποφασίστηκε άμεσα να καθιερωθεί η πρόσθετη αυτή η μέρα και για το 2019!

Απίστευτη η απήχηση του DCR-017 της DNA High Perfomance Filters, που το εκπαιδευμένο κοινό της Έκθεσης αναγνώριζε από μακριά την ιδιαιτερότητά της και το γεγονός πως είχε επάνω της κάποια χαρακτηριστικά που κανείς άλλος στον κόσμο δεν έχει κατασκευάσει...

Θυμηθείτε: Το DCR-017 στην μεγαλύτερη έκθεση custom!

Συνολικά περισσότεροι από 160.000 επισκέπτες ταξίδεψαν στην Verona της Ιταλίας για να δουν σχεδόν 700 εκθέτες από όλο τον κόσμο. Εκτός από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, υπήρχαν εκθέτες από το Hong Kong, την Ιαπωνία, χώρες της Ασίας και της Αφρικής, χωρίς να υπολογίζεται μία μικρή στρατιά καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο που ζωγράφιζαν κράνη, τατουάζ, πίνακες ή… σκάλιζαν ακόμα και μουστάκια.. Όλα τα παραπάνω ντύθηκαν με περίπου 60 παράπλευρες εκδηλώσεις που κυμαίνονταν από test rides, μέχρι αγώνες και stunt show ενώ παράλληλα φιλοξενήθηκε και ο πρώτος γύρος του Ιταλικού Πρωταθλήματος Indoor Trial.

οι Έλληνες C-Racer και το caferacercult.gr είχαν για άλλη μία χρονιά μία εξαιρετική παρουσία στην Έκθεση με έντονο εμπορικό ενδιαφέρον!
 

Η μοναδικότητα της Έκθεσης στην Verona, είναι πως φέρνει κοντά τον απλό κόσμο με τους καλύτερους κατασκευαστές custom κι έπειτα με τις μεγάλες εταιρίες που σχεδόν στο σύνολό τους βρίσκονται στην έκθεση με τα δικά τους περίπτερα. Έτσι κάποιος που τώρα ασχολείται με τις custom κατασκευές, βρίσκει την ευκαιρία στην MBE να μιλήσει με τους καλύτερους στον κόσμο που είναι εκεί αυτοπροσώπως πάντα, και που τις δουλείες του βλέπει μονάχα σε φωτογραφίες περιοδικών, στο Instagram κτλ.. Παράλληλα γίνεται ευκαιρία να έρθει πιο κοντά το «παλιό με το νέο», όπως για παράδειγμα η ιταλική ομάδα woolf που συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα τεχνολογία Horizon 2020 και επιδοτήθηκε από την Ιταλική κυβέρνηση για να παραβρίσκεται στην CES2018..

Την τεράστια αυτή συνύπαρξη πλαισίωσε για ακόμα μία φορά η MOTUL, βασικός χορηγός της Έκθεσης, που παράλληλα έδινε την ευκαιρία δοκιμής των προϊόντων της στα πλαίσια της μεγάλης της χορηγίας! Ακόμα και τα σόου με τα αυτοκίνητα είχαν αέρα μοτοσυκλέτας, αφού σε ένα από τα τιμόνια του Drift Taxi που είχε φέρει ο Graziano Rossi, πατέρας του Valentino, βρισκόταν η Alessandra Rossi η σύντροφος του Dovizioso (απλή συνωνυμία το επίθετό τους) και η οποία δήλωσε πως ο Dovizioso δεν την αφήνει ποτέ να οδηγεί γιατί την.. «φοβάται»! Από το Drift μέχρι το 2ο Urban Enduro με ξακουστές συμμετοχές, η μεγάλη έκθεση είχε τόσα πράγματα να δεις εντός και εκτός εκθεσιακού χώρου, και τόσα ξακουστά ονόματα, που πράγματι οι ημέρες δεν έφταναν.

Η Alessandra Rossi, σύντροφος του Dovizioso, ήταν μία από τις οδηγούς του show με τα αυτοκίνητα που διοργανώνει ο πατέρας του Valentino Rossi...
Παράδειγμα προς μίμηση: Βασισμένο σε BMW R100R από την Αυστριακή «Vagabund Moto» το "V07" στο περίπτερο του Αυστραλέζικου site: Pipeburn...

 

Πέρα από τις μοτοσυκλέτες που ξεχωρίσαμε στο τεύχος που κυκλοφορεί, δείτε την μεγαλύτερη Gallery φωτογραφιών από την φετινή Έκθεση:

 

Ετικέτες

Mega Test 2018: Η ιστορία συνεχίζεται, 1ο "παραλειπόμενο"

Τα "παραλειπόμενα" από τον Ιάκωβο Σουργουτσίδη:
20/8/2018

Το Mega Test δεν είναι απλώς το πιο σκληρό συγκριτικό των νέων on-off αλλά και μία κανονική δοκιμασία για όσους συμμετέχουν κι έτσι "το story" έχει πάντα την δική του αξία. Φροντίζουμε την ιστορία αυτή να την μαθαίνετε ως έχει, κι αν ξεφύγει ποτέ καμία πινελιά, επιστρέφουμε για τα μερεμέτια...

"Πολυαγαπημένοι μας αναγνώστες,

Καθώς γραφόταν το 25σέλιδο (!) story-έπος του φετινού Mega Test για το τεύχος Αυγούστου (τιιί, δεν το έχετε διαβάσει ακόμα; Φτου σας, τρέξτε τώρα στο περίπτερο ή δανειστείτε το από φίλο εάν τα τσιγκουνεύεστε, ντροπή τώρα), αφήσαμε απέξω μερικά συμβάντα διότι εάν έμπαιναν και αυτά, οι 25 σελίδες θα γινόταν 250. Αφήστε που με συκοφάντησαν οι φίλτατοι συνταξιδιώτες ότι τα «ξέχασα» επίτηδες για να μην ξεφτιλιστώ, λες και είμαι απ’ αυτούς. Ο Σεΐχης Ελ Φελούκ όμως έδωσε τη λύση: μπορεί να μην υπήρχε περισσότερος χώρος στο χαρτί, στο ίντερνετ όμως έχουμε όσο χώρο θέλουμε. Θα σας μαρτυρήσω λοιπόν εδώ μερικά γεγονότα τα οποία πρέπει να ειπωθούν για να μπουν στη θέση τους και τα τσογλάνια παιδιά που ταξιδέψαμε παρέα. Ας τα πάρει το ποτάμι ένα ένα…

 

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ

Καταρχάς να σας υπενθυμίσουμε ότι ένας από τους απαράβατους κανόνες των Mega Test είναι ότι αν δεν πέσεις δεν φτουράς. Ένας άλλος, εξίσου σημαντικός, είναι ότι ο καθένας μας πρέπει να φορτώνει την πραμάτεια του στην μοτοσυκλέτα του. Διότι εάν σας πιάσει η μούρλα και πάτε να κάνετε τα ίδια, με συνοδεία ελικόπτερου που θα κινηματογραφεί την περιπέτειά σας, νοσοκομειακού με καυτές νοσοκόμες για παν ενδεχόμενο και νταλίκας που θα μεταφέρει τις κρύες μπίρες, τη σκηνή, το φουσκωτό στρώμα king size και τους μελαχρινούς που θα σας κάνουν αέρα στην αιώρα, αφήστε κάτω το ΜΟΤΟ, κατά λάθος το πήρατε, δίπλα είναι το Cosmopolitan και από κάτω το Gala. Η κορυφαία δοκιμή απαιτεί συνθήκες που θα ισχύουν στην πραγματικότητα, άρα θα πάρετε μερική προίκα μαζί σας. Συνεπώς, αφού ο χώρος δεσίματος είναι περιορισμένος αποκλειστικά από τη σέλα του συνεπιβάτη έως τη σχάρα πίσω, είναι καλό να πάρετε λίγα πράγματα. Όπως εγώ: τρία -τέσσερα σώβρακα (ένα για κάθε δυο μέρες και ένα καβάτζα), τρεις μπλούζες (μία τα πρωινά, μία τα βράδια και μία καβάτζα), μια αλλαξιά ρούχα, ένα ζευγάρι παπούτσια και ένα μπουφανάκι αντιανεμικό για το βράδυ, ένα υπόστρωμα και έναν υπνόσακο – όλα μαζί συμπιέστηκαν σε μία τσάντα πλάτης 35 λίτρων. Σκηνή δεν χρειάστηκε να κουβαλήσω γιατί θα με φιλοξενούσε στη δικιά του (που λέει ο λόγος δικιά του γιατί από τον Αντρίκο τον Γκλαβά την είχε δανειστεί ο σπαγκοραμμένος) ο αδελφός Θανάσης ο φωτογράφος.

Αυτήν την τσάντα είχα μόνο να δέσω στο Multistrada 950. Πιο λίγα μόνο ο Πατεράκης θα μπορούσε να πάρει επειδή θα ερχόταν χωρίς σώβρακο και (ίσως) με μια μπλούζα. Το έκανα με μεγάλη προσοχή πριν ξεκινήσουμε εκείνο το αναθεματισμένο πρωινό κάτω από τα γραφεία του ΜΟΤΟ, χρησιμοποιώντας δύο χταπόδια σφιχτά περασμένα χιαστί ανάμεσα από τις χειρολαβές και τους κρίκους της τσάντας.

Στο πέμπτο χιλιόμετρο χώματος την είδα να γέρνει επικίνδυνα στο πλάι – όχι, δεν είχα μάτια στην πλάτη, οδηγούσα άλλη μοτοσυκλέτα και την έβλεπα μπροστά μου. Στην πρώτη στάση κάλεσα για βοήθεια τον Δάσκαλο. Όχι της πέμπτης δημοτικού, τον αδελφό Κωστή που ήρθε κι αυτός από την Κρήτη για μια χαλαρή βόλτα τάχα μου και του οποίου τα χέρια πιάνουν και είναι μεγάλος μάστορας σε ό,τι καταπιάνεται. Τη δέσαμε τόσο καλά με ιμάντες, που η τσάντα δεν κουνούσε ρούπι. Τη σπρώξαμε βίαια μπρος πίσω, αριστερά δεξιά, παραλίγο να γίνουν ντόμινο πέντε μηχανάκια, αλλά η τσάντα δεν κουνήθηκε χιλιοστό.

Δέκα χιλιόμετρα παρακάτω έφυγε πάλι, αυτή τη φορά σε τροχιά πάνω από το μηχανάκι. Ο Φελούκας άρχισε να φωνάζει (για πεντηκοστή φορά την πρώτη μέρα) και να χρησιμοποιεί αγενές λεξιλόγιο που βετεράνος συνταξιούχος φορτηγατζής θα ντρεπόταν. Εμ βέβαια, αφού οδηγούσε το καημένο το Multi ο Νάσος και έκανε διάφορα αεροπλανικά για τις φωτογραφήσεις, πού να μείνει οτιδήποτε απάνω στη σέλα. Αυτή τη φορά τρία άτομα ασχοληθήκαμε με το δέσιμο της τσάντας μου, ο πατέντας ο Κωστής που πιάνουν τα χέρια του, εγώ που πιάνουν έτσι και έτσι, και ο πολυμήχανος Φίλιππος που λέει με στόμφο «τώρα θα δείτε που θα τη δέσω εγώ και τέλος». Τι να σας λέω τώρα, τη δέσαμε τόσο καλά που και γερανός να ερχόταν και να σήκωνε την τσάντα, θα ανυψωνόταν και η μοτοσυκλέτα μαζί. Ούτε με ούπα 18mm X 80mm σε τσιμεντένιο τοίχο δεν θα στερεωνόταν τόσο γερά.

Και μετά ακολούθησε η διαβολεμένη διαδρομή που περιγράφουμε πολύ αναλυτικά στις σελίδες 48 και 49 του τεύχους, αυτή που τρεις μοτοσυκλέτες παραλίγο να γίνουν ήχος και φως. Τα καγκουρό πηδούν σαν μυρμήγκια σε σχέση με το πώς αναπηδούσε το Multi στα χέρια του Νάσου εκείνο το απόγευμα στο φαράγγι του Θανάτου. Μου έφεραν πάλι την τσάντα στο χέρι πατημένη από το Explorer και το 4x4 του φωτογράφου.

Ε άη σιχτίρ πια..."

Ετικέτες