Οδηγούμε: Ducati Hypermotard 698 Mono - Πρώτες εντυπώσεις

Εξωτική τεχνολογία σε έναν κύλινδρο
Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/2/2024

Πριν τρεις μέρες οδηγήσαμε στη Βαλένθια της Ισπανίας το ολοκαίνουριο μονοκύλινδρο Hypermotard 698 Mono της Ducati, ενώ την ίδια στιγμή οι πρώτες μοτοσυκλέτες έχουν ήδη φτάσει στα καταστήματα και αρχίζουν να παραδίδονται στους πελάτες.

Όχι, δεν ξεχάσαμε να δημοσιεύσουμε τις πρώτες -έστω- εντυπώσεις μας. Η ιταλική εταιρεία έβαλε εμπάργκο σε όλους τους δημοσιογράφους που την οδήγησαν μέχρι σήμερα 12 Φεβρουαρίου. Ο βασικός λόγος ήταν για να αποφύγουν έναν “πόλεμο πρωτιάς” με τα πρώτα γκρουπ των δημοσιογράφων να βιάζονται να δημοσιοποιήσουν εντυπώσεις πριν οι υπόλοιποι καβαλήσουν τη μοτοσυκλέτα. Αυτό μπορεί να ακούγεται ως ένας απλός επαγγελματικός ανταγωνισμός μεταξύ δημοσιογράφων, όμως έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα από αυτή την απλοϊκή εξήγηση. Διότι όλα όσα έχουν γραφτεί και ακουστεί για το Hypermotard 698 Mono έως σήμερα απέχουν πάρα πολύ από την πραγματικότητα!

Όποιος βιάστηκε να κρίνει πριν μάθει λεπτομέρειες εις βάθος για το πως σχεδιάστηκε και κατασκευάζεται, έχει χάσει από την αρχή τη επαφή με τον βασικό στόχο της δημιουργίας της. Η πραγματικότητα σε αυτή την περίπτωση είναι πως σε αυτές εδώ τις φωτογραφίες βλέπετε το πιο προηγμένο τεχνολογικά μονοκύλινδρο παραγωγής του κόσμου και όχι απλώς το ισχυρότερο μονοκύλινδρο παραγωγής του κόσμου.

Η διαφορά ανάμεσα στα δύο είναι τεράστια και φυσικά δύσκολο να κατανοηθεί από το ευρύ κοινό. Σίγουρα φταίει σε μεγάλο βαθμό η εξωτερική εμφάνιση που ακολουθεί την αισθητική των V2 Hypermotard της Ducati και γενικά δεν ξεφεύγει πολύ αισθητικά από όσα έχουμε δει έως σήμερα σε αυτή την κατηγορία.

Μόνο που το Hypermotard 698 Mono δεν είναι ένα Hypermotard 950 που του αφαίρεσαν τον ένα κύλινδρο για να φτιάξουν μια μικρότερη και φτηνότερη supermoto. Ακριβώς το αντίθετο έκαναν!

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες στον κόσμο της βιομηχανίας μοτοσυκλετών, η εντολή στους σχεδιαστές ήταν: “Φτιάξτε το καλύτερο μονοκύλινδρο του κόσμου και ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ με το τελικό κόστος παραγωγής”.

Σε μια εποχή που όλοι οι κατασκευαστές έχουν κάνει συνεργασίες με εταιρείες της Ασίας ή έχουν φτιάξει οι ίδιοι δικά τους εργοστάσια στην Ασία για να κατασκευάζουν με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος παραγωγής όλες τις μοτοσυκλέτες με κυβισμό κάτω από 750-1000cc, η Ducati κάνει την πιο “παράλογη” επιχειρηματική επιλογή και αποφάσισε να κατασκευάσει στο εργοστάσιο της Ιταλίας μια εξωτικής τεχνολογίας μονοκύλινδρη μοτοσυκλέτα μεσαίου κυβισμού!

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Αντί να πάρουν τον V4 του Multistrada χωρίς το Desmo, να τον κόψουν στη μέση και να φτιάξουν κι αυτοί έναν λογικού κόστους δικύλινδρο εν σειρά με 600-700 κυβικά και 80-100 ίππους, ακολουθώντας το άκρως επιτυχημένο παράδειγμα της Aprilia, στην Μπολόνια αποφάσισαν να πάρουν τον πανάκριβο κινητήρα της 1299 Panigale Superleggera των 100.000€, να κρατήσουν τον έναν κύλινδρο και την κεφαλή και να φτιάξουν από την αρχή νέα κάρτερ που θα αποτελούν ενεργό τμήμα του πλαισίου!

Όχι δεν έχει την κεφαλή του “φτηνού” 1299 Panigale/S των 25.000€… Εκείνο έχει σιδερένιο χιτώνιο. Το Hypermotard 698 Mono έχει χιτώνιο από ειδικό κράμα αλουμινίου με επίστρωση σκλήρυνσης Nikasil , για ταχύτερη απαγωγή της θερμότητας και μικρότερο βάρος.

Τα κάρτερ είναι κατασκευασμένα από χυτοπρεσαριστό κράμα αλουμινίου για μείωση του βάρους και αύξηση της αντοχής και σχεδιάστηκαν ταυτόχρονα με το πλαίσιο, καθώς το ψαλίδι δένει απευθείας πάνω τους (pivot-less) με το χρωμομολυβδενιούχο πλαίσιο χωροδικτύωμα, που έχει σφυρήλατες βάσεις στήριξης για τον κινητήρα, να δένει στα κάρτερ. Καμία άλλη μονοκύλινδρη μοτοσυκλέτα σήμερα δεν έχει αυτή την αρχιτεκτονική πλαισίου/κινητήρα.

Με λίγα λόγια αυτός ο κινητήρας σχεδιάστηκε για αυτή τη μοτοσυκλέτα συγκεκριμένα και όχι για να μπει σε καμιά δεκαριά άλλα μοντέλα διαφορετικής χρήσης. Κρατήστε το αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού σας, διότι έχει τη σημασία του.

Στην κεφαλή τα πράγματα είναι εξίσου “παράλογα” ακριβά για μονοκύλινδρο κινητήρα. Βαλβίδες εισαγωγής τιτανίου και ατσάλινες εξαγωγής (λόγω θερμοκρασιών οι βαλβίδες εξαγωγής δεν μπορούν να είναι από τιτάνιο γιατί μειώνεται δραματικά η αξιοπιστία τους) και φυσικά υπάρχει ο περίπλοκος δεσμοδρομικός μηχανισμός κίνησης των βαλβίδων με όλα τα εξαρτήματά του να έχει επίστρωση DLC και διαστήματα ρύθμισης βαλβίδων κάθε 30.000 χιλιόμετρα.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Για τα φρένα η Ducati ζήτησε από την Brembo να της φτιάξει έναν νέο δίσκο 330mm, ο οποίος έχει αλουμινένιο κέντρο από τους δίσκους των 320mm με στόχο την μείωση του βάρους και την αύξηση της επιφάνειας τριβής.

Η επιλογή αυτή ήταν ακριβότερη από την χρήση δύο δίσκων, όμως η Ducati αδιαφόρησε εντελώς για την εικόνα και το κόστος, επιλέγοντας την λύση που θα είχε το μικρότερο δυνατό μη-αναρτώμενο βάρος και την μικρότερη επίπτωση στο γυροσκοπικό φαινόμενο.

Το πιρούνι της Marzocchi είναι 100% αλουμινένιο, με επίστρωση DLC και είναι το ελαφρύτερο upside-down πιρούνι παραγωγής στον κόσμο με αυτή τη διαδρομή! (215mm)

Το πίσω αμορτισέρ είναι της Sachs, επίσης ειδικά σχεδιασμένο για αυτή τη μοτοσυκλέτα και μόνο.

Ρε βάλτε του ένα κινέζικο KYB με 40 ρυθμίσεις που δεν κάνουν τίποτα να γουστάρει ο κοσμάκης ή έστω ένα από τα πιο φτηνά Ohlins να τα μοστράρουμε στην καφετέρια που κάθεστε και παιδεύεστε…

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα με τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου.

Συνήθως τα αγωνιστικά supermoto έχουν μεγάλα μεταξόνια και μακριά ψαλίδια για να μην κάνουν εύκολα σούζες, αλλά και πολύ κλειστή γωνία κάστερ, ώστε να είναι ευέλικτα στις αργές στροφές.

πλαίσιο

Εδώ η Ducati αλλάζει την κλασική συνταγή επιλέγοντας ένα κοντό σχετικά μεταξόνιο (1.443mm) και μια ανοιχτή γωνία κάστερ (26,1°) μια επιλογή που προήλθε μετά από τρία χρόνια δοκιμών σε πίστες και στους δρόμους.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Το Hypermotad 698 Mono έχει και άλλη μια παγκόσμια πρωτιά για την κατηγορία των μονοκύλινδρων. Μιλάμε φυσικά για τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, όπου όλο το Hardware έρχεται απευθείας από τις καινούριες Panigale!

Αυτό σημαίνει πως η ταχύτητα επεξεργασίας δεδομένων και οι αισθητήρες είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να έχει κάποιος σε μοτοσυκλέτα παραγωγής αυτή τη στιγμή.

Αντίστοιχου επιπέδου είναι και το λογισμικό του πλήρους ρυθμιζόμενου Τraction Control, του ρυθμιζόμενου Wheelie Control και του μοναδικού στο είδος του Cornering ABS που έχει δυνατότητα ρύθμισης του Slide Control σε δύο θέσεις.

Πρόκειται για μια εντελώς νέα δυνατότητα της μονάδας του Cornering ABS, όπου όταν πατάς δυνατά το εμπρός φρένο, ρυθμίζει ΑΥΤΟΜΑΤΑ την πίεση στο πίσω φρένο ΑΝΕΞΑΣΤΗΤΑ από το πόσο πατάς το πεντάλ του πίσω φρένου, ώστε να ντριφτάρει ο πίσω τροχός σε συγκεκριμένη γωνία!

Ο καιρός την ημέρα που οδηγήσαμε εμείς ήθελε να μας κάνει καψόνι, ξεκινώντας με ένα δυνατό μπουρίνι τα χαράματα, βρέχοντας την πίστα καρτ της Βαλένθια.

Όσοι ξέρουν από πίστες καρτ, τα καρτάκια αφήνουν πολύ γόμα πάνω στην άσφαλτο η οποία προσφέρει φοβερό κράτημα όταν κάνει ζέστη και η πίστα είναι στεγνή, αλλά γλιστράει σαν να την έχεις ψεκάσει με πετρέλαιο όταν είναι βρεγμένη.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Εκ του αποτελέσματος και αφού είχαμε την τύχη να οδηγήσουμε στα δυο από τα έξι συνολικά σκέλη με εντελώς στεγνή την πίστα, μπορούμε να πούμε πως ήμασταν το πιο τυχερό γκρουπ απ’ όλους, διότι με βρεγμένη την πίστα είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε σε πραγματικές συνθήκες τα απίστευτα ηλεκτρονικά που έχει το Hypermotard 698 Mono.

Ειδικά όταν η πίστα άρχισε να στεγνώνει σε κάποια σημεία και να μένει βρεγμένη σε κάποια άλλα, φάνηκε ακόμα περισσότερο η τεχνολογία και η δουλεία που έχουν κάνει οι μηχανικοί μαζί με τους δοκιμαστές σε αυτή τη μοτοσυκλέτα.

Ο Ride by Wire ψεκασμός είναι άψογα ρυθμισμένος στο πρόγραμμα Road για οδήγηση σε βρεγμένο (υπάρχει και Rain) και το Traction Control επεμβαίνει ακριβώς όπως θέλεις από την θέση 1 έως την 4. Ούτε πνίγει τον κινητήρα, ούτε όμως αφήνει να γλιστρήσει ο πίσω τροχός πέρα από ένα εκατοστό.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Με στεγνή άσφαλτο, ελαστικά slick και το Sport Mode, το Hypermotard 698 Mono γίνεται σοβαρό όπλο μέσα στην πίστα, αρχίζοντας να δείχνει τα δόντια του σε “καθαρόαιμες” Supermoto, κάτι που δεν μπορεί ούτε καν να ονειρευτεί ένα δικύλινδρο Hypermotard 950 και τα αντίστοιχα δικύλινδρα supermoto.

Οδηγήσαμε τη “βασική” έκδοση περισσότερο με βρεγμένη πίστα με ελαστικά δρόμου, ενώ την έκδοση RVE που είχε πιο ψηλή σέλα και το Racing Kit (εξατμίσεις Termignoni, φίλτρο και πρόγραμμα) την οδηγήσαμε με σχεδόν στεγνή την πίστα και ελαστικά slick. Θα περίμενε κανείς πως η “βασική” έκδοση με τα ελαστικά δρόμου θα είχε πιο βαριά και “μουδιασμένη” αίσθηση σε σχέση με την RVE, όμως φάνηκε στην πράξη πως η Ducati δεν έφτιαξε δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες. Τόσο η βασική έκδοση, όσο και η RVE νοιώθουν σαν στο σπίτι τους μέσα στην πίστα και η μόνη διαφορά ήταν στο κράτημα από τα ελαστικά και στην απόκριση του γκαζιού στις μεσαίες στροφές υπέρ της RVE, λόγω ελεύθερης εξάτμισης, φίλτρου και προγραμματισμού. Όλα αυτά, με κάθε λεπτομέρεια θα τα αναλύσουμε στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Τί είναι λοιπόν το νέο Hypermotard 698 Mono; Πιο εύκολα λες τί δεν είναι παρά τί ακριβώς είναι, διότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σήμερα στην παραγωγή για να το συγκρίνεις.

Κάποτε υπήρχε! Το έλεγαν KTM Duke 620 First Edition, είχε carbon κουστούμι, πανάκριβο αγωνιστικό κινητήρα υψηλής απόδοσης, τα καλύτερα φρένα, τις καλύτερες αναρτήσεις και κόστιζε όσο ένα ιαπωνικό superbike 1000! Μάλιστα και η Husqvarna επί εποχής Castiglioni (MV Agusta Group) είχε βγάλει μια αντίστοιχα εξωτική Supermoto με το όνομα NOX

Δεν είχαν φτιαχτεί για να κερδίζουν παγκόσμια πρωταθλήματα supermoto, όμως πρόσφεραν την ίδια οδηγηκή απόλαυση στους ιδιοκτήτες τους μέσα και έξω από τις πίστες.

Ίδιας φιλοσοφίας μοτοσυκλέτα είναι και το Hypermotard 698 Mono, με τεχνολογία κινητήρα και ηλεκτρονικών από τον κόσμο των εξωτικών ιταλικών superbike και αναμενόμενα αντίστοιχου επιπέδου τιμή.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Αυτή τη στιγμή η Ducati δεν έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την ετήσια παραγωγή της και να φτιάξει στο εργοστάσιο της Ιταλίας μεγάλους αριθμούς φτηνών μοτοσυκλετών. Στο μέλλον ίσως πάει κι αυτή προς Ασία μεριά…

Αποφάσισε λοιπόν να φτιάχνει τις πιο προηγμένες τεχνολογικά μοτοσυκλέτες που μπορεί, αδιαφορώντας για το κατασκευαστικό κόστος και στοχεύοντας αποκλειστικά στο κοινό που θέλει όλες μαζί οι βαλβίδες στον κινητήρα της μοτοσυκλέτας του να είναι ελαφρύτερες από την μία βαλβίδα των υπόλοιπων μοτοσυκλετών κι ας κοστίζει εκείνος όσο ένα ολόκληρο scooter.

Υπάρχει τέτοιο κοινό για να στηρίξει οικονομικά μια τέτοια φιλοσοφία; Οι πρώτες παραγγελίες για το Hypermotard 698 Mono δείχνουν πως η απόφαση των Ιταλών ήταν σωστή!

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Hypermotard 698 Mono

Αντιπρόσωπος:

KOSMOCAR Α.Ε.

Τιμή:

Από 14.600€

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος (mm):

-

Ύψος (mm):

-

Μεταξόνιο (mm):

1.443

Απόσταση από το έδαφος (mm):

-

Ύψος σέλας (mm):

904

Ίχνος (mm):

108

Γωνία κάστερ (˚):

26,1

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:

Ατσάλινο σωληνωτό χωροδικτύωμα

Πλάτος (mm):

-

Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):

- / 151

 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:

Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος desmo με 2ΕΕΚ και 4 β/κ

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

116 x 62,4

Χωρητικότητα (cc):

659

Σχέση συμπίεσης:

13,1:1

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

77,5/9.750

Ροπή (kg.m/rpm):

6,42/8.000

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

118,89

Τροφοδοσία:

RBW ψεκασμός με σώματα 62mm

Σύστημα εξαγωγής:

1 σε 2

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Συμπλέκτης:

Υγρός, πολύδισκος, μονόδρομος με υδραυλική λειτουργία

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Γρανάζια / 1,968

Τελική μετάδοση / σχέση:

Αλυσίδα / (15/42)

 

ΕΜΠΡΟΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

215/45

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

3,5 x 17

Ελαστικό:

120/70 ZR17 Pirelli Diablo Rosso IV

ΦΡΕΝΟ

Ένας δίσκος 330mm με ακτινικά τοποθετημένη δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων Brembo M4.32 και cornering ABS της Bosch

ΠΙΣΩ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Μονό αμορτισέρ Sachs με μοχλικό

Διαδρομή (mm):

240

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

5,0 x 17 MT

Ελαστικό:

160/60 ZR17 Pirelli Diablo Rosso IV

ΦΡΕΝΟ

Δίσκος 245mm και cornering ABS της Bosch

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Έγχρωμη LCD οθόνη 3,8 ιντσών με ενδείξεις για ταχύτητα, στροφές, επιλεγμένη σχέση, ολικό χιλιομετρητή, ρυθμιζόμενο Traction Control και Cornering ABS με δυνατότητα ρύθμισης του Slide Control σε 2 θέσεις, 4 Riding Modes (Sport, Road, Urban, Wet) και 3 διαφορετικές απόκρισεις κινητήρα (High, Medium, Low), Launch Control, Wheelie Control & Assist λυχνίες για φλας, φώτα πορείας και μεγάλης σκάλας, λειτουργίας κινητήρα και ABS, πίεσης λαδιού,

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

12/-

Αναλυτική παρουσίαση Bridgestone Battlax Sport Touring T33 [VIDEO]

Οι δρόμοι της Κροατίας και η σύνθεση της ελληνικής ασφάλτου
Αναλυτική παρουσίαση Bridgestone Battlax Sport Touring T33 [VIDEO]
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/8/2025

Το νέο ελαστικό της Bridgestone πατά στην συνταγή των T32 και T32GT, δύο ελαστικά που διαφέρουν παρότι δεν το περιμένει κανείς εξαιτίας του ονόματος. Πιο κοντά στο T32GT, το T33 ανεβάζει το επίπεδο της sport συμπεριφοράς και φέρνει την ανανέωση που χρειάζεται για να μείνει εμπρός από τον ανταγωνισμό.

Τα δοκιμάσαμε στην Κροατία, σε δρόμους που κολακεύουν τα ελαστικά και κρύβουν τις αδυναμίες τους. Ωστόσο αυτό ισχύει περισσότερο για τα διάφορα made in China/Thailand κτλ που βλέπουμε τώρα τελευταία να έρχονται ολοένα και περισσότερο στην αγορά και λιγότερο για την premium κατηγορία στην οποία ανήκει το T33. Στο μεταξύ η σύνθεση της γόμας, ιδιαίτερα εμπρός που είναι το πιο κομβικό σημείο, είναι γνωστή και έχει αποδείξει ήδη πως καταφέρνει να παλέψει με τους ελληνικούς δρόμους και να νικήσει.

Με την εμπειρία που έχουμε στο μεταξύ αποκτήσει δοκιμάζοντας το T33 στις long term μοτοσυκλέτες μας, τα συμπεράσματα για την γεωμετρία του και την απόδοσή του στους φανταστικούς δρόμους, ταυτίζονται με τους δικούς μας, τουλάχιστον εκεί που υπάρχει ένα φυσιολογικό επίπεδο πρόσφυσης.

Δείτε εδώ, το αναλυτικότατο VIDEO του MOTO:

Μόλις είδα την πρόσκληση της Bridgestone για την Κροατία ήξερα αμέσως τους δρόμους που θα είχε επιλέξει η διοργάνωση, καθώς η χώρα σε σχήμα πλάγιου «t» που μας φιλοξένησε στο περσινό Mega Test On-Off: «Το τελευταίο σύνορο», δεν προσφέρει κάποια ανεξάντλητη επιλογή από υποψήφιους δρόμους όταν σκοπός σου είναι να παρουσιάσεις στον κόσμο ένα ελαστικό που μπορεί να ταξιδεύει μονοκοπανιά χιλιάδες χιλιόμετρα ευθείας σε αυτοκινητόδρομους με στόχο να σε βοηθήσει να βρεις τα όρια στις ειδυλλιακές στροφές που ήταν από μόνες τους η αιτία να ταξιδέψεις μακριά από το σπίτι σου. Ολοένα και στενεύει η χώρα αυτή όσο κοιτάς τον χάρτη προς τα κάτω, οπότε με βάση το Split και σε μία φυσιολογική ακτίνα χιλιομέτρων για δημοσιογραφική αποστολή, οι επιλογές ήταν πολύ συγκεκριμένες. Δεν περίμενε κανείς πως η Bridgestone θα είχε άλλα σχέδια, τριπλασιάζοντας τα χιλιόμετρα ώστε να φτάσουμε βορειότερα όπου ανοίγει η βεντάλια των επαρχιακών της Κροατίας, περνώντας στο μεταξύ από τις ασφάλτινες διαδρομές του Mega Test! Ευκαιρία μίας επανάληψης λοιπόν στους δρόμους αυτούς με ρυθμό που δεν γινόταν να έχω πάνω σε φορτωμένες και λασπωμένες, μεγάλες Adventure!

Αναλυτική παρουσίαση Bridgestone Battlax Sport Touring T33 [VIDEO]
Ανοίγεις το γκάζι πολύ νωρίς στην έξοδο στηριζόμενος στο T33

Αν φανταστούμε την ασφάλτινη γκάμα της Bridgestone ως μία πυραμίδα, τότε στην κορυφή της βρίσκονται τα αγωνιστικά ελαστικά, V02 και W01, στο φαρδύτερο επόμενο επίπεδο έχουμε τα RS11 και το αγαπημένο S23 συνεχιστή του S22 που παραμένει ως η μία πιο προσιτή οικονομικά λύση, κι έπειτα η Sport Touring βάση φαρδύτερη με ακόμη περισσότερες πωλήσεις όπου βρίσκονται τα T33, T32, T31 και BT46, ενώ με τον ερχομό του T33 η κατηγορία αυτή έρχεται πιο κοντά στην αμέσως πιο πάνω. Από το T32 κρατάμε την γεωμετρία του ελαστικού γιατί αποδεδειγμένα κολακεύει όλες τις κατηγορίες που μπορούν να το φορέσουν. Είναι δύσκολο να πετύχεις ένα ελαστικό που δουλεύει σε R1300GS και Z900, από μεγάλη Adventure μέχρι sport γυμνή μοτοσυκλέτα. Μπορεί οι διαστάσεις να κάνουν τη διαφορά φυσικά αλλά δεν γίνεται να αλλάζεις πλήρως την κατασκευή όταν αλλάζεις διαστάσεις γιατί τότε είναι σαν να έχεις εξελίξει δύο διαφορετικά ελαστικά. Η συγκεκριμένη κατηγορία είναι πολύ δύσκολη και πρώτο βασικό βήμα είναι να βρεθεί η γεωμετρία που εξυπηρετεί πολλές διαφορετικές κατηγορίες, ένα πρότερο παράδειγμα της Michelin θα βοηθήσει να το καταλάβετε καλύτερα: Όταν γράφαμε για το σκαλοπάτι κλίσης, όπου έδινες αρκετή δύναμη στο γυροσκοπικό μέχρι τις πρώτες σαράντα περίπου μοίρες, κι έπειτα έπρεπε να την μετριάσεις γιατί πλάγιαζε πολύ πιο απότομα στις επόμενες δέκα ή δώδεκα το πολύ. Όταν λοιπόν βρίσκεις το ιδανικό δεν το αλλάζεις και το σχήμα του T32 συνεχίζει στο T33. Τμήμα της γόμας, ο σκελετός και η χάραξη είναι όμως νέα.

Αναλυτική παρουσίαση Bridgestone Battlax Sport Touring T33 [VIDEO]

Στο κέντρο του πίσω ελαστικού υπάρχει νέο μίγμα για περισσότερα χιλιόμετρα και καλύτερη ανταπόκριση του ελαστικού στις νέες ιπποδυνάμεις και τον ρυθμό επιτάχυνσης που χαρίζουν τα αυτόματα κιβώτια, τα quickshifter και η πρόοδος των ηλεκτρονικών, όπως επίσης και η αλλαγή συνηθειών καθώς ο κόσμος επιστρέφει στα ταξίδια μετά από μία περίοδο όπου ακόμη και οι Β. Ευρωπαίοι έγραφαν λιγότερα ταξιδιωτικά χιλιόμετρα. Η Bridgestone έχει εξελίξει ένα νέο πολυμερές με ισχυρότερους δεσμούς μεταξύ πυριτίου και αιθάλης για την αλλαγή στη μεσαία γόμα πίσω και πάτησε στον σχεδιασμό του T32GT για τις αλλαγές στη χάραξη. Μεταξύ T32 και T32GT υπάρχει μεγάλη διαφορά, τόσο στο μέγεθος της χάραξης, το λεγόμενο land-sea ποσοστό, όσο και στην κινητικότητα πέλματος. Όσο μεγαλύτερη είναι η αναλογία της θάλασσας τόσο καλύτερο το ελαστικό στο βρεγμένο, μειώνεται όμως η διάρκεια ζωής όπως και η συμπεριφορά στην σπορ οδήγηση. Το T32 ήταν πιο ισορροπημένο σε αυτό, το T32GT είχε επωφεληθεί από νεότερες αξιολογήσεις στον σχεδιασμό του πέλματος και το T33 εκμεταλλεύεται την σωρευμένη εμπειρία και την εξέλιξη αυτή ώστε να προσφέρει πολύ καλή συμπεριφορά στο βρεγμένο χωρίς να χρειάζεται να έχει τόσο μεγάλη αναλογία γης και νερού.

Αναλυτική παρουσίαση Bridgestone Battlax Sport Touring T33 [VIDEO]
Στο τέλος είχαν αφαιρεθεί λίγα γραμμάρια βάρους από τα μαρσπιέ του Kawasaki...

Μέγιστη κλίση

Η κινητικότητα πέλματος είναι το πρώτο που παρατήρησα μόλις φύγαμε από το Zadar και μπήκαμε στο παραλιακό κομμάτι της ηπειρωτικής Κροατίας. Ένας δρόμος που τον γνώριζα ήδη πολύ καλά τερματίζοντας τα ελαστικά στις συνεχείς στροφές. Στα όργανα του Kawasaki το max Lean γράφει τώρα 52 αριστερά και 54 δεξιά και αυτό έγινε με πολύ λιγότερο ρίσκο από άλλες φορές. Ναι φυσικά φταίει η άσφαλτος που μόνο στην όψη του χρώματός της αναπτερώνεται το ηθικό όλων των Ελλήνων, αλλά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους που οδηγούν μαζί μας. Ο Ισπανός δεν εντυπωσιάζεται, έξω από το σπίτι του στα περίχωρα της Μαδρίτης ξύνει αγκώνα αν θέλει, ή τέλος πάντων δεν είναι η πρόσφυση της ασφάλτου εκείνο που τον σταματά να μην επιχειρήσει κάτι τέτοιο, είναι όλοι οι άλλοι λόγοι. Η Bridgestone έχει μετρήσει επίσης 47% περισσότερα χιλιόμετρα μεταξύ T33 και T32 με την διαφορά να αποδίδεται σε όλα τα παραπάνω, κυρίως όμως στην αλλαγή μεσαίας γόμας και κινητικότητας πέλματος. Η μέτρηση έγινε με Kawasaki Z1000SX στην Σαρδηνία, κομμάτι και αυτή της Μεγάλης Ελλάδας, που μοιάζουμε σε αρκετά, από το περιβάλλον, τις θερμοκρασίες ανά εποχή, κάποια θέματα νοοτροπίας, λεξιλόγιο επίσης, αλλά πρόσφυση εκείνοι έχουν.

Αναλυτική παρουσίαση Bridgestone Battlax Sport Touring T33 [VIDEO]

Από την στιγμή όμως που το T32 ήταν ήδη ένα πολύ καλό ελαστικό στην Ελλάδα και η σύνθεση της γόμας εμπρός παραμένει, έχοντας βελτιωθεί η πίσω για περισσότερα χιλιόμετρα, αισθάνομαι πολύ αισιόδοξος με όσα είδα στην Κροατία για την πορεία του T33 στους ελληνικούς δρόμους και την σχέση του με το δικό μας μίγμα ασφάλτου. Στην Ελλάδα παράγουμε ασφαλτομίγματα με αδρανή που έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε αργιλώδη πετρώματα από αυτά άλλων χωρών. Και μαντέψτε, παρόλο που υπάρχουν τεχνικές προδιαγραφές που ορίζουν τα ανώτατα επιτρεπτά όρια, δεν μπορεί κανείς να νιώθει σιγουριά πως τηρούνται, την ίδια στιγμή που έτσι και αλλιώς δεν είναι τόσο αυστηρές οι ελληνικές προδιαγραφές όσο οι PG-3 της Ισπανίας. Εκεί σε ασφαλτοτάπητες για δρόμους συχνής κυκλοφορίας σχεδόν μηδενίζουν την περιεκτικότητα σε άργιλο. Για αυτό στρώνεται νέα άσφαλτος στην Ελλάδα και το χρώμα του δρόμου κρατά από τρεις μήνες έως το πολύ ένα – ενάμιση χρόνο αντί για δεκαετία. Και μόνο η μεγάλη διακύμανση που παρατηρείται σε εμάς, από περιοχή σε περιοχή και από έργο σε έργο, φανερώνει πως δεν ακολουθείται ένα σταθερό πρότυπο.

Αναλυτική παρουσίαση Bridgestone Battlax Sport Touring T33 [VIDEO]
Εντυπωσιακά γρήγορα αλλά εύκολα και με ασφάλεια σε κάθε άδειο επαρχιακό

Επειδή η υψηλότερη περιεκτικότητα σε αργιλικές προσμίξεις καθιστά την ελληνική άσφαλτο σφουγγάρι υγρασίας και σχηματίζει ένα λεπτό φιλμ στην επιφάνεια των αδρανών που εμείς οι μοτοσυκλετιστές έχουμε βιώσει και βιώνουμε καθημερινά, τα ελαστικά που η γόμα τους τα πάει καλύτερα με την υγρασία και απαιτούν λιγότερες διορθώσεις όταν πλαγιάζουμε, είναι εκείνα που μας δημιουργούν την υψηλότερη αίσθηση ασφάλειας. Αισθάνομαι ήδη έτοιμος να προτείνω το T33 και με βάση την τελευταία αυτή πρόταση, μικρή και σημαντική. Παρένθεση εδώ πως το έχουμε αναγάγει σε επιστημονικό ζήτημα, αλλά πραγματικά τέτοιου μεγέθους είναι. Θεωρείτε πως ο Γάλλος, ο Ισπανός, ο Γερμανός ή ο Άγγλος δημοσιογράφος-δοκιμαστής ξέρει από τι αποτελείται η άσφαλτος της χώρας του και τι ακριβώς επιφέρει το κάθε υλικό; Όχι γιατί δεν το χρειάζεται είναι η απάντηση. Το T33 απαιτεί 10% λιγότερο γυροσκοπικό για να στρίψει την ίδια μοτοσυκλέτα στην ίδια ταχύτητα, αυτό είναι από μόνο του πολύ σημαντικό αλλά ταυτόχρονα μεταφράζεται σε πιο σταθερή συμπεριφορά κατά την υψηλή κλίση. Στοιχείο που στην δική μας άσφαλτο και με δεδομένο πως η εμπρός γόμα του T32 ήδη συνεργαζόταν σε ικανοποιητικότατο βαθμό, καθιστά βέβαιο πως το T33 θα είναι ένα σκαλί πιο πάνω και στα δικά μας μέρη.

Αναλυτική παρουσίαση Bridgestone Battlax Sport Touring T33 [VIDEO]

Στους δρόμους της Κροατίας και με την Bridgestone να αφιερώνει τρεις ημέρες οδήγησης για κάτι λιγότερο από χίλια χιλιόμετρα, είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω σε sport-touring όπως το Kawasaki Z1000SX, Suzuki GSX-S1000GX που έχω και ως long term και μπορώ απευθείας να κάνω συγκρίσεις, αλλά και Yamaha MT-09 που επίσης ο πλούσιος φετινός στόλος long term μας δίνει την ευκαιρία για συγκρίσεις καθώς φορά T32! Δεν έμεινα εκεί, άλλαξα και στο νέο Hornet SP που δεν μου αρέσει η συμπεριφορά πίσω και τελικά πέρασα αρκετό κομμάτι της Κροατίας στη σέλα του, ξύνοντας τα μαρσπιέ! Πλοηγός ένας Γάλλος φίλος του Francois που τον ξέρετε από το Mega Test και δεν έχει σχέση με την Bridgestone, τον έχει καλέσει η εταιρεία διοργάνωσης.

Αναλυτική παρουσίαση Bridgestone Battlax Sport Touring T33 [VIDEO]

Οπότε ζητώντας του να δω την ευστάθεια στα πολλά χιλιόμετρα, μετά την απόλυτη δοκιμή στις στροφές, η Bridgestone δεν φέρει ευθύνη που συμφώνησε και φύγαμε μπροστά. Στο GSX-S1000GX που παρουσιάζει μία μικρή αστάθεια με τα γιαλαντζί Dunlop που φορά από το εργοστάσιο, τα νέα T33 χάρισαν μεγαλύτερο βαθμό εμπιστοσύνης ενώ στο δυνατό φρενάρισμα το ABS έχει πιο εύκολη δουλειά. Την μειωμένη κινητικότητα πέλματος δεν την καταλαβαίνεις μόνο στο εσωτερικό της στροφής όταν έχεις ξεπεράσει τις 45 μοίρες κλίσης ξύνοντας μαρσπιέ, αλλά και στο φρένο πριν την στροφή αν έχεις ήδη εμπειρία της μοτοσυκλέτας με διαφορετικό σετ ελαστικών. Πιο σταθερό τιμόνι σε πιο δυνατά φρένα, στην ίδια μοτοσυκλέτα, αναδεικνύουν την διαφορά του νέου ελαστικού και το T33 δείχνει ότι μπορεί να είναι εξαιρετικά sport παραμένοντας ένα ελαστικό που θα το βάλεις για να οδηγείς κάθε μέρα και να κάνεις τα ταξίδια που ονειρεύεσαι. Τι αξία έχουν όμως τα ταξίδια, αν δεν στρίψεις στις στροφές της νέας χώρας, ιδιαίτερα όταν αυτή έχει δέκα φορές καλύτερη άσφαλτο από την δική μας; Να γιατί το T33 δίνει αξία και στα ταξίδια σου…