Suzuki SV 650 2019: Δοκιμή μακράς διαρκείας Part 1

Μεταμόρφωση λόγω… φρένων!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

20/12/2019

Το Suzuki SV 650 του 2019 είναι από τα καλύτερα παραδείγματα που μπορείς να βρεις για να αποδείξεις σε κάποιον πως είναι δυνατόν μια-δυο μικρές αλλαγές να μεταμορφώσουν ολοκληρωτικά το χαρακτήρα μιας μοτοσυκλέτας. Η συγκεκριμένη άσπρη-μπλε SV 650 που βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες ήρθε στα χέρια μας πριν δύο εβδομάδες και θα παραμείνει στην κατοχή μας για μερικές ακόμα. Αυτό σημαίνει πως ήδη έχουμε ζήσει μαζί της ικανό διάστημα για να την νιώσουμε σαν να ήταν δική μας. Μάλιστα χάρη στον άστατο καιρό και την έντονη επαγγελματική δραστηριότητα που έχουμε αυτή την περίοδο πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων, η SV 650 ήρθε αντιμέτωπη σχεδόν με όλες τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά του ο ιδιοκτήτης της. Η ουσιαστική διαφορά αυτού του μοντέλου από το προηγούμενο που είχαμε κάνει τεστ και συγκριτικό με το Yamaha MT-07 στο τεύχος 563 τον Οκτώβριο του 2016, είναι στα εμπρός φρένα και… στη μπογιά! Κι όμως, αυτά τα δύο στοιχεία άλλαξαν δραματικά και επί της ουσίας τις ικανότητες του SV 650. Τα νέα μεταλλικά χρώματα και το μπλε πλαίσιο χωροδικτύωμα, κάνουν τη μοτοσυκλέτα να δείχνει πολύ πιο ακριβή και πολυτελή σε σχέση με πριν που κυριαρχούσε το μαύρο ματ χρώμα παντού. Κι αν η εμφάνιση είναι θέμα υποκειμενικό, τότε η αντικατάσταση των διέμβολων δαγκανών με τις νέες τετραέμβολες, έχουν αντικειμενικά μεταμορφώσει τα δυναμικά χαρακτηριστικά, αλλά και την άνεση της μοτοσυκλέτας. Πως γίνεται αυτό; Πολύ απλά, στο προηγούμενο μοντέλο έπρεπε να έχεις τουλάχιστον δύο δάκτυλα στη μανέτα και να την πατάς με δύναμη για να φρενάρεις αξιοπρεπώς. Τις περισσότερες φορές αυτό σε απέτρεπε από το να ανοίξεις περισσότερο το γκάζι και να οδηγήσεις σβέλτα. Είτε γιατί δεν σου δημιουργούσε την πεποίθηση πως θα σταματήσεις εγκαίρως αν σου πεταχτεί κάτι απότομα στην πορεία σου, είτε γιατί γινόταν κουραστικό να πατάς με τόση δύναμη τη μανέτα, όποτε έκοβες ρυθμό. Τώρα όμως, ένα δάκτυλο στη μανέτα αρκεί για τον πλήρη έλεγχο της επιβράδυνσης και η οδήγηση μέσα στην πόλη με τα πολλά σταμάτα-ξεκίνα είναι μια ξεκούραστη διαδικασία. Η σιγουριά που σου δίνει η ανώτερη αίσθηση από τα φρένα και φυσικά η επιπλέον δύναμη που έχουν, αυτομάτως ζωντανεύουν τον ρυθμό που οδηγείς και εκμεταλλεύεσαι όλο και περισσότερο τον υπέροχο V2 κινητήρα του. Είκοσι χρόνια μετά και αυτός ο κινητήρας εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με τον τρόπο λειτουργίας του, παρά το γεγονός πως δεν είχε σχεδιαστεί για να αντιμετωπίσει τις αυστηρές προδιαγραφές Euro4.

Η ροπή στις χαμηλές και μεσαίες στροφές είναι τόσο γενναιόδωρη που νομίζεις πως οδηγείς μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτα. Καθώς είναι πολύ ελαφρύτερη από το V-Strom 650, έχει αμεσότητα αντιδράσεων σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού. Μαζί με το μικρό συνολικό πλάτος, το SV 650 είναι από τις πιο σβέλτες και διασκεδαστικές μοτοσυκλέτες μέσα στην κίνηση της πόλης.  Εξίσου εντυπωσιακό είναι και το γεγονός, πως ενώ ανοίγουμε το γκάζι πολύ περισσότερο και οδηγούμε το νέο SV 650 πολύ πιο γρήγορα απ΄ ότι το προηγούμενο μοντέλο, η μέση κατανάλωση παρέμεινε κάτω από τα 5 λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα. Επίσης μας αρέσει που στα όργανα υπάρχει ένδειξη αυτονομίας, κάτι που δεν συναντάς σε αυτή την κατηγορία, ειδικά από τα ιαπωνικά εργοστάσια. Η συμβίωση με το SV 650 θα συνεχιστεί για αρκετές ημέρες ακόμα, οπότε θα επανέλθουμε έχοντας συλλέξει ακόμα περισσότερες εμπειρίες μαζί του.

Δοκιμή Honda NT 1100 2022: Πρώτες εντυπώσεις στην Ελλάδα

Με στόχο τους πελάτες της
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/4/2022

Αναλόγως με το τί θα ήθελες να είχε φτιάξει η Honda για αυτή την κατηγορία ή ποιες μοτοσυκλέτες του ανταγωνισμού θέλεις να βάλεις απέναντι στο NT 1100 DCT, μπορείς να πεις ό,τι θέλεις και να την αξιολογήσεις όπως σε βολεύει.

Στην πραγματικότητα όμως ο βασικός στόχος της Honda ήταν να καλύψει την τρύπα που δημιουργήθηκε στην γκάμα της μετά την διακοπή της παραγωγής των VFR 800 F και Crossrunner 800 X λόγω προδιαγραφών Euro 5, χρησιμοποιώντας όσα περισσότερα μηχανικά μέρη μπορούσε από τα Africa Twin 1100.

Με άλλα λόγια, ο βασικός στόχος του NT 1100 DCT είναι να καλύψει τις ανάγκες του παραδοσιακού πελατολογίου της Honda και όχι να πάρει πελάτες από κάποιο συγκεκριμένο μοντέλο της κατηγορίας των sport-touring. Προφανώς η Honda δεν θα πει όχι αν το προτιμήσει κάποιος αντί για ένα BMW R1250RS, όμως ξεκάθαρα δεν μπήκε στη διαδικασία της απευθείας αντιπαράθεσης με τον ανταγωνισμό.

Μόλις την καβαλήσεις και πολύ περισσότερο μόλις περάσει η τρίτη ή τέταρτη μέρα συμβίωσης στους ελληνικούς δρόμους, σε αναγκάζει να παραδεχτείς πως έχει σε όλους τους τομείς ακριβώς ό,τι χρειάζεσαι στην πραγματική ζωή.

Ο γνωστός μας από το Africa Twin 1100 δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας, διακρίνεται για την ομαλή και ροπάτη απόδοσή του στην χαμηλές και μεσαίες στροφές, κάτι που τονίζεται ακόμα περισσότερο αν επιλέξεις την αυτόματη λειτουργία “D” στο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη με το νέο και ομαλότερο λογισμικό. Στο NT 1100 DCT υπάρχουν τρία έτοιμα riding mode (Rain/Urban/Tour) και δύο ανοιχτά USER 1&2. Επίσης μπορείς να ρυθμίσεις το Traction Control σε τρία επίπεδα ευαισθησίας από το κουμπί στον αριστερό διακόπτη ή να το απενεργοποιήσεις εντελώς από την έγχρωμη touch-screen οθόνη των 6,5 ιντσών, που επίσης προέρχεται αυτούσια από το Africa Twin 1100 και έχει δυνατότητα σύνδεσης με συσκευές Android και iOS.

Από τους 100 ονομαστικούς ίππους στις μόλις 7.500 στροφές, οι 86 περίπου από αυτούς φτάνουν έως την άκρη του πίσω τροχού, αντιμετωπίζοντας με ευκολία τα 248 κιλά της έκδοσης DCT με γεμάτο το μεγάλο ρεζερβουάρ των 20,8 λίτρων.

Η αρχιτεκτονική του ατσάλινου πλαισίου είναι ίδια με του Africa Twin, αλλά τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά είναι εντελώς διαφορετικά, με μικρότερη γωνία κάστερ και πιο κοντό μεταξόνιο.

Παρ’ όλα αυτά, οι 26,5⁰ της γωνίας κάστερ και τα 1535mm του μεταξονίου δικαιολογούν την touring αλλά όχι την sport πλευρά του χαρακτήρα του.

Αυτό πρακτικά σημαίνει πως το NT 1100 DCT διακρίνεται στον τομέα της σταθερότητας και λιγότερο της ευελιξίας.

Πολύ μεγάλη προσοχή έχει δώσει η Honda στην αεροδυναμική προστασία του αναβάτη, βάζοντας διάφανα φτερά στο φαίρινγκ και αντίστοιχες προεκτάσεις στην πλαστική ποδιά.

Το ύψος της ζελατίνα ρυθμίζεται σε εύρος 164mm, αλλά θα πρέπει να κατέβεις από την μοτοσυκλέτα για να την ανεβοκατεβάσεις με τα δύο χέρια.

Η σέλα είναι πολύ μεγάλη και ευρύχωρη για δύο άτομα και έχει λογικό ύψος 810mm, παρά το γεγονός πως το NT 1100 DCT απέχει 175mm από το έδαφος.  

Ρυθμιζόμενες είναι και οι αναρτήσεις, με το πίσω αμορτισέρ να έχει υδραυλική προφόρτιση ελατηρίου. Λογικό μέγεθος έχουν και οι βαλίτσες, όπου το συνολικό πλάτος τους δεν ξεπερνά τα 901mm και έχουν σωστά σχεδιασμένο μηχανισμό σύνδεσης και αφαίρεσης.

 Όπως βλέπουμε, το νέο NT 1100 της Honda είναι σε κάθε τομέα του μια απόλυτα λογική μοτοσυκλέτα δρόμου. Το πρόβλημα βέβαια είναι πως ως μοτοσυκλετιστές είμαστε εκ φύσεως ονειροπόλοι και τις περισσότερες φορές οι ανάγκες μας δεν έχουν σχέση με τη λογική. Κάποιες φορές μάλιστα δεν έχουν σχέση ούτε με την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να ερχόμαστε αντιμέτωποι με την σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας…

Όλα αυτά όμως, καθώς και την κριτική μας για τα δυναμικά χαρακτηριστικά και την απόδοση των ηλεκτρονικών θα τα αναλύσουμε λεπτομερώς στην πλήρη δοκιμή που θα δημοσιεύσουμε στο περιοδικό ΜΟΤΟ