Τριήμερο στο Πήλιο με την Harley Davidson Forty Eight

1000 χιλιόμετρα σε τρεις μέρες
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/9/2018

Οι απορίες γιατί ζήτησα από την Harley Davidson Athena να μου δώσει ένα Forty Eight για να πάω στα χωριά του Πηλίου συνοδεύοντας το πρώτο Woman’s Ride, ξεκίνησαν πρώτα από τους συναδέρφους μου στο γραφείο.

Με αυτό θα κάνεις 1000 χιλιόμετρα; Είπε ο ένας. Δεν είχαν κάποιο τουριστικό να σου δώσουν; Θα αντέξεις; Συμπλήρωσε ο άλλος και όλοι μαζί αναρτιόντουσαν αν  έχει κλονιστεί η ψυχική υγεία μου.

 Θα μπορούσα να κάνω αυτό το τριήμερο ταξίδι με το Honda Africa Twin που έχουμε για long term test. Ακόμα κι αν δεν ήθελα το Africa, θα μπορούσα να βρω από κάποια άλλη αντιπροσωπεία μια σαφώς πιο ξεκούραστη μοτοσυκλέτα για να ταξιδέψω στην εθνική και να βολτάρω στους ορεινούς δρόμους των χωριών του Πηλίου. Την επιλογή όμως του Forty Eight δεν την έκανα με γνώμονα την σωματική άνεση.

Το σκεπτικό μου ήταν εντελώς διαφορετικό. Για τρεις ήμερες θα ήμουν μακριά από το σπίτι μου και θα συμβίωνα με 40 άτομα που δεν γνώριζα κανένα από αυτά. Ούτε ήξερα κανέναν, ούτε είχα ιδέα  ποιο θα ήταν το ύφος της εκδήλωσης. Ασχέτως αν στη συνέχεια αποδείχτηκε ότι το Woman’s Ride ήταν από τις καλύτερες μοτοσυγκεντρώσεις που θυμάμαι να έχω πάει, εν τούτοις πριν ξεκινήσουν όλα, πίστευα ότι θα περάσω ατελείωτες ώρες αμηχανίας ανάμεσα σε άγνωστους ανθρώπους. Οπότε σκέφτηκα πως έπρεπε να πάω με μια μοτοσυκλέτα που θα κάνει από μόνη της ενδιαφέρουσα αυτή την εκδρομή. Για να είμαι ειλικρινής η επιλογή του Forty Eight δεν είχε τόσο μεγάλο ρίσκο όσο φαντάζονται κάποιοι. Το είχα οδηγήσει πριν μερικούς μήνες για δύο-τρεις ημέρες και ήξερα πάνω-κάτω τι είδους μοτοσυκλέτα είναι.

Η Harley Davidson έχει κάνει άλματα προόδου τα τελευταία χρόνια, σε όλους τους τομείς που είχαν μείνει πίσω οι μοτοσυκλέτες της. Οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν σύγχρονη απόδοση και ποιότητα λειτουργίας. Τα πλαίσιά της είναι γεροδεμένα, οι νέοι ψεκασμοί που χρησιμοποιεί πλέον έχουν γλυκάνει την λειτουργία των κινητήρων της και τα κιβώτια ταχυτήτων έχουν μαλακώσει. Σαφώς το Forty Eight είναι ένα σπαρτιάτικο bobber, με μικρές διαδρομές αναρτήσεων και την πιο σπορ θέση οδήγησης απ’ όλα τα υπόλοιπα μοντέλα της σειράς Sportster. Όμως σε σχέση με τα Sportster της δεκαετίας του ’90 και των αρχών του 2000, είναι πολύ πιο ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα και ζεις αντίστοιχα πολύ πιο εύκολα μαζί της καθημερινά. Το μόνο πράγμα που με προβλημάτισε σε αυτό το τριήμερο ταξιδάκι ήταν η μικρή αυτονομία του ρεζερβουάρ. Η κατανάλωση βενζίνης είναι μικρή για κινητήρα 1200 κυβικών (από 4,5 έως 6 λίτρα για κάθε 100km) όμως τα μόλις 140 χιλιόμετρα της πραγματικής αυτονομίας αν ταξιδεύεις με ταχύτητες 140-160km/h σε αναγκάζουν να κάνεις συχνές στάσεις και θα πρέπει να τις προγραμματίζεις σωστά. Κάτι που εγώ δεν είχα κάνει, με αποτέλεσμα να μείνω από βενζίνη στα τελευταία διόδια πριν την Λαμία, μόλις 8 χιλιόμετρα πριν το επόμενο βενζινάδικο. Αυτή ήταν και η μοναδική στιγμή που το Forty Eight με έφερε σε δύσκολη θέση. Όλο το υπόλοιπο τριήμερο μου απέδειξε ότι ήταν η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να κάνω για αυτή την εκδρομή.

Στην εθνική το Forty Eight ταξιδεύει αναπάντεχα καλά και ξεκούραστα με ταχύτητες μεταξύ 120-130km/h. Η μακριά 5η σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων  επιτρέπει στον κινητήρα να περιστρέφεται ξεκούραστα μεταξύ 3000-4000 στροφών, χωρίς να ζορίζεται.

Εξίσου ευχάριστο ήταν και στα ορεινά στροφιλίκια. Το σφικτό πλαίσιο και οι ποιοτική λειτουργία των αναρτήσεων, χαρίζουν στο Forty Eight κορυφαία αμεσότητα στους χειρισμού για την κατηγορία των cruiser και σε εκπλήσσει ευχάριστα η ελαφριά αίσθηση που έχει στις αλλαγές πορείας. Μαζί με την ροπή των 1200 κυβικών και τις μακριές σχέσεις ταχυτήτων, το Forty Eight ανέβαινε και κατέβαινε τα βουνά του Πηλίου με αρχοντιά.

Το πόσο εύκολη είναι αυτή η μοτοσυκλέτα στην οδήγησή της στις στροφές και κυρίως πόσο ευχάριστη και μοναδική είναι η εμπειρία που την συνοδεύει, την επιβεβαίωσαν τα σχόλια που έκαναν οι κοπέλες που την οδήγησαν. Στην αρχή φυσικά ήταν μαγκωμένες και όλες τους δίσταζαν να ανέβουν στην σέλα της. Ό,τι ήξεραν για τις Harley Davidson ήταν ό,τι τους είχαν πει οι “έμπειροι” φίλοι τους μοτοσυκλετιστές (που μπορούν να γράψουν ολόκληρο τεστ μοτοσυκλέτας βλέποντας μια φωτογραφία…). Όταν όμως βρέθηκε η πρώτη θαρραλέα κοπέλα να κάτσει στη σέλα της τα πάντα άλλαξαν. Επί μία ώρα το Forty Eight έκανε πάνω κάτω τους δρόμους γύρο από το ξενοδοχείο, αλλάζοντας συνεχώς γυναικεία χέρια.

Αυτό σημαίνει ότι το συγκεκριμένο Forty Eight έχει συλλεκτική αξία, γιατί είναι το μοναδικό Harley στην Ελλάδα που έχουν κάτσει στη σέλα του τόσοι πολλοί γυναικείοι κώλοι!

Θα αποφύγω να γράψω εδώ τα σχόλια που έκαναν όταν επέστρεφαν, διότι όλα τους περιελάμβαναν μέσα λέξεις που έχουν σχέση με το sex…  Αξίζει όμως να πω, ότι όταν έκαναν test ride τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες, τα σχόλιά τους ήταν βασισμένα στην ψυχρή λογική και έλεγαν τι του άρεσε και δεν τους άρεσε. Στην περίπτωση όμως του Forty Eight τα σχόλιά τους ήταν συναισθηματικά φορτισμένα κι αυτό λέει τα πάντα για την εμπειρία οδήγησης αυτής της μοτοσυκλέτας.

  

    

Οδηγούμε: Yamaha MT-03 2024 - Πιο κοντά στον Ευρωπαίο αναβάτη

Το μικρομεσαίο μοντέλο της Iwata συνεχίζει την πορεία του στην Euro 5+ εποχή, με μικρές αλλαγές
motomagΟδηγούμε: Yamaha MT-03 2024: Πιο κοντά στον Ευρωπαίο αναβάτη
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

19/3/2024

Το MT-03 του 2024 μπαίνει στην Euro 5+ εποχή, διατηρώντας την ίδια σχεδιαστική ταυτότητα που γνωρίσαμε το 2020, έχοντας όμως δεχτεί αλλαγές στο εργονομικό τρίγωνο του αναβάτη που το φέρνουν πιο κοντά στον σωματότυπο των Ευρωπαίων, ενώ η απουσία του κόκκινου αυτοκόλλητου από το ρεζερβουάρ προσδίδει ένα πιο σοβαρό ύφος στον χρωματισμό της δοκιμής μας, Midnight Cyan.

Το MT-03 με τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 321 κυβικών, το γνωρίσαμε το 2016, όταν η Yamaha αποφάσισε να διεκδικήσει κομμάτι της πίτας από την Α2 κατηγορία, η οποία είχε ήδη αρχίσει να δίνει ζωή στις μικρομεσαίες μοτοσυκλέτες. Από τότε ο κινητήρας του ήταν ένα από τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας, καθώς οι περισσότερες προτάσεις της κατηγορίας έχουν μέχρι και σήμερα μονοκύλινδρη διάταξη. Το 2020, η εμφάνισή του άλλαξε δραματικά, υιοθετώντας το επιθετικό στυλ που είχε επιλέξει η Yamaha για όλα τα μοντέλα της οικογένειας MT. Ταυτόχρονα, επωφελήθηκε και από τις αλλαγές που είχαν γίνει από την προηγούμενη χρονιά, στο YZF-R3.

Οδηγούμε: Yamaha MT-03 2024: Πιο κοντά στον Ευρωπαίο αναβάτη

Ερχόμαστε στο σήμερα και στις Euro 5+ προδιαγραφές, όπου σε αντίθεση από το MT-09 που είδαμε να δέχεται μία σημαντική αλλαγή στην εμφάνιση, μαζί με πολλές ακόμα βελτιώσεις, η Yamaha επέλεξε να ακολουθήσει την ίδια σχεδιαστική φιλοσοφία στο ανανεωμένο MT-03, το οποίο καλύπτει τις νέες προδιαγραφές χωρίς επιπτώσεις στην απόδοσή του. Έτσι, έχουμε 42 ονομαστικούς ίππους στις 10.750 στροφές με τη ροπή να αγγίζει τα 3 κιλά στις 9.000 στροφές. Οι τιμές που φτάνουν στον πίσω τροχό δεν έχουν μεγάλη απόσταση από τα νούμερα που ανακοινώνει η Yamaha, ενώ με τη σωστή κλιμάκωση του κιβωτίου έξι σχέσεων, το MT-03 μπορεί να διατηρήσει με άνεση ταχύτητες 140-150 χ.α.ω. Το θέμα είναι αν εσύ αντέχεις, καθώς η έλλειψη οποιουδήποτε είδους προστασίας και η όρθια θέση οδήγησης βάζουν δύσκολα στον αναβάτη στα πολλά. Μάλιστα, για τη νέα χρονιά, ο αναβάτης είναι λίγο πιο όρθιος, με μικρές αλλαγές που έχουν να κάνουν με την εργονομία και θα τις αναλύσουμε εκτενέστερα σε επόμενο τεύχος.

Οδηγούμε: Yamaha MT-03 2024: Πιο κοντά στον Ευρωπαίο αναβάτη

Εκεί θα δούμε και τις αλλαγές που έχουν να κάνουν με τις αναρτήσεις, όπου παραμένει το μη ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι και το μονό αμορτισέρ πίσω, το οποίο ρυθμίζεται ως προς την προφόρτιση του ελατηρίου. Οι διαδρομές παραμένουν στα ίδια επίπεδα με πριν, με 130 χιλιοστά μπροστά και 125 πίσω, που συνεπικουρούν στη διατήρηση του ύψους της σέλας στα 780 χιλιοστά από το έδαφος. Πράγμα που σημαίνει ότι το MT-03 καλύπτει μεγάλο εύρος αναβατών, ανεξαρτήτως αναστήματος. Επίσης, το γεγονός ότι οι περισσότεροι αναβάτες μπορούν να πατήσουν όλο το πέλμα και των δύο ποδιών στο έδαφος χαρίζει αυξημένη εμπιστοσύνη, αλλά και ευκολία στην καθημερινή μετακίνηση.

Το πλαίσιο διατηρεί τα γρήγορα γεωμετρικά του χαρακτηριστικά, με τη γωνία κάστερ των 25 μοιρών και το ίχνος των μόλις 95 χιλιοστών να προσδίδουν υψηλά επίπεδα ευελιξίας και σπορ συμπεριφοράς. Σε συνδυασμό με το μαζεμένων διαστάσεων τιμόνι, που έχει σαν αποτέλεσμα το πλάτος να μην ξεπερνάει τα 745 χιλιοστά, οι ελιγμοί ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα γίνονται παιχνίδι, ενώ το μόνο που θα θέσει περιορισμούς στην αστική μετακίνηση είναι το μικρό κόψιμο του τιμονιού. Οι ρυθμίσεις στο ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι, όπου τα ελατήρια είναι πιο μαλακά σε σχέση με αυτό που θα βρίσκαμε σε ένα συμβατικό, έχουν όμως πιο σφιχτή προφόρτιση κατά 6 χιλιοστά και πιο ήπια απόσβεση συμπίεσης, συνεισφέρουν στην αμεσότητα των χειρισμών, καθιστώντας το MT-03 μία πολύ ευέλικτη μοτοσυκλέτα στην καθημερινή χρήση εντός αστικού ιστού.

Οδηγούμε: Yamaha MT-03 2024: Πιο κοντά στον Ευρωπαίο αναβάτη

Εκεί που το MT-03 θα ξεδιπλώσει τις αρετές του όμως, είναι οι στενοί επαρχιακοί δρόμοι με διαδοχικές στροφές, όπου τον πρώτο λόγο δεν έχει η ιπποδύναμη, αλλά η ευελιξία που χαρίζουν το χαμηλό βάρος, τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά και η χαμηλή αντίσταση στο γυροσκοπικό φαινόμενο. Σε αντίθεση με τα μεγάλα δικύλινδρα, τα οποία έχουν παντού ροπή, το μικρομεσαίο γυμνό της Yamaha θυμίζει σε τρόπο οδήγησης τα τετρακύλινδρα εξακοσάρια, καθώς όπως σε αυτά, έτσι κι εδώ, η δύναμη βρίσκεται ψηλά. Στην περίπτωση του MT-03 χωρίζεται από δύο σκαλοπάτια. Το πρώτο, και πιο έντονο, έρχεται περίπου στις 7.000 στροφές, ενώ το δεύτερο και πιο ήπιο, λίγο ψηλότερα, κοντά στην περιοχή όπου βγάζει την μέγιστη ισχύ, απαιτώντας να μείνεις εκεί αν θέλεις να πάρεις τα μέγιστα από την απόδοση, όπως θα εξηγήσουμε και στην δοκιμή που θα δημοσιευτεί στο περιοδικό. Το πλαίσιο είναι πιο ενδοτικό από πριν, μία αλλαγή που είδαμε ήδη από τη δεύτερη γενιά του, χωρίς όμως να εμφανίζει τάσεις πλεύσεις. Έτσι, δεν θα αντιδράσει με τον ίδιο απότομο τρόπο περνώντας πάνω από κοφτές ανωμαλίες με ταχύτητα και κλίση, όπως γινόταν στο πρώτης γενιάς MT-03.

Οδηγούμε: Yamaha MT-03 2024: Πιο κοντά στον Ευρωπαίο αναβάτη

Στα όργανα βρίσκουμε μία μονόχρωμη LCD οθόνη, με πλήθος ενδείξεων και καλή αντίθεση που δεν θα σου δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μόνο σημείο που θα δεις αντανακλάσεις είναι όταν ο ήλιος βρίσκεται ακριβώς πάνω από την οθόνη. Το χρώμα της δοκιμής μας, Midnight Cyan, με το γυαλιστερό φινίρισμα προσθέτει πόντους στην ποιοτική εμφάνιση, ενώ για το 2024, τα κόκκινα γραφικά απουσιάζουν όπως προείπαμε, δίνοντας μία πιο σοβαρή αλλά και πιο προσεγμένη αισθητικά αύρα στο MT-03. Η ποιότητα βαφής και συναρμογής των πλαστικών βρίσκονται στον μέσο όρο της κατηγορίας, χωρίς να εμφανίζονται συντονισμοί σε κανένα σημείο του στροφόμετρου. Μόνη παραφωνία η έδραση της οθόνης οργάνων, η οποία δεν τρίζει, ούτε δημιουργεί κάποιο πρόβλημα. Θα μπορούσε όμως να έχει δεχτεί περισσότερη φροντίδα, καθώς όταν ακουμπάς τα χέρια σου στα κουμπιά που βρίσκονται πάνω της για να αλλάξεις τις ενδείξεις, παρατηρείται ένας μικρός τζόγος που υπονομεύει την γενικότερα καλή ποιότητα κατασκευής.

Οδηγούμε: Yamaha MT-03 2024: Πιο κοντά στον Ευρωπαίο αναβάτη

Το MT-03 δεν θα θα σε εντυπωσιάσει για τον πλούσιο εξοπλισμό -που δεν διαθέτει-, αλλά για τη γενικότερη συμπεριφορά του, ως μία καλοζυγισμένη, διασκεδαστική και πολυχρηστική γυμνή μοτοσυκλέτα της Α2 κατηγορίας που μπορεί να σε βγάλει και εκτός των στενών αστικών ορίων χωρίς να νιώθεις ότι τη βασανίζεις. Ταυτόχρονα αποτελεί άριστη εισαγωγή για όσους θέλουν να μάθουν τα μυστικά της γρήγορης οδήγησης, επιτρέποντάς σου να κάνεις και τα πρώτα σου βήματα στα track days. Σαφώς, όπως συμβαίνει με όλες τις μοτοσυκλέτες, έτσι κι εδώ δεν έχουμε μόνο πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα, τα οποία θα τα δούμε στην εκτενή δοκιμή του MT-03 σε έντυπη μορφή.

Ετικέτες