Συνέντευξη Δημήτρης Καρακώστας: Υπερασπίζοντας το "στέμμα"

Μία διαρκής πορεία εξέλιξης
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/7/2020

Ο Δημήτρης Καρακώστας, ο περσινός Πανελλήνιος Πρωταθλητής της κατηγορίας Supersport, είναι πραγματικά η χαρά της ζωής. Ένα παιδί 20 ετών που είναι πάντα χαμογελαστό, πολύ προσιτό και –κυρίως- ένα παιδί που έχει μάθει να κερδίζει τα πάντα δουλεύοντας, τόσο στην προσωπική του ζωή, όσο και στην αγωνιστική του καριέρα. Αυτό το καταλαβαίνεις αμέσως ακόμη κι αν δεν τον γνωρίζεις, βλέποντάς τον να δουλεύει ως full time μηχανικός στην κάθετη μονάδα "Honda Καρακώστας", του επίσης πρωταθλητή πατέρα του, Γιώργου Καρακώστα.

Εκεί τον συναντήσαμε για μια κουβέντα εν όψει της εκκίνησης του Πανελληνίου Πρωταθλήματος ταχύτητας, αλλά και το πόσο έχουν αλλάξει τα δεδομένα εξαιτίας της πρωτόγνωρης κατάστασης λόγω της πανδημίας. Έχοντας απέναντί μου ένα φιλικό και ταπεινό παιδί, η συζήτησή μας ξεκίνησε με έναν μικρό απολογισμό της περσινής χρονιάς. Ο Δημήτρης, την σεζόν του 2019, έκανε την απόλυτη συγκομιδή βαθμών, νικώντας σε όλους τους αγώνες. Ο πολυπόθητος τίτλος ήρθε πανηγυρικά, μετά από το 2018 όπου είχε φτάσει στην πηγή χωρίς να πιει νερό. "Πέρσι, πέρα από την μοτοσυκλέτα μου, μια Honda CBR600RR, που ήταν αρκετά δυνατή και καινούργια, είχα και ένα ψυχολογικό αβαντάζ γιατί ήξερα ότι μπορούσα να κερδίσω. Το πρωτάθλημα της προηγούμενης χρονιάς το έχασα από δικά μου λάθη κι ένα μηχανικό πρόβλημα", μας λέει ο Δημήτρης. "Το 2019 ήμουν πολύ πιο ήρεμος και πιο ώριμος, γιατί ήξερα τις δυνατότητές μου. Είχα μια διαφορετική αύρα που μου έδωσε αυτοπεποίθηση".

Με ένα τέτοιο σερί αποτελεσμάτων, θα περίμενε κανείς –και δικαιολογημένα- ότι σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας του, θα υπήρχε μία έπαρση στον λόγο και την συμπεριφορά του. Η αλήθεια είναι διαμετρικά αντίθετη. Ο Δημήτρης Καρακώστας είναι απόλυτα προσγειωμένος και τρέφει έναν πολύ μεγάλο σεβασμό για τους αντιπάλους του μέσα στην πίστα. Το ότι πήρε τον τίτλο είναι λιγότερο σημαντικό για τον ίδιο από το γεγονός ότι έκανε καλούς αγώνες και το ευχαριστήθηκε. "Από μικρός θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει ότι δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα, ή ο άσος πάνω στην μοτοσυκλέτα μου. Είναι σημαντικότερο να απολαμβάνεις τους αγώνες που συμμετέχεις και να περνάς καλά. Να είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου", μας είπε.

"Οι αντίπαλοί μου ήταν πολύ δυνατοί, αλλά γενικότερα σαν χώρα είμαστε πολύ πίσω σε επίπεδο. Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν συντονισμένες προσπάθειες για να μπαίνει νέο αίμα στους αγώνες και κάθε απόπειρα καταλήγει μετά από λίγο στην αφάνεια. Είναι κρίμα να υπάρχει διχασμός πάνω σ' αυτό το θέμα μεταξύ όσων προσπαθούν να φέρουν νέα παιδιά στον χώρο." Η προσέγγισή του βέβαια, μόνο εντύπωση δεν προκαλεί σε όσους παρακολουθούν την πορεία του Δημήτρη από την αρχή ή σε όσους γνωρίζουν την καριέρα του πατέρα του, τόσο ως αγωνιζόμενου όσο και ως υποστηρικτή της προσπάθειας του Δημήτρη. Βασικός άξονας ήταν, είναι και θα είναι πάντα το ήθος και το αθλητικό ιδεώδες, κι αυτό για την οικογένεια Καρακώστα θεωρείται εκ των ουκ άνευ.

Φέτος, ο Δημήτρης Καρακώστας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι αγωνιζόμενοι στα πανελλήνια πρωταθλήματα, βίωσε τις ιδιαίτερες συνθήκες και την καραντίνα που μας επέβαλλε η πανδημία του κορωνοϊού. "Ήταν δύσκολο γιατί συνέβη την εποχή που ετοιμαζόμασταν να ξεκινήσουμε το πρωτάθλημα, αλλά ευτυχώς κατάφερα να προσαρμόσω την προπόνησή μου στα νέα δεδομένα. Το γυμναστήριο μετατράπηκε σε περισσότερη προπόνηση motocross και enduro, ενώ παράλληλα πήγαινα για τρέξιμο και ποδήλατο. Για μένα η προπόνηση δεν σταμάτησε ποτέ, απλώς μεταλλάχτηκε το στιλ." Ο Δημήτρης είχε παρέα στο ΜΧ τον πολυπρωταθλητή Παναγιώτη Κουζή, αν και όπως μας είπε στην κουβέντα, "δεν ρισκάριζα να προσπαθήσω να τον ακολουθήσω σε όσα έκανε. Ήξερα ότι έπρεπε να προσέχω, γιατί στο motocross κάθε τραυματισμός μπορεί να γίνει πολύ σοβαρός. Ήταν όμως ένα καλό σχολείο γιατί η προπόνηση στο χώμα, όπως έχουμε δει και σε παγκόσμιο επίπεδο, βοηθά τα μέγιστα στην άσφαλτο."

Τώρα, ενόψει της εκκίνησης του Πανελληνίου Πρωταθλήματος με ένα συμπυκνωμένο πρόγραμμα και διπλούς αγώνες μόνο σε μία πίστα (αυτή των Μεγάρων), ο Δημήτρης μετρά τις μέρες αντίστροφα για να ξεκινήσει η δράση. "Σίγουρα δεν είναι καλό το ότι θα λείπουν οι Σέρρες από το ημερολόγιο, καθώς η πίστα των μεγάρων είναι περισσότερο… αυτοκινητάδικη, με πολλά φρένα και επιταχύνσεις, ενώ στις Σέρρες οδηγείς περισσότερο με ροή και φόρα, κάτι που ταιριάζει καλύτερα και στις supersport μοτοσυκλέτες. Παρ' όλα αυτά, οι χρόνοι μου είναι πολύ κοντά σε αυτούς των Superbikes τα οποία λόγω της περισσότερης δύναμης αποδίδουν καλύτερα στα Μέγαρα από τα supersport."

Για άλλη μια χρονιά ο Δημήτρης Καρακώστας θα τρέξει με την αγαπημένη του Honda CBR600RR, έχοντας την υποστήριξη των Καρακώστας Honda, Σαρακάκης Honda, Pirelli Intramoto, Τζωρτζόπουλος Moto Fashion and Accessories, Τασουλης Extra Products, Liqui Moly, Papastavrou Shop, Georgopoulos Racing, Moto Monkey, Rise Custom και φυσικά του πατέρα του ως αρχιμηχανικού της ομάδας, μαζί με την πολύτιμη βοήθεια του Manos Injection and Performance. Όπως λέει και ο ίδιος "είμαι καθ' όλα έτοιμος, χωρίς κανένα άγχος μιας και έχω και την εμπειρία από διπλούς αγώνες από τη συμμετοχή μου στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα πέρσι, αλλά και από τον τελευταίο περσινό αγώνα στα Μέγαρα. Σίγουρα υπάρχει μεγάλο ρίσκο, μιας και οποιαδήποτε ατυχία από πτώση ή μηχανική βλάβη θα έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος στην βαθμολογία του πρωταθλήματος, αλλά είμαι αισιόδοξος ότι όλα θα πάνε καλά".

Η μοτοσυκλέτα του δεν θα έχει καμία αλλαγή σε σχέση με πέρσι, με την απόδοσή της να φτάνει τους 120 ίππους, αλλά μεγαλύτερο ενδιαφέρον –και είδηση αν θέλετε- είναι τα πλάνα του για την επόμενη σεζόν. "Θέλαμε από φέτος να συμμετέχω σε δύο κατηγορίες, αλλά λόγω την πανδημίας και του πισωγυρίσματος στην παραγωγή των εργοστασίων, δεν μπορούσαμε να έχουμε μία Honda CBR1000RR-R για να τρέξω και στην κατηγορία των superbikes. Του χρόνου όμως, κι αν όλα πάνε καλά με την μοτοσυκλέτα- θα συμμετέχω στην μεγάλη κατηγορία. Επιπλέον, όπως κάθε χρονιά θα προσπαθήσω να τρέξω μερικούς αγώνες στο Ιταλικό Πρωτάθλημα, αλλά και να ακολουθήσω όλο το Βαλκανικό Πρωτάθλημα, αν δεν συμπέσουν οι ημερομηνίες με το Πανελλήνιο."

Εμείς από τη μεριά μας του ευχόμαστε κάθε επιτυχία, με την ελπίδα ότι περιπτώσεις σαν του Δημήτρη Καρακώστα δεν θα αποτελούν πια εξαίρεση, αλλά τον κανόνα για τους ελληνικούς αγώνες ταχύτητας.

 

Πανελλήνιο Πρωτ. Ταχύτητας 5ος αγώνας Μέγαρα: Ημέρα πρωταθλητών

Από το Σάββατο μοιράστηκαν οι τίτλοι
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/10/2019

Το απόγευμα του Σαββάτου βρήκε τον Σωτήρη Μπεγνή (Superbike), τον Δημήτρη Καρακώστα (Supersport) και τον Λέανδρο Ντότσικα να φοράνε τα μπλουζάκια του Πρωταθλητή Ελλάδος για το 2019. Το ίδιο θα έπρεπε να λέμε και για τον Στέφανο Δέσκα, αλλά η κατηγορίας της OPEN θεωρείται (κακός…) ότι είναι κύπελλο και όχι πρωτάθλημα, παρά το γεγονός πως οι συμμετέχοντες αναβάτες κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι συναθλητές τους τις άλλες κατηγορίες. Όπως κι αν έχει, ο Στέφανος Δέσκας είναι και αυτός “τιτλούχος”  ή “κυπελλούχος” για να είμαστε τυπικοί.

Κατά τα λοιπά, η μέρα ξεκίνησε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, καθώς οι αναβάτες της κατηγορίας Superbike συμφώνησαν να στηθούν στην εκκίνηση βάσει των χρόνων που είχαν κάνει στο χθεσινό Warm up (διαβάστε ΕΔΩ για όσα έγιναν εχθές). Οπότε το πρόγραμμα κύλισε κανονικά και χάρη στη βοήθεια του όμορφου καιρού δεν είχαμε άλλους πονοκεφάλους για τους διοργανωτές. Ακόμα καλύτερα ήταν τα πράγματα για τους λιγοστούς θεατές που ήρθαν στην πίστα νωρίς, καθώς ο αγώνας των ΝΕΩΝ ήταν ένας από τους καλύτερους που έχουμε δει φέτος κι αν το έδειχνε η τηλεόραση θα νόμιζες πως παρακολουθείς αγώνα παγκοσμίου επιπέδου!

Ναι τόσο καλός ήταν, χάρη στη φανταστική οδήγηση του Θωμά Σκούρτα και του Γιώργου Γερακιανάκη. Οι δύο νεαροί αναβάτες οδήγησαν με εντυπωσιακή αγωνιστική ωριμότητα τις εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας μοτοσυκλέτες τους και πραγματικά τις ξεζούμισαν έως τον τελευταίο γύρο. Τελικός νικητής ο Σκούρτας, που εκμεταλλεύτηκε όσο καλύτερα μπορούσε την κακή εκκίνηση του Γερακιανάκη και οδήγησε έως το τέλος τον αγώνα, χάρη στη ικανότητά του να πιάσει αμέσως γρήγορο και σταθερό γυρολόγιο. Τρίτος τερμάτισε ο Μπαξίσογλου χωρίς να απειληθεί από κανέναν. Μακάρι στο παιχνίδι αυτό να ήταν μέσα και ο Γιάννης Περιστεράς (4ος) και ο Χρήστος Παπανικολάου, καθώς ο Περιστεράς είναι ακόμα με πατερίτσες λόγω πρόσφατης εγχείρησης στο πόδι και ο Παπανικολάου αναγκάστηκε την τελευταία στιγμή να τρέξει με την περσινή μοτοσυκλέτα του.

Αμέσως μετά τους απολαυστικούς ΝΕΟΥΣ, ήταν η σειρά των OPEN να σύρουν τον χορό. Εδώ βέβαια ο Δέσκας δεν είχε αφήσει πολλές ελπίδες για νίκη στους υπόλοιπους και πράγματι έφυγε μπροστά μετά την εκκίνηση και διαχειρήστηκε χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα τον υπόλοιπο αγώνα. Πίσω τα πράγματα ήταν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον, γιατί ο Νίκος Γεωργόπουλος από την τρίτη θέση, είχε πιάσει καλό ρυθμό και έμοιαζε πως θα προσφέρει θέαμα μαζί με τον Χαράλαμπο Θεοδωρόπουλο που ήταν στη δεύτερη. Όμως μια χαμένη αλλαγή ταχύτητας και ένα άγαρμπο φρενάρισμα στην Κ1, προκάλεσαν μια μικρή έξοδο από την πίστα που απομάκρυνε αρκετά τον Γεωργόπουλο από την δυνατότητα να παλέψει για τη δεύτερη θέση και τα ντουμπλαρίσματα στους τελευταίους γύρους χάλασαν τον ρυθμό του. Τελικά άτυχος στο τέλος ήταν και ο Θεοδωρόπουλος που έπεσε, ανοίγοντας τον δρόμο για την δεύτερη θέση στον Αντρέα παπατριανταφύλλου.

Μετά το ζέσταμα των δύο πρώτων αγώνων που ήταν ιδιαίτερα απολαυστική για τους θεατές, ήρθε η πολλά υποσχόμενη διπλή κατηγορία των SS300-Racing. Έχοντας σχεδόν τους ίδιους αναβάτες με την κατηγορία των ΝΕΩΝ, εμπλουτισμένη με λίγη παραπάνω κάπνα από τα δίχρονα δικύλινδρα 250, περιμέναμε να δούμε φοβερές μάχες. Δυστυχώς όμως αυτό το πάντρεμα τριών ειδών μοτοσυκλετών, προκαλεί σύγχυση σε θεατές και κριτές μετά από λίγους γύρους. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως αυτή η διπλή κατηγορία έχει μακράν τα περισσότερα παράπονα για μπλε σημαίες, με δεύτερη σε σειρά την OPEN, όπου όλως τυχαίως είναι και αυτή μια κατηγορία που επιτρέπονται μοτοσυκλέτες διαφορετικών δυνατοτήτων. Διότι μπορεί στα χρονόμετρα να γυρνάνε πάνω-κάτω τους ίδιους χρόνους, όμως μέσα στον αγώνα όποιος έχει το περισσότερο γκάζι καθορίζει την τύχη εκείνων που είναι πίσω του.

Με άλλα λόγια, ένα supersport μπορεί να φύγει μακριά από ένα superbike, όμως δεν μπορεί να προσπεράσει εύκολα ένα superbike. Απόδειξη σε αυτό ήταν η όμορφη, αλλά απέλπιδα προσπάθεια του Χρήστου Παπανικολάου (έκανε ταχύτερο χρόνο αγώνα) να προσπεράσει τον Λέανδρο Ντότσικα. Ακόμα κι αν τα κατάφερνε πάντως, δεν θα είχε νόημα αφού βγαίνοντας στην μεγάλη πίσω ευθεία, το δίχρονο V2 θα μάζευε την διαφορά από το μονοκύλινδρο τετράχρονο. Δυστυχώς το σενάριο σήμερα ήθελε να πέσουν οι δύο αναβάτες στην είσοδο για την τελευταία στροφή της πίστας. Ο Παπανικολάου έφτασε “σχεδόν δίπλα” στο Ντότσικα, ο Ντότσικας με την σειρά “του είπε όχι” κλείνοντας έγκαιρα τη πόρτα, όμως ο Παπανικολάου δεν πρόλαβε σταματήσει την μοτοσυκλέτα του (το προσπάθησε πάντως) ακουμπώντας τελικά τον εμπρός τροχό του στο πίσω του Ντότσικα.

Η πτώση αυτή δεν προκάλεσε ευτυχώς κάποιον τραυματισμό, όμως ο αγώνας διακόπηκε, καθώς ο Παπανικολάου άργησε να σηκωθεί από την άσφαλτο και όπως ήδη ξέρουμε, στα Μέγαρα το ασθενοφόρο πρέπει να μπει μέσα στην πίστα για να παραλάβει τραυματία. Σε αυτή την περίπτωση, νικητής και γενικά η σειρά τερματισμού καθορίζεται από τον προηγούμενο γύρο. Κάπως έτσι, έχουμε το παράδοξο αγωνιστικό φαινόμενο, όπου στα δύο πρώτα σκαλιά του βάθρου ανέβηκα οι δύο αναβάτες που εγκατέλειψαν από πτώση, η οποία πτώση προκάλεσε την διακοπή του αγώνα….    Take the egg and save it!

Στα Superpsort ο Δημήτρης Καρακώστας και οι μόλις έξι συμμετοχές σε αυτή την κατηγορία λόγω απόσυρσης την τελευταία στιγμή του Γιάννη Τζορτζοπουλου (όχι λόγω των τριών σπασμένων δακτύλων του, αλλά λόγω ηλεκτρικών προβλημάτων στη μοτοσυκλέτα του!) δεν μας είχαν αφήσει πολλές ελπίδες πως θα βλέπαμε θέαμα. Όμως ο περσινός πρωταθλητής Σταύρος Τριντής όρμησε στην εκκίνηση και στους τρεις πρώτους γύρους ανάγκασε τον Καρακώστα να κάνει σκληρή άμυνα, ενώ την ίδια ώρα ο Άλεξ Παπαγεωργίου είχε εντυπωσιακό ρυθμό. Δυστυχώς αυτή η μάχη δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Τριντής έπεσε στην Κ4 από μπροστινό.

Το περιστατικό αυτό συζητήθηκε αρκετά, καθώς δεν ήταν απόλυτα σαφές αν η πτώση του Τριντή ήταν απόρροια της αμυντικής γραμμής του Καρακώστα ή αν ήταν από υπερβολικό… ζήλο του Τριντή. Πάντως και τα δύο σενάρια θα μπορούσαν να ήταν αληθινά. Το κακό στην όλη ιστορία ήταν βέβαια πως μετά την πτώση του Τριντή οι θεατές δεν είχαμε καμία αγωνία για το τι θα δούμε παρακάτω και ο αγώνας των supersport έγινε ξαφνικά μια καλή ευκαιρία για να πάει κάποιος στην τουαλέτα και να επιστρέψει πίσω χωρίς να έχει χάσει κάτι από τα αγωνιστικά τεκταινόμενα. Έτσι μαζί με την καρό σημαία, ο Δημήτρης Καρακώστας πήρε μαζί και το πρώτο του πρωτάθλημα στα supersport.

Περίπου το ίδιο έργο, αλλά με άλλους ηθοποιούς πιστεύαμε πως θα δούμε και στα Superbike, όμως ο Λευτέρης Πίππος τρέλανε τον κόσμο στους πρώτους γύρους! Ο Μπεγνής από την pole position έκανε την χειρότερη εκκίνηση που θα μπορούσε, με αποτέλεσμα ο Συνιώρης να στρίψει πρώτος. Την ίδια ώρα όμως ο Πίππος, με μια εκκίνηση τύπου-dragster έστριψε δεύτερος και στην έξοδο της Κ1 βρέθηκε δίπλα στον Συνιώρη. Ως την Κ4 είχε πάρει τα ηνία του αγώνα και έως τα φρένα της Κ6 είχε κάνει πέντε μηχανιάκια απόσταση από τον δεύτερο πλέον Συνιώρη!  Απόλυτα λογικό, αφού ο Πίππος είχε ήδη κατέβει από τον πρώτο γύρο στο 1:01, όταν όλοι οι υπόλοιποι γύρναγαν στο 1:02 και από τον δεύτερο γύρο και μετά κόλλησε τη βελόνα στο ’59 χαμηλό. Ο τραυματίας Συνιώρης  ήταν φανερό πως δεν θα μπορούσε σωματικά να ακολουθήσει από την αρχή έως το τέλος τέτοιο ρυθμό. Πράγματι, ήταν θέμα χρόνου για τον Μπεγνή να περάσει τους Παπαγγέλου και Συνιώρη και να βρεθεί σε απόσταση βολής από τον Πίππο. Όπως και ο Παπαγγέλου έπιασε και πέρασε τον Συνιώρη, όμως ο Συνιώρης ανταπέδωσε και λίγο αργότερα η μάχη μεταξύ τους έληξε άδοξα, καθώς ο Παπαγγέλου έπεσε στην Κ1 μόνος του, έχοντας απομακρυνθεί αρκετά από τον Συνιώρη.

Έτσι μετά από αυτό, το μόνο που απέμεινε να δουν οι θεατές ήταν μια πιθανή μάχη μεταξύ αναγεννημένου Πίππου και διψασμένου για τον τίτλο Μπεγνή.

Όμως και αυτό το σενάριο “αγωνίας” που φτιάξαμε στο μυαλό μας, έπεσε στο κενό βλέποντας τον Μπεγνή να κάνει 58ρια πλησιάζοντας τον Πίππο, όταν κανένας άλλος μέσα στην πίστα εκείνη τη στιγμή δεν είχε κάνει ούτε καν ‘59 ξερό. Το πάλεψε ο Πίππος στα φρένα να κρατήσει πίσω του τον Μπεγνή, αλλά ούτε ο Πίππος, ούτε ο Μπεγνής είχαν σκοπό να διακινδυνεύσουν μια πτώση σήμερα. Έτσι μετά από μια-δυο διερευνητικές και προειδοποιητικές “επισκέψεις” του εμπρός τροχού του Μπεγνή δίπλα στον Πίπππο, οι δύο αναβάτες της Yamaha έλυσαν πολιτισμένα τις διαφορές τους, με τον Πίππο να παίζει καθαρά και τον Μπεγνή να προσπερνά χωρίς ρίσκο. Οι εστεμμένοι πρωταθλητές και κυπελλούχοι κράτησαν χαμηλούς τόνους στους πανηγυρισμούς τους  σήμερα, όμως στον αυριανό αγώνα μας υποσχέθηκαν πώς θα είναι πιο χαλαροί και θα ξεσαλώσουν. Οπότε αύριο πάλι έχουμε Μέγαρα για τον τελευταίο αγώνα που θα καθορίσει τους πρωταθλητές στις κατηγορίες Νέων και SS300, αλλά και θα έχει περισσότερο θέαμα στις υπόλοιπες κατηγορίες που οι αναβάτες θα τρέχουν για την απόλαυση του αγώνα χωρίς σκοπιμότητες.