Ο Γιάννης Περιστεράς στο CIV

Από τη ελληνική "λίμνη" στον διεθνή "ωκεανό"
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/7/2019

Πολλές φορές μιλάμε και συζητάμε για το επίπεδο των ελληνικών αγώνων ταχύτητας και το επίπεδο των Ελλήνων αναβατών σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και γενικά με τις χώρες του εξωτερικού, όμως σπάνια έχουμε μια πλήρη και ολοκληρωμένη εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει εκεί. Η συμμετοχή του Γιάννη Περιστερά στο CIV φέτος, παράλληλα με τη συμμετοχή του για πρώτη φορά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να δούμε ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στην ελληνική πραγματικότητα και όσα γίνονται στην Ευρώπη.

Μετά από δύο εντυπωσιακές εμφανίσεις στην Τρίπολη και στις Σέρρες (διπλός αγώνας), όπου έτρεξε σε δύο κατηγορίες (SS300 και Racing) ο μόλις 14 ετών Γιάννης Περιστεράς είναι επισήμως ο μικρότερος σε ηλικία έλληνας αναβάτης που πήρε την καρό σημαία σπίτι του και είναι αήττητος στην SS300 με τρεις νίκες σε τρεις αγώνες. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ταχύτητα ή το ταλέντο του, ούτε καν την αγωνιστική ωριμότητα του, αφού οι νίκες αυτές ήρθαν αντιμετωπίζοντας πολύ έμπειρους αναβάτες με πρωταθλήματα στο ενεργητικό τους. Απόλυτα φορμαρισμένος αγωνιστικά και με την  θετική ψυχολογία στα ύψη, βρέθηκε στην πίστα της Imola για να συμμετέχει στο θεσμό του CIV, με την δική του Yamaha R3 που προετοιμάζει η ομάδα Tsokos Racing. Δίπλα του σε ρόλο προπονητή ο 11 φορές πρωταθλητής Σάκης Συνιώρης και φυσικά ο πατέρας του Νίκος Περιστεράς που έχει το περίπλοκο καθήκον να λύνει όλα τα προβλήματα που υπάρχουν έξω από την πίστα. Κι από αυτό το τελευταίο θα ξεκινήσουμε, διότι ακόμα και όσοι έχουν συμμετάσχει σε κάποιον αγώνα δυσκολεύονται να καταλάβουν πως ο μηχανοκίνητος αθλητισμός σε επίπεδο πρωταθλητισμού δεν είναι μόνο η γρήγορη οδήγηση μέσα στην πίστα. Το κόστος είναι τεράστιο και σε πολύ μεγάλο βαθμό επηρεάζει και τα αγωνιστικά αποτελέσματα. Διότι ο αγώνας είναι απλώς το αποτέλεσμα της προετοιμασίας και των προπονήσεων που έχεις κάνει. Οι προπονήσεις όμως δεν είναι τσάμπα. Πέρα από τα λάστιχα, τις βενζίνες και τη φθορά του εξοπλισμού, έχουν και δεκάδες κρυφά κόστη.

Εδώ είναι που γεννάται η ανάγκη της υποστήριξης από τους χορηγούς και είναι η τεράστια διαφορά που έχουμε με τις χώρες της Ευρώπης. Οι χορηγοί δεν σου δίνουν χρήματα για να κάνουν μια καλή πράξη και να σώσουν την ψυχή τους. Χρήματα δίνουν για να προβάλουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους και αποσκοπούν στην αύξηση των πωλήσεων στη συγκεκριμένη αγορά που δραστηριοποιούνται. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, η ελληνική αγορά δεν έχει το μέγεθος και την οικονομική ισχύ της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Βρετανίας και σε καμία περίπτωση δεν έχει την κουλτούρα των αγώνων τέτοιων χωρών, που έχουν δικές τους βιομηχανίες κατασκευής μοτοσυκλετών από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.  Καθώς εδώ δεν μιλάμε για πενταροδεκάρες αλλά για αρκετές χιλιάδες ευρώ, οι εταιρείες που χορηγούν αναβάτες μετράνε κάθε λεπτομέρεια και όχι μόνο τα αγωνιστικά αποτελέσματα. Η σοβαρότητα της οργάνωσης και της προβολής του πρωταθλήματος που συμμετέχει ένας αναβάτης παίζει καθοριστικό ρόλο. Καμία σοβαρή εταιρεία δεν κρατάει 20.000-30.000€ στην άκρη περιμένοντας πότε θα ανακοινωθεί το πρόγραμμα των αγώνων που σκοπεύει να προβάλει τα προϊόντα της. Σε όλη την Ευρώπη το αγωνιστικό πρόγραμμα του πρωταθλήματος της επόμενης χρονιάς έχει ανακοινωθεί σε όλους πριν καν λήξει το τρέχον πρωτάθλημα. Το αποτέλεσμα είναι ο Νίκος Περιστεράς (όπως και όλοι οι έλληνες ιδιοκτήτες ομάδων/αναβάτες που αναζητούν χορηγούς) να βρίσκονται μονίμως στη δυσάρεστη θέση να μιλάνε με τις εταιρείες χωρίς να μπορούν να τους πουν με σιγουριά πότε και πού θα προβληθούν τα προϊόντας τους! Τα αυτονόητα δηλαδή…

Έτσι η πλειοψηφία των ελλήνων αναβατών στηρίζονται στην δική τους τσέπη και όσες χορηγίες υπάρχουν, βασίζονται στην προσωπική σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων της ομάδας και εκείνων της εταιρείας που τους χορηγεί. Αυτό δεν σημαίνει πως στο εξωτερικό σου χαρίζουν μηχανάκια και σου πληρώνουν νταλίκες. Οι γονείς του Stoner πούλησαν το σπίτι τους για να πάνε στην Αγγλία ώστε ο μικρός να βρεθεί σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα από εκείνο της Αυστραλίας. Ουσιαστικά αυτό είναι και το σκεπτικό πίσω από τη συμμετοχή του Γιάννη Περιστερά στο CIV, με απώτερο στόχο τον θεσμό του Red Bull Juniors Cup, όπου οι δύο αυστριακές εταιρείες (ΚΤΜ και Red Bull) προσπαθούν να αναδείξουν το οδηγικό ταλέντο των αναβατών, περιορίζοντας όσο είναι δυνατόν τον παράγοντα της οικονομικής ισχύος των συμμετεχόντων, που πάντα θα υπάρχει και θα παίζει το ρόλο του σε αυτό το άθλημα.

Με αυτά τα δεδομένα η ελληνική ομάδα αποτελούμενη από τους Λάμπρο Τσώκο, Σάκη Συνιώρη, Νίκο Περιστερά και φυσικά τον μικρό Γιάννη, βρέθηκε στην πύλη εισόδου της θρυλικής πίστας της Imola στην Ιταλία. Από τον πρώτο κιόλας γύρο φάνηκε το δεύτερο μεγάλο μειονέκτημα των ελλήνων αναβατών. Μιλάμε φυσικά για τις πίστες μας ή για να είμαστε πιο ακριβείς για την απουσία τους. Ναι, έχουμε τις Σέρρες που είναι πιστάρα. Έχουμε τα Μέγαρα που φτιάχνουν φυσική κατάσταση και έχουμε συγκυριακά το αεροδρόμιο της Τρίπολης που ακονίζει το μυαλό και είναι… σκέτη αλητεία. Όμως πίστες μήκους 4 και 5 χιλιομέτρων, με έντονες υψομετρικές διαφορές δεν έχουμε. Εδώ στην Ελλάδα όποιος θέλει ή έχει πει πως θα φτιάξει πίστα, ψάχνει για ένα επίπεδο λιβάδι. Όμως οι πιο διάσημες πίστες των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων πρωταθλημάτων είναι πάνω σε λόφους. Το ίδιο και η Imola, η οποία επιπλέον έχει και μια δύσκολη χάραξη που το κάθε λάθος το πληρώνεις δύο ή και τρεις στροφές μετά!

Οπότε ναι μεν ο Γιάννης Περιστεράς ήταν άτυχος που μια βίδα του τρύπησε το λάστιχο στον πρώτο γύρο και έχασε το πολύτιμο δεκάλεπτο των ελεύθερων δοκιμαστικών, όμως ακόμα κι αν πήγαιναν όλα καλά, την Imola δεν την μαθαίνεις σε δέκα λεπτά αν μέχρι εκείνη τη στιγμή έχεις κάνει αγώνες μόνο σε επίπεδες πίστες. Το πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η απουσία αγωνιστικής εμπειρίας σε τέτοιου είδους συνθήκες, φάνηκε από την αλματώδη πρόοδο με την οποία ο Γιάννης Περιστεράς βελτίωνε τους χρόνους του κάθε φορά που έμπαινε στην πίστα. Διότι να οδηγήσει γρήγορα ξέρει και μάλιστα πολύ καλά. Πού είναι η επόμενη στροφή δεν ήξερε, διότι δεν την έβλεπε πίσω από τον λόφο.  Κάθε μικρό κομμάτι που μάθαινε, είχε ως αποτέλεσμα να ρίχνει ολόκληρα δευτερόλεπτα.

Με άλλα λόγια, όποιος νομίζει πως αν κάνει 1:14 στις Σέρρες θα πάει στην Imola και θα τους πάρει τα σώβρακα στα Superbike είναι γελασμένος. Μιλήσαμε με τον Σάκη Συνιώρη που είναι δίπλα στον Γιάννη Περιστερά τα τελευταία χρόνια ως προπονητής, πριν γράψουμε αυτό το άρθρο. Ο Σάκης δεν είναι μόνο 11 φορές πρωταθλητής Ελλάδας, αλλά είναι κι αυτός ένας από τους Έλληνες ταλαντούχους αναβάτες που δοκίμασαν την τύχη τους σε διεθνείς ευρωπαϊκούς αγώνες, μαζί με τον αδερφό του (και συνάδελφό μας…), τον αείμνηστο Άλκη Συνιώρη. Όπως ο Γιάννης Περιστεράς σήμερα, έτσι και ο Σάκης με τον Άλκη γύρισαν πίσω από τον πρώτο τους αγώνα σε πίστα του εξωτερικού, έχοντας βιώσει για πρώτη φορά στην ζωή τους την εμπειρία να στρίβεις, να προσπερνάς και να αλλάζεις πορεία με το γόνατο και τα μαρσπιέ κάτω και 200km/h στο κοντέρ. Σε ποια ελληνική πίστα το κάνεις αυτό;

Γι΄αυτό η παρουσία του Σάκη δίπλα στον Γιάννη στην πίστα της Imola ήταν τόσο σημαντική. Διότι όλοι οι άλλοι βλέπουν απλώς μια άσφαλτο και ένα χρονόμετρο, όταν την ίδια στιγμή μπροστά στα μάτια του Γιάννη βρίσκεται ένας εντελώς νέος… πλανήτης! Όχι διαφορετική πίστα ή διαφορετική χώρα. Διαφορετικός πλανήτης. Ο επόμενος σταθμός για τον Γιάννη Περιστερά είναι η σαφώς πιο βατή για τα ελληνικά δεδομένα επίπεδη πίστα του Misano. Όχι πως θα είναι εύκολα τα πράγματα εκεί. Η αριστερόστροφη φορά σε σχέση με τον αρχικό δεξιόστροφο σχεδιασμό της πίστας, έχει κάνει δύσκολες τις τελευταίες στροφές που ήταν κάποτε επιταχυνόμενες και τώρα μπαίνεις φρενάροντας. Σοφά η ελληνική ομάδα αποφάσισε να βρεθεί εκεί το επόμενο Σαββατοκύριακο για προπόνηση, ώστε ο Γιάννης Περιστεράς να έχει αυτή τη φορά μικρότερο μειονέκτημα έναντι των αντιπάλων του στον αγώνα του CIV που ακολουθεί.   

Στο τέλος αυτού του κειμένου, μπορείτε να διαβάσετε όλα όσα έγιναν από καθαρά αγωνιστικής πλευράς και τις πραγματικά πολλές ατυχείς στιγμές που είχε ο Γιάννης Περιστεράς στην Imola, στο Δελτίο Τύπου που μας έστειλε η ομάδα του.   

 

Δελτίο Τύπου

 

Θετικό ξεκίνημα του Γιάννη Περιστερά στο CIV

Τρομερή βελτίωση στην άγνωστη Imola

 

Ο 14χρονος Γιάννης #John41 Περιστεράς αγωνίστηκε το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου στο Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV στην κατηγορία Supersport 300 με Yamaha R3 και ελαστικά Pirelli Supercorsa V3, στη φημισμένη πίστα της Ίμολα. Η θρυλική αυτή πίστα είναι ιδιαίτερα δύσκολη, με 22 στροφές στα 4,936μ. της διαδρομής της και ο νεαρός Έλληνας οδηγός δεν είχε την ευκαιρία στο παρελθόν να κάνει δοκιμές εκεί, περιμένοντας τις Ελεύθερες Δοκιμές του επίσημου Αγώνα για να μάθει την πίστα! 

Ένα σκασμένο λάστιχο από βίδα συναθλητή του μέσα στην πίστα ήταν η πρώτη ατυχία που δεν τον άφησε να ολοκληρώσει την εκμάθηση, έτσι ρίχτηκε κατευθείαν στις Κατατακτήριες 1, όπου είχε μια πτώση στην 22η στροφή της διαδρομής. Ήδη από το 2'18.862 των Ελεύθερων και τη διαφορά των 9.4'' από τον πρώτο από τους 34 συμμετέχοντες, είχε πριν την πτώση “κατεβάσει” 3.1'' ενώ στις Κατατακτήριες 2 κατέβασε ακόμη 2.2'' σε μόλις 4 γύρους, αφού έμεινε από αντλία βενζίνης και δεν ολοκλήρωσε ούτε τις ΚΑΤ2! 

Στον 1ο από τους δύο Αγώνες του προγράμματος, το Σάββατο, τερμάτισε στην 21η θέση με καλύτερο χρόνο κατά 0.7 του δευτερολέπτου σε σχέση με τις Κατατακτήριες, αλλά με καλύτερη γνώση της πίστας.

Η τελευταία ατυχία ήρθε στο Ζέσταμα του Αγώνα της Κυριακής όταν έκανε μόνο ένα γύρο, καθώς έμεινε και πάλι από αντλία βενζίνης. Η ομάδα επιδιόρθωσε τη βλάβη και στον Αγώνα ο #John41 έδωσε ωραία μάχη με ένα γκρουπ δέκα οδηγών, για μια θέση στη βαθμολογούμενη 15αδα. Ο τερματισμός του στην 20η θέση είναι ένα καλό αποτέλεσμα, με χρόνο ταχύτερου γύρου 2'11.655 (βελτίωση 7.2'') και διαφορά 3.7'' από τον ταχύτερο γύρο του νικητή Manuel Gonzalez που οδηγούσε Kawasaki. Ο Έλληνας οδηγός ήταν με διαφορά ο μικρότερος σε ηλικία συμμετέχων, με την πλειοψηφία να είναι μεταξύ 16 και 20 χρόνων, ενώ συμμετείχαν και κάποιοι 24χρονοι! Μάλιστα ανάμεσα στους 15 οδηγούς που συμμετείχαν με Yamaha R3 πήρε την 7η θέση! 

Πέρα από τα νούμερα που λένε τη μισή αλήθεια, το οδηγικό του στυλ και το πείσμα του, εντυπωσίασε τους Ιταλούς οργανωτές και ήδη μια Ιταλική ομάδα τον προσκάλεσε σε δοκιμές ενόψει του επόμενου αγώνα του CIV που θα γίνει στο Misano! Θετική λοιπόν η πρώτη εμπειρία του Γιάννη Περιστερά στο δύσκολο Ιταλικό Πρωτάθλημα και η ελληνική ομάδα, με μηχανικό τον Λάμπρο Τσώκο, κόουτς τον Σάκη Συνιώρη και Διευθυντή τον Νίκο Περιστερά γύρισε με πολύτιμες εμπειρίες στις βαλίτσες της.

 

ΓΙΑΝΝΗΣ #John41 ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΣ - Οδηγός

“Η συμμετοχή στο CIV ήταν κάτι που περίμενα από το ξεκίνημα της χρονιάς. Η πτώση και τα μηχανικά προβλήματα δεν μου έδωσαν το χρόνο που θα ήθελα για να μάθω την πίστα, αλλά την Κυριακή ένιωσα καλά πάνω στην Yamaha R3 και οδήγησα χωρίς άγχος. Έμαθα πολλά και είμαι στο ίδιο δευτερόλεπτο με τους οδηγούς που δίνουν τη μάχη της δεκάδας. Στο Μιζάνο σίγουρα θα είναι καλύτερα, αφού θα κάνω δοκιμές πριν τον Αγώνα. Ευχαριστώ την ομάδα και όλους τους χορηγούς μας για την υποστήριξη.”


 

Η ομάδα θέλει να ευχαριστήσει τους χορηγούς που στηρίζουν την προσπάθεια: 

ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, Motodirect, ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ, Aplinestars, TZORTZOPOULOS – SHOEI, ANEK – SUPERFAST, Zen1one Racing, RACE TECH Exhaust System, Yamaha TSOKOS Racing, Georgopoulos – ERMAX, EXTRA Products TASSOULIS, Extreme Track Days, RISE, mouratis gp spare parts, TECNO MOTO performance, clever media, P+P Papageorgiou Peristeras, PIRELLI Intramoto, PAPASTAVROU Shops, AM ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, MGP motograndprix.gr, S1 Sinioris Racing, BIZZARE STICKERS, SUPERBMOTO, ΒΑΦΕΣ ΜΑΝΟΣ, ANDELI MOTOTOURING, TENG TOOLS, FABRI, RiderGraphics, DUNLOP, PERISTERAS TYRES.

 

 

Peristeras Moto Tyres

OFFICIAL SUPPLIER  GREECE:

Dunlop Moto Racing Tyres

Dunlop Kart Racing Tyres

Chicken Hawk moto & kart Warmers 

Gerbing Heated Clothes

Gruppo Pritelli official Racing Apparel

 

Κεντρικό Μιχαλακοπούλου 125 Αθήνα,

Υπ/μα :  Κωνσταντινουπόλεως 44, Περιστέρι

Office: 210 777 5380 & 2105770877

Fax:    210 7798116  & 2105770876

Mob:   6978483747

Mail: [email protected], [email protected]

www.peristeras-tyres.gr

https://www.facebook.com/profile.php?id=100009036700180

https://www.instagram.com/peristeras/?hl=el

Πανελλήνιο Πρωτ. Ταχύτητας 5ος αγώνας Μέγαρα: Ημέρα πρωταθλητών

Από το Σάββατο μοιράστηκαν οι τίτλοι
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/10/2019

Το απόγευμα του Σαββάτου βρήκε τον Σωτήρη Μπεγνή (Superbike), τον Δημήτρη Καρακώστα (Supersport) και τον Λέανδρο Ντότσικα να φοράνε τα μπλουζάκια του Πρωταθλητή Ελλάδος για το 2019. Το ίδιο θα έπρεπε να λέμε και για τον Στέφανο Δέσκα, αλλά η κατηγορίας της OPEN θεωρείται (κακός…) ότι είναι κύπελλο και όχι πρωτάθλημα, παρά το γεγονός πως οι συμμετέχοντες αναβάτες κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι συναθλητές τους τις άλλες κατηγορίες. Όπως κι αν έχει, ο Στέφανος Δέσκας είναι και αυτός “τιτλούχος”  ή “κυπελλούχος” για να είμαστε τυπικοί.

Κατά τα λοιπά, η μέρα ξεκίνησε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, καθώς οι αναβάτες της κατηγορίας Superbike συμφώνησαν να στηθούν στην εκκίνηση βάσει των χρόνων που είχαν κάνει στο χθεσινό Warm up (διαβάστε ΕΔΩ για όσα έγιναν εχθές). Οπότε το πρόγραμμα κύλισε κανονικά και χάρη στη βοήθεια του όμορφου καιρού δεν είχαμε άλλους πονοκεφάλους για τους διοργανωτές. Ακόμα καλύτερα ήταν τα πράγματα για τους λιγοστούς θεατές που ήρθαν στην πίστα νωρίς, καθώς ο αγώνας των ΝΕΩΝ ήταν ένας από τους καλύτερους που έχουμε δει φέτος κι αν το έδειχνε η τηλεόραση θα νόμιζες πως παρακολουθείς αγώνα παγκοσμίου επιπέδου!

Ναι τόσο καλός ήταν, χάρη στη φανταστική οδήγηση του Θωμά Σκούρτα και του Γιώργου Γερακιανάκη. Οι δύο νεαροί αναβάτες οδήγησαν με εντυπωσιακή αγωνιστική ωριμότητα τις εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας μοτοσυκλέτες τους και πραγματικά τις ξεζούμισαν έως τον τελευταίο γύρο. Τελικός νικητής ο Σκούρτας, που εκμεταλλεύτηκε όσο καλύτερα μπορούσε την κακή εκκίνηση του Γερακιανάκη και οδήγησε έως το τέλος τον αγώνα, χάρη στη ικανότητά του να πιάσει αμέσως γρήγορο και σταθερό γυρολόγιο. Τρίτος τερμάτισε ο Μπαξίσογλου χωρίς να απειληθεί από κανέναν. Μακάρι στο παιχνίδι αυτό να ήταν μέσα και ο Γιάννης Περιστεράς (4ος) και ο Χρήστος Παπανικολάου, καθώς ο Περιστεράς είναι ακόμα με πατερίτσες λόγω πρόσφατης εγχείρησης στο πόδι και ο Παπανικολάου αναγκάστηκε την τελευταία στιγμή να τρέξει με την περσινή μοτοσυκλέτα του.

Αμέσως μετά τους απολαυστικούς ΝΕΟΥΣ, ήταν η σειρά των OPEN να σύρουν τον χορό. Εδώ βέβαια ο Δέσκας δεν είχε αφήσει πολλές ελπίδες για νίκη στους υπόλοιπους και πράγματι έφυγε μπροστά μετά την εκκίνηση και διαχειρήστηκε χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα τον υπόλοιπο αγώνα. Πίσω τα πράγματα ήταν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον, γιατί ο Νίκος Γεωργόπουλος από την τρίτη θέση, είχε πιάσει καλό ρυθμό και έμοιαζε πως θα προσφέρει θέαμα μαζί με τον Χαράλαμπο Θεοδωρόπουλο που ήταν στη δεύτερη. Όμως μια χαμένη αλλαγή ταχύτητας και ένα άγαρμπο φρενάρισμα στην Κ1, προκάλεσαν μια μικρή έξοδο από την πίστα που απομάκρυνε αρκετά τον Γεωργόπουλο από την δυνατότητα να παλέψει για τη δεύτερη θέση και τα ντουμπλαρίσματα στους τελευταίους γύρους χάλασαν τον ρυθμό του. Τελικά άτυχος στο τέλος ήταν και ο Θεοδωρόπουλος που έπεσε, ανοίγοντας τον δρόμο για την δεύτερη θέση στον Αντρέα παπατριανταφύλλου.

Μετά το ζέσταμα των δύο πρώτων αγώνων που ήταν ιδιαίτερα απολαυστική για τους θεατές, ήρθε η πολλά υποσχόμενη διπλή κατηγορία των SS300-Racing. Έχοντας σχεδόν τους ίδιους αναβάτες με την κατηγορία των ΝΕΩΝ, εμπλουτισμένη με λίγη παραπάνω κάπνα από τα δίχρονα δικύλινδρα 250, περιμέναμε να δούμε φοβερές μάχες. Δυστυχώς όμως αυτό το πάντρεμα τριών ειδών μοτοσυκλετών, προκαλεί σύγχυση σε θεατές και κριτές μετά από λίγους γύρους. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως αυτή η διπλή κατηγορία έχει μακράν τα περισσότερα παράπονα για μπλε σημαίες, με δεύτερη σε σειρά την OPEN, όπου όλως τυχαίως είναι και αυτή μια κατηγορία που επιτρέπονται μοτοσυκλέτες διαφορετικών δυνατοτήτων. Διότι μπορεί στα χρονόμετρα να γυρνάνε πάνω-κάτω τους ίδιους χρόνους, όμως μέσα στον αγώνα όποιος έχει το περισσότερο γκάζι καθορίζει την τύχη εκείνων που είναι πίσω του.

Με άλλα λόγια, ένα supersport μπορεί να φύγει μακριά από ένα superbike, όμως δεν μπορεί να προσπεράσει εύκολα ένα superbike. Απόδειξη σε αυτό ήταν η όμορφη, αλλά απέλπιδα προσπάθεια του Χρήστου Παπανικολάου (έκανε ταχύτερο χρόνο αγώνα) να προσπεράσει τον Λέανδρο Ντότσικα. Ακόμα κι αν τα κατάφερνε πάντως, δεν θα είχε νόημα αφού βγαίνοντας στην μεγάλη πίσω ευθεία, το δίχρονο V2 θα μάζευε την διαφορά από το μονοκύλινδρο τετράχρονο. Δυστυχώς το σενάριο σήμερα ήθελε να πέσουν οι δύο αναβάτες στην είσοδο για την τελευταία στροφή της πίστας. Ο Παπανικολάου έφτασε “σχεδόν δίπλα” στο Ντότσικα, ο Ντότσικας με την σειρά “του είπε όχι” κλείνοντας έγκαιρα τη πόρτα, όμως ο Παπανικολάου δεν πρόλαβε σταματήσει την μοτοσυκλέτα του (το προσπάθησε πάντως) ακουμπώντας τελικά τον εμπρός τροχό του στο πίσω του Ντότσικα.

Η πτώση αυτή δεν προκάλεσε ευτυχώς κάποιον τραυματισμό, όμως ο αγώνας διακόπηκε, καθώς ο Παπανικολάου άργησε να σηκωθεί από την άσφαλτο και όπως ήδη ξέρουμε, στα Μέγαρα το ασθενοφόρο πρέπει να μπει μέσα στην πίστα για να παραλάβει τραυματία. Σε αυτή την περίπτωση, νικητής και γενικά η σειρά τερματισμού καθορίζεται από τον προηγούμενο γύρο. Κάπως έτσι, έχουμε το παράδοξο αγωνιστικό φαινόμενο, όπου στα δύο πρώτα σκαλιά του βάθρου ανέβηκα οι δύο αναβάτες που εγκατέλειψαν από πτώση, η οποία πτώση προκάλεσε την διακοπή του αγώνα….    Take the egg and save it!

Στα Superpsort ο Δημήτρης Καρακώστας και οι μόλις έξι συμμετοχές σε αυτή την κατηγορία λόγω απόσυρσης την τελευταία στιγμή του Γιάννη Τζορτζοπουλου (όχι λόγω των τριών σπασμένων δακτύλων του, αλλά λόγω ηλεκτρικών προβλημάτων στη μοτοσυκλέτα του!) δεν μας είχαν αφήσει πολλές ελπίδες πως θα βλέπαμε θέαμα. Όμως ο περσινός πρωταθλητής Σταύρος Τριντής όρμησε στην εκκίνηση και στους τρεις πρώτους γύρους ανάγκασε τον Καρακώστα να κάνει σκληρή άμυνα, ενώ την ίδια ώρα ο Άλεξ Παπαγεωργίου είχε εντυπωσιακό ρυθμό. Δυστυχώς αυτή η μάχη δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Τριντής έπεσε στην Κ4 από μπροστινό.

Το περιστατικό αυτό συζητήθηκε αρκετά, καθώς δεν ήταν απόλυτα σαφές αν η πτώση του Τριντή ήταν απόρροια της αμυντικής γραμμής του Καρακώστα ή αν ήταν από υπερβολικό… ζήλο του Τριντή. Πάντως και τα δύο σενάρια θα μπορούσαν να ήταν αληθινά. Το κακό στην όλη ιστορία ήταν βέβαια πως μετά την πτώση του Τριντή οι θεατές δεν είχαμε καμία αγωνία για το τι θα δούμε παρακάτω και ο αγώνας των supersport έγινε ξαφνικά μια καλή ευκαιρία για να πάει κάποιος στην τουαλέτα και να επιστρέψει πίσω χωρίς να έχει χάσει κάτι από τα αγωνιστικά τεκταινόμενα. Έτσι μαζί με την καρό σημαία, ο Δημήτρης Καρακώστας πήρε μαζί και το πρώτο του πρωτάθλημα στα supersport.

Περίπου το ίδιο έργο, αλλά με άλλους ηθοποιούς πιστεύαμε πως θα δούμε και στα Superbike, όμως ο Λευτέρης Πίππος τρέλανε τον κόσμο στους πρώτους γύρους! Ο Μπεγνής από την pole position έκανε την χειρότερη εκκίνηση που θα μπορούσε, με αποτέλεσμα ο Συνιώρης να στρίψει πρώτος. Την ίδια ώρα όμως ο Πίππος, με μια εκκίνηση τύπου-dragster έστριψε δεύτερος και στην έξοδο της Κ1 βρέθηκε δίπλα στον Συνιώρη. Ως την Κ4 είχε πάρει τα ηνία του αγώνα και έως τα φρένα της Κ6 είχε κάνει πέντε μηχανιάκια απόσταση από τον δεύτερο πλέον Συνιώρη!  Απόλυτα λογικό, αφού ο Πίππος είχε ήδη κατέβει από τον πρώτο γύρο στο 1:01, όταν όλοι οι υπόλοιποι γύρναγαν στο 1:02 και από τον δεύτερο γύρο και μετά κόλλησε τη βελόνα στο ’59 χαμηλό. Ο τραυματίας Συνιώρης  ήταν φανερό πως δεν θα μπορούσε σωματικά να ακολουθήσει από την αρχή έως το τέλος τέτοιο ρυθμό. Πράγματι, ήταν θέμα χρόνου για τον Μπεγνή να περάσει τους Παπαγγέλου και Συνιώρη και να βρεθεί σε απόσταση βολής από τον Πίππο. Όπως και ο Παπαγγέλου έπιασε και πέρασε τον Συνιώρη, όμως ο Συνιώρης ανταπέδωσε και λίγο αργότερα η μάχη μεταξύ τους έληξε άδοξα, καθώς ο Παπαγγέλου έπεσε στην Κ1 μόνος του, έχοντας απομακρυνθεί αρκετά από τον Συνιώρη.

Έτσι μετά από αυτό, το μόνο που απέμεινε να δουν οι θεατές ήταν μια πιθανή μάχη μεταξύ αναγεννημένου Πίππου και διψασμένου για τον τίτλο Μπεγνή.

Όμως και αυτό το σενάριο “αγωνίας” που φτιάξαμε στο μυαλό μας, έπεσε στο κενό βλέποντας τον Μπεγνή να κάνει 58ρια πλησιάζοντας τον Πίππο, όταν κανένας άλλος μέσα στην πίστα εκείνη τη στιγμή δεν είχε κάνει ούτε καν ‘59 ξερό. Το πάλεψε ο Πίππος στα φρένα να κρατήσει πίσω του τον Μπεγνή, αλλά ούτε ο Πίππος, ούτε ο Μπεγνής είχαν σκοπό να διακινδυνεύσουν μια πτώση σήμερα. Έτσι μετά από μια-δυο διερευνητικές και προειδοποιητικές “επισκέψεις” του εμπρός τροχού του Μπεγνή δίπλα στον Πίπππο, οι δύο αναβάτες της Yamaha έλυσαν πολιτισμένα τις διαφορές τους, με τον Πίππο να παίζει καθαρά και τον Μπεγνή να προσπερνά χωρίς ρίσκο. Οι εστεμμένοι πρωταθλητές και κυπελλούχοι κράτησαν χαμηλούς τόνους στους πανηγυρισμούς τους  σήμερα, όμως στον αυριανό αγώνα μας υποσχέθηκαν πώς θα είναι πιο χαλαροί και θα ξεσαλώσουν. Οπότε αύριο πάλι έχουμε Μέγαρα για τον τελευταίο αγώνα που θα καθορίσει τους πρωταθλητές στις κατηγορίες Νέων και SS300, αλλά και θα έχει περισσότερο θέαμα στις υπόλοιπες κατηγορίες που οι αναβάτες θα τρέχουν για την απόλαυση του αγώνα χωρίς σκοπιμότητες.