ΠΠΤ 2019 ΜΕΓΑΡΑ 4ος Χρονομετρημένα: Θυελλώδες σκηνικό

Νέα δεδομένα στη μέση του πρωταθλήματος
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/9/2019

Η επιστροφή του ΠΠΤ στα Μέγαρα μοιάζει περισσότερο σαν επανεκκίνηση του πρωταθλήματος, παρά ως συνέχειά του. Οι θυελλώδεις άνεμοι που φυσούσαν σήμερα, έκαναν την οδήγηση μέσα στην πίστα ιδιαίτερα δύσκολη για τους αναβάτες και έπαιξαν ρυθμιστικό ρόλο στους χρόνους. Καθώς δεν είχαν σταθερή ένταση κατά την διάρκεια της ημέρας, κάποιοι αναβάτες στάθηκαν λίγο πιο τυχεροί και είχαν “ούριο άνεμο” και κάποιοι άλλοι πάλεψαν με τα “μελτέμια”. Όμως οι δυνατοί άνεμοι, ήταν απλώς άλλη μια αστάθμητη παράμετρος. Σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες υπάρχουν νέα δεδομένα, που ανατρέπουν την εικόνα που είχαμε έως τώρα.

Ξεκινώντας από τους ΝΕΟΥΣ, ο σοβαρός τραυματισμός του πρωτοπόρου της βαθμολογίας Γιάννη Περιστερά, δίνει το πλεονέκτημα πλέον στον Χρήστο Παπανικολάου. Παρά το γεγονός πως ο Γιάννης Περιστεράς βγήκε από το χειρουργείο μόλις πριν δύο εβδομάδες, εν τούτοις δήλωσε κανονικά συμμετοχή σε αυτόν τον αγώνα. Όχι φυσικά με βλέψεις να τον κερδίσει, αλλά για να πάρει τους (όποιους) βαθμούς θα έδινε η τελευταία θέση και να μείνει στη μάχη του τίτλου στον τελευταίο διπλό αγώνα.

Όμως ο γιατρός της διοργάνωσης αποφάσισε να μην δώσει την έγκρισή του, κάτι που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του manager (και πατέρα του) της ομάδας Νίκου Περιστερά. Περισσότερο βέβαια για τους τυπικούς λόγους, καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή η ομάδα του Γιάννη Περιστερά δεν είχε πάρει τις τελικές της αποφάσεις για την συμμετοχή του στα πρώτα χρονομετρημένα.

Αλλαγή σκηνικού είχαμε και στην Racing, ευτυχώς αυτή τη φορά για καθαρά αγωνιστικούς λόγους. Ο Χρίστος Παπανικολάου πήρε την Pole από τον Λέανδρο Ντότσικα, βάζοντας σε πλεονεκτική θέση τον εαυτό του στο αυριανό αγώνα. Θυμίζουμε πως ο Παπανικολάου αγωνίζεται σε αυτή την κατηγορία με τετράχρονη μονοκύλινδρη Moto3 μοτοσυκλέτα, ενώ ο Ντότσικας έχει δίχρονη V2. Τα εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά αυτών των δύο μοτοσυκλετών αναγκάζουν τους αναβάτες τους να καταστρώσουν αντίστοιχα διαφορετικές στρατηγικές αγώνα, ακόμα κι αν γυρίζουν στους ίδιους ακριβώς χρόνους! Μαζί τους τρέχει βέβαια και η κατηγορία των SS300, όπου ο Γιώργος Γερακιανάκης και ο Θωμάς Σκούρτας έχουν “ανοιχτούς λογαριασμούς” με ελάχιστη διαφορά σε βαθμούς και χρόνους.

Η επόμενη κατηγορία που άλλαξε εικόνα σήμερα στα Μέγαρα, είναι εκείνη της OPEN. Στον προηγούμενο διπλό αγώνα των Σερρών, ο Στέφανος Δέσκας μάζεψε δύο καρό σημαίες, όμως σήμερα το πρωί βρέθηκε μπροστά του ο Νίκος Γεωργόπουλος. Η κατηγορία αυτή έχει αναβαθμιστεί πολύ φέτος και αυτό φαίνεται από τους χρόνους των αναβατών.

Στα supersport, ο Δημήτρης Καρακώστας δεν άφησε αμφιβολίες πως είναι το φαβορί για το πρωτάθλημα, όμως ο εορτάζοντας Σταυρός Τριντής, έβαλε ένα τεράστιο ερωτηματικό για το ποιος θα κρατήσει την καρό σημαία αυτή την Κυριακή.

Όσο για τα Superbike τι να πει κανείς; Σε κάθε αγώνα έχουμε και κάτι διαφορετικό. Στην Τρίπολη ήταν ο Καναδός, στις Σέρρες ο Μπεγνής και ο Συνιώρης μοιράστηκαν ισάξια τις νίκες.  Τι θα δούμε άραγε στα Μέγαρα αύριο; Δυστυχώς όχι τον Μιχάλη Κουτσουμπό που δεν έλαβε μέρος σε αυτόν τον αγώνα (αν είναι σωστές οι πληροφορίες μας λόγω τραυματισμού). Το μόνο βέβαιο είναι πως θα δούμε έναν ετοιμοπόλεμο Σωτήρη Μπεγνή, που σήμερα έδειξε σε όλους ξεκάθαρα πως στις φωτεινές του καλοκαιρινές διακοπές δεν έκανε ηλιοθεραπεία…

Δίπλα του θα έχει δύο έμπειρους πολυπρωταθλητές, τον Σάκη Συνιώρη και τον Λευτέρη Πίππο. Ο Συνιώρης αντιμετώπισε κάποιες δυσκολίες με τη ρύθμιση της μοτοσυκλέτας του το πρωί, αλλά έχει πάντα τον τρόπο να βρεθεί στην πρώτη σειρά της εκκίνησης. Ανανεωμένος και με κέφια ήρθε στα Μέγαρα ο Λευτέρης Πίππος, που μετά το ατύχημα που είχε στον πρώτο βαλκανικό αγώνα στις Σέρρες, έμοιαζε πως είχε χάσει τον βηματισμός του. Τώρα όμως που ξεκινά από την τρίτη θέση, έχει τη δυνατότητα να ζητήσει κάτι παραπάνω την Κυριακή.

 

Αποτελέσματα χρονομετρημένων δοκιμαστικών

Αναβάτης                                   Χρόνος

 

ΝΕΟΙ

1 ΓΕΡΑΚΙΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Yamaha R3    1:04.514

2 ΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ  Kawasaki 400 1:05.052

3 ΣΚΟΥΡΤΑΣ ΘΩΜΑΣ KTM RC 390               1:05.752

 

 

OPEN

 

1 ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Honda CBR 600  1:01.847

2   ΕΣΚΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ                Honda Cbr 600  1:01.993        

3 ΠΑΠΑΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ KAWASAKI ZX10 10001:02.182

 

RACING

 

1 ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ  Kawasaki 400    1:02.760

2 ΝΤΟΤΣΙΚΑΣ ΛΕΑΝΡΟΣ  YAMAHA TZ 2         1:02.886

3 ΠΑΡΓΙΝΟΣ ΑΝΡΕΑΣ       Racing 250               1:04.735

 

SUPERSPORT

 

1 ΚΑΡΑΚΣΤΑΣΗΜΗΤΡΙΟΣ HONDA CBR 600  59.170

2 ΤΡΙΝΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ              HONDA CBR 600  59.812

3 ΠΑΠΑΓΕΡΓΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΡΟΣ ΥΑΜΑΗΑ 600 1:00.117

 

 

SUPERBIKE

 

1 ΜΠΕΓΝΗΣ ΣΤΗΡΗΣ                   YAMAHA R1  58.088

2 ΣΥΝΙΡΗΣ ΘΕΟΟΣΙΟΣ KAWASAKI ZX10RR  58.987

3 ΠΙΠΠΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ                  YAMAHA R1 59.164

 

Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης: Από την Κω στην Ισπανία

Το αγωνιστικό ταξίδι ενός “μικρού” Οδυσσέα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/8/2020

Η πόρτα των γραφείων μας άνοιξε για να υποδεχτεί τον “μικρό” Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη και τον πατέρα του που μόλις λίγες ώρες πριν είχαν προσγειωθεί στην Αθήνα. Δεν ήρθαν από το νησί της Κω που είναι η μόνιμη κατοικία τους, αλλά από την Ισπανία, μετά από ένα σκληρό αγωνιστικό πολυήμερο ταξίδι. Είναι μόλις 12 χρονών, όμως τα ταξίδια για τον Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη θα μπορούσαμε να πούμε με μια δόση υπερβολής πως αποτελούν την καθημερινότητά του. Όταν ζεις σε ένα ελληνικό νησί και θέλεις να ασχοληθείς σοβαρά με τους αγώνες ταχύτητας, τότε θα πρέπει να σου αρέσουν τα αεροπλάνα και τα καράβια διότι θα περάσεις πολλές ώρες μέσα σε αυτά.

Ο πατέρας του ο Μεθόδιος είναι πάντα δίπλα του, όμως η ζωή ενός αθλητή και ειδικά ενός μικρού παιδιού που ασχολείται συστηματικά με τους αγώνες μοτοσυκλέτας είναι δυσανάλογα σκληρή για την ηλικία του. Οι ώρες της “μοναξιάς” μακριά από τους φίλους σου και οι ατελείωτες ώρες ταξιδιών είναι πάντα ένα βαρύ αντίτιμο που πρέπει να πληρώσει ένα παιδί που δεν κάνει απλώς την πλάκα του. Θα πρέπει να αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις για να θυσιάσεις όλα τα υπόλοιπα και το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η οικογένειά σου, καθώς κάθε μέτρο και δευτερόλεπτο μακριά από τον τόπο κατοικίας πολλαπλασιάζει το κόστος. Βλέποντας όμως από κοντά τον Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη και τον πατέρα του, καταλαβαίνεις αμέσως πως έχουν κίνητρο και στόχο να φτάσουν έως το τέλος. Και μάλιστα όχι από τον εύκολο δρόμο, αλλά από το κακοτράχαλο μονοπάτι των διεθνών αγώνων.

Με τον διπλό αγώνα της Ισπανίας φρέσκο στο μυαλό τους, οι απαντήσεις τους στα ερωτήματά μας έβγαιναν αβίαστα. Το βασικό πρόβλημα σε αγωνιστικό επίπεδο για εμάς τους Έλληνες είναι οι χώροι για προπόνηση μας λέει ο πατέρας του Μάριου. Κάνουμε μόνοι μας και χωρίς ανταγωνισμό προπόνηση σε πάρκινγκ και μετά πάμε στην Ιταλία και τώρα στην Ισπανία και μπαίνουμε σε πίστες με πλάτος 18 μέτρα! Ναι, υπάρχει η πίστα των Σερρών και ο νέος Δήμαρχος και η νέα διοίκηση μας βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο, αλλά η απόσταση εκτοξεύει τα έξοδα. Η πίστα των Μεγάρων είναι ακατάλληλη. Ο μικρός δεν είχε πέσει ποτέ από οδηγικό λάθος δύο χρόνια σε αγώνες της Ιταλίας και έπεσε δύο φορές μέσα σε μία ημέρα στα Μέγαρα. Έ, από εκεί που έστριψε έχει λακκούβα και από εκεί έχει χώματα και… Δηλαδή να ξεχάσει να οδηγάει για να μάθει το μονοπάτι στα Μέγαρα;

Εύλογα το ερώτημα, πρακτικά, είναι τί λύσεις υπάρχουν στην Ελλάδα για να προχωρήσεις αγωνιστικά ένα παιδί αυτής της ηλικίας και να έχει ελπίδες να διακριθεί σε υψηλού επιπέδου αγώνες στο εξωτερικό. Τρέξαμε τρία χρόνια στα MiniGP. Τον τρίτο χρόνο τρέξαμε περισσότερο για να υποστηρίξουμε τον θεσμό. Δυστυχώς στο πανελλήνιο πρωτάθλημα δεν μπορούν να τρέξουν παιδιά αυτής της ηλικίας. Υπάρχει ένα κενό εδώ που νομίζω πως πρέπει να το κοιτάξει η ΑΜΟΤΟΕ.

Γενικά τα θεσμικά όργανα δεν έχουν ασχοληθεί με τα προβλήματα των νεαρών αναβατών του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Για παράδειγμα οι απουσίες στο σχολείο. Την επόμενη χρονιά ο Μάριος πάει στο γυμνάσιο και αν δεν αλλάξει το πρόγραμμα των αγώνων της Ισπανίας ο μικρός θα έχει μείνει από απουσίες πριν έρθουν τα Χριστούγεννα. Γιατί όμως να πάνε Ισπανία;

Ο υψηλός ανταγωνισμός είναι αυτό που μας οδήγησε εκεί. Αν είσαι μέσα στη 15άδα εκεί, τότε μπορείς να είσαι σίγουρος πως είσαι μέσα στους 15 καλύτερους και σε κάθε άλλη χώρα. Το πρωτάθλημα έχει διεθνείς συμμετοχές και καθώς το επόμενο βήμα είναι το European Talent Cup, δηλαδή τον προθάλαμο για την Moto3, το επίπεδο του ανταγωνισμού είναι κορυφαίο.

Προφανώς η συμμετοχή σε ένα τέτοιου είδους πρωτάθλημα και μάλιστα στην άλλη άκρη της Ευρώπης δεν είναι φτηνή υπόθεση. Όλα στο τέλος καταλήγουν στα χρήματα. Χρειάζεσαι ομάδα και μοτοσυκλέτα με κόστος τουλάχιστον 40.000€ για όλο το πρωτάθλημα, χωρίς φυσικά τα προσωπικά σου έξοδα. Δύσκολα μπορείς να καλύψεις τέτοια ποσά χωρίς τη βοήθεια χορηγών και πραγματικά ευχαριστούμε θερμά όλους όσους μας έχουν βοηθήσει έως τώρα.

Είναι απόλυτα αληθές πως οι Έλληνες αναβάτες και οι οικογένειές τους παλεύουν με τα θηρία όταν πάρουν την απόφαση να ξεφύγουν από την ελληνική αγωνιστική πραγματικότητα. Το οδηγικό ταλέντο και το πείσμα του Σπύρου-Μάριου Φουρθιώτη μπορούν να καλύψουν ένα μέρος από το οικονομικό μειονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους του, όμως δεν μπορείς να κάνεις πάντα θαύματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτός ο τελευταίος αγώνας της Ισπανίας, όπου η μοτοσυκλέτα του Μάριου δεν ήθελε να δουλέψει ποτέ σωστά. Να έχεις κάνει όλα αυτά τα έξοδα για να βρεθείς στην Ισπανία. Να προσπαθείς μέσα σε δύο-τρεις ημέρες ελεύθερων δοκιμαστικών να μάθεις την πίστα και να καλύψεις την απουσία αντίστοιχων χώρων προπόνησης της χώρας σου και τελικά η μοτοσυκλέτα να σβήνει κάθε δύο-τρεις γύρους και οι μηχανικοί να μην μπορούν να βρουν λύση. Σχεδόν αλλάξαμε τα πάντα πάνω στη μοτοσυκλέτα. Μέχρι και το ρεζερβουάρ. Τίποτα! Τελικά καταφέραμε να κάνουμε τον αγώνα, αλλά η απογοήτευση είναι μεγάλη όταν κάνεις τόσες θυσίες για να βρεθείς εκεί. Οι ατυχίες είναι μέσα στο παιχνίδι, αλλά όταν δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου και του χρήματος, πονάνε περισσότερο.

Και ο Μάριος τι λέει για όλα αυτά; Ό,τι κι αν γίνει πάντα θα κάνω κάτι με τις μοτοσυκλέτες. Οι μοναχικές προπονήσεις είναι κάποιες φορές βαρετές, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Δοκίμασα όλα τα αθλήματα που κάνουν και οι φίλοι μου και τα παράτησα. Μου αρέσει αυτό που κάνω και πάντα υπάρχει μια καινούρια πρόκληση. Όπως για παράδειγμα η νέα μοτοσυκλέτα που οδηγάω τώρα με τους μεγάλους τροχούς και σε μεγάλες πίστες, που θέλει άλλον τρόπο οδήγησης με περισσότερη φόρα.

Το επόμενο ταξίδι του Φουρθιώτη στην Ισπανία είναι τον Σεπτέμβρη αλλά με την παρούσα κατάσταση λόγω του COVID-19 κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά αν το αγωνιστικό πρόγραμμα θα τηρηθεί. Κι αυτή η κατάσταση έχει επιπτώσεις και στο κομμάτι που πονάει περισσότερο, δηλαδή της χρηματοδότησης της. Οι περισσότεροι χορηγοί είναι άνθρωποι που ζουν από τον τουρισμό και φέτος τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τον συγκεκριμένο κλάδο. Όμως οι κόποι, το ρίσκο και τα έξοδα έχουν ανταμοιβή κάθε φορά που ο Μάριος ανεβαίνει στο βάθρο και η ελληνική σημαία κυματίζει σε ένα διεθνή αγώνα. Και αυτό γεμίζει με χαμόγελα όλους μας.