Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης: Από την Κω στην Ισπανία

Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/8/2020

Η πόρτα των γραφείων μας άνοιξε για να υποδεχτεί τον “μικρό” Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη και τον πατέρα του που μόλις λίγες ώρες πριν είχαν προσγειωθεί στην Αθήνα. Δεν ήρθαν από το νησί της Κω που είναι η μόνιμη κατοικία τους, αλλά από την Ισπανία, μετά από ένα σκληρό αγωνιστικό πολυήμερο ταξίδι. Είναι μόλις 12 χρονών, όμως τα ταξίδια για τον Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη θα μπορούσαμε να πούμε με μια δόση υπερβολής πως αποτελούν την καθημερινότητά του. Όταν ζεις σε ένα ελληνικό νησί και θέλεις να ασχοληθείς σοβαρά με τους αγώνες ταχύτητας, τότε θα πρέπει να σου αρέσουν τα αεροπλάνα και τα καράβια διότι θα περάσεις πολλές ώρες μέσα σε αυτά.

Ο πατέρας του ο Μεθόδιος είναι πάντα δίπλα του, όμως η ζωή ενός αθλητή και ειδικά ενός μικρού παιδιού που ασχολείται συστηματικά με τους αγώνες μοτοσυκλέτας είναι δυσανάλογα σκληρή για την ηλικία του. Οι ώρες της “μοναξιάς” μακριά από τους φίλους σου και οι ατελείωτες ώρες ταξιδιών είναι πάντα ένα βαρύ αντίτιμο που πρέπει να πληρώσει ένα παιδί που δεν κάνει απλώς την πλάκα του. Θα πρέπει να αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις για να θυσιάσεις όλα τα υπόλοιπα και το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η οικογένειά σου, καθώς κάθε μέτρο και δευτερόλεπτο μακριά από τον τόπο κατοικίας πολλαπλασιάζει το κόστος. Βλέποντας όμως από κοντά τον Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη και τον πατέρα του, καταλαβαίνεις αμέσως πως έχουν κίνητρο και στόχο να φτάσουν έως το τέλος. Και μάλιστα όχι από τον εύκολο δρόμο, αλλά από το κακοτράχαλο μονοπάτι των διεθνών αγώνων.

Με τον διπλό αγώνα της Ισπανίας φρέσκο στο μυαλό τους, οι απαντήσεις τους στα ερωτήματά μας έβγαιναν αβίαστα. Το βασικό πρόβλημα σε αγωνιστικό επίπεδο για εμάς τους Έλληνες είναι οι χώροι για προπόνηση μας λέει ο πατέρας του Μάριου. Κάνουμε μόνοι μας και χωρίς ανταγωνισμό προπόνηση σε πάρκινγκ και μετά πάμε στην Ιταλία και τώρα στην Ισπανία και μπαίνουμε σε πίστες με πλάτος 18 μέτρα! Ναι, υπάρχει η πίστα των Σερρών και ο νέος Δήμαρχος και η νέα διοίκηση μας βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο, αλλά η απόσταση εκτοξεύει τα έξοδα. Η πίστα των Μεγάρων είναι ακατάλληλη. Ο μικρός δεν είχε πέσει ποτέ από οδηγικό λάθος δύο χρόνια σε αγώνες της Ιταλίας και έπεσε δύο φορές μέσα σε μία ημέρα στα Μέγαρα. Έ, από εκεί που έστριψε έχει λακκούβα και από εκεί έχει χώματα και… Δηλαδή να ξεχάσει να οδηγάει για να μάθει το μονοπάτι στα Μέγαρα;

Εύλογα το ερώτημα, πρακτικά, είναι τί λύσεις υπάρχουν στην Ελλάδα για να προχωρήσεις αγωνιστικά ένα παιδί αυτής της ηλικίας και να έχει ελπίδες να διακριθεί σε υψηλού επιπέδου αγώνες στο εξωτερικό. Τρέξαμε τρία χρόνια στα MiniGP. Τον τρίτο χρόνο τρέξαμε περισσότερο για να υποστηρίξουμε τον θεσμό. Δυστυχώς στο πανελλήνιο πρωτάθλημα δεν μπορούν να τρέξουν παιδιά αυτής της ηλικίας. Υπάρχει ένα κενό εδώ που νομίζω πως πρέπει να το κοιτάξει η ΑΜΟΤΟΕ.

Γενικά τα θεσμικά όργανα δεν έχουν ασχοληθεί με τα προβλήματα των νεαρών αναβατών του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Για παράδειγμα οι απουσίες στο σχολείο. Την επόμενη χρονιά ο Μάριος πάει στο γυμνάσιο και αν δεν αλλάξει το πρόγραμμα των αγώνων της Ισπανίας ο μικρός θα έχει μείνει από απουσίες πριν έρθουν τα Χριστούγεννα. Γιατί όμως να πάνε Ισπανία;

Ο υψηλός ανταγωνισμός είναι αυτό που μας οδήγησε εκεί. Αν είσαι μέσα στη 15άδα εκεί, τότε μπορείς να είσαι σίγουρος πως είσαι μέσα στους 15 καλύτερους και σε κάθε άλλη χώρα. Το πρωτάθλημα έχει διεθνείς συμμετοχές και καθώς το επόμενο βήμα είναι το European Talent Cup, δηλαδή τον προθάλαμο για την Moto3, το επίπεδο του ανταγωνισμού είναι κορυφαίο.

Προφανώς η συμμετοχή σε ένα τέτοιου είδους πρωτάθλημα και μάλιστα στην άλλη άκρη της Ευρώπης δεν είναι φτηνή υπόθεση. Όλα στο τέλος καταλήγουν στα χρήματα. Χρειάζεσαι ομάδα και μοτοσυκλέτα με κόστος τουλάχιστον 40.000€ για όλο το πρωτάθλημα, χωρίς φυσικά τα προσωπικά σου έξοδα. Δύσκολα μπορείς να καλύψεις τέτοια ποσά χωρίς τη βοήθεια χορηγών και πραγματικά ευχαριστούμε θερμά όλους όσους μας έχουν βοηθήσει έως τώρα.

Είναι απόλυτα αληθές πως οι Έλληνες αναβάτες και οι οικογένειές τους παλεύουν με τα θηρία όταν πάρουν την απόφαση να ξεφύγουν από την ελληνική αγωνιστική πραγματικότητα. Το οδηγικό ταλέντο και το πείσμα του Σπύρου-Μάριου Φουρθιώτη μπορούν να καλύψουν ένα μέρος από το οικονομικό μειονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους του, όμως δεν μπορείς να κάνεις πάντα θαύματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτός ο τελευταίος αγώνας της Ισπανίας, όπου η μοτοσυκλέτα του Μάριου δεν ήθελε να δουλέψει ποτέ σωστά. Να έχεις κάνει όλα αυτά τα έξοδα για να βρεθείς στην Ισπανία. Να προσπαθείς μέσα σε δύο-τρεις ημέρες ελεύθερων δοκιμαστικών να μάθεις την πίστα και να καλύψεις την απουσία αντίστοιχων χώρων προπόνησης της χώρας σου και τελικά η μοτοσυκλέτα να σβήνει κάθε δύο-τρεις γύρους και οι μηχανικοί να μην μπορούν να βρουν λύση. Σχεδόν αλλάξαμε τα πάντα πάνω στη μοτοσυκλέτα. Μέχρι και το ρεζερβουάρ. Τίποτα! Τελικά καταφέραμε να κάνουμε τον αγώνα, αλλά η απογοήτευση είναι μεγάλη όταν κάνεις τόσες θυσίες για να βρεθείς εκεί. Οι ατυχίες είναι μέσα στο παιχνίδι, αλλά όταν δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου και του χρήματος, πονάνε περισσότερο.

Και ο Μάριος τι λέει για όλα αυτά; Ό,τι κι αν γίνει πάντα θα κάνω κάτι με τις μοτοσυκλέτες. Οι μοναχικές προπονήσεις είναι κάποιες φορές βαρετές, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Δοκίμασα όλα τα αθλήματα που κάνουν και οι φίλοι μου και τα παράτησα. Μου αρέσει αυτό που κάνω και πάντα υπάρχει μια καινούρια πρόκληση. Όπως για παράδειγμα η νέα μοτοσυκλέτα που οδηγάω τώρα με τους μεγάλους τροχούς και σε μεγάλες πίστες, που θέλει άλλον τρόπο οδήγησης με περισσότερη φόρα.

Το επόμενο ταξίδι του Φουρθιώτη στην Ισπανία είναι τον Σεπτέμβρη αλλά με την παρούσα κατάσταση λόγω του COVID-19 κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά αν το αγωνιστικό πρόγραμμα θα τηρηθεί. Κι αυτή η κατάσταση έχει επιπτώσεις και στο κομμάτι που πονάει περισσότερο, δηλαδή της χρηματοδότησης της. Οι περισσότεροι χορηγοί είναι άνθρωποι που ζουν από τον τουρισμό και φέτος τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τον συγκεκριμένο κλάδο. Όμως οι κόποι, το ρίσκο και τα έξοδα έχουν ανταμοιβή κάθε φορά που ο Μάριος ανεβαίνει στο βάθρο και η ελληνική σημαία κυματίζει σε ένα διεθνή αγώνα. Και αυτό γεμίζει με χαμόγελα όλους μας.

https://bit.ly/MOTO_670

Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/9/2020

Αν “γκουγκλάρεις” το όνομα του Γιάννη Περιστερά στη μηχανή αναζήτησης του διαδικτύου, θα βρεις δεκάδες άρθρα και φωτογραφίες που τον αφορούν. Είναι ένα όνομα που όλοι όσοι ασχολούνται με τους αγώνες μοτοσυκλετών το ακούν και διαβάζουν συχνά για τα αγωνιστικά του αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια. Όμως η ιστορία ξεκινά αρκετά χρόνια πριν και αυτό που την χαρακτηρίζει είναι η επιλογή του δύσκολου δρόμου προς την κορυφή.

Το ξεκίνημα

O Ιωάννης Περιστεράς γεννήθηκε στις 21/05/2005 και μπορείς να πεις πως γεννήθηκε μέσα στους αγώνες ταχύτητας, αφού το πρώτο του ερέθισμα με τον κόσμο της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας έγινε όταν ήταν μόλις 40 ημερών σε αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας στην πίστα των Σερρών, στην αγκαλιά του πατέρα του Νίκου Περιστερά. Το 2009 σε ηλικία 4 χρονών θα αποκτήσει την πρώτη του μοτοσυκλέτα, ένα Yamaha PW50 και θα ακουστεί για πρώτη φορά το όνομά του από τα μεγάφωνα σε διεθνή αγώνα, κατά την διάρκεια του Supercross στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας του Φαλήρου, μπαίνοντας μέσα στην πίστα υπό το βλέμμα 20.000 θεατών.

Το 2014 θα κάνει την πρώτη του “πρωταθληματική” εμφάνιση σε επίσημο θεσμό, στο MiniGP CUP, με ένα Honda NSF. Την επόμενη χρονιά, το 2015, αποφασίζει να κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τον εαυτό του, συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε αγώνες δύο κατηγοριών του θεσμού και μάλιστα με δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες! Στο μεν MiniGP Cup με μοτοσυκλέτα Honda NSF και στο KidGP με μοτοσυκλέτα Blata, κατακτώντας στο τέλος της χρονιάς την 3η και την 2η θέση της βαθμολογίας αντίστοιχα.

Το 2016 κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στην Ελλάδα στην κατηγορία MiniGP και ταυτόχρονα κάνει το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα Ιταλίας στην κατηγορία Pre-MiniGp με μοτοσυκλέτα Metrakit. Βασικός στόχος είναι η συλλογή εμπειριών από διεθνούς επιπέδου αγώνες και η προετοιμασία του για το Red Bull Rookies Cup, όμως ο Γιάννης καταφέρνει να φέρει και εντυπωσιακά αποτελέσματα. Τον Σεπτέμβριο του 2016, ο αγώνας στην Valelunga έφερε έναν Έλληνα αναβάτη στο βάθρο των νικητών! Στην συγκεκριμένη πίστα θα πάρει την νίκη με την Ohvale σε στεγνό αγώνα και την δεύτερη θέση στα pre-MiniGP. Ο 11χρονος τότε Γιάννης Περιστεράς είχε δείξει πολύ καλά στοιχεία στους προηγούμενους αγώνες της χρονιάς, όμως στη γνωστή Ιταλική πίστα βρέθηκε περισσότερο προπονημένος από ποτέ και με ισχυρή θέληση για ένα καλό αποτέλεσμα, θα γίνει ένας από τους ελάχιστους Έλληνες αναβάτες που ανεβαίνει στο βάθρο σε αγώνα του εξωτερικού με στεγνή πίστα.

Άνιση μάχη

Τον Οκτώβριου του 2017 και σε ηλικία μόλις 12 ετών αποφασίζει να συμμετάσχει στην σκληρή διαδικασία του Red Bull MotoGP Rookies Cup Selection με αντιπάλους μεγαλύτερης ηλικίας αναβάτες. Μάλιστα από τους 109 συνολικά συμμετέχοντες ο Γιάννης είναι ο πιο μικρόσωμος και ελαφρύς (λόγω ηλικίας), έχοντας άλλο ένα σοβαρό μειονέκτημα απέναντι στους διεκδικητές των ελάχιστον θέσεων που οδηγούν στο Red Bull Rookies Cup. Θυμίζουμε πως το Red Bull Rookies Cup ακολουθεί στην πλειοψηφία του το πρόγραμμα των MotoGP και είναι η τελευταία στάση πριν την Moto3. Το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα, φαίνεται από το γεγονός πως αναβάτες όπως ο Joan Mir προσπάθησαν δύο και τρεις φορές μέχρι να πάρουν το εισιτήριο για το Red Bull Rookies Cup. Έτσι, ολόκληρο το 2018 το αφιερώνει στην προετοιμασία του για να επανέλθει πιο δυνατός και έτοιμος, έχοντας στις προπονήσεις την βοήθεια του πολυπρωταθλητή Σάκη Συνιώρη. Οι κόποι και οι θυσίες του μικρού Γιάννη, που έλειωνε μέσα στη δερμάτινη φόρμα του και ακολουθούσε αυστηρή διατροφή και σωματική άσκηση, την στιγμή που τα άλλα παιδάκια στην ηλικία του έπαιζαν με τα κουβαδάκια τους στην παραλία, δεν άργησε να φανεί.

Η ανταμοιβή

Η πρώτη του εμφάνιση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας το 2019 ήταν εμφατική, καθώς συνοδεύτηκε με εντυπωσιακές νίκες και ταχύτατους χρόνους, πετυχαίνοντας τρεις νίκες στους τρεις πρώτους αγώνες. Μάλιστα για άλλη μια φορά, συμμετείχε σε δύο κατηγορίες ταυτόχρονα, την SS 300 και την Racing, με μεγαλύτερης ηλικίας αντιπάλους και έγινε ο μικρότερος σε ηλικία νικητής στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος ταχύτητας. Όμως στον μηχανοκίνητο αθλητισμό χρειάζεσαι κάποιες φορές και την τύχη. Ένας σοβαρός τραυματισμός στο πόδι κατά την διάρκεια προπόνησης στην πίστα των Μεγάρων, τον έστειλε στο χειρουργείο λίγες μόλις μέρες πριν τους τελευταίους αγώνες του πρωταθλήματος. Με το πρόγραμμα των ελληνικών αγώνων να έχει ως συνήθως λίγους αγώνες και λίγες συμμετοχές σε κάθε κατηγορία, τέτοιες ατυχίες σε βγάζουν αμέσως από την μάχη του τίτλου, ακόμα κι αν έχεις δημιουργήσει μεγάλη βαθμολογική διαφορά. Την ίδια χρονιά ταξιδεύει στην Ιταλία μαζί με την ομάδα Tsokos Racing του Λάμπρου Τσόκου, και συμμετέχει ως wild card στο CIV (το ιταλικό πρωτάθλημα ταχύτητας).

Η διαχείριση της επιτυχίας

Παρά την ισχυρή εμφάνισή του στους ελληνικούς αγώνες, το 2020 ο Γιάννης Περιστεράς παραμένει προσηλωμένος στο απαιτητικό πεδίο μάχης των αγώνων στο εξωτερικό. Όχι οποιωνδήποτε αγώνων, αλλά συγκεκριμένα στο ιταλικό CIV, όπου αποδεδειγμένα βρίσκεται στην κορυφή σε επίπεδο ανταγωνισμού, με αναβάτες παγκοσμίου επιπέδου, όπου ακόμα και νικητές της Moto3 -όπως ο Livio Loi- δυσκολεύονται να ανέβουν στο βάθρο. Οποιαδήποτε θέση μέσα στη δεκαπεντάδα είναι τεράστια επιτυχία και στον τέταρτο αγώνα της χρονιάς για το CIV, με την ομάδα Team Roc'n'DeA και Yamaha R3, τερμάτισε στην 18η θέση μετά από έναν αγώνα που χαρακτηρίστηκε από τεχνικά προβλήματα. Η πλεξούδα της ηλεκτρονικής που επιβάλλει ο κανονισμός, αποδείχτηκε πως είχε κατασκευαστικά προβλήματα σε κάποιες μοτοσυκλέτες, προκαλώντας αναπάντεχες και ξαφνικές δυσλειτουργίες.

Ο Γιάννης ήταν ένας από τους άτυχους που είχαν την προβληματική πλεξούδα στη μοτοσυκλέτα του και η μειωμένη απόδοση του κινητήρα κατά την διάρκεια του αγώνα φάνηκε στην τηλεμετρία, αφού είχε στην ευθεία την μικρότερη τελική από τις υπόλοιπες 31 μοτοσυκλέτες, με 172,8km/h αντί 184,6km/h των αντιπάλων του. Η πανδημία του COVID-19 δημιούργησε πολλά προβλήματα φέτος στους διεθνείς αγώνες και σίγουρα δεν ήταν ό,τι καλύτερο για την αγωνιστική εξέλιξη του Γιάννη. Το πείσμα και οι στόχοι όμως δεν αλλάζουν και μέσα στον Αύγουστο θυσίασε για άλλη μια φορά της διακοπές του και συνέχισε την προετοιμασία του, ταξιδεύοντας στην Ιταλία για δοκιμές στην Imola δίπλα στους αντιπάλους του. Σε αυτή την διάσημη και απαιτητική πίστα της Ιταλίας θα γινόταν η επανεκκίνηση του ιταλικού πρωταθλήματος στις αρχές Σεπτεμβρίου, όπου ο Γιάννης Περιστεράς έκανε άλλο ένα σημαντικό βήμα εμπρός σε αυτό το κακοτράχαλο μονοπάτι που αποφάσισε να ακολουθήσει, καταφέρνοντας να είναι ο ταχύτερος όλων στο τρομακτικό τέταρτο section της Imola. Αυτή είναι η διαφορά αν δεν σε ενδιαφέρει να είσαι μόνο πρώτος στο χωριό σου… Δουλεύεις σκληρά για κάθε section ξεχωριστά.

Ο 15χρονος Γιάννης Περιστεράς συμμετείχε το Σαββατοκύριακο 5-6 Σεπτεμβρίου στους δύο Αγώνες της Ίμολα για το Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV, στην κατηγορία Supersport 300, με την Yamaha R3 και την ομάδα Roc'n'DeA.

Το Σάββατο έγινε ο πρώτος από τους δύο Αγώνες και ο Έλληνας οδηγός ξεκίνησε από την 22η θέση, μετά από τεχνικά προβλήματα που είχε αντιμετωπίσει στις Κατατακτήριες Δοκιμές. Τα προβλήματα εντοπίστηκαν στα ηλεκτρικά και τη χαρτογράφηση του κινητήρα και η ομάδα μαζί με τον Έλληνα μηχανικό και Πρωταθλητή Άκη Τσώκο, βρήκαν τις λύσεις και με την εκκίνηση του Αγώνα ο John#41 (όπως ξέρουν τον Γιάννη στην Ιταλία), βρέθηκε να δίνει μάχες με το γκρουπ των οδηγών της πρώτης δεκάδας.

Μια μικρή έξοδος στην προσπάθεια να κερδίσει μια θέση τον έφερε πιο πίσω και έτσι έχασε την επαφή με εκείνο το γκρουπ, δίνοντας τη μάχη για την 11η θέση. Μαζί με δύο Ιταλούς πάλεψε μέχρι τον τελευταίο γύρο, όταν βγήκε και πάλι εκτός ορίων της πίστας για να τερματίσει τελικά 12ος και να πάρει τους πρώτους 4 βαθμούς στο απαιτητικό Πρωτάθλημα, στο οποίο συμμετέχουν έμπειροι οδηγοί μέχρι την ηλικία των 28 χρόνων – όπως επιτρέπεται από τους κανονισμούς.

Την προσπάθεια υποστηρίζουν οι εταιρείες: REPSOL Petrolmak S.A., Yamaha ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, Akrapovic, DNA Filters, TECNO MOTO Performance, SHOEI, KARASSULIS International Transport, Rider Repair Graphics, Peristeras Tyres, Pirelli – INTRAMOTO.

https://bit.ly/MOTO_670