BMW R nineT Urban G/S 2017

8/11/2016

Για όσους γνωρίζουν ήδη το R nineT Scrambler, το Urban G/S δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά το επόμενο βήμα. Θα περίμενε κανείς πως η BMW δεν θα περιοριζόταν μόνο στην εμφάνιση, αλλά θα έδινε και λίγο διαφορετικό χαρακτήρα σε μια μοτοσυκλέτα που έχει τα ιστορικά αρχικά G/S. Αντί όμως για λίγο πιο χωματερές αναρτήσεις, το Urban G/S έχει ψηλό φτερό και μασκάκι που θυμίζει αυτά των πρώτων R80G/S του 1980, κοκκινοπορτοκαλί σέλα και αυτοκόλλητα στο λευκό ρεζερβουάρ του.

Μηχανολογικά δεν διαφοροποιείται σε τίποτα από το Scrambler, με τις ίδιες διαδρομές αναρτήσεων στα 125/140mm εμπρός – πίσω, τους ίδιους 110 ίππους, τις ίδιες χυτές ζάντες, ίδια όλα. Με τις έξτρα ακτινωτές ζάντες και τα TKC80 της Continental, φαίνεται πολύ καλύτερο, ειδικά αν του προσθέσει κανείς το μονόσελο και το σκαράκι από την σειρά των αξεσουάρ. Ο δρόμος που διάλεξε η BMW ήταν αυτός του ελάχιστου κόστους εξέλιξης και κατασκευής, μάλλον χάνοντας μια ευκαιρία να φτιάξει μια πραγματικά χρήσιμη μοτοσυκλέτα που θα γοήτευε τους ταξιδευτές.

Με ένα μεγαλύτερο ρεζερβουάρ σαν του R80G/S Paris Dakar, και αντίστοιχες διαδρομές αναρτήσεων, θα αποτελούσε μια πιο απλή εναλλακτική πρόταση τουρισμού παντός εδάφους, αντί να απευθύνεται μόνο σε αυτούς που τους αρκεί να θυμίζει κάτι η εμφάνιση.  Ήδη, η Ducati με την παρουσίαση του Scrambler Desert Sled έδειξε πως μπορείς να έχεις και φιλική μοτοσυκλέτα και εμφάνιση και δυνατότητες: Είναι μελετημένο και φτιαγμένο για χρήση στο χώμα, με πιο ενισχυμένο πλαίσιο και 200mm διαδρομές αναρτήσεων. Και η Ducati δεν είχε στην γκάμα της έναν θρύλο όπως το R80G/S.

Βασίλης Καραχάλιος

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin