100km dei Campioni: Μονομαχίες στο Ράντσο του Rossi

Νικητής ο "οικοδεσπότης" του Ράντσου
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

4/12/2019

Στο "κατά Scott ευαγγέλιο" (βλ. Τεύχος ΜΟΤΟ 598) έχει αναφερθεί πως όταν ο Rossi άκουσε ότι οι αγώνες του πρωταθλήματος θα αυξηθούν στους 18 άσπρισαν οι τρίχες του, έγινε πράσινος και γούρλωσε τα μάτια. Ωστόσο, όλα όσα κάνει ο Γιατρός όσο περιμένει να αρχίσει η επόμενη σεζόν, υπονοούν το ακριβώς αντίθετο. Στο παρελθόν όσο “ξεκουραζόταν” για την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο είχε αρκετές συμμετοχές στο Rally Monza, στο οποίο είχε στεφθεί πολλές φορές νικητής.

Η δίψα του για ταχύτητα είναι πραγματικά ακόρεστη και αυτό επιβεβαιώνεται παράλληλα και από το γεγονός ότι τον Φεβρουάριο που θα κλείσει τα 41, δεν έχει απλά πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα όντας ένας εργοστασιακός αναβάτης, αλλά παραμένει και ένας από τους 10 ταχύτερους του κόσμου. Τώρα, διοργάνωσε για έκτη φορά το 100km dei Campioni , όπου πραγματοποιείται παραδοσιακά στο Ράντσο του στην Tavullia, το οποίο μάλιστα συγκέντρωσε τους περισσότερους θεατές από κάθε άλλη φορά, ξεπερνώντας τους 1.200!

Πρόκειται για έναν αγώνα διάρκειας 100 χιλιομέτρων (ή 50 γύρων του Ράντσου) στον οποίο έλαβαν μέρος αρκετές ομάδες αποτελούμενες από δύο αναβάτες η κάθε μία, με τις εναλλαγές των αναβατών να γίνεται κάθε πέντε γύρους. Η εκκίνηση έγινα στα πρότυπα των αγώνων Endurance, μιας και με το “σβήσιμο των φωτών” οι αναβάτες έτρεξαν προς τις μοτοσυκλέτες τους, όπως γίνεται στους αγώνες αντοχής.

Ο Elia Bartolini, που ήταν στην ίδια ομάδα με τον Lorenzo Baldassari, κατάφερε να στρίψει πρώτος στην Κ1, έχοντας πίσω του τον Rossi (ο οποίος για ομόσταβλο είχε τον ετεροθαλή αδερφό του Luca Marini), ενώ κατά πόδας ήταν οι Migno και Manzi. Το πρώτο μέρος του αγώνα είχε τις στιγμές του, με τον Manzi να σημειώνει μια πτώση και τον Rossi να παίρνει τα ηνία του αγώνα απ’ τον Manzi.

Με την ολοκλήρωση των πέντε πρώτων γύρων, ο Marini κατάφερε να βρεθεί πάλι στην κορυφή, με τον Morbidelli (που ήταν ομόσταβλος του Migno) να είναι στην ουρά της μοτοσυκλέτας του και τον Baldassari να είναι τρίτος. Όσο αγώνας εξελίσσονταν η μοτοσυκλέτα του Marini έσβησε και ο Morbidelli βρέθηκε να ηγείται, ενώ τα προβλήματα με την πρόσφυση που αντιμετώπισε ο Bartolini έδωσαν την ευκαιρία στον Αμερικανό JD Beach να παλέψει για την τρίτη θέση.

Η ένταση κορυφώθηκε στους τελευταίους γύρους από την επιτυχή προσπάθεια του Rossi να ανακάμψει απ’ το πρόβλημα που αντιμετώπισε ο αδερφός του και είχε ρίξει την ομάδα τους στις πιο πίσω θέσεις. Στην τελευταία αλλαγή μοτοσυκλετών ο Rossi είχε προσφέρει στον αδερφό του το πλεονέκτημα που χρειαζόταν για να παλέψει για τη νίκη. Σε συνδυασμό με το κώνο που κόλλησε η μοτοσυκλέτα του Morbidelli, ο Marini κατάφερε να δει πρώτος την καρό σημαία, με το δίδυμο των Morbidelli – Migno να τερματίζει δεύτερο, όντας έξι δευτερόλεπτα πίσω του.

Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε η ομάδα των Αμερικανών Beach και Halbert, όπου μετά από μπόλικο θέαμα κατάφεραν να επικρατήσουν ενάντια των Bartolini και Baldassarri. Την πεντάδα έκλεισαν οι Matia Pasini και Manzi, ενώ έκτοι βρέθηκαν οι Celestino Vietti και Marco Bezzecchi. Απομένουν 95 μέρες μέχρι τον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος, υπό το φως των προβολέων του Qatar και αν επιβεβαιωθεί η συμμετοχή του Rossi στο φετινό Dakar που θα ξεκινήσει στις 5 Ιανουαρίου, θα αποτελέσει άλλο ένα δείγμα πως η φλόγα του Γιατρού για τους αγώνες δεν σβήνει ποτέ.

Suzuki V2 650: Η Ευρώπη αποχαιρετά τον απέθαντο V2 μετά από 26 χρόνια!

"Κέρδιζε" ευρωπαϊκές προδιαγραφές για 26 χρόνια!
Suzuki V2 650: Η Ευρώπη αποχαιρετά τον απέθαντο V2 μετά από 26 χρόνια!
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

1/9/2025

Σε αγορές που δεν συμμορφώνονται με τις Euro 5+ προδιαγραφές θα συνεχίσει να πωλείται κανονικά, όμως για την ΕΕ το 2026 θα σημάνει και την κατάργηση του Suzuki SV650, της πρώτης και όπως όλα δείχνουν της τελευταίας μοτοσυκλέτας των Ιαπώνων με τον αειθαλή V2 κινητήρα που ώθησε στην επιτυχία και το best seller της ελληνικής αγοράς DL 650 V-Strom.

H Suzuki είναι ένας πραγματικός καλλιτέχνης στο να διατηρεί στην παραγωγή κινητήρες της που σχεδιάστηκαν πριν από πολλά χρόνια έχοντας κερδίσει κατά κράτος τους ανταγωνιστές της σε αυτόν τον τομέα της μακράς παραμονής σε παραγωγή. Τελευταίο παράδειγμα είναι ο μονοκύνδρος 400άρης των DR-Z, τον οποίο οι Ιάπωνες κατάφεραν να συμμορφώσουν με τις Euro 5+ προδιαγραφές για να προσφέρουν τη μοτοσυκλέτα τους ξανά στην Ευρώπη.

Ένας κινητήρας ήρθε λοιπόν αλλά κάποιος άλλος φεύγει για το Hamamatsu και στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για ένα από τα πλέον δημοφιλή μοτέρ και της ελληνικής αγοράς αφού έχουμε να κάνουμε με τον V2 κινητήρα των 645 κ.εκ. και περιεχόμενη γωνία κυλίνδρων στις 90 μοίρες.

Suzuki V2 κινητήρας 650 κ.εκ. - τέλος εποχής

Ο εν λόγω κινητήρας έγινε περισσότερο γνωστός στο ελληνικό κοινό λόγω της τεράστιας επιτυχίας που σημείωσε στην Ελλάδα το V-Strom 650 το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης 10ετίας της εμπορικής του σταδιοδρομίας. Όμως η Suzuki τον παρουσίασε για πρώτη φορά στο παγκόσμιο κοινό το 1999 με την έλευση της πρώτης γενιάς του SV650 το οποίο έχει συμπληρώσει ένα τέταρτο του αιώνα στην παραγωγή. Αυτό κάνει το κινητήρα αυτό έναν από τους μακροβιότερους στη σύγχρονη εποχή μας, ο οποίος κατάφερε μάλιστα να "κερδίσει" τέσσερεις προδιαγραφές Euro με διαρκή βέβαια εξέλιξη και βελτιώσεις. 

Οι αλλαγές που δέχτηκε όλο αυτό το διάστημα δεν αλλάξαν καθόλου τον χαρακτήρα του που εντυπωσίασε πριν από 26 χρόνια με την ελαστικότητα, την εξαιρετικά χαμηλή του κατανάλωση αλλά και την γραμμικότατη απόδοσή του, χαρακτηριστικά που συγκαταλέγονται στα θετικά του ακόμη και σήμερα και είναι άμεσα συγκρίσιμα με αντίστοιχου κυβισμού δικύλινδρους κινητήρες με σαφώς πιο σύγχρονη σχεδίαση. Φαίνεται πως η Suzuki τον σχεδίασε από τότε για να μείνει πολλά χρόνια στην παραγωγή και το γεγονός ότι θα συνεχίζει να παράγεται για άλλες αγορές εν έτει 2025 ίσως και να μην το πίστευε ούτε η ίδια η ιαπωνική εταιρεία.

Λογικά η Suzuki θα μπορούσε να κάνει τον κινητήρα της να συμμορφωθεί και με τις Euro 5+. Όμως η πλατφόρμα που προσφέρει ο νέος εν σειρά δικύλινδρος των 776 κ.εκ. είναι εκείνη που έχουν επιλέξει να επενδύσουν οι Ιάπωνες ειδικά για τις αγορές της ΕΕ τη στιγμή που ο μικρότερης χωρητικότητας V2, δεμένος στο πλαίσιο χωροδικτύωμα του SV650, θα συνεχίσει να είναι διαθέσιμος σε αγορές εκτός Ευρώπης, όπως οι ΗΠΑ και τα επόμενα χρόνια. Άλλωστε εκεί η Suzuki πουλάει ακόμη κανονικά το DR650S (!), με το V-Strom 650 θα αντιμετωπίσει πρόβλημα;

Suzuki V2 κινητήρας 650 κ.εκ. - τέλος εποχής

Ο αειθαλής κινητήρας δέχτηκε πολλές αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια για να παραμείνει επίκαιρος, κυρίως για να μπορεί να περνά τις ολοένα και αυστηρότερες προδιαγραφές. Οι πιο σημαντικές από αυτές ήταν η αλλαγή των καρμπυρατέρ με ηλεκτρονικό ψεκασμό το 2003, ενώ το 2007 τα μπουζί σε κάθε κύλινδρο έγιναν δύο από ένα και οι κύλινδροι απέκτησαν αντιτριβική επίστρωση, για να μειωθούν περαιτέρω οι τριβές και κατά συνέπεια η κατανάλωση και οι εκπομπές ρύπων.

Από τότε που είδαμε για πρώτη φορά τον κινητήρα τις πιο εκτεταμένες αλλαγές τις δέχτηκε όταν παρουσιάστηκε η γενιά του SV650 που υπάρχει μέχρι και σήμερα, με τους Ιάπωνες να προχωρούν σε περισσότερες από 60 αλλαγές στα μηχανικά του μέρη -νέα πιστόνια με αντιτριβική επίστρωση, αναθεώρηση του ψεκασμού, νέος εκκεντροφόρος εξαγωγής οι πιο σημαντικές-, όχι μόνο για τη συμμόρφωση αλλά και για τη συνολική βελτίωση της απόδοσής και της λειτουργίας του και την "θωράκισή" του αναφορικά με τις μελλοντικές εκπομπές ρύπων.

Τότε ήταν που η Suzuki πρόσθεσε και το Low RPM Assist που αυξάνει ελαφρώς τις στροφές όταν ο αναβάτης αφήνει τη μανέτα του συμπλέκτη με πρώτη σχέση στο κιβώτιο και ξεκινά από στάση, όπως και τη λειτουργία "Easy Start" όπου με μόνο ένα πάτημα του κουμπιού η μίζα γυρνάει μέχρι να πάρει μπροστά το μοτέρ.

Η ευρωπαϊκή σταδιοδρομία του κινητήρα, που τα κατάφερε περίφημα όλο αυτό το διάστημα και στον τομέα της αξιοπιστίας, φτάνει στο τέλος της και από εδώ και πέρα θα έχει ενδιαφέρον να δούμε για πόσο καιρό ακόμη θα τον κρατήσει στην παραγωγή η Suzuki.