MotoGP 2η μέρα δοκιμών Sepang: Κορυφή ο Vinales

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/2/2019

Η δεύτερη μέρα στην πίστα της Sepang ξεκίνησε με ένα ζεστό ήλιο, για άλλη μια φορά, δίνοντας την δυνατότητα σε ομάδες και αναβάτες να δοκιμάσουν όσα περισσότερα πράγματα μπορούσαν, γράφοντας αρκετούς γύρους και συλλέγοντας πολύ χρήσιμα δεδομένα, όπως συνέβη και την πρώτη μέρα. Στο τέλος της πρώτης ώρας, το όνομα του Valentino Rossi βρισκόταν στην κορυφή του πίνακα με τους χρόνους, επιβεβαιώνοντας έτσι τις δηλώσεις του, ότι η Yamaha έφερε σημαντικές αλλαγές στην Μαλαισία, σε σύγκριση με τις μικρές βελτιώσεις που είχαν τεστάρει πέρσι στην Valencia. Ο Marquez, ο οποίος είχε γράψει τον ταχύτερο γύρο την πρώτη μέρα, ήταν δεύτερος πίσω από τον Ιταλό, ενώ και οι Petrucci, Rabat και Rins είχαν σπάσει από νωρίς το φράγμα των δύο λεπτών.
Λίγο αργότερα όμως ήταν η σειρά του Dovizioso να τεθεί επικεφαλής των ταχύτερων αναβατών, με τον Cal Crutchlow να ακολουθεί με μόλις τέσσερα χιλιοστά διαφορά! Αυτή η κατάσταση παρέμεινε και ως τα μισά περίπου της ημέρας, καθώς όσο η θερμοκρασία ανέβαινε, τόσο πιο δύσκολο γινόταν για τους αναβάτες να κατεβάσουν χρόνους, ενώ δεν έλειπαν και οι δύσκολες στιγμές, όπως αυτή του Pol Espargaro που είχε ένα highsiding χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί, ο οποίος ανέβηκε ξανά στην μοτοσυκλέτα του και συνέχισε.

Οι ομάδες και οι αναβάτες ήταν σε διαρκή οργασμό δουλειάς, ενώ ιδιαίτερη αίσθηση έκανε κάποια στιγμή η κίνηση του Marquez, όταν βγήκε από την πίστα και μπήκε κατευθείαν στο box της ομάδας –αντί να αφήσει την μοτοσυκλέτα απ' έξω- γεγονός που δημιούργησε ερωτηματικά σχετικά με το αν θα δοκίμαζε κάτι ιδιαίτερο. Η μοναδική πάντως οπτική διαφορά που ήταν διακριτή στην επόμενη έξοδό του, ήταν το ελαφρώς αλλαγμένο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας του. Λίγο αργότερα, ο Aleix Espargaro θα γινόταν ο πρώτος αναβάτης που θα ολοκλήρωνε προσομοίωση αγώνα, με τον ρυθμό του να κυμαίνεται κοντά στα 2m 1s, κάτι που θεωρείται σχετικά γρήγορο σε σύγκριση με τον ρυθμό του αγώνα.
Λίγο πριν το μεσημεριανό διάλλειμα, ο πίνακας με τους χρόνους έδειχνε 19 αναβάτες των οποίων η μεταξύ τους διαφορά ήταν κάτω από ένα δευτερόλεπτο (!) θυμίζοντας περισσότερο δοκιμαστικά της Moto2 παρά των MotoGP, δείγμα του πόσο μεγάλη βελτίωση είχαν στο σύνολό τους οι ομάδες και οι μοτοσυκλέτες. Και μιας και μιλάμε για την Moto2, δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε την πολύ καλή επίδοση του rookie που προέρχεται από την μικρότερη κατηγορία, του Fabio Quartararo, ο οποίος ήταν μέχρι εκείνη την στιγμή στην 11η θέση.

Μέχρι τις 15:00 τοπική ώρα δεν υπήρχε ιδιαίτερη κινητικότητα μέσα στην πίστα, μέχρι που οι δύο εργοστασιακοί αναβάτες της Ducati, Dovizioso και Petrucci, μπήκαν για να κάνουν μια προσομοίωση μισής διάρκειας αγώνα, με όλο το επιτελείο της ομάδας πάνω στον τοίχο των Pits για να τους δει. Εν τω μεταξύ η θερμοκρασία στην άσφαλτο είχε φτάσει στους 60°C, όσο και την χθεσινή μέρα, αλλά η αίσθηση ήταν ότι υπήρχε πιο πολλή ζέστη. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες πάντως οι δύο Ιταλοί έκαναν συνεχόμενους γύρους για 30 περίπου λεπτά, πριν αρχίσει και πάλι η κίνηση στην πίστα.
Με τόσο ζεστές συνθήκες ήταν πολύ δύσκολο για όλους τους αναβάτες να βελτιώσουν τους χρόνους που είχαν γράψει νωρίτερα με πιο χαμηλή θερμοκρασία ασφάλτου, εκτός από τον Maverick Vinales που σημείωσε τον τρίτο ταχύτερο χρόνο της ημέρας, μπαίνοντας πάνω από τον team mate του στην κατάταξη. Πολύ καλή ήταν και η επίδοση του έτερου rookie, του Francesco Bagnaia, ο οποίος ήταν μεν στην 16η θέση, αλλά η διαφορά από τον πρώτο Dovizioso ήταν μόλις εφτά δέκατα του δευτερολέπτου.

Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που έπιασαν οι φωτογραφικοί φακοί, ήταν επίσης και το σύστημα που χρησιμοποίησε η Ducati για να αποτρέψει τις σούζες στις εκκινήσεις. Εκτός από το launch control, φαίνεται ότι οι Ιταλοί επιστράτευσαν κι ένα μηχανικό σύστημα ίδιο με αυτό που χρησιμοποιούν στο Motocross, το οποίο κρατά συμπιεσμένη την μπροστινή ανάρτηση κατά την διάρκεια των εκκινήσεων.

Με τις δοκιμές της δεύτερης μέρας να πλησιάζουν προς το τέλος και την θερμοκρασία της ασφάλτου να έχει πέσει στους 49°C, οι αναβάτες τα έδωσαν όλα προκειμένου να κατεβάσουν τους χρόνους. Πρώτος το κατάφερε ο Alex Rins με το Suzuki, ο οποίος αναρριχήθηκε στην δεύτερη θέση της κατάταξης, εκεί που είχε τερματίσει την πρώτη μέρα, ενώ και ο Vinales έκανε έναν… διαστημικό γύρο, όντας και ο πρώτος αναβάτης που κατέβηκε στο 1m 58s, μπαίνοντας στην πρώτη θέση της κατάταξης, με λιγότερο από πέντε λεπτά να απομένουν. Εντυπωσιακός και ο Jack Miller που ανέβηκε έξι θέσεις σημειώνοντας τον τρίτο καλύτερο χρόνο της ημέρας, ενώ ο Marquez που σταμάτησε σχετικά νωρίς τις δοκιμές για να προφυλάξει τον ώμο του, περιορίστηκε στην όγδοη θέση.

Οι χρόνοι της 2ης μέρας
1. Maverick Viñales ESP Monster Yamaha (YZR-M1) 1m 58.897s [Lap 62/63]
2. Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 59.424s +0.527s [58/61]
3. Jack Miller AUS Pramac Ducati (Desmosedici) 1m 59.517s +0.620s [48/49]
4. Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (Desmosedici) 1m 59.562s +0.665s [19/60]
5. Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 1m 59.566s +0.669s [14/53]
6. Valentino Rossi ITA Monster Yamaha (YZR-M1) 1m 59.625s +0.728s [8/51]
7. Tito Rabat ESP Reale Avintia (Desmosedici) 1m 59.664s +0.767s [74/75]
8. Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 59.790s +0.893s [5/37]
9. Danilo Petrucci ITA Ducati Team (Desmosedici) 1m 59.845s +0.948s [11/65]
10. Takaaki Nakagami JPN LCR Honda (RC213V) 1m 59.966s +1.069s [57/60]
11. Johann Zarco FRA Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 59.973s +1.076s [56/58]
12. Francesco Bagnaia ITA Pramac Ducati (Desmosedici)* 1m 59.995s +1.098s [51/52]
13. Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 2m 0.101s +1.204s [9/54]
14. Fabio Quartararo FRA Petronas Yamaha SRT (YZR-M1)* 2m 0.108s +1.211s [11/58]
15. Franco Morbidelli ITA Petronas Yamaha SRT (YZR-M1) 2m 0.151s +1.254s [56/58]
16. Stefan Bradl GER LCR Honda (RC213V) 2m 0.230s +1.333s [25/59]
17. Pol Espargaro ESP Red Bull KTM Factory (RC16) 2m 0.305s +1.408s [66/67]
18. Andrea Iannone ITA Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 2m 0.510s +1.613s [21/39]
19. Mika Kallio FIN Red Bull KTM Factory (RC16) 2m 0.523s +1.626s [4/41]
20. Miguel Oliveira POR Red Bull KTM Tech3 (RC16)* 2m 0.672s +1.775s [7/61]
21. Joan Mir SPA Suzuki Ecstar (GSX-RR)* 2m 0.876s +1.979s [17/64]
22. Karel Abraham CZE Reale Avintia (Desmosedici) 2m 1.245s +2.348s [9/56]
23. Yamaha Test 1 N/A Yamaha Test Rider (YZR-M1) 2m 1.406s +2.509s [15/42]
24. Sylvain Guintoli FRA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 2m 1.654s +2.757s [3/45]
25. Hafizh Syahrin MAL Red Bull KTM Tech3 (RC16) 2m 1.859s +2.962s [39/53]
26. Yamaha Test 2 N/A Yamaha Test Rider (YZR-M1) 2m 2.989s +4.092s [8/16]
27. Takuya Tsuda JPN Suzuki Test Rider (GSX-RR) 2m 3.276s +4.379s [17/22]

Ετικέτες

motogp

Yamaha

Ducati

Honda

valentino rossi

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.