Yamaha-Ducati κατέληξαν στα φαίρινγκ των MotoGP

To "κουτί των διαστάσεων" αποδίδει
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

15/2/2019

Το θέμα των φαίρινγκ στα MotoGP είναι κάτι που έχει απασχολήσει την διοργανώτρια αρχή (την Dorna), τις ομάδες και τους αναβάτες πάρα πολύ καιρό και οι αλλαγές στους κανονισμούς κάνουν όλο και πιο δύσκολο το έργο των σχεδιαστών, οι οποίοι ψάχνουν να βρουν ευφάνταστους τρόπους να τους παρακάμψουν. Γι' αυτό κάθε φορά που εμφανίζεται μια καινούργια λύση από τις ομάδες, όπως συνέβη πρόσφατα στην Sepang με την Yamaha και την Ducati,  χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς αν είναι ένα φαίρινγκ που προορίζεται μόνο για τις δοκιμές των MotoGP δεν απαιτείται έγκριση από τον τεχνικό διευθυντή των GP, Danny Aldridge, ενώ αν πάρουν την έγκριση με σκοπό να χρησιμοποιηθούν σε αγώνες, μπορεί να αποδώσουν όπως αναμενόταν και να καταλήξουν  στα σκουπίδια. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν το φαίρινγκ τύπου… σφυροκέφαλος της Ducati, το οποίο το είδαμε σε αρκετές δοκιμές πέρσι, αλλά ποτέ σε αγώνα.


Πάντως, τα φαίρινγκ που έδειξαν οι Ducati και η Yamaha στην Sepang για το 2019, κατάφεραν να αποσπάσουν και τα δύο την έγκριση του Aldridge. Όπως δήλωσε ο ίδιος σε μια συνέντευξή του στο Crash.net, "Τα νέα φαίρινγκ των Ducati και Yamaha που είδατε στην Sepang έχουν το δικό μου ΟΚ, σε ό,τι αφορά τον σχεδιασμό τους." Το σημαντικό όμως είναι ότι για το 2019 έχει παρουσιαστεί μια καινούργια εξέλιξη, ένα ειδικό "κουτί διαστάσεων", το οποίο λειτουργεί όπως οι θήκες που έχουν οι αεροπορικές εταιρείες στα check in των αεροδρομίων, προκριμένου να δουν οι επιβάτες αν οι χειραποσκευές τους πληρούν τα κριτήρια για να μπουν στην καμπίνα του αεροπλάνου. Έτσι κι αυτή η κατασκευή χρησιμοποιείται από τις ομάδες για να δουν αν τα φαίρινγκ τους συμμορφώνονται με τα κριτήρια των διαστάσεων που έχει καθορίσει η Επιτροπή των Αγώνων. Είναι δηλαδή ένας μπούσουλας!


Όπως είπε ο Aldridge, το φαίρινγκ της Yamaha δοκιμάστηκε μέσα στο κουτί και πέρασε το τεστ. Σε ό,τι αφορά το φαίρινγκ της Ducati, η ομάδα δανείστηκε την κατασκευή, αλλά δεν είπαν αν τελικά το φαίρινγκ τους χώρεσε μέσα εκεί ή ήταν εκτός διαστάσεων. Στην δεύτερη περίπτωση, η Ducati θα πρέπει να πρέπει να προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές μέχρι τις δοκιμές του Qatar, σε περίπτωση βέβαια που έχουν αποφασίσει πως θα πορευτούν με τον συγκεκριμένο σχεδιασμό.
Να θυμίσουμε ότι βάσει των κανονισμών των MotoGP, τα αεροδυναμικά φτερά απαγορεύονται, αλλά επιτρέπονται κατασκευές που ενισχύουν τις δυνάμεις που φορτίζουν κάθετα την μοτοσυκλέτα, οι οποίες είναι ενσωματωμένες στο φαίρινγκ (κάτι που στην ουσία σημαίνει ότι είναι κλειστές από κάτω δημιουργώντας μια λούπα), εφόσον έχουν, βεβαίως, και την έγκριση του Aldridge.

Ετικέτες

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες