Adv 2 Dubai 2016: Τουρίστας στο Ομάν

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

9/5/2016

Ενώ όλη η Ελλάδα αντάλλαζε το γιορτινό φιλί της Ανάστασης στο προαύλιο κάποιας εκκλησίας, εγώ κοιμόμουν βαθιά πάνω στο πλοίο που με μετάφερε από το Ιράν στα Η.Α.Ε. Ούτε χαρμόσυνες καμπάνες, βεγγαλικά, κόκκινα αυγά ή λαμπάδες… Αυτό ήταν δυστυχώς το τίμημα του ταξιδιού για το Dubai. Αποζημιώθηκα όμως την επομένη (ανήμερα το Πάσχα), όταν βρέθηκα με τον φίλο- μοτοσυκλετιστή, Μάριο Χριστόπουλο και την γυναίκα του, να γιορτάζουμε –παρέα με άλλους Έλληνες– την ανάσταση του Κυρίου, έχοντας για θέα τον πύργο Burj Khalifa, το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο (828 μ.).

Χάρη στον Μάριο, οι δυο πρώτες μου μέρες στο Dubai πέρασαν γρήγορα και ευχάριστα. Τα βασικά αξιοθέατα της πόλης έγιναν ψηφιακές αναμνήσεις, ενώ ακολουθώντας με την ΚΤΜ 1050 Adventure το αυτοκίνητο του Μάριου, δεν δυσκολεύθηκα διόλου στην περιπλάνησή μου μέσα στα αστικά όρια του φουτουριστικού Dubai.
Βάση του προγράμματός μου, εκτός από τα Η.Α.Ε., είχα να "ξοδέψω" και έξι μέρες στο γειτονικό Σουλτανάτο του Ομάν, μια χώρα που πάντοτε μου εξιτάριζε την φαντασία. Και τελικά, με απώτερο προορισμό την πρωτεύουσα Muscat, ξεκίνησα ένα οδοιπορικό που θα άγγιζε περίπου τα 800 χιλιόμετρα. Κι όσον αφορά τους δρόμους, τις υποδομές και τις εξυπηρετήσεις καθοδόν, όλα ήταν άψογα στο Ομάν.
Ο Φίλιππος Γκαβός, ένας πολύ καλός φίλος από το Χαϊδάρι, ανέλαβε στην Muscat να με φιλοξενήσει και να μου γνωρίσει την πόλη όπου δούλευε το τελευταίο διάστημα, στα έργα κατασκευής του νέου αεροδρομίου της πρωτεύουσας. Οι τρεις μέρες που πέρασα με τον Φίλιππο στην λευκή Muscat, αναμφισβήτητα μου χάρισαν τις καλύτερες αναμνήσεις από την χώρα του Σουλτάνου Qaboos…


Στην επιστροφή μου για Dubai επέλεξα να περάσω από τις βόρειο-κεντρικές περιοχές της χώρας, εκεί όπου οι δυο πόλεις-οάσεις Nizwa και Bahla, έκρυβαν τρία ανεκτίμητα κειμήλια της τοπικής Ιστορίας. Δεν μπορούσα να μην επισκεφθώ τα τρία πιο φημισμένα κάστρα (Nizwa Fort, Bahla Fort, Jabreen Fort) της ευρύτερης περιοχής του βορείου Ομάν, τα οποία, κτισμένα με τον παραδοσιακό αρχιτεκτονικό ρυθμό, με ταξίδεψαν κατευθείαν στα μεσαιωνικά χρόνια της Αραβίας.

Κ. Μητσάκης

Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640 χλμ./ώρα! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!

Το ρεκόρ σε δύο ρόδες είναι 605,697 χλμ./ώρα
Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640χ.α.ω! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Το ρεκόρ ταχύτητας της FIM θα προκαλέσει στις 23 Αυγούστου ο 57χρονος Chris Rivas με στόχο να αγγίξει τα 400 μίλια. Είναι το όριο που θεωρητικά θα του επιτρέψει να δει το ρεκόρ του να ζει για πολλά χρόνια, ένα στρογγυλό νούμερο για τους Αμερικανούς, εξωφρενικό για οχήματα σε δύο ρόδες.

Οι Streamliner μοτοσυκλέτες, κανονικοί πύραυλοι εδάφους – εδάφους, έχουν δεκαετίες εξέλιξης στο ίδιο σημείο, την ατελείωτη έκταση της ερήμου Bonneville όπου το προηγούμενο ρεκόρ που γράφτηκε το 2010, σταμάτησε στα 376,156 μίλια ανά ώρα. Αυτό μεταφράζεται σε 605,697 χ.α.ω από την Suzuki Hayabusa 2600 του Rocky Robinson.

Με την σειρά του ο Robinson είχε καταρρίψει το ρεκόρ του 2009 που είχε φτάσει τότε στα 367.382 μίλια ανά ώρα ή αλλιώς στα 591.244 χ.α.ω με μία BUB Seven Streamliner.

Οι ίδιοι θέλουν τώρα να πάρουν το αίμα τους πίσω καθώς τα ρεκόρ αυτά υποστηρίζονται από τους μηχανικούς και τις εταιρείες βελτιώσεων οπότε ακόμη και η προσπάθεια, μεταφράζεται σε προβολή και εντάσσεται στον στόχο.

Ο Chris Rivas είναι πρώην αγωνιζόμενος Dragster και προπονητής της κόρης του Cayla που αποδεικνύει με μία σειρά από ρεκόρ πως είχε την σωστή καθοδήγηση.

Θα προσπαθήσει να φτάσει στα 400 μίλια με μία BUB Seven Streamliner που κινείται από έναν V-4, 2.997 κυβικών με δύο τούρμπο.

Ο Rivas είναι γνωστός στις ΗΠΑ καθώς κατέχει διάφορα εθνικά ρεκόρ με πιο χαρακτηριστικό της ταχύτερης H-D στα 39,68 χ.α.ω ενώ η σχέση του με την Harley-Davidson κρατά από το μακρινό 1992.

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τις Streamliner φυσικά που απαιτούν έναν τελείως διαφορετικό χειρισμό και σχεδιάζονται πάνω στον αναβάτη.

Ο Rivas με το ζόρι θα χωρά στην σέλα – χώρο οδήγησης, όπου αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς ξαπλώνει πίσω με τα πόδια εμπρός. Μία ζώνη επτά σημείων τον κρατά στο κλουβί και μία πυρίμαχη στολή εξασφαλίζει λίγο χρόνο έως την παρέμβαση των διασωστών σε περίπτωση που πάει κάτι λάθος.

Ωστόσο ο Cris Rivas επιμένει πως αυτή η μορφή αγώνων και σε αυτό το επίπεδο, είναι η ασφαλέστερη που μπορεί κανείς να δοκιμάσει.

Εκείνο βέβαια που δεν λέει, είναι πως για να φτάσει να στηρίζεται επάνω του μία προσπάθεια εκατομμυρίων, έχει περάσει από πολλούς πιο επικίνδυνους αγώνες.