Άλμα πάνω από κροταλίες!

Ο Doug Danger στο τολμηρό εγχείρημα με Harley
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/1/2017

Φέτος στο Sturgis, στο ετήσιο event που διοργανώνεται στην Αμερική με απήχηση σε χιλιάδες κόσμου, θα πραγματοποιηθεί ένα πρωτότυπο εγχείρημα. Ο stuntman Doug Danger σκοπεύει να ακολουθήσει τα χνάρια του ινδάλματός του, του θρυλικού Evel Knievel, πετυχαίνοντας ένα άλμα με την μοτοσυκλέτα του Knievel –μια Harley Davidson XR750 του 1972- σε απόσταση 36,5 μέτρων. Δεν είναι όμως αυτή η είδηση, αλλά το ότι το άλμα θα γίνει πάνω από μια λάκκο που θα περιέχει 2.000 κροταλίες. Η προσπάθεια θα λάβει μέρος στο Aμφιθέατρο του Buffalo Chip στις 10 Αυγούστου.

"Ο Doug είναι ένας επαγγελματίας που έχει πραγματοποιήσει απίθανα άλματα, αλλά αυτό πραγματικά τα ξεπερνά όλα", δήλωσε ο Rod Woodruff, πρόεδρος του Sturgis Buffalo Chip. "Είτε είναι ο πιο θαρραλέος άνθρωπος που έχω γνωρίσει, ή πάσχει από άγνοια κινδύνου. Ενώ προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διασφαλίσουμε την ασφάλεια των θεατών στο Αμφιθέατρο, συμπεριλαμβανομένου και του Doug, η απειλή για την ζωή του είναι πραγματική. Αν αποτύχει, αυτά τα δηλητηριώδη φίδια θα τον σκοτώσουν αμέσως."

Στο video που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τον Doug και την προτεοιμασία που ήδη έχει αρχίσει για το τολμηρό εγχείρημά του

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου του Buffalo Chips, "οι κροταλίες είναι γνωστοί ως ένα από τα πιο δηλητηριώδη είδη φιδιών στον κόσμο. Ένα δάγκωμα αρκεί για να σκοτώσει έναν υγιή ενήλικα σε λίγα λεπτά. Λέγεται ότι το αντίδοτο κοστίζει σχεδόν 50.000 δολάρια η ένεση και κάποιος που έχει μολυνθεί μπορεί να χρειαστεί πολλές ενέσεις για να επιβιώσει, εφόσον βέβαια αυτές χορηγηθούν εγκαίρως."

H απειλή για την ζωή του είναι πραγματική...

Οι Buffalo Chip αναφέρει πως τα φίδια θα είναι μέσα σε δεξαμενές σε έναν χώρο ειδικά σχεδιασμένο για να είναι ασφαλείς οι θεατές, οπότε ο μοναδικός που θα κινδυνεύσει είναι ο Doug.

Σύμφωνα με την υπηρεσία άγριας πανίδας της Β. Ντακότα, οι κροταλίες όταν βρεθούν σε κίνδυνο, αν στριμωχτούν ή αν φοβηθούν, θα υπερασπιστούν το χώρο τους και θα επιτεθούν δαγκώνοντας τον εισβολέα. Πάντως, αν πέσει πάνω τους μια μοτοσυκλέτα που ζυγίζει πάνω από 240 κιλά, μάλλον θα τρέξουν να σωθούν παρά θα επιτεθούν…

Εν τω μεταξύ, στο δελτίο τύπου της Buffalo Chips τονίζεται ότι "το XR750 του 1972 δεν κατασκευάστηκε για να βρίσκεται  στον αέρα, ούτε για να πραγματοποιεί ασφαλείς προσγειώσεις μετά από άλματα" (αυτό είναι κάτι που έχει επιβεβαιωθεί σε μερικές προσγειώσεις του Knievel…)

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”