Αναβίωση ΤΤ Ψυχικού - Πλήρες φωτογραφικό υλικό

19/10/2016

του Θανάση Μουρίκη

Πριν ξεκινήσουμε την αφήγηση για μια αναβίωση, είναι σωστό να κάνουμε μια αναδρομή στα γεγονότα.

Το ΤΤ Ψυχικού είναι ο ιστορικότερος αγώνας μοτοσυκλετών στην Ελλάδα, καθώς έγινε για πρώτη φορά το 1927. Η προπολεμική ιστορία της μοτοσυκλέτας έχει εντελώς διαφορετικό προφίλ από την μεταπολεμική Ελλάδα και το σήμερα. Η δεκαετία του ‘20 είναι η χρυσή δεκαετία της μοτοσυκλέτας, και στην Ελλάδα ο μοτοσυκλετισμός διανύει την τρίτη του δεκαετία. Βέβαια, εκείνη την εποχή για να έχεις μοτοσυκλέτα ήταν δεδομένο ότι θα έπρεπε να ανήκεις στην υψηλή αστική κοινωνία, η μοτοσυκλέτα ήταν υπόθεση των πλουσίων και της "ελίτ" κοινωνίας.  Όπως και να έχει, από την στιγμή που υπήρχαν μοτοσυκλέτες υπήρχε και η πρόκληση, που δεν ήταν άλλη από τους αγώνες.

Μέσα από τις αναφορές του Μιχάλη Αρβανιτόπουλου και την έρευνά του, που είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά στο περιοδικό ΜΟΤΟ, προκύπτει η αγωνιστική δράση στη περιοχή του Ψυχικού. Οι αγώνες είχαν την μορφή σιρκουί και διεξάγονταν μέσα στο τότε αστικό περιβάλλον. Σαν επιπλέον τεκμήριο έρχεται και ένα φιλμ του 1929 που επιβεβαιώνει την ιστορία.

Και τώρα ερχόμαστε στο παρόν. Ο συνδυασμός  της έρευνας του Αρβανιτόπουλου και το φιλμ εποχής είναι το πνευματικό κίνητρο για την αναβίωση του αγώνα. Ο άνθρωπος που δέχεται τις πληροφορίες και εμπνέεται είναι ο Παναγιώτης Μαριολόπουλος, δημιουργός και πρόεδρος του μουσείου μοτοσυκλέτας  Motorcycle Republik.

Σχεδόν ένα χρόνο πριν, ο Π. Μαριολόπουλος έρχεται σε επαφή με το δήμο Φιλοθέης - Ψυχικού και αφού παίρνει την αιγίδα αλλά και την ανάλογη υποστήριξη σε επίπεδο συνεργασίας, προχωράει στην ιστορική αναβίωση του αγώνα με ονομασία ΤΤ Ψυχικού. Έτσι, την Κυριακή 16/10 η πρώτη πλατεία Ψυχικού, εν ονόματι Blue Bell, μεταμορφώνεται σε αγωνιστικά paddocks περασμένων δεκαετιών. Η προσέλευση του κόσμου και η παρουσία των προπολεμικών μοτοσυκλετών σε συνδυασμό με τις αχυρόμπαλες και τα κλασικά οχήματα που είχαν τοποθετηθεί στην περίμετρο της πλατείας έδωσαν μια αίσθηση της αναδρομής με μνήμες που έχουμε μόνο μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Το αίσθημα της αναβίωσης είχε σαρκωθεί μέσα από ανθρώπους και μηχανές. Το πνεύμα και η γενική αύρα δημιούργησαν συναισθήματα μέσα από εικόνες ήχους και συζητήσεις. Ο αριθμός των θεατών ήταν εξαιρετικά μεγάλος και πιθανόν να πέρασε και τα 3.000 άτομα. Για την ασφάλεια του κόσμου ο διοργανωτής είχε μεριμνήσει σε συνεργασία με την αστυνομική διεύθυνση της περιοχής την παρουσία της πυροσβεστικής αλλά και της τροχαίας Κηφισιάς. Πολύ σημαντική ήταν και η βοήθεια των εθελοντών μοτοσικλετιστών και συγκεκριμένα της ομάδας των Guzzisti Hellas που κυριολεκτικά έδωσαν την ψυχή τους με τον καλύτερο τρόπο! Φωνή της εκδήλωσης ήταν ο ακατάπαυστος με πληροφορίες από αναδρομές αλλά και  σημαντικές ιστορικές γνώσεις Αντώνης Κόλλιας.                        

Δυναμικό παρόν έδωσαν οι βετεράνοι αγωνιζόμενοι όπως ο κ. Μακαρώνας, Γ. Τόγελος. Φ. Λέκκας, Β. Γουρουνές, Μ.Κατρίνης, Β. Γεωργακόπουλος, Β. Παπαϊωάννου, Μ. Τριποδάκης. Πολλοί από αυτούς έτρεξαν στον αγώνα με τους Βασίλη Γουρουνά, Φώτη Λέκκα και Βασίλη Γεωργακόπουλο να κλέβουν την παράσταση ζωντανεύοντας ακόμα περισσότερο την ιστορία, φυσικά η αγωνιστική τους δράση ήταν μεταγενέστερη του ΤΤ Ψυχικού αλλά η προσέγγιση είχε πολυδιάστατο χαρακτήρα.

Οι κατηγορίες που συμμετείχαν ήταν δύο: Στην πρώτη (Α) οι μοτοσυκλέτες ήταν κατασκευής μέχρι το 1945, και στη δεύτερη (Β) είχαμε μοντέλα από το 1946 μέχρι το 1968, χρονιά που έγινε το τελευταίο ΤΤ στο δήμο Ψυχικού - Φιλοθέης. 

Ο αγώνας ήταν Regularity, δηλαδή οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να κρατήσουν την μέση ωριαία τους ταχύτητα όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτή που κάνανε στον τρίτο γύρο. Ο κάθε γύρος είχε μήκος 2 χιλιόμετρα και διάρκεια 10 γύροι, δηλαδή 20 χιλιόμετρα στο σύνολο.

Για τους δυο πρώτους ανιχνευτικούς γύρους, safety car ήταν το πολυμορφικό πρωτότυπο αυτοκίνητο του Δ. Κορρε "KORRES PROJECT 4”. Σημαντική ήταν και η παρουσία του Έλληνα αναβάτη Ανδρέα Ψυχογιού που μας έχει εκπροσωπήσει στο Manx GP του Isle of Man τρεις συνεχόμενες φορές.

Σίγουρα όσοι είχαν την τύχη να παραβρεθούν στην εκδήλωση έμαθαν ένα μέρος της ιστορίας του Ελληνικού μοτοσυκλετισμού με τον καλύτερο τρόπο. Ελπίζουμε το ΤΤ Ψυχικού να γίνει θεσμός.

Ραντεβού του χρόνου, στην πλατεία Blue Bell για μια βόλτα πίσω στο χρόνο με μοτοσυκλέτα.

 

Αποτελέσματα:

Κατηγορία Α (μέχρι και το 1945)

1ος Μαραγκός Μάρκος BSA WM20 500  1942

2ος Ξενίδης Ανδρέας NORBSA 16H-WM20 500  1943

3ος Τσουρουνακης Παναγιώτης BSA-H28 350  1926

 

Κατηγορία Β (1946 - 1968)

1ος Ιωάννου Δημήτρης Morini Veloce 125  1964

2ος Παπουτσάς Δημήτρης BSA A-50 500  1961

3ος Μανωλόπουλος Κωσταντίνος Harley Davidson FL   1963

 

 

Δείτε παρακάτω Gallery με πλήρες φωτογραφικό αρχείο

Φωτό: Λευτέρης Σαμοθράκης, Κώστας Τσαμπουράνης

 

MotoGP-Maverick Vinales: Το μετάνιωσε που δεν πήγε στην Ducati

Δηλώσεις για το παρελθόν έκανε ο Ισπανός αναβάτης - Θα μπορούσε να έχει κερδίσει 3-4 τίτλους με το Borgo Panigale
vinales
Από τον

Παύλο Καρατζά

7/7/2025

Ο Maverick Vinales έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη κατηγορία το 2015 με την Suzuki Ecstar, το 2017 μεταπήδησε στην Yamaha μέχρι τα μέσα του 2021, ενώ ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Aprilia που έμεινε μέχρι πέρυσι, πριν πάει στην ομάδα της Red Bull KTM Tech3.

Όπως αποκάλυψε όμως ο Vinales, παραλίγο να ενταχθεί στην ομάδα της Ducati, καθώς ο Ιταλός κατασκευαστής ήθελε να αντικαταστήσει τον Jorge Lorenzo που μετακόμισε στην Honda και θέλησε να τον τοποθετήσει δίπλα στον Andrea Dovizioso για τις σεζόν 2019 και 2020.

Ο ίδιος επτά χρόνια αργότερα δήλωσε πως μετάνιωσε που αρνήθηκε την πρόταση της επίσημης ομάδας της Ducati. Συνέχισε λέγοντας πως ήθελε να πάει στην Ducati, αλλά οι άνθρωποι της τότε ομάδας του τον έπεισαν να μείνει στην Yamaha, το οποίο τελικά αποδείχθηκε μέγα λάθος.

Λίγο καιρό αργότερα, η σχέση του με την Yamaha έφτασε σε αδιέξοδο, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να σπάσει το συμβόλαιό του στα μέσα της σεζόν του 2021, για να μετακομίσει στην Aprilia, όπου και έμεινε μέχρι πέρυσι. Αυτό βέβαια του έδωσε την ευκαιρία για ένα ρεκόρ, αφού σημείωσε νίκες με τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές.

Όταν ρωτήθηκε για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν τελικά πήγαινε στην Ducati, ο ίδιος δήλωσε “Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι στη ζωή όλα τα πράγματα που συμβαίνουν έχουν κάποιο λόγο. Ίσως αν πήγαινα στην Ducati, να χτυπούσα τον εαυτό μου με ένα κρεμμύδι, να τραυματιζόμουν και να μην αγωνιζόμουν ξανά. Δεν ξέρουμε. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η μοίρα με έφερε εδώ, στην ΚΤΜ, και έκανα μια εξέλιξη που μου αρέσει. Αισθάνομαι περήφανος για τον εαυτό μου και νιώθω πολύ περήφανος που εκπροσωπώ την οικογένειά μου αυτή τη στιγμή”.

Ο Vinales συνέχισε λέγοντας “Πόσους τίτλους θα είχα; Με τη απόδοση που έχω τώρα και με μια Ducati, τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πώς αισθάνεσαι και το να είσαι ευτυχισμένος είναι πολύ σημαντικό. Είναι αυτό που όλοι γνωρίζουν και νιώθω γαλήνη. Τις προάλλες, στο Mugello, είπα στον εαυτό μου, αν δεν είναι η ώρα τώρα, θα περιμένω να έρθει κάτι καλύτερο. Και τώρα θέλω πραγματικά να κερδίσω.”