Αναγέννηση του αερόψυκτου Kawasaki Ζ1

Έφτιαξε καλούπια για την κατασκευή των θρυλικών κινητήρων
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

31/5/2019

Αυτή η είδηση πιθανόν θα χαροποιήσει τους λάτρεις των παλιών αερόψυκτων ιαπωνικών superbike και συγκεκριμένα όσων έχουν ή θέλουν να ανακατασκευάσουν ένα Kawasaki Z1. Η Kawasaki έβγαλε από τα συρτάρια της τα σχέδια Blue Print του τετρακύλινδρου εν σειρά της Z1 και Z2 και με την χρήση εργαλειομηχανών CNC έφτιαξε ένα νέο καλούπι με σκοπό την χύτευση κεφαλών.

Προς το παρόν δεν γνωρίζουμε αν ο σκοπός τους είναι να φτιάξουν τμήματα του κινητήρα με σκοπό τη συντήρηση συγκεκριμένων μοτοσυκλετών του μουσείου τους ή αν σκοπεύουν να φτιάξουν ανταλλακτικά που μπορεί να παραγγείλει όποιος έχει μια Z1 και θέλει να ξαναδώσει ζωή στον κινητήρα της. Ελπίζουμε να ισχύει το δεύτερο, καθώς στον κόσμο του αυτοκινήτου υπάρχουν πολλές εταιρείες (Mercedes, Porsche κ.τ.λ) που έχουν ιδρύσει ξεχωριστά τμήματα, τα οποία ασχολούνται αποκλειστικά με την διάθεση ανταλλακτικών για οχήματα που κατασκεύασαν πριν το 1960! Μάλιστα το συγκεκριμένο τμήμα Classics της Mercedes μπορεί να σου βρει μέχρι και γνήσια ελαστικά!

Άλλες εταιρείες, όπως η Jaguar και η Aston Martin έφτιαξαν ξανά τις E-Type και τις DB-5 του 1960 σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Μμμμμ, για σηκώστε το χέρι όσοι θα θέλατε να δείτε την Honda, την Kawasaki, τη Suzuki και την Yamaha να φτιάχνουν ξανά CB 750, Z 900, Katana και RD 350 με βάση στα blue print σχέδια που έχουν;

ΠΗΓΗ Young Machine

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin