Απεβίωσε o Ed Lojak, θρύλος των χωμάτινων αγώνων στις ΗΠΑ

Με μετάλλια στο ISDE ο πολυπρωταθλητής AMA Hare Scramble και ΑΜΑ GNCC
ED Lojak Θάνατος 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

9/7/2024

Με πολλές επιτυχίες και μεγάλη αγάπη για το enduro και τους χωμάτινους αγώνες cross country, ο Αμερικανός Ed Lojak απεβίωσε στις σε ηλικία 63 ετών.

Οι Αμερικανοί θρηνούν τον θάνατο του Ed Lojak, του θρύλου του Enduro στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, που θεωρείται από πολλούς ως ο πρώτος "χωμάτινος" GOAT (Greatest Of All Time) στις ΗΠΑ, πριν ακόμη o συγκεκριμένος όρος γίνει μόδα στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Έπειτα και από ασθένεια που "δεν τον ταλαιπώρησε πολύ", σύμφωνα και με τη σχετική ανακοίνωση, ο Lojak πέθανε στον ύπνο του στις 8 Ιουλίου στο σπίτι του στο Tarentum της Pennsylvania, εκεί όπου έζησε όλη του τη ζωή.

ED Lojak Θάνατος 2024

Γεννημένος τη 18η Δεκεμβρίου του 1960, ο Edward W. Lojak στράφηκε από τα οχτώ του χρόνια στο enduro επηρεασμένος από τους θείους του, Ron και Joe, που έτρεχαν σε αγώνες cross country και στα 10 του ξεκίνησε τους αγώνες. 

Στα 16 του χρόνια ο Lojak αγωνιζόταν ήδη με την εργοστασιακή ομάδα της Husqvarna -οι θείοι του ήταν έμποροι της εταιρείας και έπειτα αυτός "κληρονόμησε" την επιχείρησή τους- με την αγωνιστική σχέση μεταξύ των δύο πλευρών να κρατά από το 1976 έως και το 1988.

Ο Αμερικανός δεν άργησε να αποδείξει τις δυνατότητές του και σε ηλικία 22 είχε ήδη κερδίσει τέσσερεις συνολικά τίτλους σε εθνικό επίπεδο, ενώ είχε λάβει μέρος, με επιτυχία και στο International Six Days Enduro (ISDE).

Ο Lojak συμμετείχε στο ISDE μεταξύ 1979–83 και το 1985 με την ομάδα των ΗΠΑ και κατάφερε να αποσπάσει δύο χρυσά και δύο ασημένια μετάλλια στις πρώτες του τέσσερεις σερί συμμετοχές.

ED Lojak Θάνατος 2024

Ο Αμερικανός ήταν εννέα φορές πρωταθλητής ΑΜΑ Grand National Cross Country (GNCC), στους αγώνες τύπου MX/Cross Country που έχουν διάρκεια έως και τρεις ώρες (όταν έτρεχε ο Lojak έως και έξι ώρες) και σιρκουί διαδρομή έως και 20 περίπου χιλιομέτρων.

Ήταν επίσης τρεις φορές πρωταθλητής AMA Hare Scrambles, με δύο νίκες στον γενικής στον φημισμένο για τη δυσκολία του αγώνα "Blackwater 100" και όταν αποσύρθηκε από τους αγώνες συνέχισε να στηρίζει το αγαπημένο του άθλημα υποστηρίζοντας νέους αναβάτες. Τα επιτεύγματά του αναγνωρίστηκαν με πάθε επισημότητα το 2017 όταν ο Lojak τιμήθηκε με την εισαγωγή του στο AMA Motorcycle Hall of Fame.

ED Lojak Θάνατος 2024

Pan America Beyond the Map, Μέρος 4ο - Ψάχνοντας τη Nessie στη Loch Ness [Γκάλερι]

Πέρασμα από τη Σκωτία στην Ιρλανδία για τον Κωνσταντίνο Μητσάκη
Κωνσταντίνος Μητσάκης Pan America 1250 SP Σκωτία
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/9/2025

Στη συνέχεια του ταξιδιού του με τη Harley-Davidson Pan America 1250 SP ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ανακαλύπτει περισσότερες ομορφιές των Highlands και περνά και στην Ιρλανδία.

Ας δούμε τι μας λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης στην τέταρτη κατά σειρά ανταπόκρισή του:

"Μπορεί με την άφιξή μας στη βόρεια εσχατιά της Σκωτίας (John o’ Groats) να αγγίξαμε την γεωγραφική κορύφωση του “Pan America Beyond the Map”, η Σκωτία ωστόσο διέθετε πολλά ακόμα τουριστικά “θέλγητρα”.

Έτσι, μετά από μια αυστηρή επιλογή αξιοθέατων, η οποία βασίστηκε στον υπολειπόμενο χρόνο μας (έχοντας καταγράψει 3.200 χλμ., βρισκόμασταν ημερολογιακά περίπου στη μέση του ταξιδιού), αποφασίσαμε να κινηθούμε νότια και να στρατοπεδεύσουμε πλησίον της λίμνης Loch Ness (στην κωμόπολη Drumnadrochit), απ’ όπου και θα εκδράμαμε στα πέριξ.
 
Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, η κοντινή ατμοσφαιρική πόλη Inverness, το παραλίμνιο μεσαιωνικό κάστρο Urquhart Castle και οι καταπράσινες δυτικές όχθες της Loch Ness μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μας, προσφέροντάς μας έναν μεγάλο αριθμό εντυπωσιακών εικόνων και αναμνήσεων από τα κεντρικά Highlands. Ούτε κι εμείς πάντως καταφέραμε να εντοπίσουμε στα ασάλευτα νερά της λίμνης Loch Ness το θρυλικό τέρας της, την περιβόητη Nessie! 

Κάπου εδώ, ο Γιώργος πρότεινε να περικόψουμε κάποιες μέρες από το υπόλοιπο πρόγραμμα της Σκωτίας και να πάμε στην Ιρλανδία – η πρότασή του με βρήκε σύμφωνο. Αλλαγή ρότας λοιπόν και πορεία κατευθείαν για το λιμάνι Cairnryan (375 χλμ. νοτιοδυτικά της Drumnadrochit), απ’ όπου θα περνούσαμε ακτοπλοϊκώς στην Βόρεια Ιρλανδία. Σημείο αναφοράς της τελευταίας σκωτσέζικης διαδρομής αποτέλεσε η διάσχιση της πανέμορφης προστατευόμενης περιοχής Glencoe, ενώ καθοδόν για το λιμάνι Cairnryan η γκρι Harley-Davidson Pan America 1250 SP δεν έκανε τελικά στάση στη πόλη Γλασκόβη, αλλά την παράκαμψε περιφερειακά…
 
Μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό ταξίδι (κόστος περίπου 100 ευρώ) αποβιβαστήκαμε στο νησί της Ιρλανδίας και συγκεκριμένα στην πόλη Belfast, την πρωτεύουσα της βρετανικής Βόρειας Ιρλανδίας. Για τουλάχιστον 3 δεκαετίες, το Belfast (εξαιτίας της έκρυθμης πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε στην Βόρεια Ιρλανδία) μονοπωλούσε στα δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου, λόγω των επεισοδίων βίας και θανάτου μεταξύ Καθολικών Ιρλανδών και Άγγλων Προτεσταντών, τα οποία κόστισαν την ζωή σε χιλιάδες πολίτες. 

Έχοντας μια ολοκληρωμένη κατανόηση του πρόσφατου ιστορικού παρελθόντος και του σημερινού καθεστώτος του Belfast, επισκεφθήκαμε το συμβολικό “Τείχος της Ειρήνης” (Peace Wall), φωτογραφηθήκαμε στο κέντρο της πόλης μπροστά στον πύργο-ρολόι Albert Memorial Clock, απαθανατίσαμε πάμπολλα πολύχρωμα γκράφιτι στην περιοχή του Καθεδρικού ναού και σβήσαμε την δίψα μας σε μια από τις δεκάδες παραδοσιακές pubs του Belfast, απολαμβάνοντας μια δροσερή μπύρα Guiness!"