Aprilia - Ετοιμάζει νέα αεροδυναμικά βοηθήματα για την ουρά σε μοτοσυκλέτες παραγωγής

Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

12/12/2023

Σύμφωνα με πατέντες που κατέθεσε η Aprilia, φαίνεται ότι θέλει να μεταφέρει την τεχνογνωσία που έχει αποκτήσει από τα MotoGP για τα αεροδυναμικά βοηθήματα, στον δρόμο, τοποθετώντας “αεροτομές”, στο πίσω μέρος των σπορ μοντέλων παραγωγής της.

Το 2022 η Aprilia ήταν ο πρώτος κατασκευαστής MotoGP που εφάρμοσε στην αγωνιστική της μοτοσυκλέτα αεροδυναμικά βοηθήματα στην ουρά που θύμιζαν αεροτομή αγωνιστικού αυτοκινήτου. Κρίνοντας από όσα είδαμε στα δοκιμαστικά της Valencia μετά το τέλος της σεζόν του 2023, και οι υπόλοιποι κατασκευαστές φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε το Noale για την σεζόν του 2024, με διαφορετικές παραλλαγές ο καθένας. Αυτό σημαίνει ότι όπως αρχίσαμε να βλέπουμε τα αεροδυναμικά “φτεράκια” μπροστά και στα πλαϊνά σε σπορ μοτοσυκλέτες παραγωγής, άπαξ και υιοθετήθηκαν από τους κατασκευαστές στα MotoGP, κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να γίνει και με το πίσω τμήμα της μοτοσυκλέτας.

Aprilia – Πατέντες δείχνουν ότι ετοιμάζει νέα αεροδυναμικά βοηθήματα για την ουρά των μοτοσυκλετών παραγωγής

Στις νέες πατέντες της Aprilia, βλέπουμε την περιγραφή του σχεδιασμού αλλά και του σκοπού της “αεροτομής” στο πίσω μέρος της αγωνιστικής της μοτοσυκλέτας. Η συγκεκριμένη αεροτομή, σύμφωνα με την εταιρεία “μπορεί να εφαρμοστεί και σε μοτοσυκλέτες “δρόμου”, εξηγώντας ότι το πεδίο στο οποίο έχει ουσιαστικά αποτελέσματα είναι η πίστα, ενώ για την ώρα στα σχέδια βλέπουμε το πίσω μέρος της RS-GP. Στα σχέδια της πατέντας παρατηρούμε το ίδιο σύστημα αεροδυναμικών βοηθημάτων στην ουρά με αυτά που είχε πρωτοεμφανιστεί στο 2022, και παρόλο που εμείς το βλέπουμε τώρα, αυτό είχε κατατεθεί στις αρμόδιες αρχές για κατοχή πνευματικών δικαιωμάτων περίπου την ίδια εποχή.

Ο βασικός λόγος που οι εταιρείες ρίχνουν χρήμα στους αγώνες, αφαιρώντας ένα διόλου ευκαταφρόνητο τμήμα των κεφαλαίων τους στους αγώνες, είναι η φιλοσοφία “νικάς την Κυριακή, πουλάς την Δευτέρα”, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτής της φράσης να είναι η Ducati. Τα αεροδυναμικά βοηθήματα στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας, ωστόσο, δεν έχουν κάποια σημαντική επίδραση -ακόμα και στο επίπεδο των MotoGP τα οφέλη είναι ελάχιστα. Άρα από τη μία είναι λογικό να τα δούμε και σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, όμως πέρα από το αισθητικό κομμάτι η διαφορά στις επιδόσεις θα είναι μικρή.

Σε αυτό που μας βοηθάει η πατέντα της Aprilia είναι να μας εξηγήσει πώς ακριβώς δουλεύουν τα αεροδυναμικά βοηθήματα της ουράς. Δεν μιλάμε απλά για ένα φτερό. Αντιθέτως, δύο "φρύδια" εκατέρωθεν της ουράς συνδυάζονται με ένα φτερό στο πάνω μέρος, με το αποτέλεσμα να θυμίζει τις αεροτομές που βλέπουμε στα αγωνιστικά αυτοκίνητα που τα βοηθούν να μένουν στο έδαφος και να διατηρούν ψηλές ταχύτητες στις στροφές. Βέβαια, στη μοτοσυκλέτα τα πράγματα είναι διαφορετικά, και η “αεροτομή” αυτή είναι εκεί για τις ευθείες. Η κάθετη δύναμη που ασκείται χάρη σε αυτή, στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας, βοηθάει στο να παραμείνει ο πίσω τροχός σε επαφή με το έδαφος, ειδικά κατά το δυνατό φρενάρισμα στο τέλος της ευθείας, όταν ο τροχός “ελαφραίνει”. Έτσι, η γεωμετρία της μοτοσυκλέτας παραμένει πιο σταθερή, χωρίς να εμφανίζονται έντονες ταλαντώσεις, διευκολύνοντας τον αναβάτη να κρατήσει την γραμμή που έχει επιλέξει.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στα έγγραφα της πατέντας “η αεροτομή επιτρέπει στη δημιουργία επιπλέον κάθετης δύναμης στον πίσω τροχό. Αυτή είναι αποτελεσματική κυρίως κατά το φρενάρισμα μέχρι την κορυφή του apex, ή το απότομο φρενάρισμα και είναι αρκετή για να αποτρέψει την αναπήδηση του πίσω τροχού, βελτιώνοντας την πρόσφυση που έχει η μοτοσυκλέτα και διευκολύνοντας την είσοδο στην στροφή. Ακόμη, το μεγαλύτερο φορτίο το οποίο ασκείται στον πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας χρησιμεύει στις ευθείες με σαμαράκια, ειδικά τις κατηφορικές, όπου μπορούν να αναπτυχθούν ταχύτητες μέχρι και 350 χ.α.ω., που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τάσεις πλεύσης στη μοτοσυκλέτα.”

Αυτή τη στιγμή, η Aprilia δεν συμμετέχει στα Motul WSBK, καθώς ο V4 κινητήρας των 1.099 κυβικών ξεπερνάει το όριο των 1.000 κυβικών που θέτει η διοργάνωση, ενώ για την ώρα δεν έχει ακολουθήσει το παράδειγμα της Ducati, δημιουργώντας μία υποκυβισμένη έκδοση 999 κυβικών, προκειμένου να ξεπεράσει αυτό τον σκόπελο. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει πιο ορθολογικά τον λόγο που η Aprilia μπήκε στον κόπο να καταθέσει μία πατέντα για τα αγωνιστικά της βοηθήματα, καθώς οι κανονισμοί του Motul WSBK επιτρέπουν στους κατασκευαστές να χρησιμοποιούν αεροδυναμικά βοηθήματα στις μοτοσυκλέτες τους, αρκεί να είναι ίδια με αυτά που έχουν τα μοντέλα παραγωγής στα οποία βασίζονται. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που για παράδειγμα η Honda, συμπεριέλαβε και αλλαγές στα “φτεράκια” στην ανανέωση του CBR1000RR-R SP για το 2024.

Με την κατοχύρωση της πατέντας η Aprilia δίνει στον εαυτό της την νομική κάλυψη που χρειάζεται για να μπορεί να χρησιμοποιήσει τα αεροδυναμικά της βοηθήματα σε μοτοσυκλέτες παραγωγής. Η ναυαρχίδα του Noale, RSV4 έχει αρκετά χρόνια να ανανεωθεί, οπότε μην εκπλαγείτε αν δούμε κάποια από τα χαρακτηριστικά του RS-GP στη νέα έκδοση του superbike της Aprilia. Γιατί όχι και μία έκδοση 999 κυβικών, με την οποία θα μπορούσε να μπει στα Motul WSBK, αυξάνοντας τον ανταγωνισμό και θυμίζοντας τις παλιές δόξες της ιταλικής εταιρείας…

Ετικέτες

πατέντα

αεροδυναμικά βοηθήματα

motogp

Aprilia RSV4

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.