BMW: Πατέντες για υβριδική μοτοσυκλέτα

Μια διαφορετική προσέγγιση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/6/2019

Τα υβριδικά οχήματα δεν αποτελούν κάτι νέο ή καινοτόμο στη ζωή μας. Η τεχνολογία που υιοθετούν υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια στην παγκόσμια αγορά, καθώς ένα μεγάλο μέρος των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν είναι υβριδικά. Ο λόγος που αυτή η τεχνολογία δεν έχει περάσει ακόμη στις μοτοσυκλέτες και το γεγονός ότι οι κατασκευαστές προσανατολίζονται στο να περάσουν επιτόπου στην παραγωγή ηλεκτρικών μοτοσυκλετών και όχι υβριδικών, είναι τα χωροταξικά προβλήματα που δημιουργούνται. Συγκεκριμένα, είναι αρκετά δύσκολο με βάση τις διαστάσεις μιας μοτοσυκλέτας να προσθέσει κανείς έναν ακόμη κινητήρα και μια τεράστια σε όγκο και βάρος μπαταρία για την τροφοδοσία του. Ορισμένες εταιρείες, όπως η Vespa, έχουν λύσει το χωροταξικό πρόβλημα και έχουν δημιουργήσει την Elettrica X που έχει δύο κινητήρες, έναν ηλεκτρικό και έναν εσωτερικής καύσης. Όμως, όπως διαβάσατε και παλιότερα στο αναλυτικό άρθρο για την Elettrica, η X έκδοση δεν είναι υβριδική ,όπως μας είχε πει ο Capellini στην παρουσίασή της Elettrica.

Η BMW απ’ την πλευρά της συνεχίζει να εξετάζει την προοπτική να δημιουργήσει μια υβριδική μοτοσυκλέτα και τώρα κατέθεσε νέες πατέντες, οι οποίες εστιάζουν στη λύση του χωροταξικού προβλήματος της μπαταρίας και όχι στο πού και πώς θα τοποθετεί ο ηλεκτροκινητήρας του οχήματος. Όπως μπορούμε να δούμε στην πρώτη εικόνα, αυτό που παρουσιάζεται στα σχέδιά της είναι ένα ρεζερβουάρ με μεταβλητό σχήμα και ελαστικό κάτω μέρος, που συνεπάγεται και μεταβλητή χωρητικότητα. Στόχος είναι να τοποθετείται κάτω απ’ το ρεζερβουάρ η μπαταρία που θα τροφοδοτεί τον ηλεκτροκινητήρα με ενέργεια. Το γεγονός ότι μπορεί να προσθαφερείται η μπαταρία και να αυξομειώνεται ο όγκος του ρεζερβουάρ έχει πολλά οφέλη. Αρχικά, προσφέρει τη δυνατότητα στον αναβάτη να εγκαθιστά την μπαταρία και να λειτουργεί το όχημα ως υβριδικό χωρίς να επιφορτίζει την ατμόσφαιρα με περισσότερους ρύπους για τις αστικές μετακινήσεις. Βέβαια αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα συζήτησης γιατί έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που παράγεται το ρεύμα, που φορτίζει την μπαταρία. Αν φερ’ ειπείν ο ηλεκτρισμός παράγεται από μη ανακυκλώσιμες πηγές ενέργειας, δεν μπορούμε να πούμε πως η υβριδική τεχνολογία βοηθά στη μείωση των ρύπων του περιβάλλοντος.

Το γεγονός ότι ο αναβάτης έχει τη δυνατότητα να αφαιρεί την μπαταρία και ταυτόχρονα να αυξάνει τον όγκο του ρεζερβουάρ δημιουργεί αρκετά πλεονεκτήματα. Πρώτον μειώνεται αισθητά το βάρος του οχήματος και μεταβάλλεται το κέντρο βάρους. Δεύτερον και κυριότερο αυξάνεται η αυτονομία της μοτοσυκλέτας στα ταξίδια και μειώνεται ο χρόνος ανεφοδιασμού. Τρίτον, το γεγονός ότι η μπαταρία βρίσκεται στο χώρο του ρεζερβουάρ σημαίνει πως πιθανότατα δεν θα υπάρξουν δραστικές αλλαγές στην εμφάνιση.

Οι πατέντες όμως δημιουργούν και ορισμένα ερωτήματα όπως το πόσο εύκολη θα είναι η επανατοποθέτηση και η αφαίρεση της μπαταρίας, καθώς και πόσο χρόνο θα απαιτεί. Ακόμη, από τι υλικό θα είναι κατασκευασμένο το ρεζερβουάρ ώστε να έχει μεταβλητό σχήμα και παράλληλα να μην φθείρεται και να μην δημιουργούνται τρύπες. Επίσης, με την αφαίρεση της μπαταρίας ο ηλεκτρικός κινητήρας θα αδρανοποιείται ή η BMW εργάζεται παράλληλα στην αξιοποίησή του μέσω μιας άλλης, μικρότερης μπαταρίας που θα βρίσκεται μόνιμα πάνω στη μοτοσυκλέτα, ούτως ώστε να λειτουργεί επικουρικά ο ηλεκτρικός κινητήρας κι όχι εντελώς αυτόνομα.

Εικόνα απ' τις πατέντες της BMW του 2015 σχετικά με την κίνηση στους δύο τροχούς

Σχετικά με την θέση του ηλεκτρικού κινητήρα οι μόνες εικασίες που μπορούμε να κάνουμε, ενώ δεν αποκλείεται να γίνει και ένας συνδυασμός με βάση κάποιες άλλες πατέντες της BMW που είχε καταθέσει το 2015 και αφορούσαν μάλιστα την κίνηση και στους δύο τροχούς. Τότε, σε συνεργασία με την Wunderlich είχαν παρουσιάσει μια πρωτότυπη μοτοσυκλέτα 2x2 βασισμένη στην R1200GS, που για την κίνηση του μπροστινού τροχού υπεύθυνος ήταν ένας ηλεκτρικός κινητήρας της Bosch στο κέντρο του. Μπορεί λοιπόν να δούμε στο μέλλον μια υβριδική BMW που θα έχει και την δυνατότητα για κίνηση και στον μπροστινό τροχό! Το πότε και το αν θα δούμε τις πατέντες της BMW να περνάνε σε μοντέλα παραγωγής παραμένει άγνωστο, καθώς η κατάθεσή τους γίνεται αρχικά για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων, ώστε να μην χρησιμοποιηθούν από άλλα εργοστάσια.

Ετικέτες

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.