BMW VISION NEXT 100: Όλα καλά θα πάνε…

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/10/2016

Η BMW παρουσίασε την αντίληψή της για το μέλλον της αυτοκίνησης και παράλληλα ενσωμάτωσε μία «αυτό-ισορροπούμενη» / διασυνδεδεμένη μοτοσυκλέτα, που καταργεί το κράνος, θέτοντας ερωτήματα για τα επόμενα εκατό χρόνια...

Πρέπει με το ζόρι τώρα να μιλήσουμε για το μέλλον. Κάθε φορά που μία εταιρία βγάζει ένα φουτουριστικό σχέδιο, μακριά από κάθε έννοια πραγματικότητας, εμείς θα πρέπει να ξεκινάμε από την αρχή την ίδια κουβέντα που έχει πάντα και την ίδια κατάληξη. Ότι κάθε πέρσι ήταν και καλύτερα, ότι το μέλλον της μοτοσυκλέτας είναι ένα δυστοπικό συνονθύλευμα από ηλεκτρονικά βοηθήματα, πολύ μακριά από αυτό που ξέρουμε τώρα και πως η βασική μοναδικότητα που μας προσφέρει η μοτοσυκλέτα –η αίσθηση ελευθερίας- θα χαθεί για πάντα.

Στην πράξη έτσι παίζουμε το παιχνίδι της εταιρίας που παρουσιάζει το σχέδιο, απλά για να γίνει ντόρος γύρω από το όνομά της. Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για την BMW και πρέπει να αναφερθούμε στο φουτουριστικό σχέδιο, από την στιγμή που βλέπουμε από εχθές, να έχει φουντώσει και πάλι η συζήτηση για το μέλλον της μοτοσυκλέτας,  γύρω από το νέο σχέδιο.

Η «Tron-like» μοτοσυκλέτα της BMW, κρύβει μέσα στους τροχούς της τα γυροσκόπια που την κρατούν σε ισορροπία και έχει ένα πλαίσιο που κάμπτεται αντίστοιχα με την ταχύτητά της, για να μπορεί να στρίβει. Επειδή την ισορροπία της αναλαμβάνουν τα γυροσκόπια στους τροχούς με την μεταβαλλόμενη αυλάκωση του εύκαμπτου εξωτερικού κελύφους, το VISION NEXT 100 δεν χρειάζεται κράνος για να το οδηγήσεις, αφού θεωρητικά δεν μπορεί να πέσει. Επίσης θεωρικά δεν μπορεί να τρακάρει με άλλα οχήματα, καθώς είναι διασυνδεδεμένο μαζί τους για αποφυγή ατυχημάτων… Από αυτά και μόνο, κάθε έννοια της οδήγησης μοτοσυκλέτας όπως την ξέρουμε παύει να ισχύει σε μία τέτοια υλοποίηση και η εμπειρία της βόλτας μαζί της, θα είναι σίγουρα κάτι πολύ διαφορετικό – αν υπάρξει ποτέ τέτοια περίπτωση. Προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να απαντήσει πώς είναι να οδηγείς κάτι τέτοιο, ούτε η ίδια η BMW, από την στιγμή που αυτό που βλέπουμε δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μη λειτουργικό μοντέλο. Πρακτικά πρόκειται για μία έκθεση ιδεών, μ’ ένα σεβαστό κόστος εργατοωρών σε ακριβοπληρωμένους σχεδιαστές, και άμεσο όφελος τον ντόρο γύρω από το όνομα της BMW…

Έχοντας επισκεφτεί τους χώρους της BMW Motorrad, σε διάφορες χρονικές περιόδους με ποιο πρόσφατη την περίοδο που μόλις είχαν μετακομίσει στις εγκαταστάσεις της F1 – έχουμε δει και από κοντά, τον τρόπο λειτουργίας ενός από τα πιο εντατικά εργαζόμενα σχεδιαστικά τμήματα. Κάθε τι που αναλαμβάνουν, είτε πρόκειται για νέο μοντέλο, είτε για την ανανέωση ενός υπάρχοντος, προέρχεται από μία ομάδα ανθρώπων όπου το εμπορικό τμήμα έχει βαρύτητα λόγου. Από εκεί και πέρα υπάρχουν στο χρονοδιάγραμμα εργασιών αρκετά περιθώρια για να εργαστούν σε εκθέσεις ιδεών, όπως το Next 100. Αυτό στην BMW είναι πολύ πιο προγραμματισμένο και τοποθετημένο σε ράγες, απ’ ότι σε άλλες εταιρίες… Για παράδειγμα ο εκκεντρικός διευθυντής του σχεδιαστικού τμήματος της Yamaha, πραγματοποιεί τέτοιου είδους σχέδια κατά βούληση –δική του- και όχι βάση εταιρικού σχεδιασμού. Έχει κι αυτή η τακτική τα δικά της προτερήματα, ενώ μία πιο «υβριδική» κατάσταση επικρατεί στην Honda. Στην BMW όμως ο εταιρικός προγραμματισμός έχει συμπεριλάβει στο χρονοδιάγραμμα τέτοιες «ασκήσεις» και μάλιστα έχει δώσει κατεύθυνση.

Η BMW παραμένει πρωτίστως μία εταιρία που κατασκευάζει αυτοκίνητα, και σε πολλές περιπτώσεις οι κινήσεις της BMW Motorrad είναι απόρροια μίας πολιτικής που έχει μάθει να εκφράζει το όραμα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Το VISION NEXT 100 είναι αυτό ακριβώς: Ανάμεσα στα φουτουριστικά αυτοκίνητα που σχεδίασαν για αντίστοιχη έκθεση στο Los Angeles, παρουσίασαν και μία πρόταση στους δύο τροχούς καθώς αυτό αποτελεί κομμάτι της εικόνας της εταιρίας. Δεν σημαίνει ότι αυτό που βλέπουμε, είναι πράγματι το μέλλον της μοτοσυκλέτας για τους Γερμανούς, αφού όπως είπαμε αυτό καθορίζεται από μία ομάδα που βαρυσήμαντο ρόλο έχει το εμπορικό κομμάτι. Ωστόσο ο προβληματισμός που εκφράζεται για το μέλλον της μοτοσυκλέτας, ανάμεσα σε αυτοκίνητα που διασυνδεδεμένα κινούνται αυτόνομα, πράγμα τωρινό και όχι μακρινό, είναι απόλυτα βάσιμος και τον ενστερνιζόμαστε στο έπακρο. Μιλώντας με τον άνθρωπο που αυτή την στιγμή φτιάχνει το Motobot για την Yamaha, το πρώτο ρομπότ που θα μπορεί να οδηγήσει μοτοσυκλέτα ακριβώς όπως και ο άνθρωπος, είχα θέσει τον ίδιο προβληματισμό: Στο κοντινό μέλλον η μοτοσυκλέτα θα βρεθεί πολύ πιο πίσω από την πρόοδο στα αυτοκίνητα, που ήδη έχουν θέσει τις βάσεις για την μεταξύ τους επικοινωνία, κερδίζοντας έναν βαθμό ανεξαρτησίας. Ανάμεσά τους οι μοτοσυκλέτες και κυρίως η διήθηση που μας ενδιαφέρει εδώ στην Ελλάδα, θα είναι στο τέλος ο μόνος αστάθμητος παράγοντας. Μήπως λοιπόν τέτοιες υλοποιήσεις, όπως το Motobot ή το Vision 100 θα δώσουν μία κάποια (κακή για εμάς) λύση; Ιάπωνες και Γερμανοί σχεδιαστές βρίσκουν εδώ ένα κοινό παρονομαστή, ότι ακόμα κι αν οδηγηθούμε εκεί, αυτό δεν θα γίνει στις μέρες που μας αναλογούν οδηγώντας... Πρόκειται για τους ανθρώπους που καθορίζουν τις εξελίξεις, για αυτούς που φτιάχνουν το μέλλον, κι όμως δεν βλέπουν ότι οι μοτοσυκλέτες θα πάψουν να είναι κάτι άλλο από αυτό που ξέρουμε τώρα, τουλάχιστον για πολύ καιρό ακόμα. Με αυτό ως δεδομένο ας αντιμετωπίζουμε σχέδια όπως το Vision 100 με πιο ελαφριά καρδιά, και όχι ως απόλυτες εκφράσεις ενός δυστοπικού μέλλοντος για τις μοτοσυκλέτες. Άλλωστε πάντα υπάρχει και κάτι το θετικό, θα θέλαμε για παράδειγμα να δούμε ακόμα και σήμερα τροχούς που μεταλλάσσουν το πέλμα που έρχεται σε επαφή με τον δρόμο και από εξαιρετική πρόσφυση στο χώμα, σου δίνουν την δυνατότητα να πλαγιάσεις στην άσφαλτο. Με την σημερινή πρόοδο των μεγάλων μοτοσυκλετών παντός δρόμου, τα ελαστικά είναι πλέον τα μόνα που δεν μπορείς να προσαρμόσεις –σε βαθμό απόλυτο- με το πάτημα ενός κουμπιού…

Εκτός από τους τροχούς, αυτή την στιγμή θα ήταν όμορφο να είχαμε και τα γυαλιά του Vision Next 100, που ενσωματώνουν ένα HUD (οθόνη προβολής) προβάλλοντας πληροφορίες για την οδήγηση. Με εμφάνιση εμπνευσμένη από την ονειρική BMW R32 του 1923, το Vision Next 100 είναι μία άσκηση σχεδιασμού, απέναντι σε προβληματισμούς που εμείς ως μοτοσυκλετιστές, πιθανότατα δεν θα προλάβουμε να έχουμε…

Isle of Man: Η ιστορία του Classic TT που τώρα επανέρχεται!

Εν όψει της πολυαναμενόμενης επιστροφή του, το Classic TT είναι έτοιμο να θυμίσει γιατί παραμένει η καρδιά των κλασικών αγώνων
Isle of Man Classic TT 2025
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

12/8/2025

Το Classic TT αποτελεί εορτασμό των χρυσών εποχών της μοτοσυκλέτας, συγκεντρώνοντας ό,τι αγαπάμε περισσότερο στους αγώνες μοτουκλέτας στην πιο αγνή τους μορφή. Θρυλικοί αναβάτες, εμβληματικές μοτουκλέτες, συγκινητικές στιγμές και αξέχαστες ιστορίες, όλα ζωντανεύουν ξανά στην θρυλική ορεινή διαδρομη.

Ξεκινώντας το 2013, η διοργάνωση κέρδισε αμέσως τις καρδιές ομάδων, αναβατών και θεατών. Από την πρώτη κιόλας χρονιά, είδαμε το grid να φιλοξενεί θρύλους όπως οι Michael Dunlop, Bruce Anstey, Conor Cummins, Cameron Donald, Dean Harrison, James Hillier, Gary Johnson και William Dunlop.

Ο Michael Dunlop κατέκτησε τη Formula One, ο Dean Harrison την Formula Classic, ενώ ο Olie Linsdell πήρε την 500cc Classic TT. Στην πορεία, το Classic TT μεγάλωσε θεαματικά: το 2014 η 500cc είχε πάνω από 70 συμμετοχές, με John McGuinness, Michael Rutter αλλά και τον Charlie Williams να επιστρέφει 30 χρόνια μετά την αποχώρησή του. Εκείνη τη χρονιά ο Ian Lougher κέρδισε την κατηγορία επάνω σε μια Paton, ενώ ο Bruce Anstey πήρε την νίκη στην Formula 1 με τον θρυλικό ήχο της YZR500.

Isle of Man Classic TT 2025

Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα ρεκόρ έσπαγαν διαρκώς. Ο Lee Johnston έθεσε νέο όριο στα 169,34 km/h στην 350cc, ενώ οι μάχες Dunlop–Anstey έγραψαν ιστορία. Το 2015 γιορτάστηκε η κληρονομιά της Norton με την παρουσία της Norton 1907 του Rem Fowler και της Featherbed του Geoff Duke, ενώ το 2016 αποδόθηκε φόρος τιμής στον Joey Dunlop, με ιστορικές μοτουκλέτες του να κάνουν γύρους στα χέρια σημαντικών αναβατών, και τον ουρανό να γεμίζει με ιστορικά βρετανικά αεροσκάφη όπως Spitfire, Hurricane και Lancaster.

Isle of Man Classic TT 2025

Το 2017 ο Bruce Anstey πέρασε τα 193km/h με 250cc, ο Dean Harrison έγραψε ρεκόρ 205,20 km/h στην Superbike Classic TT  το οποίο ακόμα δεν έχει καταρριφθεί, και ο Josh Brookes πήρε την νίκη στην κατηγορία Senior με μια Winfield Paton. Ακολούθησαν συγκινητικές τιμές στον Bob McIntyre, τον John Britten, αλλά και η επιστροφή της Ducati του Mike Hailwood, με τον John McGuinness να οδηγεί την μοτοσυκλέτα που οδήγησε τον “Mike the Bike” στη νίκη το 1978.

Isle of Man Classic TT 2025

Η τελευταία διοργάνωση πριν τη διακοπή, το 2019, ήταν φορτισμένη συναισθηματικά. Ο Giacomo Agostini επέστρεψε στην ορεινή διαδρομή με την MV Agusta, ενώ τιμήθηκαν οι Steve Hislop, και  Bruce Anstey, με τον Νεοζηλανδό να επιστρέφει μετά τη μάχη του με τον καρκίνο για να κερδίσει ξανά την κατηγορία Lightweight. Ο McGuinness πήρε τρίτο Senior τίτλο, ενώ οι Jamie Coward και David Johnson γιόρτασαν τις πρώτες τους νίκες στο Isle of Man.

Isle of Man Classic TT 2025

Τώρα, το Classic TT επιστρέφει, με τα προκριματικά να διαρκούν από τις 17 έως τις 26 Αυγούστου και τους αγώνες να ακολουθούν τις επόμενες τρείς ημέρες (27-29/08/2025). Με τέτοια κληρονομιά και ένα line-up γεμάτο θρύλους του TT για το 2025, η διοργάνωση ετοιμάζεται να ξαναπάρει τη θέση της στην κορυφή του αγωνιστικού ημερολογίου ιστορικών μοτοσυκλετών.