Βράβευση του ελληνικού DNA

Από το

Μαύρο Σκύλο

18/7/2012

Στον διαγωνισμό Red Dot Awards που διοργανώνεται στην Γερμανία από το 1955 και γίνεται ανάμεσα σε κατασκευές και σχεδιασμούς που έχουν σχέση με τα μεταφορικά μέσα σε στεριά και θάλασσα, μια κατασκευή που έχει γίνει στην πάμφτωχη και σε αυτόν τον τομέα Ελλάδα, απέσπασε εύφημη μνεία. Διαγωνιζόμενη ανάμεσα σε 1.800 εταιρείες από 58 χώρες που συμμετείχαν στην διοργάνωση του 2012, η DNA, δημιούργημα του Ντίνου Νικολαϊδη, κέρδισε χάρη στο DNA Stage 3 MK3, όπως ονομάζεται. Πρόκειται όχι απλώς για ένα εξελιγμένο φίλτρο αέρα, αλλά για κάτι πολύ περισσότερο, αφού αντικαθιστά ολόκληρο το κουτί του φίλτρου και όχι μόνο το φίλτρο. Σχεδιασμένο, εξελιγμένο και κατασκευασμένο αποκλειστικά από την DNA από μασίφ αλουμίνιο καταφέρνει και αφήνει να περνάει 103,84% περισσότερος αέρας στον κινητήρα του KTM RC8. Η βράβευσή του δεν είναι τυχαία αποτελώντας άλλη μια αναγνώριση της ποιότητας της δουλειάς του Έλληνα κατασκευαστή για μια πανέμορφη κατασκευή που έχει εγγύηση για πάντα.

Η ιστοσελίδα της εταιρείας του Ντίνου Νικολαϊδη βρίσκεται στην διεύθυνση www.dnafilters.com

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: