Custom E-ndian: Ένα έργο τέχνης σε λειτουργική μορφή

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

12/3/2019

Τι κάνεις όταν θες μια Indian Powerplus αλλά δεν έχεις το απαραίτητο κεφάλαιο για να την αποκτήσεις; Για όσους αναρωτιούνται πόσο είναι το κόστος απόκτησης της Powerplus, που κλείνει αισίως τα 103 έτη απ’ την παραγωγή της, η απάντηση είναι πως φτάνει μέχρι και εξαψήφιο νούμερο. Όπως καταλαβαίνετε το συγκεκριμένο μοντέλο της Indian είναι αντικείμενο για λίγους, όπου είτε έχουν τα χρήματα για να το αποκτήσουν μέσω κάποιου πλειστηριασμού, είτε έχουν την ευρηματικότητα και τα μέσα για να το φτιάξουν μόνοι τους.

Ο Achilles λοιπόν, είναι απ’ τους ανθρώπους που υπάγονται στην δεύτερη κατηγορία όσων θέλουν να την αποκτήσουν και σε συνεργασία με τον φίλο του Alessandro, που είναι μοντελιστής αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια δική τους απ’ το μηδέν. Το αρχικό τους σχέδιο ήταν να κατασκευάσουν μια Powerplus που ο κινητήρας της θα ήταν ψεύτικος, καθώς η μοτοσυκλέτα θα εξυπηρετούσε το σκοπό της ως ένα έργο τέχνης που θα διακοσμούσε το σπίτι του Achilles στην Ιταλία. Όμως τα πράγματα πήραν άλλη τροπή όπως και στις περισσότερες περιπτώσεις όπου κάποιος σχεδιάζει μια custom μοτοσυκλέτα και καταλήγει με το τελικό αποτέλεσμα να απέχει έτη φωτός απ’ το αρχικό σχέδιο, εκεί κρύβεται άλλωστε και η ευχαρίστηση στην κατασκευή μίας custom, στην δημιουργική πορεία!

Το πλάνο για την κατασκευή του έργου τέχνης ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2017 στο Jesolo, μέσα στο γκαράζ του Achilles και η έναρξή του σηματοδοτήθηκε απ’ το κρέμασμα μιας φωτογραφίας της μοτοσυκλέτας στον τοίχο. Για την ακρίβεια, δεν επρόκειτο για μια μικρή κρεμασμένη φωτογραφιούλα όπως στην περίπτωση του Hubb Langedijk και του πατέρα του που κατασκεύασαν μια ρέπλικα της μοτοσυκλέτας του Daryl απ’ τη σειρά “The Walking Dead”, αλλά για μια φωτογραφία τεραστίων διαστάσεων ώστε να απεικονίζεται η Powerplus σε διαστάσεις 1:1. Ο λόγος που έγινε αυτό ήταν για να πάρουν τις ακριβείς διαστάσεις της, καθώς δεν είχαν στη διάθεσή τους μια πραγματική ώστε να την μετρήσουν.

Το ατσάλινο πλαίσιο δημιουργήθηκε από σωλήνες πάχους 0,8mm, ενώ το ρεζερβουάρ είναι κατασκευασμένο από υαλοβάμβακα και πλαστικούς σωλήνες, έχοντας την ίδια χωρητικότητα με το πραγματικό. Κάτι που έγινε με σαφή σκοπό ούτως ώστε η μοτοσυκλέτα που θα δημιουργούσαν να έχει το ίδιο μέγεθος με την αυθεντική. Όμως κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του εγχειρήματος τα σχέδια των δημιουργών άλλαξαν. Αποφάσισαν να εξοπλίσουν την μοτοσυκλέτα τους με έναν ηλεκτρικό κινητήρα ώστε να αποκτήσει και λειτουργικό ρόλο, δίνοντάς της μια πολυδιάστατη προσωπικότητα. Για αυτό, το ρεζερβουάρ εκπληρώνει το σκοπό του φιλοξενώντας το “καύσιμο” που στην προκείμενη περίπτωση αποτελείται από τρεις μπαταρίες οξέος – μολύβδου. Οι οποίες με τη σειρά τους, τροφοδοτούν με το απαραίτητο ρεύμα τον ηλεκτρικό κινητήρα των 1.500 W, που βρίσκεται κρυμμένος στη μοτοσυκλέτα σαν χελώνα μέσα στο καβούκι της. Συγκεκριμένα, το ρόλο του καβουκιού παίζει το περίβλημα του κινητήρα της Powerplus, που έχει χρησιμοποιηθεί τρισδιάστατη τεχνολογία εκτύπωσης, αποτελώντας έτσι και το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της μοτοσυκλέτας. Ακριβής αντιγραφή δεν έχουν κάνει και μάλιστα σκόπιμα. Δεν θέλουν να ξεγελάσουν τον κόσμο, αν και κάλιστα θα μπορούσαν, αλλά να δημιουργήσουν κάτι νέο και μοναδικό, όπως χαρακτηριστικά είπαν και οι ίδιοι.

“Δεν θέλαμε να προσποιούμαστε ότι πρόκειται για μια πραγματική India Powerplus, έτσι τροποποιήσαμε το λογότυπο της εταιρείας στο ρεζερβουάρ και αλλάξαμε την εμφάνιση του κινητήρα ούτως ώστε να τραβήξουμε την περιέργεια των παρατηρητών της.” Και πράγματι το κατάφεραν με τις βασικές διαφορές να εντοπίζονται στην μετάδοση του κινητήρα που ενώ κανονικά ήταν με αλυσίδα απ' την αριστερή πλευρά, τώρα γίνεται μέσω ιμάντα απ' τη δεξιά πλευρά. Αντίστοιχα, το καρμπυρατέρ που κανονικά είναι τοποθετημένο πιο χαμηλά ανάμεσα στους κυλίνδρους, τώρα βρίσκεται κάτω απ’ το ρεζερβουάρ πάνω απ’ τις κεφαλές, ενώ πλέον έχουμε την πλήρη απουσία των ωστήριων των βαλβίδων του Flathead κινητήρα (τύπος κινητήρα που έχει τοποθετημένες τις βαλβίδες παράλληλα με τον άξονα κίνησης των εμβόλων). Το δε λογότυπο E-ndian πάνω στο ρεζερβουάρ ίσως αποτελεί και την πιο χτυπητή διαφορά για τους λιγότερο παρατηρητικούς θαυμαστές που δεν γνωρίζουν όλες τις λεπτομέρειες της Powerplus. Παράλληλα εξυπηρετεί διπλό σκοπό αφού υποδηλώνει και τη φύση του κινητήρα με το γράμμα E να αντιπροσωπεύει το Electric.

Μια εξίσου λεπτομέρεια που “τραβάει” το μάτι είναι τα ίχνη των λαδιών που στην πραγματικότητα είναι φτιαγμένα από μαύρη μπογιά.

Το σύστημα πέδησης αποτελείται μόνο από ένα δισκόφρενο μπροστά προερχόμενο από mountain bike όπως και οι τροχοί των 26 ιντσών. Η κλειδαριά που βρίσκεται πάνω στο ρεζερβουάρ, χρησιμοποιείται για την εναλλαγή των mode του κινητήρα από normal σε turbo, αν και το δεύτερο mode δεν έχει τις επιδόσεις που υποδηλώνει το όνομά του. Τα φωτιστικά σώματα είναι τεχνολογίας LED με τον μπροστινό προβολέα να βρίσκεται μέσα σ’ ένα φανάρι λαδιού. Όπως είπαν οι δημιουργοί, τα φρένα έχουν ασθενικές επιδόσεις, ενώ η τελική τη μοτοσυκλέτας περιορίζεται στα 45km/h με την επιτάχυνση να πραγματοποιείται με αργούς ρυθμούς. Γεγονός απόλυτα δικαιολογημένο αν αναλογιστούμε ότι τα αρχικά τους σχέδιά περιορίζονταν στη δημιουργία ενός έργου τέχνης και όχι μιας λειτουργικής μοτοσυκλέτας, με σκοπό να τραβήξει τα βλέμματα της προσοχής. Για το αν τα κατάφεραν ή όχι, η απόδειξη πως η μοτοσυκλέτα τους βραβεύτηκε στο Motor Bike Expo τον περασμένο Ιανουάριο είναι αρκετή.

Αναμφίβολα η E-ndian αποτελεί μια ξεχωριστή μοτοσυκλέτα καθώς συνδυάζει την κλασσική σχεδίαση με τη νέα τεχνολογία, όπου είναι μια τακτική που χρησιμοποιείται πλέον κατά κόρον απ’ τις περισσότερες εταιρείες στον κόσμο της μοτοσυκλέτας. Μάλιστα, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί και την πρώτη ηλεκτρική μοτοσυκλέτα της Indian αν η εταιρεία είχε επιλέξει να ακολουθήσει την ίδια πορεία με την Vespa που μπήκε στον κόσμο των ηλεκτρικών δίτροχων, παρουσιάζοντας την Elettrica.

https://bit.ly/MOTO_654

Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

17/5/2024

Ο Βρετανός θρύλος του BSB, Shane “Shakey” Byrne, μετά το ατύχημα που τον ανάγκασε να αποσυρθεί από τους αγώνες, προχώρησε σε μήνυση της διοργανώτριας αρχής των BSB διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 1 εκατομμυρίου λιρών, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο ο λόγος του σοβαρού τραυματισμού του ήταν ότι δεν είχαν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Ο Byrne, 47 ετών σήμερα, είχε πριν από 6 χρόνια, το 2018, ένα πολύ άσχημο ατύχημα στην πίστα του Snetterton. Η πτώση του ήρθε κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, με αποτέλεσμα ο έξι φορές Πρωταθλητής των Βρετανικών SBK -έχοντας συμμετάσχει και σε MotoGP & WorldSBK στην καριέρα του- να υποστεί πολλαπλά τραύματα στην σπονδυλική του στήλη, αφού χτύπησε πάνω στα προστατευτικά ελαστικά που υπάρχουν στα εξωτερικά όρια της πίστας. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης ήταν τέτοια, που ο Byrne αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την αγωνιστική δράση, για να εργαστεί ως σχολιαστής σε αθλητικές εκπομπές στην τηλεόραση και στο youtube, ενώ παράλληλα έγινε και μάνατζερ του Bradley Ray.

BSB – Ο Shane Byrne διεκδικεί 1 εκατομμύριο λίρες από την διοργάνωση

Τώρα, αρκετά χρόνια μετά το ατύχημά του, ο Βρετανός αποφάσισε να προχωρήσει σε αγωγή εναντίον της Motorsport Vision Racing, ιδιοκτήτρια της πίστας και υπεύθυνης για τη διεξαγωγή αγώνων εκεί, και απέναντι στο Motorcycle Circuit Racing Board of Control, τη διοργανώτρια αρχή του Βρετανικού Πρωταθλήματος SBK (BSB). Στην αναφορά του υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να έχουν ληφθεί καλύτερα μέτρα προστασία στο γρήγορο κομμάτι, εκεί δηλαδή που έλαβε χώρα και το ατύχημά του.

Η νομική ομάδα του Byrne υποστηρίζει ότι μπροστά από τα λάστιχα, που χρησιμοποιούνται ως ανάχωμα πριν από τα τσιμεντένια στηθαία, θα έπρεπε να έχουν τοποθετηθεί αεροφράχτες (“air fences”) -όπως βλέπουμε στην άνω φωτογραφία. Μιλάμε στην ουσία για ένα τμήμα σκληρού υφάσματος, το οποίο γεμίζει με αέρα, απορροφώντας μεγάλο μέρος των δυνάμεων που αναπτύσσονται κατά την κρούση. Η σωτήρια λειτουργία των “φουσκωτών φραχτών” έχει αποδειχθεί πολλές φορές στους υψηλότερου επιπέδου αγώνες, όπως τα MotoGP, παρέχοντας κορυφαία επίπεδα ασφάλειας σε σύγκριση με τα παραδοσιακά λάστιχα και τις αχυρόμπαλες, ιδιαίτερα σε σημεία όπου αναπτύσσονται υψηλές ταχύτητες, καθώς οι φράχτες αυτοί λειτουργούν σαν μαξιλάρι. Η απουσία αυτών, σύμφωνα με τον Byrne και την νομική του ομάδα, ήταν που συντέλεσε στον τόσο σοβαρό τραυματισμό του Βρετανού. Όπως ισχυρίζονται, οι διοργανωτές απέτυχαν να εξασφαλίσουν την μέγιστη δυνατή ασφάλεια για τους αγωνιζόμενους, ιδιαίτερα στα επικίνδυνα τμήματα της πίστας.

Από τη μεριά τους οι εναγόμενοι, Motorsport Vision Racing και Motorcycle Circuit Racing Board of Control, δηλώνουν ότι το ατύχημα του Byrne δεν μπορούσε να προβλεφθεί, ενώ οι τραυματισμοί του οφείλονται κυρίως στην ίδια την πτώση και όχι τα προστατευτικά. Σύμφωνα με τους ίδιους, είχαν ακολουθήσει όλα τα μέτρα που απαιτεί το πρωτόκολλο, χωρίς να μπορούν να προβλέψουν ότι θα μπορούσε να συμβεί ένα ατύχημα όπως αυτό του Byrne -αν και σε τέτοιου είδους αγώνες πρέπει πάντα να είσαι προετοιμασμένος για το χειρότερο σενάριο, ώστε να το αποφύγεις. Η υπερασπιστική τους γραμμή κλείνει με την διαβεβαίωση ότι ακόμα και αν υπήρχαν σε εκείνο το σημείο στρώματα αέρα, δεν θα έπαιζαν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, εξαιτίας της φύσης της σύγκρουσης.

Τώρα, ο δικαστής Bruce Blair είναι αυτός που θα αποφασίσει αν ο Byrne θα δικαιωθεί και αν θα πάρει τα χρήματα -ή μέρος αυτών- που ζητά. Η απόφασή του, ωστόσο, κρύβει και μία ακόμα συνθήκη, καθώς θα δημιουργήσει ιστορικό, ως προς το πώς αξιολογούνται και εφαρμόζονται τα μέτρα προστασίας σε αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η δικαστική αυτή διαμάχη έρχεται να τονίσει τη συνεχιζόμενη κουβέντα στη Βρετανία, που έχει να κάνει με τις ευθύνες των διοργανωτών για την προστασία των αναβατών, αλλά και για το αν τα υπάρχοντα μέτρα ασφαλείας είναι επαρκή.

Η υπόθεση του Byrne έχει τραβήξει τα βλέμματα της μοτοσυκλετιστικής, και όχι μόνο, κοινότητας, πάνω της, αναδεικνύοντας τα ρίσκα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αναβάτες και πόσο σημαντική είναι η διαρκής εξέλιξη, όσον αφορά την ασφάλεια. Οι θαυμαστές του, αλλά και άλλοι αναβάτες έχουν δείξει την υποστήριξή τους στον Byrne, τονίζοντας την ανάγκη που υπάρχει για αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας, προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον τέτοιου είδους ατυχήματα. Το Βρετανικό Πρωτάθλημα SBK αποτελεί ένα από τα πιο προβεβλημένα Πρωταθλήματα στον κόσμο, όμως ταυτόχρονα είναι και ένα από τα πιο επικίνδυνα, μετρώντας σχεδόν κάθε χρόνο τουλάχιστον έναν άσχημο τραυματισμό αναβάτη ή ακόμη και θάνατο.