Διόδια: Παρατυπία με την συμφωνία παραχώρησης οδηγεί σε καταστροφικό μποτιλιάρισμα

Τεράστιες οι ευθύνες των εταιριών και του δημοσίου
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/10/2019

Την παρέμβαση εισαγγελέα αξιώνουν όσα έγιναν στην Ε.Ο. Αθηνών – Θεσσαλονίκης κατά την επιστροφή αργά το απόγευμα και τις βραδινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου καθώς ο μοναδικός λόγος που δημιουργήθηκε μποτιλιάρισμα δεκάδων χιλιομέτρων, ήταν τα μετωπικά διόδια. Μεγαλύτερο το πρόβλημα στην Θήβα και τα όσα έγιναν εκεί αποτελούν ντροπή για τις συμβάσεις παραχώρησης που ξεκάθαρα αναφέρουν το σενάριο της αναστολής είσπραξης διοδίων σε έκτακτες περιπτώσεις.

Χθες τα μοναδικά διόδια που ανέστειλαν την είσπραξή τους ήταν των Μαλγάρων, ένα από τα δύο στην χώρα που παραμένουν στο δημόσιο – και που έχουν ξεπεράσει την περίοδο της προγραμματισμένης λειτουργίας τους. Η αναστολή είσπραξης σε μετωπικούς σταθμούς ΔΕΝ είναι κάτι χαριστικό, ΔΕΝ το απαιτεί κανείς ως χάρη αλλά απαιτείται σε περιπτώσεις που το μποτιλιάρισμα οδηγεί σε ουρές χιλιομέτρων καθώς αποδεικνύεται καταστροφικό και με τεράστιες συνέπειες. Το πιο άμεσα κατανοητό παράδειγμα για την σοβαρότητα μίας μεγάλης ουράς, είναι τα ατυχήματα που συμβαίνουν από την απότομη ακινητοποίηση 20 και 30 χιλιόμετρα πριν τον μετωπικό σταθμό. Ακριβώς όπως ήταν και οι ουρές το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου, που έφταναν μέχρι το ύψος του Κάστρου. Το μποτιλιάρισμα για να πληρώσει κανείς το αντίτιμο στο ύψος της Θήβας ξεκινούσε από το Κάστρο κι αυτό δημιουργούσε καταστροφικές συνθήκες για την ασφάλεια των οδηγών.

Τα ειδησεογραφικά site γενικού ενδιαφέροντος ανακυκλώνουν την είδηση πως τα διόδια αλλάζουν και την παρουσιάζουν ως την λύση για τις ουρές στους σταθμούς διοδίων. Πρώτα απ’ όλα η εφαρμογή τους έχει καθυστερήσει πολύ περισσότερο από αυτό που αναφερόταν αρχικά στις Συμβάσεις Παραχώρησης, κι αυτό γιατί βολεύονται οι εταιρίες με τους μετωπικούς σταθμούς εισπράττοντας μεγαλύτερο αντίτιμο. Το διόδιο τέλος έχει υπολογιστεί και συμπίπτει με τα όρια της σύμβασης στο σύνολο του μήκους, όταν όμως κάποιος χρησιμοποιεί την Ε.Ο. για μικρότερες αποστάσεις, τότε χρεώνεται με μεγαλύτερο -αναλογικά- μέρος. Συμφέρον για τους Παραχωρησιούχους, να παραμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα οι μετωπικοί σταθμοί. Ακόμη και τότε όμως -όταν αλλάξει ο τρόπος πληρωμής- οι ουρές δεν μπορούν να αποφευχθούν. Και οι ουρές μετά από ένα σημείο γίνονται κίνδυνος πραγματικός, όπως έχει αποδειχτεί στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που λειτουργούν με αντίστοιχα συστήματα.

Δεν έχουν όλες οι χώρες διόδια, και μερικές από αυτές απολαμβάνουν τους καλύτερους δρόμους του κόσμου, όμως αυτό είναι θέμα μίας άλλης κουβέντας. Η Ιταλία όμως, το μοντέλο της οποίας έχουμε υιοθετήσει, έχει εκπονήσει σχέδια για τέτοιες περιπτώσεις, ώστε να αποσυμφορίζει την κίνηση στις εθνικές οδούς μετά από ένα σημείο. Τέτοιες λύσεις είναι απαραίτητες για την ασφάλεια και όχι απλά για την καλυτέρευση της εμπειρίας ταξιδιού…

Μονάχα που η λύση υπάρχει ήδη και εδώ σε εμάς καθώς προβλέπεται αναστολή είσπραξης σε έκτακτες ανάγκες. Αυτό άλλωστε είναι κάτι που οι Παραχωρησιούχοι, οι εταιρίες δηλαδή που εκμεταλλεύονται τις εθνικές οδούς, θα πρέπει να έχουν ως πλάνο και με την είσοδο των ηλεκτρονικά ελεγχόμενων διοδίων στην ζωής μας. Μία κατάρρευση του συστήματος στο μέλλον, ακόμη και για λίγες ώρες, θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες ουρές καθώς οι πύλες θα είναι ακόμη πιο λίγες και το προσωπικό δεν θα επαρκεί για την ταυτόχρονη είσπραξη πολλών σειρών αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών.

Ο νομοθέτης έφτιαξε μία Σύμβαση Παραχώρησης που είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή για τις εταιρίες και την περίπτωση της αναστολής είσπραξης την έχει ορίσει ως μέτρο, κι αυτό γιατί είναι κατανοητό από όλα τα μέρη της σύμβασης πως είναι απαραίτητο να υπάρχει ως μέτρο. Ένα μέτρο όμως που στην πράξη εφαρμόζεται μονάχα στα διόδια που εισπράττει το δημόσιο απευθείας. Οι ευθύνες των εταιριών είναι τεράστιες και συμπληρωματικά, εικόνες όπως αυτές δεν συμβαδίζουν με το κοινωνικό πρόσωπο που προωθούν.

Στην Σύμβαση Παραχώρησης λοιπόν, υπάρχει όρος πως οφείλουν να λειτουργούν τόσες πύλες σε κάθε σταθμό διοδίων, που να μην δημιουργούνται ουρές μεγαλύτερες των είκοσι αυτοκινήτων για περισσότερες από δύο ώρες. Ωστόσο ο όρος αυτός είναι έτσι διατυπωμένος, που να φωτογραφίζει συγκεκριμένους σταθμούς που εξυπηρετούν εισόδους πόλεων και όχι τόσο τους μετωπικούς στην εθνική οδό που μποτιλιάρονται σε κάθε αργία κι αυτό γιατί προσθέτει ένα «και» ορίζοντας τις περισσότερες ημέρες μέσα στον μήνα που μπορεί αυτό να συμβεί. Δεν έχει πάει ακόμη στα δικαστήρια κανείς για να παλέψει απέναντι στο «και», όμως δεν χρειάζεται κιόλας, διότι η αναστολή είσπραξης αναφέρεται λίγο μετά.

Σε άλλο σημείο της σύμβασης παραχώρησης, ξεκάθαρα αναφέρει ο νομοθέτης την περίπτωση των έκτακτων περιπτώσεων. Και όταν οι ουρές έχουν φτάσει να μετρούνται σε δεκάδες χιλιόμετρα η κατάσταση γίνεται έκτακτη. Ένα περιστατικό στο κέντρο αυτής της ουράς είναι μη αντιμετωπίσιμο στον χρόνο που πρέπει.

Δεν είναι τυχαίο που σε όσα διόδια ελέγχει το κράτος απευθείας αναστέλλεται η είσπραξη στις μεγάλες ουρές. Είναι ξεκάθαρο πως γίνεται επικίνδυνο να κλείνεις την Ε.Ο. για ώρες και πως συμβαίνουν ατυχήματα σε αυτές τις περιπτώσεις. Η Σύμβαση Παραχώρησης αναφέρει πως σε περίπτωση ατυχήματος και σε έκτακτες περιπτώσεις πρέπει να αναστέλλεται η είσπραξη - και έχω γίνει μάρτυρας να παρακωλύεται η διέλευση ασθενοφόρου με αναμμένο φάρο και τον οδηγό να παρακαλά να τον αφήσει να φύγουν. Είχαν κλείσει την λωρίδα που υπάρχει για αυτό ακριβώς τον σκοπό και το ασθενοφόρο χρειάστηκε να περιμένει δέκα λεπτά πίσω από τα αυτοκίνητα, αντί να ανοίξει η μπάρα και η συγκεκριμένη σειρά να μην πληρώσει, ώστε να περάσει και το ασθενοφόρο. Στο κάτω-κάτω ήταν ευθύνη της εταιρίας να υπάρχει ειδική λωρίδα για τα ασθενοφόρα και εκείνη την στιγμή ήταν κλειστή. Ήταν κι αυτό το περιστατικό στον μετωπικό σταθμό στην Θήβα.

Honda - Πατέντες για φαίρινγκ με κινούμενα πάνελ που θα... σπρώχνουν τα πόδια του αναβάτη!

Για την ενημέρωση του στην περίπτωση παρέμβασης ενός συστήματος ασφαλείας, αλλά και για να τον τοποθετούν στη βέλτιστη στάση οδήγησης
Πατέντα Honda για κινούμενα πάνελ
Από το

motomag

28/9/2023

Σύμφωνα με πατέντες που κατέθεσε η Honda στην ευρωπαϊκή επιτροπή έγκρισης τύπου, φαίνεται να πηγαίνει την ενεργητική ασφάλεια ένα βήμα παραπέρα, με τη δημιουργία κινούμενων πάνελ στο φαίρινγκ. Αυτά θα πιέζουν το εσωτερικό των μηρών του αναβάτη, πληροφορώντας τον για την επέμβαση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων της μοτοσυκλέτας, αλλά και βοηθώντας τον να πάρει τη βέλτιστη στάση σώματος για μια πλειάδα περιπτώσεων!

Όπως έχει ήδη ανακοινώσει η Honda, στόχος της είναι όχι να μειώσει, αλλά να μηδενίσει τα τροχαία δυστυχήματα, τόσο με τα αυτοκίνητα όσο και τις μοτοσυκλέτες της, μέχρι και το 2050. Στον δρόμο για την επίτευξη αυτού του στόχου, το Big H δουλεύει συνεχώς πάνω σε πατέντες που αφορούν την ενεργητική ασφάλεια της μοτοσυκλέτας, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον αερόσακο που θα τυλίγεται γύρω από τον αναβάτη και το σύστημα "Lane Keep Assist.

Τώρα, στις πατέντες που κατέθεσε στον αρμόδιο ευρωπαϊκό φορέα, φαίνεται ένα CBR1000RR με κινούμενα πάνελ, στο σημείο που τα γόνατα του αναβάτη έρχονται σε επαφή με τη μοτοσυκλέτα.

Πατέντα της Honda με κινούμενα πάνελ στο φαίρινγκ της μοτοσυκλέτας
Τα πάνελ θα κινούνται με σερβομηχανισμό

Όπως δείχνουν τα σχέδια, πίσω από αυτά τα κινούμενα μέρη, βρίσκουμε έναν περιστροφικό σερβομηχανισμό ενεργοποίησης. Στο άνω άκρο τους τα πάνελ έχουν δύο μεντεσέδες, οι οποίοι τα κρατούν στην θέση τους, ενώ ταυτόχρονα τα βοηθούν να εκταθούν προς τα έξω.

Πατέντα της Honda με κινούμενα πάνελ στο φαίρινγκ της μοτοσυκλέτας
Τα κινούμενα πάνελ φαίνονται στο διάγραμμα ως 72L & 72R

Η Honda έχει σκοπό να χρησιμοποιήσει το παραπάνω σύστημα ως μέθοδο πληροφόρησης αναβάτη, σε μία σειρά από ηλεκτρονικά βοηθήματα, όπως αυτά που αναφέραμε παραπάνω. Αν για παράδειγμα η μοτοσυκλέτα φρενάρει μόνη της -όπως ας πούμε συμβαίνει με το Adaptive Cruise Control- και ο αναβάτης βρεθεί απροετοίμαστος, τότε η απότομη μείωση της ταχύτητας είναι πιθανό να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ’ ό,τι λύνει. Εκεί ακριβώς έρχεται η χρήση των κινούμενων πάνελ, προκειμένου να ενημερώσουν από πριν τον αναβάτη, αλλά και να τον… τοποθετήσουν στη σωστή στάση.

Η ιδέα πίσω από την χρήση του συστήματος αυτού, είναι ότι με το άνοιγμα και των δύο πάνελ, ο αναβάτης έχει μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής με την μοτοσυκλέτα, προκειμένου να μπορεί να σφίξει τα πόδια του κατά το φρενάρισμα, έχοντας πάρει καλύτερη θέση.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι να χρησιμοποιηθεί σε συνάρτηση με το “Lane Keep Assist”. Στην περίπτωση που ο αναβάτης αφαιρεθεί και ξεκινήσει να αλλάζει λωρίδα, τότε θα ανοίγει μόνο το πάνελ το οποίο βρίσκεται από την πλευρά που κατευθύνεται η μοτοσυκλέτα. Έτσι πιέζοντας τον μηρό του αναβάτη θα τον ενημερώνει για τον επικείμενο κίνδυνο, αλλάζοντας την ίδια στιγμή ελαφρώς το κέντρο βάρους για να τον διευκολύνει με τη μανούβρα, ώστε να επανέλθει στη λωρίδα του.

Ένα άλλο σημείο που μπορεί να φανεί εξαιρετικά χρήσιμο ένα τέτοιο σύστημα είναι στο να βοηθήσει τον αναβάτη να μάθει πως πρέπει να τοποθετεί το σώμα του στις στροφές.

Αν και δεν είναι πιθανό η Honda να βγάλει κάτι τέτοιο σύντομα στην παραγωγή, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ο Ιάπωνας κατασκευαστής θέλει να δημιουργήσει μία σουίτα ηλεκτρονικών, η οποία θα βοηθά τον αναβάτη ως… αυτόματος πιλότος. Όχι με την έννοια ότι ο αναβάτης δεν θα συμμετέχει ενεργά στην οδήγηση, αλλά στην περίπτωση που κάνει μία λάθος εκτίμηση ή επιλογή, τότε θα υπάρχει ένα “χέρι βοηθείας” που θα τον βοηθά να αποφύγει τον επερχόμενο κίνδυνο, εκμηδενίζοντας την πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαίο ατύχημα.