Ducati: Διοικητικές αλλαγές στο R&D και στην παραγωγή

Αλλάζει πόστο ο Forni
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

19/11/2019

Ο Andrea Forni είναι πιθανόν ο πιο γνωστός manager της Ducati στους έλληνες μοτοσυκλετιστές καθώς έχει επισπευτεί αρκετές φορές τη χώρα μας έχει οδηγήσει μαζί τους στην πίστα των Σερρών στα πλαίσια του Hellas Ducati Weekend. Στα 31 χρόνια που εργάζεται στην Ducati, έχει περάσει από πολλές διαφορετικές θέσεις, όλες τους σχετικές με την μηχανολογία.

Τα τελευταία χρόνια είχε την ευθύνη του R&D, κυρίως των μοτοσυκλετών παραγωγής και πέρναγε πολλές μέρες τον χρόνο ανάμεσα στο εργοστάσιο της Bologna και την πίστα του Nardo στη νότια Ιταλία, όπου πλέον ανήκει την Porsche (μέλος του ομίλου VW, όπου ανήκει και η Ducati) και πέρα από την τεράστια κυκλική πίστα των 12 χιλιομέτρων που είναι ορατή από το διάστημα, περιλαμβάνει πίστες δοκιμών κρατήματος και ειδικά εργαστήρια προσομοίωσης καιρικών συνθηκών, όπου δοκιμάζονται οι αντοχές των μηχανικών μερών των πρωτοτύπων πριν μπουν στην παραγωγή. Από δω και στο εξής, ο Andrea Forni θα έχει τη θέση του διευθυντή ποιοτικού ελέγχου.

Τη θέση του Forni αναλαμβάνει ο Vincenzo De Silvio και ταυτόχρονα παίρνει θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Ducati. Ο De Silvio προέρχεται από το αγωνιστικό τμήμα της Ducati, έχει 18 χρόνια προϋπηρεσία στην ιταλική εταιρεία και ήταν ήδη στο R&D ως διευθυντής σχεδιασμού κινητήρων.

Σημαντική αναβάθμιση θα έχει και ο Andrea Gesi μετά από 21 χρόνια στην εταιρεία, αφού μαζί με τη νέα θέση του διευθυντή παραγωγής, θα έχει και αυτός μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Ducati στην Μπολόνια, αλλά και σε εκείνο της Ducati Ταϊλάνδης.

Η θέση που πήρε ο Andrea Gesi ήταν του Silvano Fini, ο οποίος αναλαμβάνει έναν νέο ρόλο, ως υπεύθυνος για την σχέση της Ducati τους προμηθευτές.  

 

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.